- 5 Ekim 2023
- 305
- 336
-
- Konu Sahibi TheIntrovert
- #1
Sevgili hanimlar,
ben yeni bir beyfendiyle tanistim. Bir kac haftadir telefonla hos sohbetimiz vardi ve bulusmayi teklif etti. Bende kabul ettim ve dün yemege gittik. Sohbetimiz oradada gayet güzeldi. Hatta bana bir incelik yapip cicek getirmisti (bende ona cikolata almistim). Neyse ki hesap geldi ve tabi ki garson sordu beraber mi ayri mi diye. Bana döndü ve nasil yapalim diye sordu. Ben ikileme düsdüm. Ilk bulusmada erkegin hesap ödemesi bir nevi sosyal bir kod olarak anlasildigi icin, "bilemedim ki..." diye ona soru isareti gibi baktim. O da o zaman, "ben ödeyeyim, kahvelerde senden olur dedi" gülümseyerek. Böylece ciktik, sohbetimiz gayet normal devam etti ve dedigi gibi kahveleride o gün ben ödedim.
Herhangi bir sekilde ona bu konuya takildigimi belli etmedim. Tahmin dahi etmiyor cünkü hala diyalogumuz devam ediyor ve hatta yeniden bulusmaya karar verdik. Benden hoslandigini da cok acik bir sekilde belirtti.
Sizce hesap geldigi zaman neden o sekil sordu bana? Sonucta, bir hanfedi ilk bulusmada hesabi ödüyorsa zaten görüsmek istemiyordur bir daha. Acaba bunu mu farkinda degil dicem ama mümkün degil. Biliyordur (üstelik ayni yastayiz ve ikimizde calisiyoruz).
Tabiki gelecek bulusmalarda bende zaten öderim hesaplari. Konu bile degil. Tamam yine o ödedi yemegi ama bana bu ilk bulusmadaki tavir bir nebze garip geldi. Simdi size soruyorum: Acaba ben mi fazla ince düsünüyorum yoksa gayet normal mi gelismis her sey? Bana yapici fikirler verirseniz cok mutlu olurum. Cünkü aslinda böyle seylere takilip diyalogumuz bozulsun istemiyorum. Sizlerin bu konuda tecrübesi ne?:)
Dipnot: "Sosyal kod" olarak sunu biliyorum; erkekler genelde ilk bulusmada pek hos karsilamiyor hesabi paylasalim yada ayri ödeyelim dendigi zaman. Ben öyle biliyordum o yüzden bende biraz bos bulunup tam dogru davranamadim o an. Bunu eklemek istedim. :)
Güncelleme:
bu konun güncellemesi oldugu icin ve aranizda merak edenler oldugu icin, buraya yaziyorum: Anlattigim kisiyle bir kac haftadir gayet güzel oldugunu düsündügüm bir sekilde ilerliyorduk. O birinci bulusmada yaptigi hesap ödeme sacmaligindan sonra hic bir zaman öyle davranmadi: Cok nazikti, bütün hesaplari ödedi ve bir cok konuda ortak noktamiz oldugunu düsünüyorduk. Hatta belkide sevgili olabilirdik. O derecede ilerledi her sey.
O her zaman benden daha cabuktu hisleri hakkinda; bense yasadigim tecrübelerden dolayi daha dikkatli davraniyordum. Tabi flört ettik. Bende istiyordum olmasini ama zaman ilerledikce, onun bazi sorunlari oldugunu fark ettim (yani güncel hayatini etkileyecek sekilde; detaylar önemli degil bu konu icin). Mesela bir kac sefer bu sorunlari yüzünden bulusmalarimiz iptal oldu. Özür diledi her seferinde. Biliyordum bilerek yapmadigini ama yinede bunaliyordum icten ice daha flört ettigim bir dönemde bile böyle olmasina (cünkü aksamlari telefondada onun dertlerini dinliyordum; anlatiyordu cünkü). Anlayisla karsiladim ilk basta ama bana eski iliskimi cok hatirlatti. Hep anlayisli olup, kendi isteklerimi ve duygularimi arka plana atmaya basladim. Ve biz daha sevgili bile degildik ne kadar disariya öyle bir görüntü vermeye baslamis olsaydik bile (bu arada hic kimse bilmiyordu; ne onun ailesi/arkadaslari ne benim). Bir kac sefer gezdik tozduk, eglendik. Telefondada baya sohbetimiz vardi gün boyu firsat buldukca.
Yine dün ayni durum oldu: her sey güzelmis gibi giderken, yine bulusmamizi iptal etmek zorunda kaldi. Ben telefonda ilisiki sürdürmek istemiyorum artik (son iliskim zaten hep öyleydi nerdeyse; o Türkiye'de ben Avrupa'daydik). Bu kisileyede öyle olmaya basladiydi ayni cevrede olmamiza ragmen. Ben bitirdim bu tanismayi. O saskindi ve niye böyle oldugunu sordu ve uyumlu olmadigimizi düsündügümü söyledim (anlamak istemedi; o bizim sevgili oldugumuzu düsünüyormus; ama ben ona her zaman dedim sen cok hizlisin diye); ben ileriye dönük bir iliski istiyorum ve gercekten kimsenin sorunlarini kaldiracak bir enerjim kalmadi. Arkadasca kibarca bitirdim. Beni anladigini sanmiyorum ama böyle olmak zorunda oldugunu his ettim. Bu hikayemde böyle sonlandi ve yine kücükte olsa bir nevi hayal kirikligim oldu. Sanirim dogru insani bulmak gercekten büyük bir sanat :). Sizlerede tesekkür ediyorum. Bana gayet yardimci oldunuz ve oluyorsunuz her zaman.
ben yeni bir beyfendiyle tanistim. Bir kac haftadir telefonla hos sohbetimiz vardi ve bulusmayi teklif etti. Bende kabul ettim ve dün yemege gittik. Sohbetimiz oradada gayet güzeldi. Hatta bana bir incelik yapip cicek getirmisti (bende ona cikolata almistim). Neyse ki hesap geldi ve tabi ki garson sordu beraber mi ayri mi diye. Bana döndü ve nasil yapalim diye sordu. Ben ikileme düsdüm. Ilk bulusmada erkegin hesap ödemesi bir nevi sosyal bir kod olarak anlasildigi icin, "bilemedim ki..." diye ona soru isareti gibi baktim. O da o zaman, "ben ödeyeyim, kahvelerde senden olur dedi" gülümseyerek. Böylece ciktik, sohbetimiz gayet normal devam etti ve dedigi gibi kahveleride o gün ben ödedim.
Herhangi bir sekilde ona bu konuya takildigimi belli etmedim. Tahmin dahi etmiyor cünkü hala diyalogumuz devam ediyor ve hatta yeniden bulusmaya karar verdik. Benden hoslandigini da cok acik bir sekilde belirtti.
Sizce hesap geldigi zaman neden o sekil sordu bana? Sonucta, bir hanfedi ilk bulusmada hesabi ödüyorsa zaten görüsmek istemiyordur bir daha. Acaba bunu mu farkinda degil dicem ama mümkün degil. Biliyordur (üstelik ayni yastayiz ve ikimizde calisiyoruz).
Tabiki gelecek bulusmalarda bende zaten öderim hesaplari. Konu bile degil. Tamam yine o ödedi yemegi ama bana bu ilk bulusmadaki tavir bir nebze garip geldi. Simdi size soruyorum: Acaba ben mi fazla ince düsünüyorum yoksa gayet normal mi gelismis her sey? Bana yapici fikirler verirseniz cok mutlu olurum. Cünkü aslinda böyle seylere takilip diyalogumuz bozulsun istemiyorum. Sizlerin bu konuda tecrübesi ne?:)
Dipnot: "Sosyal kod" olarak sunu biliyorum; erkekler genelde ilk bulusmada pek hos karsilamiyor hesabi paylasalim yada ayri ödeyelim dendigi zaman. Ben öyle biliyordum o yüzden bende biraz bos bulunup tam dogru davranamadim o an. Bunu eklemek istedim. :)
Güncelleme:
bu konun güncellemesi oldugu icin ve aranizda merak edenler oldugu icin, buraya yaziyorum: Anlattigim kisiyle bir kac haftadir gayet güzel oldugunu düsündügüm bir sekilde ilerliyorduk. O birinci bulusmada yaptigi hesap ödeme sacmaligindan sonra hic bir zaman öyle davranmadi: Cok nazikti, bütün hesaplari ödedi ve bir cok konuda ortak noktamiz oldugunu düsünüyorduk. Hatta belkide sevgili olabilirdik. O derecede ilerledi her sey.
O her zaman benden daha cabuktu hisleri hakkinda; bense yasadigim tecrübelerden dolayi daha dikkatli davraniyordum. Tabi flört ettik. Bende istiyordum olmasini ama zaman ilerledikce, onun bazi sorunlari oldugunu fark ettim (yani güncel hayatini etkileyecek sekilde; detaylar önemli degil bu konu icin). Mesela bir kac sefer bu sorunlari yüzünden bulusmalarimiz iptal oldu. Özür diledi her seferinde. Biliyordum bilerek yapmadigini ama yinede bunaliyordum icten ice daha flört ettigim bir dönemde bile böyle olmasina (cünkü aksamlari telefondada onun dertlerini dinliyordum; anlatiyordu cünkü). Anlayisla karsiladim ilk basta ama bana eski iliskimi cok hatirlatti. Hep anlayisli olup, kendi isteklerimi ve duygularimi arka plana atmaya basladim. Ve biz daha sevgili bile degildik ne kadar disariya öyle bir görüntü vermeye baslamis olsaydik bile (bu arada hic kimse bilmiyordu; ne onun ailesi/arkadaslari ne benim). Bir kac sefer gezdik tozduk, eglendik. Telefondada baya sohbetimiz vardi gün boyu firsat buldukca.
Yine dün ayni durum oldu: her sey güzelmis gibi giderken, yine bulusmamizi iptal etmek zorunda kaldi. Ben telefonda ilisiki sürdürmek istemiyorum artik (son iliskim zaten hep öyleydi nerdeyse; o Türkiye'de ben Avrupa'daydik). Bu kisileyede öyle olmaya basladiydi ayni cevrede olmamiza ragmen. Ben bitirdim bu tanismayi. O saskindi ve niye böyle oldugunu sordu ve uyumlu olmadigimizi düsündügümü söyledim (anlamak istemedi; o bizim sevgili oldugumuzu düsünüyormus; ama ben ona her zaman dedim sen cok hizlisin diye); ben ileriye dönük bir iliski istiyorum ve gercekten kimsenin sorunlarini kaldiracak bir enerjim kalmadi. Arkadasca kibarca bitirdim. Beni anladigini sanmiyorum ama böyle olmak zorunda oldugunu his ettim. Bu hikayemde böyle sonlandi ve yine kücükte olsa bir nevi hayal kirikligim oldu. Sanirim dogru insani bulmak gercekten büyük bir sanat :). Sizlerede tesekkür ediyorum. Bana gayet yardimci oldunuz ve oluyorsunuz her zaman.
Son düzenleme: