- 9 Mayıs 2018
- 399
- 329
- 32
-
- Konu Sahibi Balparmak95
- #21
Teşekkür ederim hepinize. İyi,kötü bana yardımcı olmaya çalışıyorsunuz. Ama kendimi ifade edemedim sanırım. Ben kocamdan ayrılamam,onsuz yapamam demiyorum. Boşanmanın ardından gelecek stresi kaldıramayacağımı düşünüyorum. Çünkü ailem tepki gösterecek. Belki yeni bir şehire gitmem gerekecek. İş bulmam ve bir şekilde yoluma devam etmem lazım. Ama cesaretim yok,korkuyorum. Kaldıramayıp pes etmekten,yalnız kalmaktan korkuyorum. Eşimle evlilik öncesi cinsel beraberliğimiz vardı ve hamile kaldığımda hazır olmadığını söyleyip kürtaj yapmamı istedi. Bende yaptım ve evlendik. Bu konu da bir hassasiyetim olduğu için eşimin yine aynı şekilde davranması beni incitiyor. Bana o Bebek için vicdan yaptığını hatta Benimle bu yüzden evlenip, bana bu yüzden katlandığını söylemişti bir tartışma esnasında. En az kürtaj kadar onurumu kırmıştı bu cümle. Sonra sinirden söyledim diyip geçiştirdi. Kürtajdan sonra günlerce burnuma Bebek kokusu geldi. Ama o bunu ne anladı nede destek oldu. Hiç konuşmadı bile bu konuda. Yine olsa yine aynını yapardım dedi. Şimdi onu başka çocukları severken görünce inciniyorum.
Teşekkür ederim hepinize. İyi,kötü bana yardımcı olmaya çalışıyorsunuz. Ama kendimi ifade edemedim sanırım. Ben kocamdan ayrılamam,onsuz yapamam demiyorum. Boşanmanın ardından gelecek stresi kaldıramayacağımı düşünüyorum. Çünkü ailem tepki gösterecek. Belki yeni bir şehire gitmem gerekecek. İş bulmam ve bir şekilde yoluma devam etmem lazım. Ama cesaretim yok,korkuyorum. Kaldıramayıp pes etmekten,yalnız kalmaktan korkuyorum. Eşimle evlilik öncesi cinsel beraberliğimiz vardı ve hamile kaldığımda hazır olmadığını söyleyip kürtaj yapmamı istedi. Bende yaptım ve evlendik. Bu konu da bir hassasiyetim olduğu için eşimin yine aynı şekilde davranması beni incitiyor. Bana o Bebek için vicdan yaptığını hatta Benimle bu yüzden evlenip, bana bu yüzden katlandığını söylemişti bir tartışma esnasında. En az kürtaj kadar onurumu kırmıştı bu cümle. Sonra sinirden söyledim diyip geçiştirdi. Kürtajdan sonra günlerce burnuma Bebek kokusu geldi. Ama o bunu ne anladı nede destek oldu. Hiç konuşmadı bile bu konuda. Yine olsa yine aynını yapardım dedi. Şimdi onu başka çocukları severken görünce inciniyorum.
en basından boyle yazsan ya cinsel birliktelik var diye illa evlenmek zorunda değildin belki adam gercekten vicdan temizlemek için evlendi bilemem bunun sinirini senden cıkarmak istiyor olabilir ailen tepki gösteriyorsa gostersin ne olmus bosanıyorsan kalıp mutsuz olacagına sende bence o bebek yuzunden bu kadar kızgınsın kocanaTeşekkür ederim hepinize. İyi,kötü bana yardımcı olmaya çalışıyorsunuz. Ama kendimi ifade edemedim sanırım. Ben kocamdan ayrılamam,onsuz yapamam demiyorum. Boşanmanın ardından gelecek stresi kaldıramayacağımı düşünüyorum. Çünkü ailem tepki gösterecek. Belki yeni bir şehire gitmem gerekecek. İş bulmam ve bir şekilde yoluma devam etmem lazım. Ama cesaretim yok,korkuyorum. Kaldıramayıp pes etmekten,yalnız kalmaktan korkuyorum. Eşimle evlilik öncesi cinsel beraberliğimiz vardı ve hamile kaldığımda hazır olmadığını söyleyip kürtaj yapmamı istedi. Bende yaptım ve evlendik. Bu konu da bir hassasiyetim olduğu için eşimin yine aynı şekilde davranması beni incitiyor. Bana o Bebek için vicdan yaptığını hatta Benimle bu yüzden evlenip, bana bu yüzden katlandığını söylemişti bir tartışma esnasında. En az kürtaj kadar onurumu kırmıştı bu cümle. Sonra sinirden söyledim diyip geçiştirdi. Kürtajdan sonra günlerce burnuma Bebek kokusu geldi. Ama o bunu ne anladı nede destek oldu. Hiç konuşmadı bile bu konuda. Yine olsa yine aynını yapardım dedi. Şimdi onu başka çocukları severken görünce inciniyorum.
Ne kadar bencilce ve korkakca bir düsünce. Bir tek sizin evliliginizde problem var degil mi. Bir tek siz acı cekiyorsunuz. İntihar edin de dayanamayacaginizi dusundugunuz ölüm acisini hasta annenize yasatin. 5-10 yil yasacagi varsa o süre iyice kisalsin. Tebrik ederim. Annenizi cok seviyorsunuz. Siz aci cekmemek icin onu evlat acisiyla ardinizda birakmak istiyorsunuz.Herkese Merhaba
Buraya ilk yazdığımda 4 aylık evliymişim şimdi 1.5 yıllık evliyim. Ve evliliğimde problemler düzelmedi. Dünyaya farklı bakıyoruz ve birbirimizin düşüncelerine saygı duymuyoruz. Bu saygı ortamını oluşturamadık. Çok fazla şey yaşadık ve ben sevginin kaldığından bile emin değilim çok yıprandık. Dün çocuk yapma fikrini ortaya attım “psikolojik olarak baba olmaya hazır değilim” dedi. Bu koca bir yalan. Açık açık yüzüme evlilik bu haldeyken senden istemiyorum dese daha az incinirdim. Çünkü yiyenlerine amcalık değil babalık yapıyor adeta. Bende boşanmak istediğimi söyledim oda boşanmak istemediğini ama ben istiyorsam gerekli işlemleri başlatabileceğimi sorun çıkarmayacağını söyledi. Bende evleri ayıralım o halde dedim ve uyumaya çekildim. Ve kendimi inthar eden bir adamın geride bıraktığı intihar notunu izlerken buldum. Sonra şah damarımı kesmemin bütün sorunu halledeceğini anladım. Yorgun’um ve henüz alışamadığım bu evlilik hayatını Bırakıp sil baştan başlamak beni çok korkutuyor. Öte yandan saçma bir şekilde gittiğim kursun sahibi ile sizli bizli olarak sohbet ederken buLuyorum kendimi. O bana hayatını anlatıyor ben ona. Ve bu saçma şey beni hem rahatsız ediyor hemde iyi hissediyorum. Sakinleşmiş hissediyorum. Bu karmaşa nefesimi kesiyor. Ve sanırım gerçekten nefesim kesilirse huzura ereceğim. Dün annem bana en fazla 5-10 yıl yaşarmışım tek böbrek ile dedi ve ben annemin acısını da kaldıramam. Ben onu gömeceğime o beni gömsün. Ben kimsenin acısını kaldıramam. Kendimi zor taşıyorum. Hayat Sevincimi kaybettim. Ve sonrasını merak etmiyorum.
arkadaşlar önermiş ben de öneriyorum psikolojik destek almanız gerekiyor. boşanmaktan, bebek mevzusundan çok daha önemli bu.sağlıklı düşünemezseniz evli kalsanız da bebeğiniz olsa da evliliğinize de bebeğinize de faydalı olamayabilirsiniz.öncelikle kafanızdaki bu düşüncelerden kurtulmanız lazım.Eşimle tanışmadan önce de intihar eğilimim vardır. Eyleme dökmüşlüğüm de. Ama eşimi tanıyınca ve bulunduğum şehir değişince birşeyler duruldu. Ama şimdi tekrar aynı şeyler başlıyor. Boşanmak zor gelmiyor. Alacağım tepkiler, yeniden birşeylere başlamak zor geliyor ve beni heyecanlandırmıyor. Güçsüz hissediyorum. Yalnız çok yalnız hissediyorum.
Hayır. Düzgün bir işim yoktu,ailemin yanına da gidemezdim,koca şehirde iş güç olmadan evim olmadan nasıl bakacaktım. Yardım isteyebileceğim hiçkimse yoktu.esinizin pek bi sucu yok, kürtaj olmak sizin verebileceginiz bir karar. neden esinizin lafini dinlediniz ki? o sizinde cocugunuz. hayatinin son verilmesine sadece esinizin mi karar verme hakki var? bence oldugunuz psikolojik durumun en temelinde bu olay yatiyor. ilk önce bunu atlatmalisiniz ki sorumlusu sizsiniz.
cocuk benim de cocugum ve benim rahimimde. ben 9 ay karnimda tasiyacagim, gerekirse ona ana baba olucam, o kim ki seni kürtaja zorluyor? niye kabul ettiniz? onu kaybetmekten mi korktunuz?
Bence boşanın. Çocuk doğurmak psikolojiyi ve evlilikleri olduğundan daha kötü yapar daha iyi değil. Depresyonda olan bir tanıdığım bilinçli olarak hamile kalıp çocuk doğurdu, sonra da intihar etti. Anlaşamamanın esas sebeplerinden biri de zeka seviyelerinin uyuşmamasından çıkar. Adamın iq seviyesini sizinkiyle aynı yapamayacağınıza göre yapılacak tek şey ayrılmak.
Evet haklısınız 2 kisinin ortak verecegi bir karardir cocuk yapmak.Lakin Cocuk istemiyor diye esinden boşanma fikri yanlış degildirSizden çocuk bile istemeyen adamdan boşanmak yerine, ölmeyi tercih etmeniz doğrusu düşündürücü. Görünen o ki saplantılı bi ilişkiniz var. Çocuk iki tarafında ortak kararıyla olması gereken bişey. Sadece sizi yada karşı tarafın istemesiyle olacak bişey değil. Ayrıca böyle bi sorunlu evlilikten çocuk istemeyen kocanızada hak vermemek elde değil. Lütfen mantıklı düşünün. Çocuk istemiyor diye eşinden boşanma fikri ne kadar yanlışsa, boşanmak yerinr kendin öldürmek istemende o kdar yanlş. Umarım doğru olan yolu bulursun
Henüz 1,5yıllık evliler ve evlilikleri sıkıntı eşinde baba olmaya hazır değil. Ve konu sahibi intihara meyilli!.. Bu evlilikte çocuk yapma fikri ne kadar sağlıklı sizce.. İllaki konu sabininde haklı olduğu yönler var tabikide. Ama şu anda annelik hakkı elinden alınmış, eşi senden çocuk istemiyorum demiyorum. Sorunlu giden evliliklerini düşünerek hazır değilim diyor. Bence çok yerinde bi karar.Evet haklısınız 2 kisinin ortak verecegi bir karardir cocuk yapmak.Lakin Cocuk istemiyor diye esinden boşanma fikri yanlış degildir
Kimse kimsenin anne ya da baba olma hakkını elinden alamaz
Mahkemeye sunsa mahkeme hak veriyormus hatta bu durumlarda
Esim benden cocuk yapmıyor bosanacagim dese direkt bosuyormus diye duymustum.
Neyse o ayrı bir boyut ama 2 kisi evli ve bir taraf ben cocuk istemiyorum diyorsa inatsa napcak diger taraf? Yas geçiyor omur geciyor. Tabiki bosanacak .cok gurur kırıcı birsey Ayrica. Zaten daha evel kürtaj da olmus üstelik
Ha esi sorunlari var diye istemiyormus o ayrı ama bence tek taraflı değil yani konu sahibi nin haklilik payi var