İnsanlara alıştıramadığım bebeğim

Mune .!.:

tivoli26,
her aklınıza gelen konuyu bdvye açmaya devam mı edeceksiniz? 28 cezanızın 26 tanesi kategori dışı konu sebebiyle verilmiş, hadi konularınızı 1 defa bdvye açtınız, 2,3,10 kere açtınız diyelim ama 26 defa aynı kurala uymamak da insana kuralları sallamıyorum mesajı gibi oluyor.
Kurallara ısrarla uymadığınız için 1 hafta banlısınız, rica ediyorum forumu kurallara uygun kullanalım.

Genişletmek için tıkla...

Cecelerce .!.:

Yazılarımız, cümlelerimiz, kendimizi ifade etme biçimimiz karakterimizin yansımalarıdır ve bunu okumak için uzman olmaya gerek yok.

Sizi hatırlıyorum gayet de kaygılı bir insansınız önceki konularınız malum ki buradaki herkesi de şaşırtmıştı kaygı seviyeniz. Size tavsiyem kendinizi realist bir şekilde değerlendirip çocuğunuz için maksimum fayda sağlayacak yönde aksiyon almanız. Daha çok küçük ve şekillenmesi kolay, bir uzmana danışırsanız çok daha kolay olur işiniz.

Genişletmek için tıkla...

tivoli26 .!.:

17 aylık kızım var. Pandemi ile doğdu ve pandemi ile bu aya kadar geldi. Temmuz 2021 tarihine kadar salgın nedeniyle kimsenin evine girmedik, kimse de bize gelmedi. Zaten mekanlar kapalıydı, çocuklara yasaklar vardı vs. Sonuç hayatı sadece anne babadan ibaret zanneden bir bebe. Geleyim asıl soruna biz salgının başından beri yani doğduğundan beri anne ve babamı memlekete göndermedik. 70 yaş üzeri oldukları için. Hem de bebeği oyaladılar. Akşamları biz işlerimizi yaparken onlarla oynadı. Birkaç saat bırakıp dışarı çıktık. Taa ki temmuz 2021 e kadar. Temmuz ayında eşimin memleketine gittik. Hayatına ilk defa başka bir eve girdi, farklı insanlarla aynı çatı altında kaldı. Bir de gittiğimiz yer yayla. Yani kapıdan çıksanız tanıdık ve herkes ilgi gösterdi. Zaten ilgi sevmeyen bir bebek olarak yabancılar yaklaştıkça anne-baba diye ağlamaya başladı. Oradan eve dönünce artık anne babama da ağlamaya başladı. Geldiğimiz 20 gün oldu neredeyse hala anne babamla biz olmadan aynı oda da oynamıyor. Biz yan oqaya geçelim başlıyor ağlamaya. Ama neredeyse moraracak. Etini kopartıyorlarmış gibi. Asıl sorun şu Eylül de okullar açılınca biz ne yapacağız. Şahit olan herkes kesinlikle bakıcıya alışmaz diypr. Bu geçici bir süreç midir?Mesela dün bebek arabası bakıyoruz. Bizimki eskidi. Mağazada kendi arabasına an alıp oradaki arabaya oturtmak istedik ortalığı yıktı. Güvenli alanı kesinlikle terk etmiyor. Her konuda böylede. Bilmediği yiyeceği kesinlikle yemiyor. Alt komşum mayıs ayında taşındı. Okuldan öğretmen arkadaş. Mayıs ayından temmuza kaqar her gün bahçede oturduk alışsın diye. Onun da yaşıt bebeği var. Kesinlikle en ufak ilerleme olmadı. Dışarıda yürürken millete bakıp sırıtıyor. Yürüyen insanların önüne geçip amca diypr. Ama kimse ona bir şey demeyecek. Var mı ağlatmadam alıştırma yolu.

Genişletmek için tıkla...