İlişkide yaş farkı, Evlilik

Hee evlen evlen.. yarın birgün sağda solda karşına çıkan gencecik su gibi çiftleri görünce ağzının suyu aksinda bak o zaman gör sen aşk nelere kadir miş..
 
dimple2015 .!.:
benım esımle de aramda 14 yas var bırde cocugu var yaklasık 6 yıl suren bır evlılıgı olmus, su an eskı este bızımle aynı sehırde cocuk ıcın arada telle falan gorusuyorlar, cocugun okul etkınlıklerınde yada ozel gunlerde ıster ıstemez bır araya gelıyorlar ,bana ılk zamanlar cok zor geldı eskı esle gorusmesı olsun, cocuga karsı gosterdıgı asırı ılgı olsun falan fılan...

ama herseyı zamanla astık, cocuk haftada ıkı gun bızde, bayramlarda falan genelde babasında kalıyordu ama artık evlenıyoruz ve benım aılem baska sehırde oldugundan onları da zıyaret etmemız gerekecek o nedenle artık rutın gunler dısında ozel durumlarda bızde kalma kısmısı degısecek ıster ıstemez, eee ılerde kendı cocugumuzda olunca ısler ıyıce farklı bır boyuta gelecek.

egerkı esınız sızın ve cocuklarınız arasındakı dengeyı kurabılıyorsa sorun yasamazsınız. bızımkı bu dengeyı son bır yılda ancak kurdu ve cocuk olması benım acımdan sorun teskıl etmıyor, ben fazla muhattap olmuyorum mesafelıyım o da bana karsı oyle ama asla cocukla aramızda kotu bır soz-laf dalası-fızıkı bısı olmadı sevıyorum onu onunda benı sevdıgını halaları falan soyledı gecenlerde.. zaten uslu bır cocuk sadece yemek secmesı ve bıraz dagınık olması gozume batıyor zaman zaman ama ona da alıstım artık :KK66:

ama sızın yasınız evlenmek ıcın bıraz genc, bıra zdaha buyuyup para kazanıp hayatınızı yasayıp sonra evlenmenızı tavsıye ederım tecrubelerıme dayanarak, annenız bıraz mutasıp sanırım kı boyle bır tepkı vermıs. ayrıca bosanmıs ve cocugu oldugunu ogreırlerse ılk etapta tepkı verırler gerısı sıze ve es adayınıza kalmıs,ailenizi ikna etme kısmı.

benım esımı kımse ıstemedı yas farkı-bosanmıs olması ve cocuk yuzunden ama ben hep onu savundum. zor gunlerımızde oldu, benı uzdugu de kırdıgı da oldu farklı sebeplerden ama su an aılem de onu kabullendı hatta kıymetlı damat oldu ama bunda onunda payı var hep saygılıydı onlara karsı.
Genişletmek için tıkla...
darısı başıma tatlım :) benim de annem babam ayrı benim de babam evli o yüzden çocukla sorun yaşayacağımı hiç düşünmüyorum tabi barışırsak hahaha ben kendi kendime hayalde :) ayrıca burda insanların ne işin var kocaman adamla diye ahkam kesmesi de çok sacma. size ne yani büyükse sana noluyor. zaten diyenlerin çoğuda boşanmış adamlartın eski eşleri bence :KK70:
 
usluba bak hizaya gel.addamları biz boşuyoruz tatlım,yüzde doksanı defolu yani:) evlenin kendiniz yaşayın bakalım neymiş ne değilmiş ozaman
burada konu açıyorsunuz fikirlerimizi söylüyoruz,istediklerinizi tasdik etmekle yükümlü değiliz yani
 
cangozum .!.:
Merhabalar, ben bilgisayar mühendisliği son sınıf öğrencisiyim 4 aydır biriyle görüşüyorum kendisi benden 16 yaş büyük, evlenip ayrılmış ve 2 çocuk sahibi.Ona çok aşığım ve seviyorum bundan önce hayatımda olanlardan çok farklı kesinlikle ruh eşim gibi hissediyorum ve seviyorum. 1 hafta önce aileme anlattım bu konuyu. 2 defa onun evine gitmiştim anneme bundan da bahsettim annem bi şey yaptınız mı diye sordu yapmadık dedim ve inanmıyor bana evleniceksin diyor bana kaçışı yok diyor ve şu an benimle konuşmuyor. Onlara önceden evlenip ayrıldığını ve çocukları söylemedim, söyleyemedim. Çünkü keşke olmasaydı diyorum kendim bile kabullenemiyorum çocuklar haftasonları babalarıyla birlikte oluyolar. Bu durumu evlenince ne kadar kabullenirim bilmiyorum ben bunları daha tam kabullenememişken annem evleniceksin kaçışı yok diyor. Ve evlenirsek yaşıyacağımız yerde benim mesleğimde iş imkanı az. İş bulamayıp evde oturmaktan da korkuyorum babam da ondan korkuyor ama annem o kadar sinirli ki. Onu çok seviyorum ama evlilik konusunda henüz emin değilim .Benim size sormak istediğim evlenmek doğru bir karar mı ? Sevgi geçer diyolar doğru mu ? İş bulamazsam herşey kötü olucakmış gibi düşünüyorum yanılıyor muyum ? bi de yaşım 22 evlenmek için erken mi ?
Genişletmek için tıkla...
Trabzon gibi biyerde neler yapiyorsun hayret ettim :))))
 
zynpsgl .!.:
usluba bak hizaya gel.addamları biz boşuyoruz tatlım,yüzde doksanı defolu yani:) evlenin kendiniz yaşayın bakalım neymiş ne değilmiş ozaman
burada konu açıyorsunuz fikirlerimizi söylüyoruz,istediklerinizi tasdik etmekle yükümlü değiliz yani
Genişletmek için tıkla...

Ayrilimca nedense hep erkek sorunlu ve defolu olur kadin hep sorunsuz melakedir duz mantik duz ornek
 
yaş farkı çok...sen daha gencecikken o birkaç yılı kartlaşıcak
 
dimple2015 .!.:
kesınlıkle "denge " ile alakası var ....!! çünkü bir kadın olarak ilgi beklemek hakkım, özel günlerde başbaşa vakit geçirmek yada dısarda olsun evde olsun yalnız takılmayı -ıkı yetıskının yapabılecegı seylerı bırlıkte yapmayı beklemek bır ılıskıden beklenmesı dogal seyler.

ama her ortamda sız ıkıncı plana atılıyorsanız, sız bırsey ıstedıgınızde yapılmıyor ama cocugun bır dedıgı ıkı edılmıyorsa, bırlıkte bısiler yapalım madem dedıgınızde trıp atıyorsa karsı taraf bu da ıkılı ılıskılerde sorun yaratıyor.
ayrıca ben maddı ve manevı anlamda esıme hep destek oldum, onu ıstememıslerdı ama ben aıleme ve arkadaslarıma karsı hep gogus geren, hatalarına ragmen onu savunan bır ınsan oldum, yalan soyledıgı de oldu,sıktırı cektıgı de oldu, vs vs .. kısacası ıyı kotu cok sey yasadık benımde ılgı beklemem cok dogal.!!

kendı çocugumuz olunca tabıkı de ısler degısecek, cunku cocuk suan tum ılgıyı ustunde toplamıs vazıyette, anne babanın durumundan oturu her dedıgı yapılıyor yok dıye bırsey bılmıyor ama ıkıncı bır cocuk olunca masraflar kısılacak, vuzulü ıhtıyaclar kısıtlanacak- ıstedıgı hersey degıl ıkı seyden bırı alınacak ( egıtım-saglık-gıyım-sosyal aktıvıte masraflarını kast etmıyorum) ve belkıde bu durum onda kıskanclıga yol acacak.. eee artık buyuyorda zamanla gelmek bıle ıstemeyecek cunku anne yada babasına ayıracagı vaktı arkadaslarına ayırmak ısteyecek su an bıle oyle... bende ıster ıstemez kendı cocuguma ekstra bır ozen gosterecegım cunku ben ona annelık yapmıyorum. hıcbırseyıne karısmıyorum,herseyıyle kendı anne ve babası ılgılenıyor. ben sadece onun ıcın bır ablayım.. gelır hurmetımı yaparım, yedırırım,yatagını yaparım, çamaşırını yıkarım,yardım ısterse derslerıne yardım ederım, gelmek ısterse bırlıkte gezer tozarız benden bu kadar...

rutın gunler mınımuma ınmeyecek ama bayramlarda sehır dısına cıkacagımızdan , gelırse de bızımle sıkılacagından tum bayramı babasıyla gecırıyorsa bır ıkı gunu gecırecek. cunku artık bana oldugu kadar benım aılem karsıda sorumlulugu var esımın ve cocuk ıcın bızımkılerı zıyaret etmemesı olmaz. annesının zaten kımsesı yok,akraba vs... tatıle falan gıderken annesı cocuk bızde kalıyor zaten annesı donene kadar.. bayramda falan da durum boyle olacak arıfeden gelıp tatılın son gunue kadar bızde kalamayacak, bızımle gelırse gelsın ama sıkılır tanımaıdgı ınsanların yanında, o nedenle bız gıder gelırız, ya da ben kalırım esım erken doner alır cocugunu takılırlar ...

sızde art nıyetlısınz.. sız olsanız ne yaparsınız acaba en bastan ne adamı ne cocugu ıstemezsınız adım kadar emınım..!!!
Genişletmek için tıkla...



Çok üzüldüm bir evli bayan olarak bu cümleleri okuduğuma açıkçası. Sizin yaptığınız dengeyi kurmaktan ziyade ileride gelecek çocuğunuza güvenerek, şimdilik susmak ve yalandan iyilik meleği kesilmek kusura bakmayın ama. Siz olsanız baştan kabul etmezdiniz demişsiniz, baştan kabul etmemek ve ayrılmak çok daha mantıklı bir iş, sizin gibi ileride kendi doğuracağı evladı planlayarak strateji oluşturması. Çocuğu o kadar iyi niyetle gözlemliyor olsanız, küçücük cocugun yemek seçmesi yada dağınıklıgının göze batması cümlesini bile kurmazdınız, ''çocuk'' bu. Siz çocukken annenize brokoli, pırasa yap köfte patates pizza yemem mi diyordunuz merak ettim doğrusu? Tanımadığı ailenizi, çok isteseniz tanır. Anne baba yokluğu eksikliği gördünüz mü gördüm derseniz orası da tartışılır ama çocuğun üstüne düşmek psikolojik olarak olumlu bir destektir anne babası hiç olmamış çocuk olarak söylüyorum bunu. Şımartılmak törpülenir bir şeydir, çocuğun aile yüzünden aileden kopması ise bazen asla dönüşü olmayacak hatalara açılan kapıdır.

Sizde zamanında çocuktunuz, anne babanınızın evladıydınız. Ne mutlu, sizin gibi olaya bakan bir üvey anne eline düşmemişsiniz.
 
cangozum .!.:
Merhabalar, ben bilgisayar mühendisliği son sınıf öğrencisiyim 4 aydır biriyle görüşüyorum kendisi benden 16 yaş büyük, evlenip ayrılmış ve 2 çocuk sahibi.Ona çok aşığım ve seviyorum bundan önce hayatımda olanlardan çok farklı kesinlikle ruh eşim gibi hissediyorum ve seviyorum. 1 hafta önce aileme anlattım bu konuyu. 2 defa onun evine gitmiştim anneme bundan da bahsettim annem bi şey yaptınız mı diye sordu yapmadık dedim ve inanmıyor bana evleniceksin diyor bana kaçışı yok diyor ve şu an benimle konuşmuyor. Onlara önceden evlenip ayrıldığını ve çocukları söylemedim, söyleyemedim. Çünkü keşke olmasaydı diyorum kendim bile kabullenemiyorum çocuklar haftasonları babalarıyla birlikte oluyolar. Bu durumu evlenince ne kadar kabullenirim bilmiyorum ben bunları daha tam kabullenememişken annem evleniceksin kaçışı yok diyor. Ve evlenirsek yaşıyacağımız yerde benim mesleğimde iş imkanı az. İş bulamayıp evde oturmaktan da korkuyorum babam da ondan korkuyor ama annem o kadar sinirli ki. Onu çok seviyorum ama evlilik konusunda henüz emin değilim .Benim size sormak istediğim evlenmek doğru bir karar mı ? Sevgi geçer diyolar doğru mu ? İş bulamazsam herşey kötü olucakmış gibi düşünüyorum yanılıyor muyum ? bi de yaşım 22 evlenmek için erken mi ?
Genişletmek için tıkla...
bu iş yaş evlenme.sevgilı olabılırsın ama:)
 
cangozum .!.:
Merhabalar, ben bilgisayar mühendisliği son sınıf öğrencisiyim 4 aydır biriyle görüşüyorum kendisi benden 16 yaş büyük, evlenip ayrılmış ve 2 çocuk sahibi.Ona çok aşığım ve seviyorum bundan önce hayatımda olanlardan çok farklı kesinlikle ruh eşim gibi hissediyorum ve seviyorum. 1 hafta önce aileme anlattım bu konuyu. 2 defa onun evine gitmiştim anneme bundan da bahsettim annem bi şey yaptınız mı diye sordu yapmadık dedim ve inanmıyor bana evleniceksin diyor bana kaçışı yok diyor ve şu an benimle konuşmuyor. Onlara önceden evlenip ayrıldığını ve çocukları söylemedim, söyleyemedim. Çünkü keşke olmasaydı diyorum kendim bile kabullenemiyorum çocuklar haftasonları babalarıyla birlikte oluyolar. Bu durumu evlenince ne kadar kabullenirim bilmiyorum ben bunları daha tam kabullenememişken annem evleniceksin kaçışı yok diyor. Ve evlenirsek yaşıyacağımız yerde benim mesleğimde iş imkanı az. İş bulamayıp evde oturmaktan da korkuyorum babam da ondan korkuyor ama annem o kadar sinirli ki. Onu çok seviyorum ama evlilik konusunda henüz emin değilim .Benim size sormak istediğim evlenmek doğru bir karar mı ? Sevgi geçer diyolar doğru mu ? İş bulamazsam herşey kötü olucakmış gibi düşünüyorum yanılıyor muyum ? bi de yaşım 22 evlenmek için erken mi ?
Genişletmek için tıkla...


Ne yaptınız konu sahibi? Sanırım bu kişiden ayrıldınız. Bir de meslek bilgilerinizi güncelleyin isterseniz. Ön lisans görünüyor profilinizde.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

kalmayanhevesler
Babasız çocuk büyütmek mi yoksa bu evliliğe katlanmak mı?
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
4K
Rowena Ravenclaw
R
IstanbulluhatunCeyo
Selam kızlar, bebekli yengem ve geleceğe dair düşüncelerim
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
3K
IstanbulluhatunCeyo
IstanbulluhatunCeyo
kalmayanhevesler
Boşanmak konusunda fikrinize ihtiyacım var.
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
917
matilda1
M
A
  • Kilitli
Aileme bu ilişkiyi nasıl açıklayabilirim? Mantık evliliği mutlu bir evlilik olur mu sizce?
17 18 19
Yorumlar
363
Görüntüleme
15K
Once_upon_a_time
Once_upon_a_time
kalmayanhevesler
Babasız çocuk büyütmek mi? Yoksa bu evliliği kabul etmek mi?
Yorumlar
12
Görüntüleme
340
babyoda
babyoda
X