insanlardan çok bunaldım

pigme pofuduk

"after all this time?" "always!"
Kayıtlı Üye
26 Ekim 2014
4.776
3.407
uzun olabilir, baştan söyleyeyim. umarım düzgün toparlayabilirim.

aslında öyle belirli bi derdim de yok, sadece çok yoruldum çok bunaldım herkesten.

10 yıl önce başlamış bi ilişkim vardı, 2014 eylülde askerden döndü, kasımda sözlendik, mayısta nişana 5 gün kala ayrıldık.

ailesi istemedi beni. akraba değilim diye, bi de öyle yularından tutulup güdülecek biri değilim diye.

ilişkimin sürecine girmeyeceğim, derdim farklı.

sözlenmeden önce 8 sene çıktık. bu süreçte akrabalardan çok fazla ses çıktı. ayrılmamı istediler, evlenmek isteyen adam şimdiye yüzük olsun takardı dediler, niyeti yok oynuyor dediler.

duymadım, susturdum. üçüncü kişileri çok karıştırma taraftarı değildim.

sonra ayrıldık işte. bu sefer biz sana demedik mi, bak işte ortada kaldın, seninle oynadı seni kullandı olan 9 senene oldu dediler. zaten seni istemiyorlardı bi sen göremedin dediler.

birini terslediğimde annem saldırdı bu sefer. hiç bi şey öğrenemedin mi dedi, o çocuk seni teyzelerinin lafıyla ortada bıraktı sen o çocuk için teyzelerini kırmaya utanmıyor musun dedi.

küçükken yaramazdım ben, ele avuca sığmaz denenlerden. sülalenin çürük elması oldum hep. hiçbir şeyi beceremeyen...

kuzenler çöktü sonra tepeme.

öyle rakı içiyorum bi akşam, bi yerlerde ferdi tayfur çaldı canım istedi, tuttum instagrama fotoğraf attım. kuzenlerden biri aradı ben neden o şerefsiz için üzülüyormuşum.

biri geldi birkaç gün bende kaldı çocuklarıyla, saç boyasından bahsediyorduk beyazlardan falan, on yılını yedi gitti nolcak şimdi dedi. bu kız nişan iptal olur olmaz beni arayıp biletler yandı demişti. sonra biriyle tanıştırmak istedi beni.

biriyle konuşurken bağırsaklarımın kötü olduğundan bahsettim, herifin arkasından yataklara mı düştün dedi.

bi kuzenim var. eşinin ailesi benim eski kayınvalidemlere benziyor yapı ve memleket olarak. en çok o destek oldu. kanserdi, çok şükür kurtuldu. ama eşiyle sorunları devam ediyor.

eş dost çok yaktı canımı.

sevişmediysen üzülme dedi biri.

eşinden boşananlar var, onlar destek oldu sağolsun. geriye bakma dediler, görüşme dediler, geçer dediler.

14 ay oldu, hala selam verdiğim herkes görüşüp görüşmediğimizi soruyor. arkadaşlarım görüşmek istemiyor.

yüksek lisans sınavını kazandım, önüne bak artık, geçmişi bırak dendi. sen ne zaman evlenip çoluk çocuğa karışcan bi ömür yas mı tutucan dendi.

ailem...
biz senin için ne hakaretleri yuttuk bu yaşımıza kadar böyle hakaret görmedik dediler, bi an önce evlen dediler...
birinin düğününe gittik, sen o salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin düğünün olurdu dediler.
birinin torunu oldu, sen salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin çocuğun olurdu dediler.
babam eve bi şey alıyor mesela, annem diyor ki onu nereye koycaz, babam da diyor ki pofuduk gider de yer açılır demiştik ama gitmedi o da...

sonra işte o kanser olan kuzenimin sorunları oluyor eşiyle, annem beni arıyor direk,bak gördün mü bunu mu istiyordun allah kurtardı diyor.

kardeşimle zaten konuşmuyorum bile artık.

hiç kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum.

14 ay oldu ben bi arpa yolu boy alamamış gibi hissediyorum. dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum. yoruldum artık. konu sürekli oraya geliyor. toparlamışsam da dağılıyorum. tekrar tekrar aklıma geliyor en baştan nefret ediyorum.

hiçbir şey yapamıyorum. sıkıştığımı hissediyorum artık. boğulacakmışım gibi. delirecekmişim gibi. bütün konular oraya bağlanıyor ve ben çok bunaldım.

insanlardan çok bunaldım. tersleyemiyorum, gülüp geçemiyorum, duymamış gibi yapsam ciğerimin yangınını söndüremiyorum. bayram oluyor seyran oluyor hadi bi arayayım diyorum ciğerimi tekrar deliyorlar.

ne zaman susacaklar? unutulacak mı bu bi gün? geçecek mi bu? insanlar neden böyle ki?

çok bunaldım sadece. görüşmemek çare olmadı. sıkıştım kaldım, biriyle paylaşmak istedim.
 
uzun olabilir, baştan söyleyeyim. umarım düzgün toparlayabilirim.

aslında öyle belirli bi derdim de yok, sadece çok yoruldum çok bunaldım herkesten.

10 yıl önce başlamış bi ilişkim vardı, 2014 eylülde askerden döndü, kasımda sözlendik, mayısta nişana 5 gün kala ayrıldık.

ailesi istemedi beni. akraba değilim diye, bi de öyle yularından tutulup güdülecek biri değilim diye.

ilişkimin sürecine girmeyeceğim, derdim farklı.

sözlenmeden önce 8 sene çıktık. bu süreçte akrabalardan çok fazla ses çıktı. ayrılmamı istediler, evlenmek isteyen adam şimdiye yüzük olsun takardı dediler, niyeti yok oynuyor dediler.

duymadım, susturdum. üçüncü kişileri çok karıştırma taraftarı değildim.

sonra ayrıldık işte. bu sefer biz sana demedik mi, bak işte ortada kaldın, seninle oynadı seni kullandı olan 9 senene oldu dediler. zaten seni istemiyorlardı bi sen göremedin dediler.

birini terslediğimde annem saldırdı bu sefer. hiç bi şey öğrenemedin mi dedi, o çocuk seni teyzelerinin lafıyla ortada bıraktı sen o çocuk için teyzelerini kırmaya utanmıyor musun dedi.

küçükken yaramazdım ben, ele avuca sığmaz denenlerden. sülalenin çürük elması oldum hep. hiçbir şeyi beceremeyen...

kuzenler çöktü sonra tepeme.

öyle rakı içiyorum bi akşam, bi yerlerde ferdi tayfur çaldı canım istedi, tuttum instagrama fotoğraf attım. kuzenlerden biri aradı ben neden o şerefsiz için üzülüyormuşum.

biri geldi birkaç gün bende kaldı çocuklarıyla, saç boyasından bahsediyorduk beyazlardan falan, on yılını yedi gitti nolcak şimdi dedi. bu kız nişan iptal olur olmaz beni arayıp biletler yandı demişti. sonra biriyle tanıştırmak istedi beni.

biriyle konuşurken bağırsaklarımın kötü olduğundan bahsettim, herifin arkasından yataklara mı düştün dedi.

bi kuzenim var. eşinin ailesi benim eski kayınvalidemlere benziyor yapı ve memleket olarak. en çok o destek oldu. kanserdi, çok şükür kurtuldu. ama eşiyle sorunları devam ediyor.

eş dost çok yaktı canımı.

sevişmediysen üzülme dedi biri.

eşinden boşananlar var, onlar destek oldu sağolsun. geriye bakma dediler, görüşme dediler, geçer dediler.

14 ay oldu, hala selam verdiğim herkes görüşüp görüşmediğimizi soruyor. arkadaşlarım görüşmek istemiyor.

yüksek lisans sınavını kazandım, önüne bak artık, geçmişi bırak dendi. sen ne zaman evlenip çoluk çocuğa karışcan bi ömür yas mı tutucan dendi.

ailem...
biz senin için ne hakaretleri yuttuk bu yaşımıza kadar böyle hakaret görmedik dediler, bi an önce evlen dediler...
birinin düğününe gittik, sen o salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin düğünün olurdu dediler.
birinin torunu oldu, sen salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin çocuğun olurdu dediler.

babam eve bi şey alıyor mesela, annem diyor ki onu nereye koycaz, babam da diyor ki pofuduk gider de yer açılır demiştik ama gitmedi o da...

sonra işte o kanser olan kuzenimin sorunları oluyor eşiyle, annem beni arıyor direk,bak gördün mü bunu mu istiyordun allah kurtardı diyor.

kardeşimle zaten konuşmuyorum bile artık.

hiç kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum.

14 ay oldu ben bi arpa yolu boy alamamış gibi hissediyorum. dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum. yoruldum artık. konu sürekli oraya geliyor. toparlamışsam da dağılıyorum. tekrar tekrar aklıma geliyor en baştan nefret ediyorum.

hiçbir şey yapamıyorum. sıkıştığımı hissediyorum artık. boğulacakmışım gibi. delirecekmişim gibi. bütün konular oraya bağlanıyor ve ben çok bunaldım.

insanlardan çok bunaldım. tersleyemiyorum, gülüp geçemiyorum, duymamış gibi yapsam ciğerimin yangınını söndüremiyorum. bayram oluyor seyran oluyor hadi bi arayayım diyorum ciğerimi tekrar deliyorlar.

ne zaman susacaklar? unutulacak mı bu bi gün? geçecek mi bu? insanlar neden böyle ki?

çok bunaldım sadece. görüşmemek çare olmadı. sıkıştım kaldım, biriyle paylaşmak istedim.
Sizin icin bitmis olan sey millete dert olmus onlara ne oluyorsa
Mesleginiz varsa baska bir sehre tasinin numaranizi degistirin uzak kalin biraz.
Bu insanlarin kendi hayatlari cok mu sönük acaba baskalarinin hayatlarina burunlarini sokuyorlar
 
Sizin icin bitmis olan sey millete dert olmus onlara ne oluyorsa
Mesleginiz varsa baska bir sehre tasinin numaranizi degistirin uzak kalin biraz.
Bu insanlarin kendi hayatlari cok mu sönük acaba baskalarinin hayatlarina burunlarini sokuyorlar

şehir meselesi değil, şu an yalnız yaşıyorum mesela, bayramda seyranda hal hatır sormak için aradığımda falan oluyor bunlar.
işte insanlar bunu neden yapıyor ben de onu anlamıyorum.
 
uzun olabilir, baştan söyleyeyim. umarım düzgün toparlayabilirim.

aslında öyle belirli bi derdim de yok, sadece çok yoruldum çok bunaldım herkesten.

10 yıl önce başlamış bi ilişkim vardı, 2014 eylülde askerden döndü, kasımda sözlendik, mayısta nişana 5 gün kala ayrıldık.

ailesi istemedi beni. akraba değilim diye, bi de öyle yularından tutulup güdülecek biri değilim diye.

ilişkimin sürecine girmeyeceğim, derdim farklı.

sözlenmeden önce 8 sene çıktık. bu süreçte akrabalardan çok fazla ses çıktı. ayrılmamı istediler, evlenmek isteyen adam şimdiye yüzük olsun takardı dediler, niyeti yok oynuyor dediler.

duymadım, susturdum. üçüncü kişileri çok karıştırma taraftarı değildim.

sonra ayrıldık işte. bu sefer biz sana demedik mi, bak işte ortada kaldın, seninle oynadı seni kullandı olan 9 senene oldu dediler. zaten seni istemiyorlardı bi sen göremedin dediler.

birini terslediğimde annem saldırdı bu sefer. hiç bi şey öğrenemedin mi dedi, o çocuk seni teyzelerinin lafıyla ortada bıraktı sen o çocuk için teyzelerini kırmaya utanmıyor musun dedi.

küçükken yaramazdım ben, ele avuca sığmaz denenlerden. sülalenin çürük elması oldum hep. hiçbir şeyi beceremeyen...

kuzenler çöktü sonra tepeme.

öyle rakı içiyorum bi akşam, bi yerlerde ferdi tayfur çaldı canım istedi, tuttum instagrama fotoğraf attım. kuzenlerden biri aradı ben neden o şerefsiz için üzülüyormuşum.

biri geldi birkaç gün bende kaldı çocuklarıyla, saç boyasından bahsediyorduk beyazlardan falan, on yılını yedi gitti nolcak şimdi dedi. bu kız nişan iptal olur olmaz beni arayıp biletler yandı demişti. sonra biriyle tanıştırmak istedi beni.

biriyle konuşurken bağırsaklarımın kötü olduğundan bahsettim, herifin arkasından yataklara mı düştün dedi.

bi kuzenim var. eşinin ailesi benim eski kayınvalidemlere benziyor yapı ve memleket olarak. en çok o destek oldu. kanserdi, çok şükür kurtuldu. ama eşiyle sorunları devam ediyor.

eş dost çok yaktı canımı.

sevişmediysen üzülme dedi biri.

eşinden boşananlar var, onlar destek oldu sağolsun. geriye bakma dediler, görüşme dediler, geçer dediler.

14 ay oldu, hala selam verdiğim herkes görüşüp görüşmediğimizi soruyor. arkadaşlarım görüşmek istemiyor.

yüksek lisans sınavını kazandım, önüne bak artık, geçmişi bırak dendi. sen ne zaman evlenip çoluk çocuğa karışcan bi ömür yas mı tutucan dendi.

ailem...
biz senin için ne hakaretleri yuttuk bu yaşımıza kadar böyle hakaret görmedik dediler, bi an önce evlen dediler...
birinin düğününe gittik, sen o salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin düğünün olurdu dediler.
birinin torunu oldu, sen salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin çocuğun olurdu dediler.

babam eve bi şey alıyor mesela, annem diyor ki onu nereye koycaz, babam da diyor ki pofuduk gider de yer açılır demiştik ama gitmedi o da...

sonra işte o kanser olan kuzenimin sorunları oluyor eşiyle, annem beni arıyor direk,bak gördün mü bunu mu istiyordun allah kurtardı diyor.

kardeşimle zaten konuşmuyorum bile artık.

hiç kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum.

14 ay oldu ben bi arpa yolu boy alamamış gibi hissediyorum. dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum. yoruldum artık. konu sürekli oraya geliyor. toparlamışsam da dağılıyorum. tekrar tekrar aklıma geliyor en baştan nefret ediyorum.

hiçbir şey yapamıyorum. sıkıştığımı hissediyorum artık. boğulacakmışım gibi. delirecekmişim gibi. bütün konular oraya bağlanıyor ve ben çok bunaldım.

insanlardan çok bunaldım. tersleyemiyorum, gülüp geçemiyorum, duymamış gibi yapsam ciğerimin yangınını söndüremiyorum. bayram oluyor seyran oluyor hadi bi arayayım diyorum ciğerimi tekrar deliyorlar.

ne zaman susacaklar? unutulacak mı bu bi gün? geçecek mi bu? insanlar neden böyle ki?

çok bunaldım sadece. görüşmemek çare olmadı. sıkıştım kaldım, biriyle paylaşmak istedim.
nasıl bu kadar konuşturabiliyorsunuz akrabalarınızı?
ne cesaretle bu kadar yükleniyorlar sana ve ailen.
çok içli dışı bir yaşantınız var sanırım.
kuzen de kim oluyormuş dil uzatıyor.
valla çok sessiz kalıyorsunuz heralde ailecek.
ben kardeşlerime azıcık ucundan dokundurmaya kalkanları bile pişman ettim iki lafımla:))
resmen tepenize çıkmışlar
 
nasıl bu kadar konuşturabiliyorsunuz akrabalarınızı?
ne cesaretle bu kadar yükleniyorlar sana ve ailen.
çok içli dışı bir yaşantınız var sanırım.
kuzen de kim oluyormuş dil uzatıyor.
valla çok sessiz kalıyorsunuz heralde ailecek.
ben kardeşlerime azıcık ucundan dokundurmaya kalkanları bile pişman ettim iki lafımla:))
resmen tepenize çıkmışlar

haklı olduklarını düşünüyorlar çünkü. hayatımı mahvettim ben.
çok içli dışlı değiliz de nişana 5 gün kala bitince mecbur herkes her şeyi öğrendi.
 
muhattap olmayın ya ne kadar gereksiz çenesi olan varsa etrafınıza toplanmış bence. ben olsam hayatta arayıp sormam öyle bana laf çakıp duran akrabayı. acaba şöyle hobi kurslarına falan mı gitseniz hem biraz sosyal çevreniz olur hem stres atarsınız biraz. o çevreden uzaklaşın bence bir an önce.
 
haklı olduklarını düşünüyorlar çünkü. hayatımı mahvettim ben.
çok içli dışlı değiliz de nişana 5 gün kala bitince mecbur herkes her şeyi öğrendi.
haklı da olsalar kendilerine saklasınlar fikirlerini.
annen abbanın uyarması yeterli seni.
akraba da kuzan de kim oluyor.
tersleyin konuşturmayın.
herkes hata yapabilir.
akrabalara mı düştü yargılamak.
hayatını mahvetmiş de değilsin sonuçta.
olmamış kısmet değilmiş.
geleceğine bakacaksın.
sessiz ezik durmayın Allah aşkına.
 
şehir meselesi değil, şu an yalnız yaşıyorum mesela, bayramda seyranda hal hatır sormak için aradığımda falan oluyor bunlar.
işte insanlar bunu neden yapıyor ben de onu anlamıyorum.
Yapi geregi naif bir insansiniz sanirim insanlari kirmak istemiyorsunuz ama kimsenin hayatiniza karismamasi icin biraz daha agir olun kimseyinde aramayin bayramda seyranda aradiklarinda da acmayin bakin o zaman ne guzel oluyor hayat :KK14:
 
muhattap olmayın ya ne kadar gereksiz çenesi olan varsa etrafınıza toplanmış bence. ben olsam hayatta arayıp sormam öyle bana laf çakıp duran akrabayı. acaba şöyle hobi kurslarına falan mı gitseniz hem biraz sosyal çevreniz olur hem stres atarsınız biraz. o çevreden uzaklaşın bence bir an önce.

kursluk bi mesele de değil aslında, telefonda olup biten şeyler.

haklı da olsalar kendilerine saklasınlar fikirlerini.
annen abbanın uyarması yeterli seni.
akraba da kuzan de kim oluyor.
tersleyin konuşturmayın.
herkes hata yapabilir.
akrabalara mı düştü yargılamak.
hayatını mahvetmiş de değilsin sonuçta.
olmamış kısmet değilmiş.
geleceğine bakacaksın.
sessiz ezik durmayın Allah aşkına.

işte tersleyince de annem tepeme çöküyor. tersleyemiyorum, hiçbir şey yapamıyorum. annem ya annem. daha bu sabah dedi. gör bak nelerden kurtuldun öyle mi olmak istiyordun dedi.

Yapi geregi naif bir insansiniz sanirim insanlari kirmak istemiyorsunuz ama kimsenin hayatiniza karismamasi icin biraz daha agir olun kimseyinde aramayin bayramda seyranda aradiklarinda da acmayin bakin o zaman ne guzel oluyor hayat :KK14:

insan bazen bi ses istiyor ne bileyim, bi iki kişiyle konuşmak istiyor işte. sonuç yine hüsran.

Senin ve ailenin yumuşak duruşundan kaynaklanıyor bence.
Tak tak cevap vermek çok zor değil.

bence değil. ama ben niye benden büyük insanları tersliyormuşum kötülüğüme mi diyorlarmış.
 
kursluk bi mesele de değil aslında, telefonda olup biten şeyler.



işte tersleyince de annem tepeme çöküyor. tersleyemiyorum, hiçbir şey yapamıyorum. annem ya annem. daha bu sabah dedi. gör bak nelerden kurtuldun öyle mi olmak istiyordun dedi.



insan bazen bi ses istiyor ne bileyim, bi iki kişiyle konuşmak istiyor işte. sonuç yine hüsran.



bence değil. ama ben niye benden büyük insanları tersliyormuşum kötülüğüme mi diyorlarmış.
Bu cümleyi kim kuruyor peki?
Kötülüğüne mi diyorlarmış diyen yani?
 
kursluk bi mesele de değil aslında, telefonda olup biten şeyler.



işte tersleyince de annem tepeme çöküyor. tersleyemiyorum, hiçbir şey yapamıyorum. annem ya annem. daha bu sabah dedi. gör bak nelerden kurtuldun öyle mi olmak istiyordun dedi.



insan bazen bi ses istiyor ne bileyim, bi iki kişiyle konuşmak istiyor işte. sonuç yine hüsran.



bence değil. ama ben niye benden büyük insanları tersliyormuşum kötülüğüme mi diyorlarmış.
Allah Allah koca sülalenin stres topu yapmışlar seni.
gelen sayıyor giden sayıyor.
ee be kardeşim bitmiş gitmiş zaten.
ne uzatıp duruyorlar.
arama sen de kimseyi.
anneni hadi mecbur çekersin de akraba da çekilmez be.
iyiliği kötülüğü mü kalmış konuşulacak.
zaten bitmiş gitmiş.
garip bir zevk alıyorlar demek ki seni ezdikce sıkıştırdıkca.
valla diren pes etme derim:))
çekilir çile değil
 
çemkir kardeşim. susma. annene de söyle psikolojimin içine ettiler yeter artık de. bu ne canım. bi on seneyi de böyle mi geçireceksin yani.
 
Allah Allah koca sülalenin stres topu yapmışlar seni.
gelen sayıyor giden sayıyor.
ee be kardeşim bitmiş gitmiş zaten.
ne uzatıp duruyorlar.
arama sen de kimseyi.
anneni hadi mecbur çekersin de akraba da çekilmez be.
iyiliği kötülüğü mü kalmış konuşulacak.
zaten bitmiş gitmiş.
garip bir zevk alıyorlar demek ki seni ezdikce sıkıştırdıkca.
valla diren pes etme derim:))
çekilir çile değil

gerçekten çekemiyorum artık.
yüksek lisans kaydından sonra babam aradı, eniştem ordaymış arkadan bağırıyor hiç evleneyim demiyor ne zaman çoluk çocuğa karışacak bu diye.
ben bu adamla 10 senedir küsüm.
 
annem babam falan.
İşte önce desteğini onlardan al.
Hee yok onlar da beni anlamıyor diyorsan zaten tek yaşıyormuşsun.
Sadece aileni gör,dön yaşadığın yere.
Akrabalarla görüşmek zorunda mısın mesela?
İnan ki ben çok uzun yıllardır bir yengem ve onun çocukları dışında hiç bir akrabamı görmüyorum da merak da etmiyorum.
 
çemkir kardeşim. susma. annene de söyle psikolojimin içine ettiler yeter artık de. bu ne canım. bi on seneyi de böyle mi geçireceksin yani.

millet kusursuz sanki. kendi hatalarına baksınlar. pasif görmüşler seni ezmeye çalışıyorlar herhalde.

antidepresan kullandığım süreçte zaten sesim çıkmıyordu, bana mı dedi bana laf mı soktu şimdi falan algılamaya çalışmaktan cevap veremiyordum. carlayıp annemin kalbini de kırmak istemiyorum ne bileyim. biz senin yüzünden ciğeri beş para etmez insanlardan hakaret yedik meselesine geliyor konu.
 
İşte önce desteğini onlardan al.
Hee yok onlar da beni anlamıyor diyorsan zaten tek yaşıyormuşsun.
Sadece aileni gör,dön yaşadığın yere.
Akrabalarla görüşmek zorunda mısın mesela?
İnan ki ben çok uzun yıllardır bir yengem ve onun çocukları dışında hiç bir akrabamı görmüyorum da merak da etmiyorum.

yanlarına gitmem gerekiyor aslında gitmiyorum şu an.
annemler kışın gelirler kasım gibi, birkaç ay kalır dönerler.
zaten öyle sürekli görüşme durumumuz yok.
 
X