- 30 Haziran 2014
- 3.916
- 4.814
- 248
- Konu Sahibi birkupakahve
-
- #121
Zıp zıpa ne oldu ?? Çok merak ettim bir süredir siteye girememiştim sürekli yaş sorup duruyordu
Zıp zıpa ne oldu ?? Çok merak ettim bir süredir siteye girememiştim sürekli yaş sorup duruyorduAdam evli.
Gerçi zıpzıp'ın konusundan sonra kendine öz güveni olmayan biri de olabilir.
ben de böyle bir şeyden muzdaribim ne yazık ki. fakat, televizyonlarda çıkan "2 gün önce beni facebooktan ekledi, aşık oldum, evlenecem!" gibi bir şey değil benimki.
8 yıldır konuşuyorum onunla internet üzerinden. lakin, sesini bile duymadım.
liseye giderken henüz, üye olduğum bir siteden bana mesaj atmıştı kendisi, durumuma karşılık. upuzun konuşmuştuk. gecelerce. günlerce... dört yıl sonra, yani üniversiteyi kazandığımda benim numaramı istedi. telefondan mesajlaşmaya başladık. sonra birden mesajlarıma cevap alamadım. ardından birkaç ay sonra yeniden mesaj aldım, yine uzun uzun konuştuk birkaç ay, sonra birden yine kesildi mesajları. sonra yeniden mesaj attı, yine gitti...
yani yıllardır geliyor, kendisine alıştırıyor ve yine gidiyor. kendisinden haber dahi alamıyorum. internette çok aktif biri de değil. facebook dahi kullanmıyor. öyle olunca "acaba böyle biri var mı?" diye şüpheye düşmüştüm. öyle biri var, eminim, üniversiteden bir arkadaşımın telefonu ile kendisini işletmiştim bana verdiği numaradan yıllar önce. sırf acaba böyle biri var mı diye. evet var. adını soyadını, yaşını, her şeyini bana söylediği gibi söyledi. mezun olduğu okula kadar her şey aynıydı. yani yalan söylememiş bana. o var. gerçekten var.
beynim onu "o insan" olarak öyle benimsemiş ki, karşıma çıkan her insanda onun özelliklerini aramaya başladım. ilişkilerim başlamadan bitti. bu başlamadan biten ilişkilerimin de hepsini o bildi. ben ona anlattım, o bana anlattı kendi ilişkilerini. tek bir farkla. ben anı anına anlattım, o yedi sekiz ay geçtikten sonra. böyle saçma sapan şeyler yaşadık birlikte yıllarca.
8 yıl geçti bana hiçbir zaman "buluşalım, görüşelim, yanıma gel, yanına geleyim vs vs" demedi. bir kez olsun bile. geçenlerde böyle bir konuşma oldu ilk kez. "seni görsem nasıl olurdu acaba?" diye bir şey sordu. "ben böyle alıştım." dedim. "görüşecek olsak, görüşür müydün benimle?" diye sordu. "tabii ki. 8 yıl oldu. görürdüm seni." dedim. "o halde görüşelim artık." dedi. fakat ne zaman nerde nasıl görüşeceğimize dair bir şey konuşmadık. tek bildiğim, bir gün görüşecek olmamız. yine konuşuyorduk birkaç aydır. yine alışmıştım yani ona. fakat son iki gündür, yine benden kaçıyor, yine mesajlarıma cevap alamıyorum.
yani yine kendisine alıştırdı ve yine gitti. artık bense sinirden köpürüyorum bugün.
aslında şaşırmamam gerekiyor. hep böyle yapıyor. ansızın geliyor bir mesajla, konuşuyor benimle aylarca, onla yatıp onla kalkıyorum, ona alışıyorum, öyle şeyler yapıyor ki benim için arkadaşlarım bile inanamıyor "internetten tanıdığın biri nasıl bu kadarını yapıyor, demek ki o da sana değer veriyor..." diye yorum yapıyor insanlar... sonra dediğim gibi birden ortadan kayboluyor.
artık yoruldum. şimdi biliyorum yine gelecek birkaç ay sonra. amacı ne, neden böyle yapıyor, bir türlü anlamıyorum. her seferinde kendime söz veriyorum bir daha onunla görüşmemek için, ama tek bir mesaj verdiğim tüm sözleri unutturuyor bana.
bunları yazarken bile ne kadar saçma olduğunu biliyorum her şeyin. fakat, içimdeki sıkıntıyı durduramıyorum.
bütün olumsuzlukları düşündüm. yalnız kalıyor, bana sarıyor. sonra oyalanacak bir şeyler buluyor, boş veriyor.
bana bir gün "korkuyorum ben aşık olmaya falan..." demişti. "yeniden acı çekmeye gücüm yok benim." demişti. o beni bu kadar etkiliyor ya, acaba ben de onu bu kadar etkiliyor muyumdur ki bana bunu söyledi diye düşünüyorum bazen. sonra diyorum ki, "ya yok bu çok olumlu bir şey. bu kadar masum düşünme. sonuçta o internetten tanıdığın biri."
soruyorum kendime. "güveniyor musun?" cevabım net. "hayır."
"inanıyor musun?" diyorum. "hayır."
"e" diyorum "niye o zaman niye üzülüyorsun?"
aşk değil bu, alışkanlık. onu da biliyorum.
kendimi kocaman bir saçmalığın içinde buluyorum.
kimse onun gibi konuşmuyor çünkü. kimse onun gibi anlamıyor.
biraz yapım gereği, yaşıtım veya benden bir iki yaş büyük erkeklerin konuşmaları, davranışları çocukça geldiği anda hemen soğuyorum. ilişkilerimin başlamadan bitmesinin sebebi bu.
o ise benden dört yaş büyük. konuşmaları falan o kadar mantıklı, o kadar olgun, o kadar oturaklı ki... belki bu yüzden ona çok çabuk alışıyorum.
kendisiyle bunu konuşmaya hep korktum. çünkü bu sefer kendisine aşık olduğumu düşünmesinden, ona alıştığımı anlamasından korktum.
her ne kadar 8 yıldır konuşuyor olsam da onunla yine de tanımadığım biri çünkü.
ama kendisinin dediği gibi. ben de korkuyorum. çok korkuyorum hem de. şimdi yine gitti. yine tam alıştığım anda onsuzluğa yine gelecek biliyorum. belki de bu sefer "seni görmeye geliyorum" diyecek. işte o an vereceğim tepkiden gerçekten çok korkuyorum.
Bu bu bu cok cok cok mantikli cidden... Tapu meselesini dusundum o kadar uzakta nasil halletti benim isimi? Yakinlarimda olabilir evet. Yasadigi yerlerin manzara resimlerini atmasi da bulup atmasi cok zor bir sey degil..ortada bir adam var... tamam kabul ediyorum... ama bu adamın sahte bir kimliği var... sana numarasını veriyor sen işlettim diyorsun... adamın sana verdiği telefon numarasından senin arayacağını zaten biliyor... telefonu açıpta hayır ben o değilim o okulda okumadım mı diyecek... o numarayı arayan herkese aynı yalanı uyduruyordur.... tüm gerçekçiliğiyle herşeyi ortaya döken adam, nette birbirimizide gördük diyorsun... kendisi niye gelmesin ki... o seninle sadece vakit geçiriyor... sense hayallerle yaşıyorsun... adamı hayallerinde o kadar mükemmelleştirmişsin ki... çünkü insanlar hayal kurarken kötü düşünmezler... her şeyin olumlusunu düşünürler... ve bu adam yüzünden senelerce kendini kapatmışsın... aslında hep bu adamı beklemişsin... çünkü ilişkilerin başlamadan bitmiş... çünkü hayallerindeki bu adamı aramışsın karşında... belkide bu adam seni tanıyorda olabilir... aslında senin çok yakınında da olabilir.... seninle nette yüzyüze görüşen bu değildi belkide... kendini birşekilde göstermesi ve varlaması gerekiyordu... belkide sana arkadaşını gösterdi nette.... ama kesinlikle telefonda aradım kendisiydi cümleni kabul etmiyorum... bir hat alması ve sana bu numarayı vermesi... sen aradığında da sana netten söylediklerini söylemesi çok zor bir şey değil... yazık olmuş senelerine diyeceğim ama yaşında daha küçük... ve bu adamla çok küçük yaşta tanışmışsın... sende sadece bağımlılık yapmış... bu adamı bulurmusun... yüz yüze görürmüsün bilmem... ama biran önce bir şekilde kurtul bu adamdan... yoksa hayatına hiçbir şekilde hiç kimseyi sokamayacaksın.... unutma bu adam mükemmel değil... onu mükemmel yapan senin hayallerin.... 8 sene bir adamın seni merak etmemesi olacak gibi değil... tek aklıma gelen... bu adam seni her türlü tanıyor.... çevrende yada yakınında.... diğer saydıklarını yapması çok zor şeyler değil... o okulda okuyan bir arkadaşı vardır... bütün bilgiler o arkadaşına aittir.... 24 saat var demişsin... belkide o arkadaşı 24 saatlik mesafede oturuyor... belki de bu adam senin yanı başında.... herşeyi gerçekse.... nette yüzünüde gösterdiyse... telefonda da konuştuysa.... bu adam neden senin yanına gelmek istemesin ki.... tek akla gelen bu adam seni tanıyor... uzağında arama....
Baska tarafa yonelcem haklisiniz. Burada sizlerle de konustuktan sonra kesin karar verdim. Benimle birlikte olmak isteyen bahsettigim o adama sans vermem gerekiyor. Cunku kabim o adami da kacirma diyor. Kafamin karisikligi %80 gecti.Canim sen bi dahaki gelisinde ona deki tamam artik sen yoluma ben yoluma. Gercek hayat bu degil canim. Gercek hayat bizim yasadigimiz hayat. O bir hayal düş belkide. Aç gözlerini artik uyan o derin uykudan. Ben hic ihtimal vermiyorum onunla ilerde bi evliliginiz olabilecegine. Sende demissin onunla olmaz zaten diye. E napiyosun peki kokoca bir hic. Birak aliskanliklarindan kurtul yeniden doğ. Egitimle ugras, bi hobi edin, kendini gelistir. Bunlari sana degil kendimede cok soyledim zamaninda inan zaman kaybi bos ugraslar. Baska tarafa yonel.
Sesini duydum zaten sesini bile duymadim derken birbirimizle konusmadik manasinda demistim bunu da ust mesajlarda cevapladim :) erkek orda bir problem yokTelini gizli no dan arayip sesini duysaydin bari :) erkek mi kadin mi emin olurdun en azindan, ve az cok yasini kestirebilirdin belki
Sahi mi? Peki sonuc ne oldu?zamanında, yıl'ına kadar aynısını aynısı ayyynısını ben de yaşadım. Kendime aynı soruları sorup aynı cevapları aldım
Umarim degildir :/Off bi de baban yasinda biri cikiyomus.
Canim yaptiklari hicbirsey degilki on dakikada hallolur. Gozunde amma abartmissin. Bana adam cok anormal geldi ve bir gun gerçekten sevdigin biri oldugunda bu saplantılı adam msjlarla veya sahsen ya karsina cikarsa? Bir arkadasimin basina geldi ve nisanlisindan ayrildi boyle bir olaydan dolayiBuradan okuayabilirsiniz.
Bir ara kusmustuk aslinda. Yaklasik 1 yil hic mesaj atmadi. Sonra ben mesaj atmistim. Twitter i var demistim ya. Ordan gormustum. Kpss ye girip cikmisti. O yuzden mesaj atmistim. Yillar once. baslatan ben oldum yeniden. Konusmalari. Cok pismanim su an.Canim yaptiklari hicbirsey degilki on dakikada hallolur. Gozunde amma abartmissin. Bana adam cok anormal geldi ve bir gun gerçekten sevdigin biri oldugunda bu saplantılı adam msjlarla veya sahsen ya karsina cikarsa? Bir arkadasimin basina geldi ve nisanlisindan ayrildi boyle bir olaydan dolayi
Evli ve memleketinden uzakta çalışıyorbence mevsimlik iişçi falan mesela. Evine dönünce aramiyor. Face se kesin kapat. Mailni de değiştir. Hattını kır. Sen evlendiginde seni bulamaması için başkabilgi verme. Sigara birakirmiş gibi düşün. Bir erkek 8 yılbu sşekilde ssürdüysekesin ve kkesinkes cçok sorunludur.
Icten yorumunuz icin cok tesekkur ederim sag olun :) baskalarina da sans verecegim :)Tabi canim birilerine sans ver. Hayatini kur . Sms sakin bi daha geri donme. Tsmsm senin cicin biseyler yapmis olablir ama sen dahs cogunu yapmissin 8 yilini vermissin degermi? Hepimizin hayatinda boyle hastalikli seyler olabiliyor. Olduds. Onemli olan unlarin farkina varim gecmisi atip yola devam etmek. Kac kez daha gelicez dunyaya degermi. Ondsn sons koy kasaba olur kismina girmiycem zaten bu konudaki yorumumu biliyosun. Allah yolunu da bahtinida acik etsin canim.
O kadar tanıdık ki konunuz.
Zamanında benimde tanıdığım biri vardı böyle. Adının berkay olduğunu ve izmitte yaşadığını söylemişti.
Tabi doğru yalan bilmiyorum ama hiçbir görüşmeye gelmedi :)
Kendinizi üzneyin bence. Ve mümkünse daha fazla saplatı yada bağımlı olmadan bırakın gitsin. O tiplerden kimseye hayır gelmez
Hani yqazmışsın ya 2 gün önce faceten ekledi aşık oldum gibi birşey değil benim ki.Valla ben onlara kızardım ama keşke öyle birşey olsaymış.ben de böyle bir şeyden muzdaribim ne yazık ki. fakat, televizyonlarda çıkan "2 gün önce beni facebooktan ekledi, aşık oldum, evlenecem!" gibi bir şey değil benimki.
8 yıldır konuşuyorum onunla internet üzerinden. Telefonda dahi konusmadik ama.
liseye giderken henüz, üye olduğum bir siteden bana mesaj atmıştı kendisi, durumuma karşılık. upuzun konuşmuştuk. gecelerce. günlerce... dört yıl sonra, yani üniversiteyi kazandığımda benim numaramı istedi. telefondan mesajlaşmaya başladık. sonra birden mesajlarıma cevap alamadım. ardından birkaç ay sonra yeniden mesaj aldım, yine uzun uzun konuştuk birkaç ay, sonra birden yine kesildi mesajları. sonra yeniden mesaj attı, yine gitti...
yani yıllardır geliyor, kendisine alıştırıyor ve yine gidiyor. kendisinden haber dahi alamıyorum. internette çok aktif biri de değil. facebook dahi kullanmıyor. öyle olunca "acaba böyle biri var mı?" diye şüpheye düşmüştüm. öyle biri var, eminim, üniversiteden bir arkadaşımın telefonu ile kendisini işletmiştim bana verdiği numaradan yıllar önce. sırf acaba böyle biri var mı diye. evet var. adını soyadını, yaşını, her şeyini bana söylediği gibi söyledi. mezun olduğu okula kadar her şey aynıydı. yani yalan söylememiş bana. o var. gerçekten var.
beynim onu "o insan" olarak öyle benimsemiş ki, karşıma çıkan her insanda onun özelliklerini aramaya başladım. ilişkilerim başlamadan bitti. bu başlamadan biten ilişkilerimin de hepsini o bildi. ben ona anlattım, o bana anlattı kendi ilişkilerini. tek bir farkla. ben anı anına anlattım, o yedi sekiz ay geçtikten sonra. böyle saçma sapan şeyler yaşadık birlikte yıllarca.
8 yıl geçti bana hiçbir zaman "buluşalım, görüşelim, yanıma gel, yanına geleyim vs vs" demedi. bir kez olsun bile. geçenlerde böyle bir konuşma oldu ilk kez. "seni görsem nasıl olurdu acaba?" diye bir şey sordu. "ben böyle alıştım." dedim. "görüşecek olsak, görüşür müydün benimle?" diye sordu. "tabii ki. 8 yıl oldu. görürdüm seni." dedim. "o halde görüşelim artık." dedi. fakat ne zaman nerde nasıl görüşeceğimize dair bir şey konuşmadık. tek bildiğim, bir gün görüşecek olmamız. yine konuşuyorduk birkaç aydır. yine alışmıştım yani ona. fakat son iki gündür, yine benden kaçıyor, yine mesajlarıma cevap alamıyorum.
yani yine kendisine alıştırdı ve yine gitti. artık bense sinirden köpürüyorum bugün.
aslında şaşırmamam gerekiyor. hep böyle yapıyor. ansızın geliyor bir mesajla, konuşuyor benimle aylarca, onla yatıp onla kalkıyorum, ona alışıyorum, öyle şeyler yapıyor ki benim için arkadaşlarım bile inanamıyor "internetten tanıdığın biri nasıl bu kadarını yapıyor, demek ki o da sana değer veriyor..." diye yorum yapıyor insanlar... sonra dediğim gibi birden ortadan kayboluyor.
artık yoruldum. şimdi biliyorum yine gelecek birkaç ay sonra. amacı ne, neden böyle yapıyor, bir türlü anlamıyorum. her seferinde kendime söz veriyorum bir daha onunla görüşmemek için, ama tek bir mesaj verdiğim tüm sözleri unutturuyor bana.
bunları yazarken bile ne kadar saçma olduğunu biliyorum her şeyin. fakat, içimdeki sıkıntıyı durduramıyorum.
bütün olumsuzlukları düşündüm. yalnız kalıyor, bana sarıyor. sonra oyalanacak bir şeyler buluyor, boş veriyor.
bana bir gün "korkuyorum ben aşık olmaya falan..." demişti. "yeniden acı çekmeye gücüm yok benim." demişti. o beni bu kadar etkiliyor ya, acaba ben de onu bu kadar etkiliyor muyumdur ki bana bunu söyledi diye düşünüyorum bazen. sonra diyorum ki, "ya yok bu çok olumlu bir şey. bu kadar masum düşünme. sonuçta o internetten tanıdığın biri."
soruyorum kendime. "güveniyor musun?" cevabım net. "hayır."
"inanıyor musun?" diyorum. "hayır."
"e" diyorum "niye o zaman niye üzülüyorsun?"
aşk değil bu, alışkanlık. onu da biliyorum.
kendimi kocaman bir saçmalığın içinde buluyorum.
kimse onun gibi konuşmuyor çünkü. kimse onun gibi anlamıyor.
biraz yapım gereği, yaşıtım veya benden bir iki yaş büyük erkeklerin konuşmaları, davranışları çocukça geldiği anda hemen soğuyorum. ilişkilerimin başlamadan bitmesinin sebebi bu.
o ise benden dört yaş büyük. konuşmaları falan o kadar mantıklı, o kadar olgun, o kadar oturaklı ki... belki bu yüzden ona çok çabuk alışıyorum.
kendisiyle bunu konuşmaya hep korktum. çünkü bu sefer kendisine aşık olduğumu düşünmesinden, ona alıştığımı anlamasından korktum.
her ne kadar 8 yıldır konuşuyor olsam da onunla yine de tanımadığım biri çünkü.
ama kendisinin dediği gibi. ben de korkuyorum. çok korkuyorum hem de. şimdi yine gitti. yine tam alıştığım anda onsuzluğa yine gelecek biliyorum. belki de bu sefer "seni görmeye geliyorum" diyecek. işte o an vereceğim tepkiden gerçekten çok korkuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?