- 30 Ekim 2015
- 1.605
- 2.367
- 133
- 29
Merhabalar hanımlar 
İçinde bulunduğum karışık hisleri Buraya aktarıp hem sizlerden akıl almak hem de kendime dışardan bir göz olarak bakmak istiyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum
Yeni bir işe girdim Rutin giden bir çalışma hayatım var her şey yolunda çok şükür. Sıradan ve sıkıcı bi insanım kimse sormadıkça söylemem. Ama geçen ay çok farklı bi şey oldu . Çocukluk arkadaşım bağlantımız olan bir firmaya çalışmaya başladı bir nevi oryantasyon amacıyla başlangıçta bizim ofise geldi. Askerden yeni gelmiş gittiğini duymuştum zaten. Bu kişiyle hiç bi sohbetim falan olmamıştı hep uzaktan lafı geçerken duyardım mesela X de askere gidiyor falan diye. Dayımların komşusu aynı zaman da onlara da akraba geliyor . Ben bu kişiyi çocukluğumda da uzaktan uzağa beğeniyordum mesela bi ark ortamında hemen ayırt edilebilen bi insan.
Düğünlerde vs karşılaştığımızda kuzenlerime onu beğendiğimi dile getiriyordum ama hoşlantı anlamında değil onlar da hak veriyordular ama sevmiyordular X’i
Her neyse .. Geçen ay bu X kişisi bizim ofiste çalışmaya başladı 15 gün kadar. Başlangıçta hoşgeldin falan dedim tanışmasak da tanışıyoruz sonuçta öyle askerlikti falan havadan sudan muhabbet ettik derken baya sardırdı ben onla sürekli ilgileniyordum bildiğim her şeyi ona öğretmeye çalışıyorum not defteri bile tuttum kitap ayarladım onun için. Muhabbetimiz ilerledi son zamanlara doğru o benimde hakkkmda herşeyi biliyor nerde okuduğumu ne yaptığımı ailemi üstelik kardeşimi babamı çok sevdiğini söylüyordu onlarla sürekli anılarını anlatıyordu.
Ayrıcaaa ben onu benden küçük sanıyordum meğerse aynı gün doğmuşuz
o da beni büyük sanıyormuş
Böylece hayatımız farkına varmadan küçük tesadüflerle kesişti. Şimdi ise o 1 haftadır yeni işyerinde çalışmaya başladı . Başta çok yazmak istedim nasıl gidiyor alıştın mı diye ama yapamadım . Neden yapamadım çünkü aynı yerde kardeşim ve kuzenim de çalışıyor. Ve ayrıca tanıdık en ufak bi şey de bile akrabalar hemen dedikodu çıkarır o yüzden çok çekindim . Sanırım o da bu sebeplerden çekiniyor . Hayatında biri olmadığından eminim son görülmeleri 10 saat buluyor . Dünya görüşlerimiz birbirinden çok farklı en sevmediğim tarz da fazla tutucu ve inatçi bi insan
ayrıca çekindiğim başka bir konu daha var o da ‘ya saçma sapan bi duygusal boşluktaysam ufak bi hoşlantı için riske girmeye değer mi ‘ hem de ne risk... Ya o bana karşı hiç bi şey hissetmiyorsa öyle olsa yazardı dimi ? Onu düşünmemeye çalışıyorum ama elimde değil.
İçinde bulunduğum karışık hisleri Buraya aktarıp hem sizlerden akıl almak hem de kendime dışardan bir göz olarak bakmak istiyorum. Nerden başlayacağımı bilmiyorum
Yeni bir işe girdim Rutin giden bir çalışma hayatım var her şey yolunda çok şükür. Sıradan ve sıkıcı bi insanım kimse sormadıkça söylemem. Ama geçen ay çok farklı bi şey oldu . Çocukluk arkadaşım bağlantımız olan bir firmaya çalışmaya başladı bir nevi oryantasyon amacıyla başlangıçta bizim ofise geldi. Askerden yeni gelmiş gittiğini duymuştum zaten. Bu kişiyle hiç bi sohbetim falan olmamıştı hep uzaktan lafı geçerken duyardım mesela X de askere gidiyor falan diye. Dayımların komşusu aynı zaman da onlara da akraba geliyor . Ben bu kişiyi çocukluğumda da uzaktan uzağa beğeniyordum mesela bi ark ortamında hemen ayırt edilebilen bi insan.
Düğünlerde vs karşılaştığımızda kuzenlerime onu beğendiğimi dile getiriyordum ama hoşlantı anlamında değil onlar da hak veriyordular ama sevmiyordular X’i
Her neyse .. Geçen ay bu X kişisi bizim ofiste çalışmaya başladı 15 gün kadar. Başlangıçta hoşgeldin falan dedim tanışmasak da tanışıyoruz sonuçta öyle askerlikti falan havadan sudan muhabbet ettik derken baya sardırdı ben onla sürekli ilgileniyordum bildiğim her şeyi ona öğretmeye çalışıyorum not defteri bile tuttum kitap ayarladım onun için. Muhabbetimiz ilerledi son zamanlara doğru o benimde hakkkmda herşeyi biliyor nerde okuduğumu ne yaptığımı ailemi üstelik kardeşimi babamı çok sevdiğini söylüyordu onlarla sürekli anılarını anlatıyordu.
Ayrıcaaa ben onu benden küçük sanıyordum meğerse aynı gün doğmuşuz
o da beni büyük sanıyormuş Böylece hayatımız farkına varmadan küçük tesadüflerle kesişti. Şimdi ise o 1 haftadır yeni işyerinde çalışmaya başladı . Başta çok yazmak istedim nasıl gidiyor alıştın mı diye ama yapamadım . Neden yapamadım çünkü aynı yerde kardeşim ve kuzenim de çalışıyor. Ve ayrıca tanıdık en ufak bi şey de bile akrabalar hemen dedikodu çıkarır o yüzden çok çekindim . Sanırım o da bu sebeplerden çekiniyor . Hayatında biri olmadığından eminim son görülmeleri 10 saat buluyor . Dünya görüşlerimiz birbirinden çok farklı en sevmediğim tarz da fazla tutucu ve inatçi bi insan
ayrıca çekindiğim başka bir konu daha var o da ‘ya saçma sapan bi duygusal boşluktaysam ufak bi hoşlantı için riske girmeye değer mi ‘ hem de ne risk... Ya o bana karşı hiç bi şey hissetmiyorsa öyle olsa yazardı dimi ? Onu düşünmemeye çalışıyorum ama elimde değil.
sevgili olma işini. Ha bir de huyumuz suyumuz farklı tutucu inatçı demişsin. Ona yapılacak hiçbir şey yok. İdare edebilecekseniz peşinden gidin. Yoksa yeni başlangıçlara yönünüzü çevirin derim ben.
