- 17 Mayıs 2010
- 1.656
- 1.053
- 32
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
bende kızımla yanlız yaşıyorum ve böyle kalmaya da devam edicem özellikle şu konuyu okuduktan sonra. kızımla çok keyifli zamanlar geçiriyoruz ve bunu ondan çalmak haksızlık olur diye düşünüyorum. ama sizin için birşey diyemem mutlu değilseniz ayrılın.Merhaba hanımlar.
Ben kızım 2 yaşındayken ilk evliliğimi bitirme kararı aldım. Hiç de pişman değilim. Kızımla 5 yıl başbaşa mis gibi yaşadık.
Ancak son iki yılında hayatımda biri vardı, evlenme teklif etti. Kızım da tanıyordu, iyi anlaşıyordu yavaş yavaş anlattık ilerledik vs derken evlendik. Şimdi kızım 8 yaşında neredeyse 1 yıllık evliyiz ama ben zaten zorlanıyordum evlilik hayatına alışmaya. Maalesef tam adapte olamadık, kızımla başbaşa vakitlerimizi çok özler oldum, eşim de aşırı asosyalleşti hep evde hiçbir hobisi arkadaşı yok, bu nedenle de eşimin hareketlerinden birazcık soğumaya başlamıştım ama acele etme diyordum hep. Çok iyi bir adam bence iyi olacak vs..
Ama bir yandan da kızım son birkaç aydır sürekli bana ikimiz daha iyiydik diyor, eşimi kastederek bana artık eskisi gibi iyi davranmıyor, ilgilenmiyor, ben babamla daha çok eğleniyorum vs diyor. Babası ile tabi ki bir araya gelme ihtimalimiz yok artık zaten ama sadece acaba kızımla başbaşa olan vakitlerimizi çaldım, yanlış karar verdim diye üzülmeye başladım.
Sizce yeniden kızımla eski hayatımıza dönmeli miyiz? Eşime kıyamıyorum sadece yoksa bana da iyi geleceğini düşünüyorum sadece kızıma odaklanmak daha mutlu ediyor beni.
niye bunu yapıyorsunuz? kadın eski eşini özlemiş değil bunu da açık açık belirtti illa böyle bir yorum yapacak burdan birisi. eski eşiyle bu konunun hiçbir alakası yok olay yaratmaya çalışmayın ya.Bence kızınız üzerinden yürüyorsunuz. öyle olmasaydı ' asosyalleşti hobisi yok' diye nitelik vermezdiniz. Kızınız bahane ediyorsunuz gibi geldi. Eski eşinizi özlemişsiniz ve kzıınızı öne atıyorsunuz :) Hoş değil. insan bazen okşayan elin kıymetini bilmeli. bilmeyınce gerisi belli zaten.
Mutluluğunuz daim olsun. Ben en başta kızım için hızlı bir destek almaya başladım pdr biriminden. Ve birazcık sakinleştiğimde eşimle konuştum tekrar, çok üzüldü gözleri doldu. Öfkeyle kalkıp zararla oturmak istemedim. Şu an çok daha iyi hissediyorum. Konuşularak ve zamanla aşılmayacak şeyler değilmiş…bende kızımla yanlız yaşıyorum ve böyle kalmaya da devam edicem özellikle şu konuyu okuduktan sonra. kızımla çok keyifli zamanlar geçiriyoruz ve bunu ondan çalmak haksızlık olur diye düşünüyorum. ama sizin için birşey diyemem mutlu değilseniz ayrılın.
hiç dert etmeyin. Forum tekrar hatırlattı ki insanlar sinirini, öfkesini, mutsuzluğunu içinde kalanları söylemeye yer arıyor. Gerçek dünyada yapamadıklarından burada klavye başında yapıyorlar hiç önemi yok.niye bunu yapıyorsunuz? kadın eski eşini özlemiş değil bunu da açık açık belirtti illa böyle bir yorum yapacak burdan birisi. eski eşiyle bu konunun hiçbir alakası yok olay yaratmaya çalışmayın ya.
artık mutlu bir evliliğiniz olmayacak bence bazı şeyler aklınıza girmiş şöylede birşey var bugün boşanın kızınızlada eskisi gibi olmıcaksınız kızınız zaten küçük sizde olgunlaşamışssınız henüz olgunlaşmayı yanlış anlamayın insan 35 den sonra ve yaşadıklarını hazmettikten sonra olgunlaşıyorGerçekten yapıcı olmak için, bana ve kızıma yardımı dokunacağını düşündüğü için yorum yapan herkese çok teşekkür ederim.
Eşimle yeniden konuştuk ve daha detaylı da her şeyi konuşma ve devam etme kararı aldım. Bu aşamada onu yabancı görmediğimi ama kızımla ilişkimin herkesten daha öte ve özel olduğunu anlattım. Ve çok daha hassas olması gerektiğini..
Kızımla ilgili de pdr biriminden destek aldım şimdilik, farklı açılardan bakmaya çalıştım ve kızımın ne kadar mutlu, huzurlu olduğuna ikna oldum.
Herkese kalbi kadar güzel bir hayat dilerim
Çok sevindim,umarım herşey çözüme kavuşur en yakın zamandaMutluluğunuz daim olsun. Ben en başta kızım için hızlı bir destek almaya başladım pdr biriminden. Ve birazcık sakinleştiğimde eşimle konuştum tekrar, çok üzüldü gözleri doldu. Öfkeyle kalkıp zararla oturmak istemedim. Şu an çok daha iyi hissediyorum. Konuşularak ve zamanla aşılmayacak şeyler değilmiş…
Aslında hayatın her anı kimle olursak olalım mücadelesiz, fedakarlık yapmadan olmuyor. Kızımla başbaşa iken de evde baba figürü de olsa belki de onun için de çok iyi olur diyordum bazen. Aslında bu kararı alırken de sadece kendimi düşünerek almamıştım.
İnşallah sizin de yolunuza taş çıkmasın hiç ve kendiniz için de kızınız için de hep doğru kararlar alın.
hiç dert etmeyin. Forum tekrar hatırlattı ki insanlar sinirini, öfkesini, mutsuzluğunu içinde kalanları söylemeye yer arıyor. Gerçek dünyada yapamadıklarından burada klavye başında yapıyorlar hiç önemi yok.