Çocuk kaçıncı çocuk olursa olsun o onun ilk annesi. Olaylara bu şekilde bakılsa daha dikkatli olurdu ama bizim de bi akraba aynen bu şekilde davranıyor 3. çocuğa. Teyzem geçenlerde onlara kalmaya gitmiş sabah olmuş çocuk 2 buçuk yaşında kalkmış kendi kendine evin içinde dolaşıyormuş annesi saatlerce kalkmamış uykusuna hep düşkündü yorgunlukla alakası yok. Çocuk acıkmış mı altı mı pis umursamaz. Ne yazıkki bazı insanlar beceremiyor bu işi.Arkadaşlar merhaba sizlere danışmak istediğim konu kısaca "ilgisiz" annelere karşı tepkiniz ne oluyor? Kişinin yakınınız olması ya da hiç tanımamanız tepkinizi değistiriyor mu?
Biraz daha ayrıntı okumak isteyenler için anlatayım; konu görümcem. 3 çocuğu var en küçük kız 2 yaşında ve beni asıl geren de en küçük yeğenimiz. Çok yakında oturuyoruz ve onları hemen hemen her gün görüyorum.
Çok ayrıntıyla boğmayayım ama örnek de vermeliyim. Güya kızın bakıcısı var ama bakıcı yeterince sorumluluk sahibi değil zaten baya genç, bebek tek başına merdivenden çıkıyor bakıcı o sırada televizyona odaklanmış, umrunda değil görümcemse bu kisiye bebeğini emanet edebiliyor, saatlerce ses yoksa ne yaptiklarini asla kontrol etmez. Bakıcı mamayı nasıl hazırlıyor, çocukların bulaşıklarını nasıl yıkıyor hiç baktığını görmedim ama ben nasıl pis ve üstünkörü iş yaptığını görüyorum sürekli, çocuk saatlerce yemek yemiyor yine kimsenin umrunda değil, bezini kontrol etmiyorlar yazık kız isyan edip banyo banyo, kaka falan diyip dikkatlerini cekmeye calisiyor. Bugün yürüyüşe çıkmıştım ve uzaktan 2 yaşındaki yeğenimizi evlerinin civarinda yolun ortasında gördüm, bir o tarafa bir bu tarafa geçiyordu. Evin önünde görümcemin eltisi ve şoför vardı ama elti kendi çocuğuyla meşguldü, şoför de arabayla ilgileniyodu. Hemen aldım çocuğu görümceme götürdüm, yoldaydı dedim, yok ben şoföre söyledim o bakıyordu dedi. Hayır adam arabayla ilgileniyo, çocuk tek başına uzağa gitmisti dedim. Neyse aldı çocuğu. Bahsettiğim yolda normalde yerlesim yeri ve arabaların yavas ve dikkatli olmasi lazim ama kurallara çok uyulmuyor, birkac defa sokak hayvanlarina çarpıldı, çoğu araç yayalari uyarmak icin dönüşe gelmeden kornaya abanip hizla dönüş yapıyolar ama bebekler ve hayvanlar bu uyariyi nasil anlayabilir ki?
İlgisizlik görecelidir ve bence örnek verdiğim konular aşırı ilgisizlik ve bunlara şahit oldukça çok geriliyorum. Eşim de benim gibi fakat o gördüğünde hemen tepki veriyor, kız kardesine, kayinvalideme ya da bakiciya kızıyor, ben sadece bakıcıyı uyarabiliyorum bana göre annesini elestirsem haddimi aşmış olurum, bu nedenle uzak durmaya çalışıyorum ama Allah korusun bir şey olacak diye de içim içimi yiyor. Bu yol konusuna çok sinirlendim hatta tam çocuğu annesine verdim eve geri dönerken bir araba kornaya basa basa hızla geldi hic yavaslamadan köşeyi döndü.
Sizce en doğrusu nedir? Hic takmamak mı yoksa görümcemle konusmali miyim? Bir kere konusmaya çalistim ilk cocugunda sürekli çocuğunu izlediğini zamanla 2. ve 3. çocukta rahatladığını anlattı o sırada kızı duvarı söküp boya parçaları yiyordu, annesi var diye ben basta tuttum kendimi mudahale etmedim ama farketmesi uzun sürünce ben gittim kızın yanına. Neyse bu gerekçe de aklımı karistirdi, benim çocuğum yok ve çocuğu olanlar daha gerçekçi yorum yapabilir, 2den fazla çocuk annesi olunca rahatlık ve umursamazlik seviyesi de artiyor mu gercekten?
Hiç karışmayın. Inanın herkes herseyi görüyor ama karışmıyor. Bu yüzden başınız ağrırAslında o kızını daha iyi tanıyor ve konusmayı düşünüyorum ama nasıl yaklassam kararsızdım. Anne görümcem başka insanlara çok güveniyor ve kızını rahatça emanet ediyor ama bebeğe iyi bakamiyorlar diye anlatabilirim, görümcemle konuşur ama benim anlattigimi da soyler ve isguzar olabilirim.
Çocuk kaçıncı çocuk olursa olsun o onun ilk annesi. Olaylara bu şekilde bakılsa daha dikkatli olurdu ama bizim de bi akraba aynen bu şekilde davranıyor 3. çocuğa. Teyzem geçenlerde onlara kalmaya gitmiş sabah olmuş çocuk 2 buçuk yaşında kalkmış kendi kendine evin içinde dolaşıyormuş annesi saatlerce kalkmamış uykusuna hep düşkündü yorgunlukla alakası yok. Çocuk acıkmış mı altı mı pis umursamaz. Ne yazıkki bazı insanlar beceremiyor bu işi.
Sizin örneğinizle bu alâkalı olmamış, ordaki kadın erken doğum yapmış bir lohusa onun stresle söyledikleriyle bu konuda anlatılmak istenilen aynı şey değil.benim bir çocugum var her cocuk farklidir tabi ama bir cok konuda ikincide daha tecrubeli ve rahat olurum gorumceniz 2. 3. cocuktaki rahatligi biraz ters anlamis saldim cayira mevlam kayira.
yerinizde olsam ben karismam abisini devreye sokmaya calisirdim yada kaynanayi.
2 3 ay once erken dogum olan yigenimi gormeye gittim.
biberon emziklerinden biri L boyuttaydi yani daha buyuk aylardaki bir cocuk icin.
cocugun agzina o biberonu her verdiklerinde boguluyor gibi oluyor tazyikli akiyordu cunku ona gore.
önce hiç bisey soyleyemedim annesi lohusa cocuk kucuk dogmus zaten stresli diye.
ikincide cocuk benim kucagimdayken ayni biberonla veridiklerinde cocuk kucagimda bogulurmus gibi olunca yine stresten agladim.
ne oluyo hayirdir falan diye sordu evdekiler
bu biberonun agzi cok genis cocuk bogulacak korkuyorum dedim o anda kimse bisey demedi
aradan 2 saat gecti gelinimiz bana ben senin cocuguna karismiyorum sende benim cocuguma karisma dedi bana.
bunu neden anlattim,biliyorum endişelisiniz ama herkes sizin gibi algilayamaya biliyor bazi seyleri oyuzden siz karismayin yediginiz laf kursaginiza oturur.
uyarin birilerini onlar soylesin.
kusura bakma ama seninde tepkin yanlış ne ağlayıp insanları geriyosun güzel bi dille söyleyebilirdin sanki bu uç biraz büyük küçüğü daha iyi olmazmı falan diyebilirdin şirinliklebenim bir çocugum var her cocuk farklidir tabi ama bir cok konuda ikincide daha tecrubeli ve rahat olurum gorumceniz 2. 3. cocuktaki rahatligi biraz ters anlamis saldim cayira mevlam kayira.
yerinizde olsam ben karismam abisini devreye sokmaya calisirdim yada kaynanayi.
2 3 ay once erken dogum olan yigenimi gormeye gittim.
biberon emziklerinden biri L boyuttaydi yani daha buyuk aylardaki bir cocuk icin.
cocugun agzina o biberonu her verdiklerinde boguluyor gibi oluyor tazyikli akiyordu cunku ona gore.
önce hiç bisey soyleyemedim annesi lohusa cocuk kucuk dogmus zaten stresli diye.
ikincide cocuk benim kucagimdayken ayni biberonla veridiklerinde cocuk kucagimda bogulurmus gibi olunca yine stresten agladim.
ne oluyo hayirdir falan diye sordu evdekiler
bu biberonun agzi cok genis cocuk bogulacak korkuyorum dedim o anda kimse bisey demedi
aradan 2 saat gecti gelinimiz bana ben senin cocuguna karismiyorum sende benim cocuguma karisma dedi bana.
bunu neden anlattim,biliyorum endişelisiniz ama herkes sizin gibi algilayamaya biliyor bazi seyleri oyuzden siz karismayin yediginiz laf kursaginiza oturur.
uyarin birilerini onlar soylesin.
benim aglamam aslinda biberon ucu buyuklugune degildi.kusura bakma ama seninde tepkin yanlış ne ağlayıp insanları geriyosun güzel bi dille söyleyebilirdin sanki bu uç biraz büyük küçüğü daha iyi olmazmı falan diyebilirdin şirinlikle
Hiç karışmayın. Inanın herkes herseyi görüyor ama karışmıyor. Bu yüzden başınız ağrır
benim bir çocugum var her cocuk farklidir tabi ama bir cok konuda ikincide daha tecrubeli ve rahat olurum gorumceniz 2. 3. cocuktaki rahatligi biraz ters anlamis saldim cayira mevlam kayira.
yerinizde olsam ben karismam abisini devreye sokmaya calisirdim yada kaynanayi.
2 3 ay once erken dogum olan yigenimi gormeye gittim.
biberon emziklerinden biri L boyuttaydi yani daha buyuk aylardaki bir cocuk icin.
cocugun agzina o biberonu her verdiklerinde boguluyor gibi oluyor tazyikli akiyordu cunku ona gore.
önce hiç bisey soyleyemedim annesi lohusa cocuk kucuk dogmus zaten stresli diye.
ikincide cocuk benim kucagimdayken ayni biberonla veridiklerinde cocuk kucagimda bogulurmus gibi olunca yine stresten agladim.
ne oluyo hayirdir falan diye sordu evdekiler
bu biberonun agzi cok genis cocuk bogulacak korkuyorum dedim o anda kimse bisey demedi
aradan 2 saat gecti gelinimiz bana ben senin cocuguna karismiyorum sende benim cocuguma karisma dedi bana.
bunu neden anlattim,biliyorum endişelisiniz ama herkes sizin gibi algilayamaya biliyor bazi seyleri oyuzden siz karismayin yediginiz laf kursaginiza oturur.
uyarin birilerini onlar soylesin.
Eşin konuşsa ?Arkadaşım anlatırken değişik gelebilir onları çıkarsam konu farklı olacaktı yani bircok yardimci olmasina rağmen durum bu. Valla bence en güzeli kimseye muhtaç olmamak ve her işini kendin yapabilmek ve çocuğunun her anına kendin tanık olabilmek.
Valla ne düşünüyorum biliyor musun?
Böyle ailelerin ellerinden çocuk alınmalı diye düşünüyorum.
Bakamayacakları çocukları doğurmayacaklar diye düşünüyorum. Çocuk saldım çayıra mevlam kayıra büyümez. Ben sokakta ara mahallede büyüdüm, buna rağmen annem sürekli kontrol ederdi, dışarıda komşularla otururdu bana bakmak için. Devir eskisi gibi değil, çocuk kapısının önünde mahalle arasında tacize uğruyor. Çocuk köyünde kapısının önünde kaçırılıyor. Böyle anneliği beceremeyen ebeveynlerin çocukları ellerinden alınmalı. Aklıma Amerikada organik diyet yüzünden yetersiz beslenen ikiz Türk çocuklarına devlet tarafından el koyulduğu geldi. Keşke bizde de böyle bir uygulama olsa. Ben olsam güzelce uyarırım, küçücük çocuğun poposuna kaka kuruyacaksa o bakıcı ne işe yarıyor? Bunu takip etmeyecek anne neden çocuk doğuruyor? 2 yaşındaki çocuk merdivenden tek başına çıkabilir mi? Ya düşse birşey olsa. O zaman anne ortalığı ayağa kaldırır, çocuğuma bakıcı zarar verdi diye. Kendinde hiç suç bulmaz.
Gorumceniz depresyonda olabilir mi?
Üçüncü çocuktaki rahatlık böyle olmaz zira.
Eşim de farkında ve olaylarin üstüne hemen tepki gosteriyor ama değisen bir sey olmadı.Eşin konuşsa ?
Benimde evladım yok henüz. Evli de değilim. Ama ileride olursa tutup bu şekilde bakıcıya bırakıp bu şekilde keyfime bakmam. Neticede dediğiniz gibi çocuk ve bu çocuğun yetiştirilme tarzı tüm toplumu etkileyebilir. O yüzden çok hassas bir konu. Hani bu büyük laf etmek değil, yanlış yapmayacağını söylemek. Çünkü görümcenizin tavrı garip ve yanlış. Uyardığınızda canınızı sıkacak biriyle bunu eşiniz aracılığıyla iletmelisiniz. Yani eşiniz kendi düşünceleriymiş gibi kardeşine aktarmalı. Tabi eğer çekiniyorsanız.Ben de sizin gibi düşünüyorum ama anne olmadığım için büyük laflar söylemek istemiyorum. Çocuk yetistirmek gerçekten çok zor ve sonuçları tüm toplumu etkiliyor.
Biz kalabalık bir aileyiz, bize geldiklerinde saatlerce çocuklarinin ne yaptigindan habersiz durabiliyor, nasil olsa bakan vardir diye, herkes mesgulse de çocuğa telefon tutusturuyor 1,5-2 yasindaki çocuğun ne izlediğine bile bakılmıyor. Başlangıçta yazık kadına belki kendi evinde çok yoruluyor bize geldiğinde biraz nefes alabiliyor diyordum, hem o dinlensin diye hem de çocuklarla zaman geçirmeyi sevdiğim için eşimle ben ilgileniyorduk ama başkasının çocuğu çok büyük sorumluluk bir de evinde ne zaman denk gelsem küçük çocuk zaten bakıcıyla oluyor ve aynen dediğiniz gibi bir sey olduğunda bakıcıya kızıyor. Ama kaza geliyorum derken önlem almak yok. Yakin zamanda görümcem ve ben oturuyorduk çocuklar üst kattaydı bakıcı ve kızın merdivenden indiklerini duydum, sonra görümcem bakıcıya seslendi diğer çocuklarını yanına çağırdığını söylemesini istedi. Ben bakıcıyı az çok tanıdığım için içime kurt düstü merdivene gittim evet kızı merdivende yalniz bırakıp gitmiş benim de aklım çıktı inmeye çalisiyodu ve 1 basamak kaydı son anda tuttum. Esim de son ana şahit oldu azarladi bakıcıyı.
Ailede eşim dışında genel bir rahatlık var aslında, eşim de çok ihtiyatlıdır, bir sey olsa gözü kararıyor ve aşırı tepkiler verebiliyor. Bir gün odamda film izliyordum, eşim, görümcem ve kızı geldiler, eşimle görümcem önemli bir konu konusmaya basladilar, yeğenimiz de yeni yeni yürüyordu. baktım çocuk sıkıldı ben rahat konussunlar diye ilgileneyim dedim kendi kendime. Sürekli peşinde dolandım, hiç yerinde durmuyordu. Çok yoruldum sırtımdan ter akıyordu artık, 1 dk oturup su içmek istedim zaten çocuk da annesinin tarafına gidiyordu ama annesinin ayaklari dibinde düştü ağlamaya başladı. Eşim çok sinirlendi ve bana bağırdı, benim zaten çocuğun canı yandığı için içim acıdı, benim gözetmeme rağmen engelleyemediğim bir kaza da olabilirdi yine de böyle bir tepkiyi hak etmezdim. Ama annesi ayağının dibinde tutamadıysa ben ne yapabilirdim. Bu yüzden kendimi artık çok kasmıyorum canım isterse oyun oynuyorum, yorulunca da çekiliyorum aradan. Ama tedbirsizliklere sessiz kalmak çok zor oluyor.
Ortalık çoktan ayağa kalkmalıymış bence de olaylar bu haldeyken çocukların babası olayın neresindeEşim de farkında ve olaylarin üstüne hemen tepki gosteriyor ama değisen bir sey olmadı.
Senin çocuğun olsun seni de görücez tavrı var sanki.
Yol konusunu söylersem de ortaligi ayağa kaldirabilir, sorumlusu da ben olabilirim.
Duygusal, fiziksel, cinsel istismara ugradigini, ihmal edildiğini gördüğünuz çocuklarin ailelerini polise, savcıya ihbarda bulunabilirsiniz.Valla ne düşünüyorum biliyor musun?
Böyle ailelerin ellerinden çocuk alınmalı diye düşünüyorum.
Bakamayacakları çocukları doğurmayacaklar diye düşünüyorum. Çocuk saldım çayıra mevlam kayıra büyümez. Ben sokakta ara mahallede büyüdüm, buna rağmen annem sürekli kontrol ederdi, dışarıda komşularla otururdu bana bakmak için. Devir eskisi gibi değil, çocuk kapısının önünde mahalle arasında tacize uğruyor. Çocuk köyünde kapısının önünde kaçırılıyor. Böyle anneliği beceremeyen ebeveynlerin çocukları ellerinden alınmalı. Aklıma Amerikada organik diyet yüzünden yetersiz beslenen ikiz Türk çocuklarına devlet tarafından el koyulduğu geldi. Keşke bizde de böyle bir uygulama olsa. Ben olsam güzelce uyarırım, küçücük çocuğun poposuna kaka kuruyacaksa o bakıcı ne işe yarıyor? Bunu takip etmeyecek anne neden çocuk doğuruyor? 2 yaşındaki çocuk merdivenden tek başına çıkabilir mi? Ya düşse birşey olsa. O zaman anne ortalığı ayağa kaldırır, çocuğuma bakıcı zarar verdi diye. Kendinde hiç suç bulmaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?