İkinci Çocuk / Tek Çocuk

prensesinannesi .!.:

Kızım kolikti. Yardım eden hiçkimse yoktu. Eşimin eve gelmesi 8i buluyor. O kadar yanlız kaldımki. Çok bilirim ağlayarak dua ettiğimi artık uyusun diye. Koliği çeken bilir. Kızımın karakteride inatçı ve huysuz. Kolik bitti ama ne fayda. Zor bir bebeğim var. Kardeşsiz tabiki olmaz olmazda biri bana anlatsın arası çok olmasın diyorlarda hemen yaparsam zaten ilki ilgime muhtaç hala. Arayı uzatırsam yaşım geçecek ayrıca bende insanım nefes almaya ihtiyacım var. Kendi ruh halim iyi olmazsa çocuğuma ne faydam olacak. Daha 15 günlükken tek başıma yıkamaya başladım. Dikişlerimi zorladığım için iltihaplandı. Eşim mecbur işe gitmek zorundaydı istesede faydası olmadı. Annem 10 gün sonra gitmek zorunda kaldı. Yani diyeceğim şu kimse evladı tek kalsın istemez ama herkesin hayat standardı olanakları farklı. Hayırlısı. Rabbim büyüktür

Genişletmek için tıkla...

İtiraf etmem gerekirse yaşadığınız zorlukları ben yaşamadım.
Ki ona rağmen yıpranmış hissediyorum.

Çocuğum usludur, dellendiği zamanlar da oluyor elbette. Ama çekingen ve duygusal bir çocuk oluşu da bazen zor olabiliyor. Onun duygularını iyi analiz edemiyor muyum diye düşünüyorum bazen.

3-4 yaştan sonra kardeş daha uygun bence.

2 yaş başlı başına zor.
ama ben sadece en küçük de yaşadım bu inatlaşmayı.
büyük kızım ve oğlum çok kolay çocuklardı.

çocuklarımın araları 5 ve 4 yaş.
üç taneler bu arada.:)

hazır hissettiğin zaman olması önemli tabiki.

goha .!.:

Aslında böyle düşünmemin sebebi kardeşlerin ilişkisinin iyi olması.

Siz çok güzel bir örneksiniz.

Ben eşimi örnek aldım bu düşüncemde. Bir abisi ile arasında 10 yaş var ve ilişkileri iyi olsa da ortak aktiviteleri ve hobileri yok denebilir. Diğer abisi ile yaş farkı daha az ve ortak hobileri daha fazla.
Benim kardeşlerimle aramda pek yaş farkı yok, 3 kardeşiz, eşleri de dahil edip 6 lı takılırız çoğu zaman, çok da güzel olur.

Bu örneklerden yola çıkarak olacaksa yaş farkı olmasın demiştim.

Genişletmek için tıkla...

Bir ornek daha vereyim
Yengemde ikinci oglunu 12 yil sonra dogurdu
Kucuk 7 yasindayken esini kaybetti
O zaman durdum durdum bi cocuk daha dogurdum o da kucucuk yasta babasiz kaldi dedi agladi
Aradan 14 yil gecti
Gecen gun cok tereddut etmistim ama simdi iyi ki dogurdum diyorum
Abiyle birbirlerine destek oldular bana yoldas oldular 3 kisi olmak 2 basina kalmaktan iyidir dedi
İki yas sendromuna cok takilmayin o biter baska bisey baslar
Rahat olursaniz daha kolay buyurler

Bence tek çocuk doğru olan.Evli de değilim annede değilim ama ben 11 yaşındayken bana kardeş geldi.Kardeşimi seviyorum iyiki var o ayrı mesele ama tek çocukken kesinlikle benim içinde herşey daha güzeldi bunuda çok net hatırlıyorum.Bununla birlikte bir kaç arkadaşım ve akrabam tek çocuk.Ailelerindende bununla ilgili pişmanlık duymadım,arkadaşlarımdanda.Bence tek çocuk yaa.Benimde gelecek adına isteğim bu yönde.Tek çocuklu bir anne olmak.Herşeyi ona vererek yaşamak fikri daha güzel geliyor.

Benin iki çocuğum var çok şükür.İkinci isteyerek olmadı Rabbim gönderdi (korunurken oldu kızlar pek inanmaz ama dkh kullanıyordum)iyiki olmuş süpriz yumurtam kızım bana kalsa asla ikinci olmazdıama şuan uzun vadede üçüncüyü planlıyoruz kendinize biraz zaman verin eminim tekrar deniyceksiniz

Bu arada eltimin tek oğlu var 11 yaşında eşi kesinlikle ikinci istemiyor kendi korunuyor,kardeş istiyor çocuk ama baba istemiyor

goha .!.:

Aslında o da var.
İlk çocuğum çok planlıydı anlattığım şekilde.
İkinci hamileliğim de planlıydı. Ama düşük beni o yüzden fazlasıyla yıprattı aslında.

Genişletmek için tıkla...

O zaman sizin probleminiz daha çk yaşadığınız kötü tecrübenin etkisi gb. Şöyle düşünün, bu işler o kadar planla programla olmuyor malesef, yani bzm yapabileceğimiz tek şey korunmayı bırakmak, kendimizi takip etmek birde birkaç vitamin kullanmak. Bknz; hç bir problemi olmadığı halde yıllarca hamile kalamayanlar, ani bebek ölümleri vs vs. Biraz teslimiyet gerek galiba. Siz bence hala 2. çocuğa hayır demezsiniz ama şu ara ilk çocuk enerjinizi sömürüyor ve düşük yaşamış olmanız sizi aşağı çekiyor. Zamana mı bıraksanız,varsın aralarında yaş farkı olsun ne olacak.

Ben 8 yaşında abla oldum. En büyük özlemim hatta yaram Kardessiz büyümekti. Kıskandığım çocuklar kardeşi olanlardı. Hatta ne kadar çok kardeşleri varsa o kadar çok kıskanırdım. Kardeşim olduktan sonra da geçmedi kıskançlığım. Çünkü ben bebek değil, yoldaş istiyordum. Ortaokul ,lisede bile araları 2-3 yaş olanları kıskandım da kıskandım. Böyle hissetmeseydim farklı hareket edebilirdim ama kendim araları 2.5 yaş olacak şekilde planladim. Nasip- kısmet tabii ama ara vermeyin bence . Yoldaş, arkadaş gibi kardeş mükemmel olsa gerek. Benimkiler daha küçük, ilgi alanları çok farklı ona rağmen hep gözleri birbirlerini arıyor. Hele büyük kardeşim de kardeşim diye oluyor

nunum_86 .!.:

O zaman sizin probleminiz daha çk yaşadığınız kötü tecrübenin etkisi gb. Şöyle düşünün, bu işler o kadar planla programla olmuyor malesef, yani bzm yapabileceğimiz tek şey korunmayı bırakmak, kendimizi takip etmek birde birkaç vitamin kullanmak. Bknz; hç bir problemi olmadığı halde yıllarca hamile kalamayanlar, ani bebek ölümleri vs vs. Biraz teslimiyet gerek galiba. Siz bence hala 2. çocuğa hayır demezsiniz ama şu ara ilk çocuk enerjinizi sömürüyor ve düşük yaşamış olmanız sizi aşağı çekiyor. Zamana mı bıraksanız,varsın aralarında yaş farkı olsun ne olacak.

Genişletmek için tıkla...

Evet aynen öyle.
İlk çocuğumda aynen dediğinizi yaşadım aslında. Hamilelik planladığım ay adet olacakmışım gibi hissetmiştim ve çok üzülmüştüm. O zaman bir arkadaşım da millet aylarca, yıllarca bekliyor diyerek beni uyarmıştı.
Ki yaptığım düşük ilk aşamada beni etkilememiş gibiydi, anlatmıştım, doktora ben korunmucam hemen yine hamile kalmak istiyorum demiştim.
Ama işte iş öyle değilmiş. Fiziki olarak beni zorladıkça düşük, manevi açıdan da daha çok düşünmeye sevk etti. Gerçekten bazen her şeyin planladığımız gibi gitmesinin Allahın lütfu olduğunu unutabiliyorum

6 kardesiz. Olmasa da olur, herkes kendi havasinda. Kimse kimsenin umrunda degil. Cok cocuk oldugu icin iyi de bakamadilar bize. Ben memnun degilim halimden. Ablalardan abilerden de bir fayda yok ozetle (manevi açidan)

Kardeş kelimesi bile benim içimi titretmeye yeter.. Biz 3 kardesiz. Bundan 10 sene once babam olacak adam benden bu kadar dedi ve cekti gitti.. Annem ben ve kardeslerim dedemin yanına tasındık. Biz çocuk halimizle birbirimizin yaralarını sardık. Cunku bizi en iyi biz anladık. Cocuk parklarında babası ile eglenen bi çocuk gördüğünde karsılarına gecip saskın saskın bakan kucuk kardesimi aaaa bak surda ne varmış diye ordan uzaklastıran kardeşimdi. Annem hastaneye yattıgında, sımsıkı sarıldık birbirimize.. Gececek elbet diye birbirimizi teselli ettik.. Düğünümde eşimin kulagına "ablamı sakın üzme. Onu üzgün görürsem neler yapabilecegimi ben bile tahmin edemiyorum diyen benim henuz 17 yasında ki erkek kardesimdi. Zor zamanlar gecırdık biz.. Zor seyler yasadık. Her birimizin içinde fırtınalar kopmasına ragmen, hep birbirimize guclu gorunmeye calıştık. Boyle boyle astık o gunlerı. Simdi bile her ihtiyacım oldugunda yanımda olacaklarını biliyorum.. Bir dost, bir arkadas da bunu yapabilir elbet. Tek fark aynı seyleri yasamıs, aynı yoldan gecmiş olmamız.. İşte bu yuzden beni en iyi kardeslerim anlar. Onları da ben..

Benim cocugum yok ama kardesler arası yas farkı benim cok hosuma gidiyor. Bir arkadasım var 25 yasında, kardesi 15. Kardesinin butun buyume evrelerine tanıklık etmis, ikinci bir anne gibi. Aralarındaki bag cok guclu.

pamukannesi .!.:

Kardeş kelimesi bile benim içimi titretmeye yeter.. Biz 3 kardesiz. Bundan 10 sene once babam olacak adam benden bu kadar dedi ve cekti gitti.. Annem ben ve kardeslerim dedemin yanına tasındık. Biz çocuk halimizle birbirimizin yaralarını sardık. Cunku bizi en iyi biz anladık. Cocuk parklarında babası ile eglenen bi çocuk gördüğünde karsılarına gecip saskın saskın bakan kucuk kardesimi aaaa bak surda ne varmış diye ordan uzaklastıran kardeşimdi. Annem hastaneye yattıgında, sımsıkı sarıldık birbirimize.. Gececek elbet diye birbirimizi teselli ettik.. Düğünümde eşimin kulagına "ablamı sakın üzme. Onu üzgün görürsem neler yapabilecegimi ben bile tahmin edemiyorum diyen benim henuz 17 yasında ki erkek kardesimdi. Zor zamanlar gecırdık biz.. Zor seyler yasadık. Her birimizin içinde fırtınalar kopmasına ragmen, hep birbirimize guclu gorunmeye calıştık. Boyle boyle astık o gunlerı. Simdi bile her ihtiyacım oldugunda yanımda olacaklarını biliyorum.. Bir dost, bir arkadas da bunu yapabilir elbet. Tek fark aynı seyleri yasamıs, aynı yoldan gecmiş olmamız.. İşte bu yuzden beni en iyi kardeslerim anlar. Onları da ben..

Genişletmek için tıkla...

Offf çok duygulandım. Benim 2 yavrum var, keşke 3 olsa ama yok yani imkanımız ve manevi gücümüz. Bu anlattıklarınz yüzünden ben de tek asla dedim

goha .!.:

Yıpranmayan nasıl yıpranmadı, aslında biri onu anlatsa belki daha kolay olacak.

Gerçekten bazı anneler bu konuda çok başarılı, takdir ediyorum. O yüzden belki de kendim tek çocuğa yetebilirmişim gibi hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

sanırım bu konuyla ilgili konuşabilirim..
çocuklarımdan şikayet ettimmi bilmiyorum.. hatırlamıyorum... 3. ye hamile olduğumu öğrendiğimde çook ağladım oğlumun doğum gününe daha 1 hafta vardı.. şaşkındım hazır değildim oğlumu emziriyordum.. ameliyatım daha yeniydi.. çalışıyordum annem nasıl bakacaktı.. tüm bu sorulara karşın 7 haftalık hamileydim ve adet bile görmemiştim korunuyordum..
ilk haftalarım kabus gibiydi... evet 3 çocuk hayalimdi ama diğerleri okula başlayacaktı büyüyecekti biz tadını çıkaracaktık hamileliğin.. borçlarımızda bitecekti ücretsiz izin alıp kendim büyütecektim.. olmadı .. ALLAH bizim için farklı bir plan yapmıştı..
ben tüm bunları yaşarken etraftaki herkes ya sen yaparsın.. 3 çocuğu büyütmek sana zor gelmez diyordu herkes..
bunu söyleyenler haklılardı.. ben seviyordum.. hani hiç demedim uykusuzum.. yorgunum.. en zor anlarımda bile kızımı anneme dahi bir saatliğine yollamadım.. ben doğurmuştum ben bakmalıydım.. yettim ikisinede.. kalktım sabah 6 da yemeğimi yaptım evimi temizledim kıyafetlerine kadar hazırladım çıktım evden.. akşam geldim evi topladım yemek yedirdim banyo yaptırdım yatırdım..
ya biri gelsin şunları yapsın.. yada nebileyim az dinleneyim demedim..
mutluydum.. sağlıklıydım.. evimde huzurum vardı.. RABBİM insanların arayıpta bulamadğından bana iki tane vermişti şimdi üçüncüyü hediye etmişti.. şükürler olsun..
ama şu bir gerçek... o dediğin güçlü annelerin birazda fıtratından.. ben hiç öyle gece gezeyim.. alışveriş yapayım.. saatlerce uyuyayım.. kocamla başbaşa kalayım diyen biri olmadım.. ev hayatı aile hayatı hep önceliğim oldu.. birazda bu sebeple..
ama şunu bil bir çocuk için yorulma payı 100 birim iki çocuk olunca 120 birim oluyor.. yani abartılacak bişey yok..
5 seneni bir çocuğu büyütmek için kullanırsın.. sonra bi tane daha yaparsın 5 senen daha gider.. etti 10 sene.. ilk 5 senede iki çocuğu yapıp büyütmek daha karlı..
ben bunu niyemi yapamadım çok istediğim halde 2 sene olmadı..

pamukannesi .!.:

Kardeş kelimesi bile benim içimi titretmeye yeter.. Biz 3 kardesiz. Bundan 10 sene once babam olacak adam benden bu kadar dedi ve cekti gitti.. Annem ben ve kardeslerim dedemin yanına tasındık. Biz çocuk halimizle birbirimizin yaralarını sardık. Cunku bizi en iyi biz anladık. Cocuk parklarında babası ile eglenen bi çocuk gördüğünde karsılarına gecip saskın saskın bakan kucuk kardesimi aaaa bak surda ne varmış diye ordan uzaklastıran kardeşimdi. Annem hastaneye yattıgında, sımsıkı sarıldık birbirimize.. Gececek elbet diye birbirimizi teselli ettik.. Düğünümde eşimin kulagına "ablamı sakın üzme. Onu üzgün görürsem neler yapabilecegimi ben bile tahmin edemiyorum diyen benim henuz 17 yasında ki erkek kardesimdi. Zor zamanlar gecırdık biz.. Zor seyler yasadık. Her birimizin içinde fırtınalar kopmasına ragmen, hep birbirimize guclu gorunmeye calıştık. Boyle boyle astık o gunlerı. Simdi bile her ihtiyacım oldugunda yanımda olacaklarını biliyorum.. Bir dost, bir arkadas da bunu yapabilir elbet. Tek fark aynı seyleri yasamıs, aynı yoldan gecmiş olmamız.. İşte bu yuzden beni en iyi kardeslerim anlar. Onları da ben..

Genişletmek için tıkla...

ağlattın beni.. rabbim eksikliğini göstermesin kardeşlerinin..

Kendim de tek çocuğum tek çocuğum da var

Hatta bir konuya oğlum tek çıcuk kalacak diye yazdım da topa tutuldum

Oysa oğlum 5 yaşında ben 35 yaşındayım ve tedavi ile zor oldu

Tedavi gerekmese belki ikinciyi yapardım belki de yapmazdım zira maddi manevi zor bir süreç

Yine arasının açılmaması fikrine katılıyorum ihtiyaçları farklı olması ikisi de parka gidebilsin biri sinema diğeri park demesin

Tek çıcuk olmak berbat bir şey değil kardeşi olanları kıskanmadım eşimler 4 kardeş çok da önemli bir fark yok gibi

Ama naçizane tavsiye kendinizi hazırlık vs çok germeyin bu da sonucu olumsuz etkiler

damdan .!.:

Kendim de tek çocuğum tek çocuğum da var

Hatta bir konuya oğlum tek çıcuk kalacak diye yazdım da topa tutuldum

Oysa oğlum 5 yaşında ben 35 yaşındayım ve tedavi ile zor oldu

Tedavi gerekmese belki ikinciyi yapardım belki de yapmazdım zira maddi manevi zor bir süreç

Yine arasının açılmaması fikrine katılıyorum ihtiyaçları farklı olması ikisi de parka gidebilsin biri sinema diğeri park demesin

Tek çıcuk olmak berbat bir şey değil kardeşi olanları kıskanmadım eşimler 4 kardeş çok da önemli bir fark yok gibi

Ama naçizane tavsiye kendinizi hazırlık vs çok germeyin bu da sonucu olumsuz etkiler

Genişletmek için tıkla...

canım herkesin sıkıntısı başka.. tedavi sürecini yaşayan bilir.. her bünye kaldıramaz.. tedaviyide çocuk bakmayıda.. rabbim evladını sana bağışlasın

bende tek çocuğum hiç kardeşim olsaydı keşke gibi bir durum yaşamadım hiç bu konuda bir eksiklik hissetmedim bilmiyorum belki de kardeş sevgisi nasıl birşey bilmediğimdendir...

ama kalabalık aile severim bende 3-4 imkanım olsa yapardım ..
benim oğlanların arası 4 yaş ..ilk oğlum çok kolay bir çocuktu her bakımdan kolaydı.. belki de 2.ciyi doğurma kararımda bu etkili olmuştur bilmiyorum.. şimdi mesela bebek gördüğümde resmen hasret çekiyorum ama imkansız bir çocuk daha düşünmem.. o enerji o güç kuvvete sahip değilim ..
maddi olarak sorun yok dediğiniz için diyorum ki o gücü kuvveti kendinizde buluyorsanız o isteği kendinizde görüyorsanız 2.ciyi düşünün..

ama tek çocuk olmak kesinlikle kötü bir durum değil..insanı bencil falanda yapmıyor..

nooption .!.:

bende tek çocuğum hiç kardeşim olsaydı keşke gibi bir durum yaşamadım hiç bu konuda bir eksiklik hissetmedim bilmiyorum belki de kardeş sevgisi nasıl birşey bilmediğimdendir...

ama kalabalık aile severim bende 3-4 imkanım olsa yapardım ..
benim oğlanların arası 4 yaş ..ilk oğlum çok kolay bir çocuktu her bakımdan kolaydı.. belki de 2.ciyi doğurma kararımda bu etkili olmuştur bilmiyorum.. şimdi mesela bebek gördüğümde resmen hasret çekiyorum ama imkansız bir çocuk daha düşünmem.. o enerji o güç kuvvete sahip değilim ..
maddi olarak sorun yok dediğiniz için diyorum ki o gücü kuvveti kendinizde buluyorsanız o isteği kendinizde görüyorsanız 2.ciyi düşünün..

ama tek çocuk olmak kesinlikle kötü bir durum değil..insanı bencil falanda yapmıyor..

Genişletmek için tıkla...

Çok çocuk seven birisi değilim aslında. Çocuklar da beni sevmez.
Sadece garip bir şekilde genelde huysuz olan çocuklar benle anlaşıyorlar :)

Tabi kendi çocuğumla ilişkim bunlardan çok farklı.
Hatta eşim de ben de diyoruz ki acaba gerçekten tatlı mı bizim çocuk yoksa biz anne babasıyız diye mi bize bu kadar tatlı geliyor :)
Ama yine de ileride bebek hasreti çeker miyim emin değilim.

İmkanlar yoksa tabiki olabilir ama imkanlariniz varsa bence bir kardes yapin.
İlerde siz yaslandiginizda ya da bir sorun yasadiginizda size illaki destek olacaktir ve tek cocuk olursa onu bu gibi sikintili durumlarda yalniz birakmis olacaksiniz.
Mesela annesi aylarca hastanede yattigi icin evine gidemeyen birini taniyorum kuzende olsa arkadasta olsa kimse sizin anneniz icin orda durmuyor ama bir kardesi olsa belki birazda o kalirdi.
Yine kayip yasadiginda bir destegi olacak onunla acisini paylasan birisi.
Olumsuzluklardan bahsettim ama hayat boyle ne yazik ki...
Zaten guzel yanlarini saymakla bitiremem 6 kardesim var nasil guzel birsey oldugunu cok iyi biliyorum.Esimden cocugumdan vefasizlik gorsem en azindan kardeslerim var , ben dogum yaptim onlar kostu etrafimda bir dogum gunu yapsam, mevlut yapsam evim dolar tasar.
Ben annemi soramadigim gidemedigimde onlar yetisir, annem bana gelemediginde yine kardeslerim yetisir.
Bana gore ya cocuk yapmayacaksin eger yapacaksanda 2 cocuk yapacaksin.yapmamak bana bencillik gibi geliyor ben zorlaniyorum yapamicam o zaman hic yapmicaksin.
Tabi maddi sikinti olur, destek olacak kimse yoktur, sorunlu bir iliski vardir anne baba arasinda ya da saglik problemi vardir bunlar cok baska ama boyle sikintilariniz yoksa yapin derim.
İlk cocugunuz 3 bucuk yasini gecicek sekilde 2. Yi dusunebilirsiniz derim o zaman yemegini vs. Herseyi kendisi yapabiliyormus hemde imkanin varsa bir yardimci tutarsin beraber buyurler.ben bu sekilde planladim sadece benim kizim daha kucuk kardesi dogunca 2 bucuk yasinda olacak, insallah iyi bir yardimci bulursam ev isleriyle ilgilenen sureci biraz daha kolay atlatirim.

ysmc .!.:

İmkanlar yoksa tabiki olabilir ama imkanlariniz varsa bence bir kardes yapin.
İlerde siz yaslandiginizda ya da bir sorun yasadiginizda size illaki destek olacaktir ve tek cocuk olursa onu bu gibi sikintili durumlarda yalniz birakmis olacaksiniz.
Mesela annesi aylarca hastanede yattigi icin evine gidemeyen birini taniyorum kuzende olsa arkadasta olsa kimse sizin anneniz icin orda durmuyor ama bir kardesi olsa belki birazda o kalirdi.
Yine kayip yasadiginda bir destegi olacak onunla acisini paylasan birisi.
Olumsuzluklardan bahsettim ama hayat boyle ne yazik ki...
Zaten guzel yanlarini saymakla bitiremem 6 kardesim var nasil guzel birsey oldugunu cok iyi biliyorum.Esimden cocugumdan vefasizlik gorsem en azindan kardeslerim var , ben dogum yaptim onlar kostu etrafimda bir dogum gunu yapsam, mevlut yapsam evim dolar tasar.
Ben annemi soramadigim gidemedigimde onlar yetisir, annem bana gelemediginde yine kardeslerim yetisir.
Bana gore ya cocuk yapmayacaksin eger yapacaksanda 2 cocuk yapacaksin.yapmamak bana bencillik gibi geliyor ben zorlaniyorum yapamicam o zaman hic yapmicaksin.
Tabi maddi sikinti olur, destek olacak kimse yoktur, sorunlu bir iliski vardir anne baba arasinda ya da saglik problemi vardir bunlar cok baska ama boyle sikintilariniz yoksa yapin derim.
İlk cocugunuz 3 bucuk yasini gecicek sekilde 2. Yi dusunebilirsiniz derim o zaman yemegini vs. Herseyi kendisi yapabiliyormus hemde imkanin varsa bir yardimci tutarsin beraber buyurler.ben bu sekilde planladim sadece benim kizim daha kucuk kardesi dogunca 2 bucuk yasinda olacak, insallah iyi bir yardimci bulursam ev isleriyle ilgilenen sureci biraz daha kolay atlatirim.

Genişletmek için tıkla...

evet hiç bu sıkıntılarım yok.
aksine destekleyici bir ailem var.
belirttiğiniz sebepler de çok doğru aslında.

arkadaşların da deiği gibi 2. çocuk için psikolojimi hazır hissedene kadar erteleyip çok da kendimi plan yapmaya kasmazsam belki daha kolay hazırlayabilirim kendimi.

Tek çocuk olmak.kadar kötü bisey yok bence ben tekim ve o kadar çok isterdm ki bi kardeşim olmasini annem babam disinda kimsem yok arkadaşlarımi da hep kiskanirdim nasıl bisey kardeşinin olması çok merak edyrm bence.tek çocukla kalmayin