Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.