• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İnsanlara alıştıramadığım bebeğim

M

mermaid2608

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
16 Ekim 2015
2.860
2.429
133
43
17 aylık kızım var. Pandemi ile doğdu ve pandemi ile bu aya kadar geldi. Temmuz 2021 tarihine kadar salgın nedeniyle kimsenin evine girmedik, kimse de bize gelmedi. Zaten mekanlar kapalıydı, çocuklara yasaklar vardı vs. Sonuç hayatı sadece anne babadan ibaret zanneden bir bebe. Geleyim asıl soruna biz salgının başından beri yani doğduğundan beri anne ve babamı memlekete göndermedik. 70 yaş üzeri oldukları için. Hem de bebeği oyaladılar. Akşamları biz işlerimizi yaparken onlarla oynadı. Birkaç saat bırakıp dışarı çıktık. Taa ki temmuz 2021 e kadar. Temmuz ayında eşimin memleketine gittik. Hayatına ilk defa başka bir eve girdi, farklı insanlarla aynı çatı altında kaldı. Bir de gittiğimiz yer yayla. Yani kapıdan çıksanız tanıdık ve herkes ilgi gösterdi. Zaten ilgi sevmeyen bir bebek olarak yabancılar yaklaştıkça anne-baba diye ağlamaya başladı. Oradan eve dönünce artık anne babama da ağlamaya başladı. Geldiğimiz 20 gün oldu neredeyse hala anne babamla biz olmadan aynı oda da oynamıyor. Biz yan oqaya geçelim başlıyor ağlamaya. Ama neredeyse moraracak. Etini kopartıyorlarmış gibi. Asıl sorun şu Eylül de okullar açılınca biz ne yapacağız. Şahit olan herkes kesinlikle bakıcıya alışmaz diypr. Bu geçici bir süreç midir?Mesela dün bebek arabası bakıyoruz. Bizimki eskidi. Mağazada kendi arabasına an alıp oradaki arabaya oturtmak istedik ortalığı yıktı. Güvenli alanı kesinlikle terk etmiyor. Her konuda böylede. Bilmediği yiyeceği kesinlikle yemiyor. Alt komşum mayıs ayında taşındı. Okuldan öğretmen arkadaş. Mayıs ayından temmuza kaqar her gün bahçede oturduk alışsın diye. Onun da yaşıt bebeği var. Kesinlikle en ufak ilerleme olmadı. Dışarıda yürürken millete bakıp sırıtıyor. Yürüyen insanların önüne geçip amca diypr. Ama kimse ona bir şey demeyecek. Var mı ağlatmadam alıştırma yolu.
 
Aynısı benimde başımda 20 aylık, şuan ücretsiz izindeyiz 27 aylıkken başlıycam anneme babama alışkın olduğu halde hiç bırakmıyo sen benden yine iyisin yalnız başına babada bile durmuyo
 
Normalmiymiş bu davranışları. Başkalarına söyleyince alışır alışır diypr. Abartı sanıyorlaer.
 
tivoli26 .!.:
17 aylık kızım var. Pandemi ile doğdu ve pandemi ile bu aya kadar geldi. Temmuz 2021 tarihine kadar salgın nedeniyle kimsenin evine girmedik, kimse de bize gelmedi. Zaten mekanlar kapalıydı, çocuklara yasaklar vardı vs. Sonuç hayatı sadece anne babadan ibaret zanneden bir bebe. Geleyim asıl soruna biz salgının başından beri yani doğduğundan beri anne ve babamı memlekete göndermedik. 70 yaş üzeri oldukları için. Hem de bebeği oyaladılar. Akşamları biz işlerimizi yaparken onlarla oynadı. Birkaç saat bırakıp dışarı çıktık. Taa ki temmuz 2021 e kadar. Temmuz ayında eşimin memleketine gittik. Hayatına ilk defa başka bir eve girdi, farklı insanlarla aynı çatı altında kaldı. Bir de gittiğimiz yer yayla. Yani kapıdan çıksanız tanıdık ve herkes ilgi gösterdi. Zaten ilgi sevmeyen bir bebek olarak yabancılar yaklaştıkça anne-baba diye ağlamaya başladı. Oradan eve dönünce artık anne babama da ağlamaya başladı. Geldiğimiz 20 gün oldu neredeyse hala anne babamla biz olmadan aynı oda da oynamıyor. Biz yan oqaya geçelim başlıyor ağlamaya. Ama neredeyse moraracak. Etini kopartıyorlarmış gibi. Asıl sorun şu Eylül de okullar açılınca biz ne yapacağız. Şahit olan herkes kesinlikle bakıcıya alışmaz diypr. Bu geçici bir süreç midir?Mesela dün bebek arabası bakıyoruz. Bizimki eskidi. Mağazada kendi arabasına an alıp oradaki arabaya oturtmak istedik ortalığı yıktı. Güvenli alanı kesinlikle terk etmiyor. Her konuda böylede. Bilmediği yiyeceği kesinlikle yemiyor. Alt komşum mayıs ayında taşındı. Okuldan öğretmen arkadaş. Mayıs ayından temmuza kaqar her gün bahçede oturduk alışsın diye. Onun da yaşıt bebeği var. Kesinlikle en ufak ilerleme olmadı. Dışarıda yürürken millete bakıp sırıtıyor. Yürüyen insanların önüne geçip amca diypr. Ama kimse ona bir şey demeyecek. Var mı ağlatmadam alıştırma yolu.
Genişletmek için tıkla...
Aynisini hatta fazlasini yasadik.. eve biri girsin bana yapışır saatlerce ağlardı. Birgun bi dogum gunune gittik. Herkes kutlama icin evin salonundayken bize 1 oda verdiler orda nasil agliyo kuzum. Insan gormek istemiyo. Yoksa diger cocugun dogum günü kutlanamazdi o denli agladi kuzum.
Kac doktora sordum, normal. Güvenli alani sizsiniz..hele pandemi iyice yalnizlastirdi cocuklari.
Eger ise baslayacaksaniz, psikolog arkadasim demisti, yapacaginiz tek şey, bakici veya aileden biri siz ise baslamadan 1 ay önce eve gelsin. Babannesi gelmisti bize, o 1 ayda ben bakiyordum ki onunla oyuna dalmis. Icerdeki odada 1 saat oturup gözükmüyordum. Sonra markete gittim bikac gun. Boyle boyle alisti.
Ayrica bolca parka cikarin. Baska cocuklari görsün..
 
İki aileden de uzakta bir şehirde yaşıyoruz, yakın arkadaşlarımın hepsi memleketlerine tayin isteyip gittiler, haliyle evine gideceğim iki insan yüzü göreceği kimse de kalmamıştı bebeğimin. Eve gelen her misafirde deli gibi ağlardı, eşim onlarla salonda otururken ben arka odada bebeğimi sakinleştirmekle uğraşırdım. Ailelerden birisi gelse asla kendine dokundurmazdı. Yaklaşık sizin bebeğinizin yaş aralığındaydı o zamanlar. Çok fazla kimse görmediği için konuşmada da gecikme yaşıyoruz şu an mesela. Ama insanlara karşı olan uç tepkileri söndü zamanla. Zor oldu ama şükür geçti. Biz öncelikle sitemizin bahçesine indirerek başladık, aylarca eşimin bacağında yapışık yaşadı, kimseyle oynamadı yanlarına gitmedi birisi ona doğru yönelse ağlayarak kaçtı oradan. Sonra yavaş yavaş eşimden bağımsız yürümeye etrafını izlemeye başladı, sonra çocukların arasına karışmaya, sonra da onlarla oynamaya koşturmaya başladı. Zamanla geçecek endişelenmeyin. Güvendiğiniz insanlarla gerekli tedbirleri alarak görüşmeye devam edin. Çocuklar toplum içine çıktıkça açılıyor, benliğini keşfediyor. Parka götürün sık sık. Oynamasa da bankta oturup çocukları izlesin. Balkondan gelip geçen insanları seyretsin. Yaşıtı çocuklarla vakit geçirsin. Siz bir ilerleme kaydetmemiştir zannerdesiniz ama iç dünyasında değişen ne çok algı vardır onun. Zamanla davranışlarına da yansıyacaktır bence
 
birdelimuallime .!.:
İki aileden de uzakta bir şehirde yaşıyoruz, yakın arkadaşlarımın hepsi memleketlerine tayin isteyip gittiler, haliyle evine gideceğim iki insan yüzü göreceği kimse de kalmamıştı bebeğimin. Eve gelen her misafirde deli gibi ağlardı, eşim onlarla salonda otururken ben arka odada bebeğimi sakinleştirmekle uğraşırdım. Ailelerden birisi gelse asla kendine dokundurmazdı. Yaklaşık sizin bebeğinizin yaş aralığındaydı o zamanlar. Çok fazla kimse görmediği için konuşmada da gecikme yaşıyoruz şu an mesela. Ama insanlara karşı olan uç tepkileri söndü zamanla. Zor oldu ama şükür geçti. Biz öncelikle sitemizin bahçesine indirerek başladık, aylarca eşimin bacağında yapışık yaşadı, kimseyle oynamadı yanlarına gitmedi birisi ona doğru yönelse ağlayarak kaçtı oradan. Sonra yavaş yavaş eşimden bağımsız yürümeye etrafını izlemeye başladı, sonra çocukların arasına karışmaya, sonra da onlarla oynamaya koşturmaya başladı. Zamanla geçecek endişelenmeyin. Güvendiğiniz insanlarla gerekli tedbirleri alarak görüşmeye devam edin. Çocuklar toplum içine çıktıkça açılıyor, benliğini keşfediyor. Parka götürün sık sık. Oynamasa da bankta oturup çocukları izlesin. Balkondan gelip geçen insanları seyretsin. Yaşıtı çocuklarla vakit geçirsin. Siz bir ilerleme kaydetmemiştir zannerdesiniz ama iç dünyasında değişen ne çok algı vardır onun. Zamanla davranışlarına da yansıyacaktır bence
Genişletmek için tıkla...
Sürekli dışarı çıkarıyoruz. Parka götürüyoruz. Sizin yaşadıklarınızın neredeyse aynısı. Bir tek konuşma kısmı farklı. Çok çabuk konuştu. Çok şükür derdini anlatıyor. Devam edelim o zaman götürmeye
 
Pandemide insan görmemekten oldu sanırım. Benim kızım da 1 yaşına girecek o da öyle. Çok nadiren annemler gelir, sarılır bana içini çeke çeke ağlar. Babasında bile durmuyor, diğer odadan benim sesimi duysun çığlık kıyamet, hiç bir iş yaptırmıyor. Dışarı çıktığımızda öyle değil ama, etrafa karşı ilgili. Gerçi dışarda temas eden kimse yok, birileri yaklaşsa o zaman da kıyamet kopar sanırım. Oğlumda hiç böyle şeyler yaşamamıştım. Çok şaşırıyorum o yüzden, zaten gelenimiz gidenimiz yok da babasında bile durmaz mı bir bebek. Hiç öyle ayrı da kalmadık, ücretsiz izindeyim hep yanındayım. Ben pandemi nedeniyle insan görmemesine bağlıyorum artık, umarım geçer büyüdükçe
 
tivoli26 .!.:
Sürekli dışarı çıkarıyoruz. Parka götürüyoruz. Sizin yaşadıklarınızın neredeyse aynısı. Bir tek konuşma kısmı farklı. Çok çabuk konuştu. Çok şükür derdini anlatıyor. Devam edelim o zaman götürmeye
Genişletmek için tıkla...
Konuşması bu durumun değişimi için çok güzel. Siz benden daha da şanslısınız 🥰
Ben pedagog ile görüşmüştüm bu durum için. Pandemi çocuklarının genelinde bu problem maalesef var, olabildiğince yaşıtlarıyla vakit geçirsin verebiliyorsanız bir kreşe vermenizi de tavsiye ederim demişti. Sizinki daha küçük kreş için ama toplu ortamlara girmeye devam edin inşallah en kısa sürede aşarsınız♥️
 
tivoli26 .!.:
Aksine çok rahatım
Genişletmek için tıkla...
Bana hiç öyle gelmedi. Tamam ilk çocukta olur böyle pimpirikler ama doğum günü partisine gidip ayrı odada oturmak nedir. Belki 15 dk dişinizi sıksaydınız ordaki çocuklara alışırdı oynardı bile. Ne güzel ortam.
Size tavsiyem üzerine gitmeden aşamazsınız. Çocuklar bulundukları ortama alışır kalabalığa alışsın evde ağlıcak sıkıldım diye.
 
tivoli26 .!.:
Yazıdan karakter belirleme uzmanı mısınuz?
Genişletmek için tıkla...
Yazılarımız, cümlelerimiz, kendimizi ifade etme biçimimiz karakterimizin yansımalarıdır ve bunu okumak için uzman olmaya gerek yok.

Sizi hatırlıyorum gayet de kaygılı bir insansınız önceki konularınız malum ki buradaki herkesi de şaşırtmıştı kaygı seviyeniz. Size tavsiyem kendinizi realist bir şekilde değerlendirip çocuğunuz için maksimum fayda sağlayacak yönde aksiyon almanız. Daha çok küçük ve şekillenmesi kolay, bir uzmana danışırsanız çok daha kolay olur işiniz.
 
17 aylık mı yazıyor yanlış mı okudum . Bu konudaki bu kaçıncı mesajınız... yaşı için gayet normal. İlk çocuğum resmen yabaniydi. Şimdi 7.5 yaşında ve gayet normal ,sosyal , oyunlara arkadaşlara kurslara heves eden bir çocuk. İkinci 3 yaşında. ortamların yıldızı, çok canayakın, bebekliğinden beri hep kucaklara gider. O ne yapacak büyüynce göreceğiz. İkisi kardeş işte ve memleketten uzakta bir bakıcıyla evde büyüdüler. Siz ortamlara sokun, gerisine karışmayın. Çocuğun karakterine saygı gösterin. Herkes ilk defa gittiği yerde hemen sahneye çıkacak diye bir şey yok. Bu küçük büyük herkes için geçerli
 
En önemlisi de anne baba ne kadar rahat ve gamsız olursa çocuk da öyle olur. Çocuklar ailelerinin aynası
 
Benim kızımı anlatmışsınız resmen. Başkası göz teması bile kursa ortalığı yıkan bir bebekti. Farklı ortamlara girince kimse ilgilenmesin, seslenmesin diye tembihledik. Kendisi ortamı gözlemleyip kendini güvende hissedince yavaş yavaş alıştı. Böyle böyle alıştırdık, zor oldu ama oldu. 14 aylıkken bakıcımız gelmeye başladı. 15 gün evimizd geldi ve kızımla hiç ilgilenmedi. Sadece gözünü alıştırmaya çalıştık. 15 günden sonra kızım kendisi iletişim kurmaya çalıştı, oynamak istedi vb. 1 ayın sonunda bakıcımıza kendi isteğiyle gitmeye başladı. Şu an 26 aylık. Hala ilk girdiği ortamda bana yapışır ama insanlar üstüne gidip sevmeye ya da ilgilenmeye çalışmazsa kendiliğinden alışır. Belki sizde de işe yarar bu yöntem. Bize de etraftaki herkes bakıcıda asla durmaz diyordu, ağladığı zamanlar da oldu elbette ama nihayetinde alıştı. Strese girip üzmeyin kendinizi. Sevgiler 💐
 
tivoli26,
her aklınıza gelen konuyu bdvye açmaya devam mı edeceksiniz? 28 cezanızın 26 tanesi kategori dışı konu sebebiyle verilmiş, hadi konularınızı 1 defa bdvye açtınız, 2,3,10 kere açtınız diyelim ama 26 defa aynı kurala uymamak da insana kuralları sallamıyorum mesajı gibi oluyor.
Kurallara ısrarla uymadığınız için 1 hafta banlısınız, rica ediyorum forumu kurallara uygun kullanalım.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Dertliyim 44
Artık evlilikten eşimden soğudum.
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
15K
Dertliyim 44
Dertliyim 44
I
Eşim ve ailem arasında kaldım
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
5K
madamjulia
M
B
Evlenmek beni benden aldı
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
8K
Helin1994
Helin1994
SeaBoundless
Evlenince değişen kuzenim hakkında bir soru , ona ne kötülük yaptımda benden uzaklaştı sizce
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
4K
SeaBoundless
SeaBoundless
S
Çocuk Büyütürken Doğru Bilinen Yanlışlar
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
14K
Sentinus17
S
Back