- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Arkadaşlar merhaba sizlere danışmak istediğim konu kısaca "ilgisiz" annelere karşı tepkiniz ne oluyor? Kişinin yakınınız olması ya da hiç tanımamanız tepkinizi değistiriyor mu?
Biraz daha ayrıntı okumak isteyenler için anlatayım; konu görümcem. 3 çocuğu var en küçük kız 2 yaşında ve beni asıl geren de en küçük yeğenimiz. Çok yakında oturuyoruz ve onları hemen hemen her gün görüyorum.
Çok ayrıntıyla boğmayayım ama örnek de vermeliyim. Güya kızın bakıcısı var ama bakıcı yeterince sorumluluk sahibi değil zaten baya genç, bebek tek başına merdivenden çıkıyor bakıcı o sırada televizyona odaklanmış, umrunda değil görümcemse bu kisiye bebeğini emanet edebiliyor, saatlerce ses yoksa ne yaptiklarini asla kontrol etmez. Bakıcı mamayı nasıl hazırlıyor, çocukların bulaşıklarını nasıl yıkıyor hiç baktığını görmedim ama ben nasıl pis ve üstünkörü iş yaptığını görüyorum sürekli, çocuk saatlerce yemek yemiyor yine kimsenin umrunda değil, bezini kontrol etmiyorlar yazık kız isyan edip banyo banyo, kaka falan diyip dikkatlerini cekmeye calisiyor. Bugün yürüyüşe çıkmıştım ve uzaktan 2 yaşındaki yeğenimizi evlerinin civarinda yolun ortasında gördüm, bir o tarafa bir bu tarafa geçiyordu. Evin önünde görümcemin eltisi ve şoför vardı ama elti kendi çocuğuyla meşguldü, şoför de arabayla ilgileniyodu. Hemen aldım çocuğu görümceme götürdüm, yoldaydı dedim, yok ben şoföre söyledim o bakıyordu dedi. Hayır adam arabayla ilgileniyo, çocuk tek başına uzağa gitmisti dedim. Neyse aldı çocuğu. Bahsettiğim yolda normalde yerlesim yeri ve arabaların yavas ve dikkatli olmasi lazim ama kurallara çok uyulmuyor, birkac defa sokak hayvanlarina çarpıldı, çoğu araç yayalari uyarmak icin dönüşe gelmeden kornaya abanip hizla dönüş yapıyolar ama bebekler ve hayvanlar bu uyariyi nasil anlayabilir ki?
İlgisizlik görecelidir ve bence örnek verdiğim konular aşırı ilgisizlik ve bunlara şahit oldukça çok geriliyorum. Eşim de benim gibi fakat o gördüğünde hemen tepki veriyor, kız kardesine, kayinvalideme ya da bakiciya kızıyor, ben sadece bakıcıyı uyarabiliyorum bana göre annesini elestirsem haddimi aşmış olurum, bu nedenle uzak durmaya çalışıyorum ama Allah korusun bir şey olacak diye de içim içimi yiyor. Bu yol konusuna çok sinirlendim hatta tam çocuğu annesine verdim eve geri dönerken bir araba kornaya basa basa hızla geldi hic yavaslamadan köşeyi döndü.
Sizce en doğrusu nedir? Hic takmamak mı yoksa görümcemle konusmali miyim? Bir kere konusmaya çalistim ilk cocugunda sürekli çocuğunu izlediğini zamanla 2. ve 3. çocukta rahatladığını anlattı o sırada kızı duvarı söküp boya parçaları yiyordu, annesi var diye ben basta tuttum kendimi mudahale etmedim ama farketmesi uzun sürünce ben gittim kızın yanına. Neyse bu gerekçe de aklımı karistirdi, benim çocuğum yok ve çocuğu olanlar daha gerçekçi yorum yapabilir, 2den fazla çocuk annesi olunca rahatlık ve umursamazlik seviyesi de artiyor mu gercekten?
Biraz daha ayrıntı okumak isteyenler için anlatayım; konu görümcem. 3 çocuğu var en küçük kız 2 yaşında ve beni asıl geren de en küçük yeğenimiz. Çok yakında oturuyoruz ve onları hemen hemen her gün görüyorum.
Çok ayrıntıyla boğmayayım ama örnek de vermeliyim. Güya kızın bakıcısı var ama bakıcı yeterince sorumluluk sahibi değil zaten baya genç, bebek tek başına merdivenden çıkıyor bakıcı o sırada televizyona odaklanmış, umrunda değil görümcemse bu kisiye bebeğini emanet edebiliyor, saatlerce ses yoksa ne yaptiklarini asla kontrol etmez. Bakıcı mamayı nasıl hazırlıyor, çocukların bulaşıklarını nasıl yıkıyor hiç baktığını görmedim ama ben nasıl pis ve üstünkörü iş yaptığını görüyorum sürekli, çocuk saatlerce yemek yemiyor yine kimsenin umrunda değil, bezini kontrol etmiyorlar yazık kız isyan edip banyo banyo, kaka falan diyip dikkatlerini cekmeye calisiyor. Bugün yürüyüşe çıkmıştım ve uzaktan 2 yaşındaki yeğenimizi evlerinin civarinda yolun ortasında gördüm, bir o tarafa bir bu tarafa geçiyordu. Evin önünde görümcemin eltisi ve şoför vardı ama elti kendi çocuğuyla meşguldü, şoför de arabayla ilgileniyodu. Hemen aldım çocuğu görümceme götürdüm, yoldaydı dedim, yok ben şoföre söyledim o bakıyordu dedi. Hayır adam arabayla ilgileniyo, çocuk tek başına uzağa gitmisti dedim. Neyse aldı çocuğu. Bahsettiğim yolda normalde yerlesim yeri ve arabaların yavas ve dikkatli olmasi lazim ama kurallara çok uyulmuyor, birkac defa sokak hayvanlarina çarpıldı, çoğu araç yayalari uyarmak icin dönüşe gelmeden kornaya abanip hizla dönüş yapıyolar ama bebekler ve hayvanlar bu uyariyi nasil anlayabilir ki?
İlgisizlik görecelidir ve bence örnek verdiğim konular aşırı ilgisizlik ve bunlara şahit oldukça çok geriliyorum. Eşim de benim gibi fakat o gördüğünde hemen tepki veriyor, kız kardesine, kayinvalideme ya da bakiciya kızıyor, ben sadece bakıcıyı uyarabiliyorum bana göre annesini elestirsem haddimi aşmış olurum, bu nedenle uzak durmaya çalışıyorum ama Allah korusun bir şey olacak diye de içim içimi yiyor. Bu yol konusuna çok sinirlendim hatta tam çocuğu annesine verdim eve geri dönerken bir araba kornaya basa basa hızla geldi hic yavaslamadan köşeyi döndü.
Sizce en doğrusu nedir? Hic takmamak mı yoksa görümcemle konusmali miyim? Bir kere konusmaya çalistim ilk cocugunda sürekli çocuğunu izlediğini zamanla 2. ve 3. çocukta rahatladığını anlattı o sırada kızı duvarı söküp boya parçaları yiyordu, annesi var diye ben basta tuttum kendimi mudahale etmedim ama farketmesi uzun sürünce ben gittim kızın yanına. Neyse bu gerekçe de aklımı karistirdi, benim çocuğum yok ve çocuğu olanlar daha gerçekçi yorum yapabilir, 2den fazla çocuk annesi olunca rahatlık ve umursamazlik seviyesi de artiyor mu gercekten?