İyi olmaya çalışıyorum..yokum psikolojik tedavi
ben erkek olmalarına ve hiç kullanmamanız gerekçesine rağmen aldım.benim ilk 40 gün bile tümüyle destek goremedigim gözönünde olunca yedim kafayı.20 dk bir uyandı hep biri.ac değil huysuzluk.bir yastan sonra biraz düzen geldi şükür.memryide kestim emzife çevirdi beni.zaten sütun en başından beri çok azdı.simdi daha iyi olmaya çalışıyorum.hayatima iki bebek aynı anda girince" bitti bi daha yasayanayacakmisim" gibi geldi.en yakınım annem aynı sehirdeyiz beni çok üzdü.biraz dinlenmek biraz nefes almak ti tek derdim.bundan sonra bayramdan bayrama gittiğim bi annem var.esimle 5 yıllık evliligimiz bitme noktasında döndürmeye çalışıyoruz.ama artık ben kendim ve iki kuzum dışında hiç kimseyi dusunmuyorum.i sanlarin ne kadar bencil ve çıkarcı olduğunu ogrendim.,yaziklar olsun ki sırf iyiyiz ve vicdan sahibiyiz diye aptal yerine kondugumuzu yillardir..
Ne evlatlarim old.sevinebildim,ne de gozyasiyla istediğim Rabbime sukredebildim..
Bakıcı isi çok zor.ben bu yıl biriyle gorustum bakalım.9.5 aylıkken başladım ben 2. Dönem gittim.yoksa evden hiç çıkamamak bir nefes alamamak beni bitirdi.
Ben destek gorme talabi goremedim hiç.
Evden hiç mi cikmiyorsun? Alışveriş nasıl yaptın? Ben evde oturmayı sevmiyorsun balkona çıkamayınca girdim bunalımlara.ama diyorum ki Rabbim iki değil bir evlat nasip etseymis ben herseyime yetişirdim ve öyle aptal yerine konmaya devam edermiş im..