Selamlar !! Ben geldim ! Siparisimi teslim ettim nihayet, kafam rahat artik :)
Bu hafta yorucu olmakla beraber diyet konusunda rahat geçti. Cok mesgul oldugum zaman yemegi nerdeyse hiç dusunmedigimi fark ettim. Ögle yemegi diktasi ve o sürede kaybedilen zaman da ortadan kalktigi için kendimi çok daha verimli buldum.
Stresten midir bilmiyorum ama baya da bir kabiz problemi yasadim son günlerde. Neyseki geçti. Sebze-meyve suyu, zeytinyagi ve kömür tozu kullandim, hangisi ise yaradi artik bilmiyorum : ))
Bunun yaninda, protein takviseyi almaya karar verdim. Hem belki kilo vermeyi az da olsa belki hizlandirir diye, hem de yetersiz düzeyde tükettigimi düsünüyorum. Nohut mercimek te her gün yenmiyo.. Pirinç proteini yada spirulina arasinda karar vermem gerekiyo.
Geçenlerde bir yazida "procrastination" kelimisini okudum. Ne anlama geldigine bakayim dedim, kelime anlami tam da beni anlatiyomus : herseyi erteleme hastaligi ! Böyle bir sorunum oldugunu biliyordum elbette ama çokta ciddiye almamistim simdiye kadar. Ama söyle bir düsününce, gerçekten de hayatimi ne kadar etkiledigini fark ettim. Tembellikle karistirilabilir, ama ayni sey degil. Daha çok mecburi yapilmasi gereken seyleri, devamli baska bir zamana erteleme huyu.
Bunun için kendinize bir liste yaparak baslayin diye bir yazi okudum, o listeyi bile sonraya erteledim yani düsünün artik.... Ay kendimden korktum ya, bunun mutlaka bir çaresini bulmam gerekiyo. Mesela hiç abartisiz tam 3 aydir bir fb sayfasi açicam diyorum. Bu istedigim birsey, severek yapmam lazim dimi ? Ama ilk basta isim bulmayi bahane ettim ve nerdeyse 2 hafta kaybettim... tamam isim onemli ama normal bir insan oturup dusununce yarim gunde de halledebilir bunu. Sonra profil bilgilerini doldurmak beni caydirdi, sonra profil fotosu. En son kapak fotosunda takili kaldim. Sayfa hala bombos duruyo öyle : /
Neyse, sonra düsünürüm...
önce kaçirdigim mesajlara bakayim : ))))
