- 10 Ocak 2019
- 1.589
- 7.296
çoook teşekkür ediyorum kuzumm, çok seviyorum sizleri, inşallah hayırlısıyla 1,5 cm yaparım bebişi :)
Canım benim.biz kutlamistik bu güzel haberi burdan da kutlayan.Allahın izniyle yeğenim sağlıkla doğacak. İçin ferah tut sen.çok büyük umut olacak bu paylaşımın emin ol .tekrar tebrik ederim kuzummm
Kocaman olacak annesi merak etme.bende de baştaki durumu hatırla. Allaha emanetçoook teşekkür ediyorum kuzumm, çok seviyorum sizleri, inşallah hayırlısıyla 1,5 cm yaparım bebişi :)
Kocaman olacak annesi merak etme.bende de baştaki durumu hatırla. Allaha emanet
Tebrik ederim kuzumm.. sen o bebiş büyütürsün merak etme.. 51cm olur sanırsamİlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.
Tebrik ederim kuzumm.. sen o bebiş büyütürsün merak etme.. 51cm olur sanırsam
Biz de seni seviyoruz. Sen de iyi ki varsın
Ne demek canımsınneden goremedım başlığı anlamadım teşekkür ederim kuzum
Canımsın,İlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.
Canımsın,
Ewet insan bazı şeyleri yaşayınca bakışı, hissettikleri değişebiliyor
En başından çok umutluyduk biz bu aydan, paylaşmıştık seninle de, sağlıklı bir süreç geçirip yaşadıklarını unutacaksın ona inanıyoruz
Sana bunu söyleyen o devlet hastanesi doktoruna ve hemşireye HALT ETMİŞSİNİZ SİZ demek geldi içimdenn :))
Sağlıkla, güzel, keyifli bir süreç olsun, özlediğin duyguların daha güzelini yaşa
Yok memoriale gitmiyorum. Tup bebek icin oraya gitmistim. Sonra spontane gebelik olunca ve oranin tup bebek bolumu ile kadin dogumu ayri oldugundan memoriale gitme gibi bi mecburiyet hissetmedim. Ilk haftalar bende de cok agri oluyordu. Bebis buyuyor neticede. Doktor kanama olmadi mi sorun yok demisti. Senin hamilelik kac hafta cnm?Evet onun için sordum. Memorial a gidiyorsun bu durumda. Bana perinatologa git diyorlarda o yüzden dedim sen perinatolog mu gittiğin doktor.
Akşamları işten gelince kasık ağrım çok oluyor oturmaktan mı yorulmaktan mı? Korkutuyor beni.
İlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.
çoook teşekkür ediyorum kuzumm, çok seviyorum sizleri, inşallah hayırlısıyla 1,5 cm yaparım bebişi :)
F felixİlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.
İlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.
Aynen canımçok geçmiş olsun canım, köylerdeki evler tuz buz olmuş, şans insanların yazın köylerde yaşıyor olması sanırım, yoksa çok çok daha büyük felaket. Allah korusun dünyamızı inşallah
Yok memoriale gitmiyorum. Tup bebek icin oraya gitmistim. Sonra spontane gebelik olunca ve oranin tup bebek bolumu ile kadin dogumu ayri oldugundan memoriale gitme gibi bi mecburiyet hissetmedim. Ilk haftalar bende de cok agri oluyordu. Bebis buyuyor neticede. Doktor kanama olmadi mi sorun yok demisti. Senin hamilelik kac hafta cnm?
flx77 maşallah maşallah. Guzel haberler geliyor ustuste. Saglikla kucagina alirsin insallah melegini
Canım çok sevindim. Ben bekliyordum zaten. Gerçi kendimden sonra herkesten bekliyorum artık. Nasıl umutsuz vaka görmüşsem kendimi. Ama seninde dediğin gibi hep o olumsuz konuşan doktorların yüzünden. İnsanların azıcık umudu varsa onu da kırıyorlarbana geçen sene yüzüme acınaklı bakıp Allah'tan umut kesilmez diyen doktoru unutmuyorum. Bir gün muayeneye mi gitsem.
Ve bütün takviyeleri kenara atma uygulanmış, vücut alıştığı sisteme dönmeyi istyormuş meğer. Ve de progestan bence en önemli ilaç. (Arkadaşlar deneyin geçen de yazdım. Özellikle spontane hamile kalıp düşük yaşayanlar hiç korkmayın. Biraz progestan dan zarar gelmez. )
Şu an sende kullanıyorsun sanırım. İnşallah buralar yaza şenlikli olacak.2020 burda bekleyen herkesin yılı olsun. Aminnn.
Rabbim tamamına erdirsin kucağına almayi nasip etsin.sakıncası yoksa yaşınızı öğrenebilir miyiz?Bizler de burada umut arıyoruz. Rabbim isteyen herkese hayırlı evlatlar nasip etsinİlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.
hani.. bir oturup yazsam ..hem benzer duygu ve yaşanmışlıkların limanında dinlenir hem de tam manasıyla anlamaları ve destekleriyle, yine büyür cogalır ýürürüm deyipte yazamadığım satırlar bunlar .ne kadar içten yazmışsın güzel yüreğine sağlık...İlk hamileliğimde, bir insanın hamile kalmak için çabalayacağı, uzun uğraşlarda bulunacağı veya kese görme, kalp atışı, ikili üçlü test stresi… vs yaşayıp hep kalbi ağzında yaşayacağı bana söylense asla anlamazdım. Bir evladımız olsa mı dedik, denedik ve adet gecikince kit test yaptık, çift çizgi gördük sevindik ACABA DOĞRU MU diye sorgulamadık bile, hunharca sevindik, doktordan hemen ramdevu aldık o acemilikle , hani büyüsün falan beklemeden, doktor “kese güzel yerde hamilesin haftaya gel kalp atışını duyalım” dedi ACABA YAŞAR MI demeden yine huncarca sevindik, kalp atışı duymaya gittik, gümbür gümbür kalp duyduk ACABA BU KALP 12. HAFTAYI GÖRÜR MÜ korkusu yaşamadan yine hunharca sevindik. Hamileliğime devam edeceğim doktorumu bulduğumda ilk dediğim “doktor ben sezeryan olucam sakın vajinal önerme strese girerim” oldu doktorum “dur yol uzun onları sonra konuşacağız bi sağlıkla doğacak boyuta getirelim” dediğinde, ne kadar karamsar bir doktor dedim. Adam haklıymış meğer , ben safmışım J sağlıkla kolaylıkla süper eğlenceli bir sezeryan ile evladıma kavuştum, aradan 10 yıl geçti, eşimin ısrarı ile bir çocuk daha düşünmek zorunda kaldım, sandık ki yine hemen hamile kalınıyor, dedim yavrumun doğum gününe denk gelsin doğumu, aynı tarihte deneyelim…. Sonuç hüsran, ikinci ay da olmayınca, herkes yaştan dem vurmaya “olmaz, boşver “ demeye başlayınca, kendimi bu sayfada buldum, ilk defa kadınlar kulubunu keşfettim ve hergün girdiğim ve çıkamadığım tek topic burası oldu. Benim yaşadıklarımı anlayacak arkadaşlar buldum, sevinçlerinde güldüm, sevinçten ağladım, negatifleri görünce hüzünlenip ağladım. Sonra sizden aldığım güç ve fikirler her yıkıldığımda elimden tuttu, yıkıldıkça kalktım ve bir kere kendiliğimden hamlie kaldığımı ve 8+2 den öteye götüremediğimi gördüm, kürtajın ne olduğunu yaşadım L hep yanımda oldunuz, ve gerçekten samimiydiniz çok teşekkür ederim. Burada gelen her çift çizgi, her pozitif bana destek oldu. Kürtajdan sonra 9 ay geçti, yani yaşamamış çocuğu bilinçaltımda büyüttüm, doğurdum ve hatta yarı kırkını çıkardım farkında olmayarak. En son kendi doktoruma gitmek yerine devlet hastanesinde doktora gittim, kadın bana “BOŞUN A VAKİT KAYBI, AŞILAMA YAP, YAŞIN ÇOK GEÇ, HAMİLE KALAMAZSIN, BELKİ ALLAH TARAFINDAN KALSAN DA 45 YAŞINDA KALSAN O ZAMAN MI DOĞURACAKSIN, VİTAMİN DESTEĞİ İLE HAMİLELİK DESTEKLEMEK MUZ YEDİM HAMİLE KALDIM DEMEK GİBİ BİŞEY BOŞUN AUĞRAŞIYORSUN dedi, amh yaptı,196 yumurtlama günüm olduğunu düşündüğüm için yumurtama baktı ALLAH ALLAH ASLINDA GÜZEL BİR YUMURTA DA VAR diyerek şaşırdı, o hastanede babamı kaybetmitim ve o gün ölüm yıldönümüne denk gelmişti o günleri hatırlayarak ağlayarak girdiğim hastaneden güzel ama bir halta yaramaz yumurtama küfrederek, ağlayarak çıktım… buradan özelden yazıştığım bir iki dostum o günümü iyi hatırlar, iyi ki varlar .
1,5 aydır vitamin, kür ne varsa herşeyi bırakmıştım, hatta çikolata manyağı olduğum halde tatlı diyetine girdim, bir gram vermedim ama olsun diyet yaptım J bebe aspirini içtim sadece ilaç olarak, hatta ovu öncesi ilişki olayına da hiç riayet etmedim, sadece ovu ve ertesi günü değerledirdim. Bat gelmeden arkadaşların ısrarları sonucu test yaptığımda hafiiiiif bir çizgi gördüm ama inanmadım tabi, bat günü ve devamındaki 3 günde de sürekli kahverengi kanama geldi, nasılsa düşeceğini düşündüğüm için korkuyordum ama yine de progestan kullandım kafama göre vajinal olarak. Kan testi yaptık orda gördük ama ebe BUNA İNANMA BELKİ DE DEĞER ÇIKIYOR HAMİLE OLMAYABİLİRSİN diye süper moral verdi, doktordan randevu aldığımızda keseyi gördük evet doğru yerdeydi ama YA KALP ATIŞI , geçmek bilmeyen bir zaman sonra KALP ATIŞI DUYDUK ama haftasından küçük şu anda birkaç gün geri, ve Cuma günü 1,5 cm olarak göremezsek beni yine aynı süreç bekliyor, bu korku ile hamile miyim değil miyim hala tereddütler içinde bekliyorum, burada paylaşmak için bekledim, çünkü yine aynı süreci yaşarsam umidini kıracağım arkadaşlarım olabilirdi, sonra beklemeden paylaşma kararı aldım çünkü en azından YAŞLISIN KENDİN HAMİLE KALAMAZSIN SEN Bİ HALTA YARAMAZSIN O RAHİM DE RAHİM Mİ YAHU mantığı ile bizi üzenlerin olduğu bu dünyada belki benim kendiliğimden hamile kalmamdan ümit bulan dostlarım olur. Dualarınızı bekliyorum, hepinizi ayrı ayrı seviyorum kızlar, iyi ki varsınız.