Kızım kolikti. Yardım eden hiçkimse yoktu. Eşimin eve gelmesi 8i buluyor. O kadar yanlız kaldımki. Çok bilirim ağlayarak dua ettiğimi artık uyusun diye. Koliği çeken bilir. Kızımın karakteride inatçı ve huysuz. Kolik bitti ama ne fayda. Zor bir bebeğim var. Kardeşsiz tabiki olmaz olmazda biri bana anlatsın arası çok olmasın diyorlarda hemen yaparsam zaten ilki ilgime muhtaç hala. Arayı uzatırsam yaşım geçecek ayrıca bende insanım nefes almaya ihtiyacım var. Kendi ruh halim iyi olmazsa çocuğuma ne faydam olacak. Daha 15 günlükken tek başıma yıkamaya başladım. Dikişlerimi zorladığım için iltihaplandı. Eşim mecbur işe gitmek zorundaydı istesede faydası olmadı. Annem 10 gün sonra gitmek zorunda kaldı. Yani diyeceğim şu kimse evladı tek kalsın istemez ama herkesin hayat standardı olanakları farklı. Hayırlısı. Rabbim büyüktür
Bir ornek daha vereyimAslında böyle düşünmemin sebebi kardeşlerin ilişkisinin iyi olması.
Siz çok güzel bir örneksiniz.
Ben eşimi örnek aldım bu düşüncemde. Bir abisi ile arasında 10 yaş var ve ilişkileri iyi olsa da ortak aktiviteleri ve hobileri yok denebilir. Diğer abisi ile yaş farkı daha az ve ortak hobileri daha fazla.
Benim kardeşlerimle aramda pek yaş farkı yok, 3 kardeşiz, eşleri de dahil edip 6 lı takılırız çoğu zaman, çok da güzel olur.
Bu örneklerden yola çıkarak olacaksa yaş farkı olmasın demiştim.
O zaman sizin probleminiz daha çk yaşadığınız kötü tecrübenin etkisi gb. Şöyle düşünün, bu işler o kadar planla programla olmuyor malesef, yani bzm yapabileceğimiz tek şey korunmayı bırakmak, kendimizi takip etmek birde birkaç vitamin kullanmak. Bknz; hç bir problemi olmadığı halde yıllarca hamile kalamayanlar, ani bebek ölümleri vs vs. Biraz teslimiyet gerek galiba. Siz bence hala 2. çocuğa hayır demezsiniz ama şu ara ilk çocuk enerjinizi sömürüyor ve düşük yaşamış olmanız sizi aşağı çekiyor. Zamana mı bıraksanız,varsın aralarında yaş farkı olsun ne olacak.Aslında o da var.
İlk çocuğum çok planlıydı anlattığım şekilde.
İkinci hamileliğim de planlıydı. Ama düşük beni o yüzden fazlasıyla yıprattı aslında.
O zaman sizin probleminiz daha çk yaşadığınız kötü tecrübenin etkisi gb. Şöyle düşünün, bu işler o kadar planla programla olmuyor malesef, yani bzm yapabileceğimiz tek şey korunmayı bırakmak, kendimizi takip etmek birde birkaç vitamin kullanmak. Bknz; hç bir problemi olmadığı halde yıllarca hamile kalamayanlar, ani bebek ölümleri vs vs. Biraz teslimiyet gerek galiba. Siz bence hala 2. çocuğa hayır demezsiniz ama şu ara ilk çocuk enerjinizi sömürüyor ve düşük yaşamış olmanız sizi aşağı çekiyor. Zamana mı bıraksanız,varsın aralarında yaş farkı olsun ne olacak.
Offf çok duygulandım. Benim 2 yavrum var, keşke 3 olsa ama yok yani imkanımız ve manevi gücümüz. Bu anlattıklarınz yüzünden ben de tek asla dedimKardeş kelimesi bile benim içimi titretmeye yeter.. Biz 3 kardesiz. Bundan 10 sene once babam olacak adam benden bu kadar dedi ve cekti gitti.. Annem ben ve kardeslerim dedemin yanına tasındık. Biz çocuk halimizle birbirimizin yaralarını sardık. Cunku bizi en iyi biz anladık. Cocuk parklarında babası ile eglenen bi çocuk gördüğünde karsılarına gecip saskın saskın bakan kucuk kardesimi aaaa bak surda ne varmış diye ordan uzaklastıran kardeşimdi. Annem hastaneye yattıgında, sımsıkı sarıldık birbirimize.. Gececek elbet diye birbirimizi teselli ettik.. Düğünümde eşimin kulagına "ablamı sakın üzme. Onu üzgün görürsem neler yapabilecegimi ben bile tahmin edemiyorum diyen benim henuz 17 yasında ki erkek kardesimdi. Zor zamanlar gecırdık biz.. Zor seyler yasadık. Her birimizin içinde fırtınalar kopmasına ragmen, hep birbirimize guclu gorunmeye calıştık. Boyle boyle astık o gunlerı. Simdi bile her ihtiyacım oldugunda yanımda olacaklarını biliyorum.. Bir dost, bir arkadas da bunu yapabilir elbet. Tek fark aynı seyleri yasamıs, aynı yoldan gecmiş olmamız.. İşte bu yuzden beni en iyi kardeslerim anlar. Onları da ben..
sanırım bu konuyla ilgili konuşabilirim..Yıpranmayan nasıl yıpranmadı, aslında biri onu anlatsa belki daha kolay olacak.
Gerçekten bazı anneler bu konuda çok başarılı, takdir ediyorum. O yüzden belki de kendim tek çocuğa yetebilirmişim gibi hissediyorum.
ağlattın beni.. rabbim eksikliğini göstermesin kardeşlerinin..Kardeş kelimesi bile benim içimi titretmeye yeter.. Biz 3 kardesiz. Bundan 10 sene once babam olacak adam benden bu kadar dedi ve cekti gitti.. Annem ben ve kardeslerim dedemin yanına tasındık. Biz çocuk halimizle birbirimizin yaralarını sardık. Cunku bizi en iyi biz anladık. Cocuk parklarında babası ile eglenen bi çocuk gördüğünde karsılarına gecip saskın saskın bakan kucuk kardesimi aaaa bak surda ne varmış diye ordan uzaklastıran kardeşimdi. Annem hastaneye yattıgında, sımsıkı sarıldık birbirimize.. Gececek elbet diye birbirimizi teselli ettik.. Düğünümde eşimin kulagına "ablamı sakın üzme. Onu üzgün görürsem neler yapabilecegimi ben bile tahmin edemiyorum diyen benim henuz 17 yasında ki erkek kardesimdi. Zor zamanlar gecırdık biz.. Zor seyler yasadık. Her birimizin içinde fırtınalar kopmasına ragmen, hep birbirimize guclu gorunmeye calıştık. Boyle boyle astık o gunlerı. Simdi bile her ihtiyacım oldugunda yanımda olacaklarını biliyorum.. Bir dost, bir arkadas da bunu yapabilir elbet. Tek fark aynı seyleri yasamıs, aynı yoldan gecmiş olmamız.. İşte bu yuzden beni en iyi kardeslerim anlar. Onları da ben..
canım herkesin sıkıntısı başka.. tedavi sürecini yaşayan bilir.. her bünye kaldıramaz.. tedaviyide çocuk bakmayıda.. rabbim evladını sana bağışlasınKendim de tek çocuğum tek çocuğum da var
Hatta bir konuya oğlum tek çıcuk kalacak diye yazdım da topa tutuldum
Oysa oğlum 5 yaşında ben 35 yaşındayım ve tedavi ile zor oldu
Tedavi gerekmese belki ikinciyi yapardım belki de yapmazdım zira maddi manevi zor bir süreç
Yine arasının açılmaması fikrine katılıyorum ihtiyaçları farklı olması ikisi de parka gidebilsin biri sinema diğeri park demesin
Tek çıcuk olmak berbat bir şey değil kardeşi olanları kıskanmadım eşimler 4 kardeş çok da önemli bir fark yok gibi
Ama naçizane tavsiye kendinizi hazırlık vs çok germeyin bu da sonucu olumsuz etkiler
bende tek çocuğum hiç kardeşim olsaydı keşke gibi bir durum yaşamadım hiç bu konuda bir eksiklik hissetmedim bilmiyorum belki de kardeş sevgisi nasıl birşey bilmediğimdendir...
ama kalabalık aile severim bende 3-4 imkanım olsa yapardım ..
benim oğlanların arası 4 yaş ..ilk oğlum çok kolay bir çocuktu her bakımdan kolaydı.. belki de 2.ciyi doğurma kararımda bu etkili olmuştur bilmiyorum.. şimdi mesela bebek gördüğümde resmen hasret çekiyorum ama imkansız bir çocuk daha düşünmem.. o enerji o güç kuvvete sahip değilim ..
maddi olarak sorun yok dediğiniz için diyorum ki o gücü kuvveti kendinizde buluyorsanız o isteği kendinizde görüyorsanız 2.ciyi düşünün..
ama tek çocuk olmak kesinlikle kötü bir durum değil..insanı bencil falanda yapmıyor..
İmkanlar yoksa tabiki olabilir ama imkanlariniz varsa bence bir kardes yapin.
İlerde siz yaslandiginizda ya da bir sorun yasadiginizda size illaki destek olacaktir ve tek cocuk olursa onu bu gibi sikintili durumlarda yalniz birakmis olacaksiniz.
Mesela annesi aylarca hastanede yattigi icin evine gidemeyen birini taniyorum kuzende olsa arkadasta olsa kimse sizin anneniz icin orda durmuyor ama bir kardesi olsa belki birazda o kalirdi.
Yine kayip yasadiginda bir destegi olacak onunla acisini paylasan birisi.
Olumsuzluklardan bahsettim ama hayat boyle ne yazik ki...
Zaten guzel yanlarini saymakla bitiremem 6 kardesim var nasil guzel birsey oldugunu cok iyi biliyorum.Esimden cocugumdan vefasizlik gorsem en azindan kardeslerim var , ben dogum yaptim onlar kostu etrafimda bir dogum gunu yapsam, mevlut yapsam evim dolar tasar.
Ben annemi soramadigim gidemedigimde onlar yetisir, annem bana gelemediginde yine kardeslerim yetisir.
Bana gore ya cocuk yapmayacaksin eger yapacaksanda 2 cocuk yapacaksin.yapmamak bana bencillik gibi geliyor ben zorlaniyorum yapamicam o zaman hic yapmicaksin.
Tabi maddi sikinti olur, destek olacak kimse yoktur, sorunlu bir iliski vardir anne baba arasinda ya da saglik problemi vardir bunlar cok baska ama boyle sikintilariniz yoksa yapin derim.
İlk cocugunuz 3 bucuk yasini gecicek sekilde 2. Yi dusunebilirsiniz derim o zaman yemegini vs. Herseyi kendisi yapabiliyormus hemde imkanin varsa bir yardimci tutarsin beraber buyurler.ben bu sekilde planladim sadece benim kizim daha kucuk kardesi dogunca 2 bucuk yasinda olacak, insallah iyi bir yardimci bulursam ev isleriyle ilgilenen sureci biraz daha kolay atlatirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?