- 30 Ocak 2009
- 1.222
- 580
- 323
- 40
ayyy kilo verecem umudu besledim şimdi süper.. 5.5 yaşında bir kız 1,5 yaşında ve yeni doğmuş iki oğlan.. amannn şöyle 45 falan olsam.. şaka bir yana yazdıklarınız süper.. eltimin çocukları arası 8 yaş ve büyük küçüğe resmen kan kusturdu..Hiç çocuğum yok o üzden öncelikle "bekara koca boşamak kolay" diye başlıyorum :)
Benim tüm kardeşlerimle aramdaki aş farkı 2şer yaş. İnan bana o kadar arkadaş gibi büyüdük ki anlatamam.
Çocuğun şu an tam 2 yaş krizine her şeye "hooaayaaaooorrr" deme eğilimi var evet. Ama eer tek çocuk olursa yapacağın tek şey o olacak. Tüm enerjin onun olacak. Ve üzgünüm ama ortaya bencillik eğilimli bir birey çıkacak(Sadece öngörü).
Yaş farkı için bence 2 max. 3 ideal. Yoksa da 4 -5 tehlikelidir. Okula başladıktan sonra düşünün. Ama o zaman ikisi de birer tek çocuk gibi büyümüş olacak.
3 yaşından itibaren çocuk "bu benim, bu annemin bu ayşenin fatmanın" algısını yavaş yavaş kazanır. Bilişsel gelişimde "bu benim" algısı tam o yaşlarda ortaya çıkyıor. Ve tam siz ve eşiniz sadece nonuken bir kardeş gelirse, siz ortalıkta yokken ona zarar verme, aç bırakma, oynarken vurma, hatta daha ilerisi öldürmee kadar varabiliyor sonuçları.
Siz bilirsiniz ama yapın gitsin derim ben. İlk bikaç yıl zor gelir o arada da inanılmaz kilo veriliyor, fena mı :))
çok güzel yorum yapmışsınız.
Çok zormuş gerçekten, ki benim çocuğum usludur, yani şu dönem huysuz evet ama genel itibariyle bize zorluk çıkarmaz.
Ama bu ara ağlıyor ağlıyor ağlıyor, istediğini yapınca da ağlıyor, yapmayınca zaten ağlıyor.
Ben bağırıyorum bir anlık. Sonra pişman oluyorum, sonra diyorum ki 2. çocuk senin neyine.
Yani kendimi bu konuda baya geliştirdiğimi düşünüyordum aslında ama bazen kendimi mi kandırıyorum diyorum.
Oğlum şimdiden paylaşımcı bir çocuk ama biraz da çekingen ve duygusal, kardeşi olumlu da karşılayabilir olumsuz da.
Huy olarak bana benziyor biraz. Mesela ben benden sonra doğan kardeşimi bebekken hiç benimseyememişim, çok kıskanmışım. Anneme küsmüşüm. Annem arkamdan hep ağlarmış.
Büyük kızım 2.5 küçük 1 yaşında ve inanilmaz zorlanıyorum
bence de tam tersi yaş farkı olmalı cocoukların arasında
hem anne hemde cokucuklar için cok zor bir süreç
büyük olana haksızlık oluyo sanki o daha brbekken başka bi bebek ve ilginiz bölünüyor ister istemez
bence yaşınızda el veriyosa bir iki yıl daha bekleyin[/QUOTE
Bende çözemedim bu işi büyük kızımla küçük kızım arasında 8 yaş var oğlumla 5 yaş var büyük kızımlada oğlum arası 3 yaş iki büyüklerde çok zorlandım ama küçük kızımda herşeyi tatlılıkla oldu diyebilirim daha güzel ilgilendim hiç zorluk yaşamadım prensesler gibi bakıldı kime sorsam yaş arası az olursa daha iyi dediler ama fark olunca anlaşması zor büyük ergenlik yaşarken küçük çoçukluğunu yaşıyor acayip çatışma oluyor o yöndende bazen diyorum hiç ara vermeden 3. De olup bitip birlikde büyüselerdi
Her bu soruyu sorana ayni cevabı veriyorum
Anne baba olarka iyi kardeslik insa etmeyi basarirsaniz tabi ki kardesi olsun
Benim rahmetli ablamla aramda 2 yas vardi sadece o vefat ettiginden beri o kadar yalnizim ki
Keske diyorum 3-4 kardes olsaymisiz simdi yalnizim tekim anneme babama bir sey olursa..
Insanlar kardesleriyle gorusuyor fln yegenleri var ben uzuluyorum dayi teyze amca hala oluyolar ben olamayacagim
Esimin kardesi olmasini kiskaniyorum
Keske ablam yasasaydi o kadar cok eksik var ki hayatimda anlatmakla bitmez ya
Konuyla alakasiz olacak ama bu 2 yas sendromu yaklasik ne kadar suruyor? Ona gore hazirlayalim kendimizi:)Benim de kızım var 27 aylık. Ben anneliği onunla öğrendim,sabrı,sakinliği. İnanılmaz hareketli bi çocuk. Hep onun erkek doğacağını hissetmiştim kız görünümlü erkek haylazı çıktı :))) yaşım 25 ama 65 hissettiğim olduğu Zaman'lar oldu. Hatta eşim tek çocuk kalsa mı dediği oldu 4 çocuk hayalleri kurarken. Hele 2 yaş sendromu vardı ki evlerden ırak :) ama hepsi geçiyor bende mutlaka yakın bi Zaman'da ikinci çocuğa hamile kalmak istiyorum. Kızını kesinlikle yalnız bırakmak isteniyorum hayatta. Hatta ikinci çocuğum erkek olursa bi kızım daha olsun diye 3. Çocuğu da düşünebilirim. Benim bu hayatta en güvendiğim şey ailem. Tabi ki ölümün sırası yok ama Birgün annem ve babam rahmetli olurda biz kalırsak E büyük dayanağım Can'ım ablam ve Can'ım erkek kardeşim
Ya öyle birşey ki çocuktan çocuğa değişiyor. 18-34 ay aralığı veriyor uzmanlar. Zaten sonrasındaki 3 yaş sendromu :) ben 23-25. Aylar arasında yaşadım. Kısa sürdü aslen ama Baya yıpratıcıydı. Uyku yok,yemek yok,ağlama krizleri,inat,fırlatma,bağırma,itiraz,asabiyet vesaire :)Konuyla alakasiz olacak ama bu 2 yas sendromu yaklasik ne kadar suruyor? Ona gore hazirlayalim kendimizi:)
Ya öyle birşey ki çocuktan çocuğa değişiyor. 18-34 ay aralığı veriyor uzmanlar. Zaten sonrasındaki 3 yaş sendromu :) ben 23-25. Aylar arasında yaşadım. Kısa sürdü aslen ama Baya yıpratıcıydı. Uyku yok,yemek yok,ağlama krizleri,inat,fırlatma,bağırma,itiraz,asabiyet vesaire :)
Konuyu takipteyim. Tek çocuğum var. 2 yaşına girmek üzere. Yaşım 31. Kararsızım bende. Kardeşsiz olmaz ama kızım çok yıprattı beni gözüm korktu.
Yaw kafamı en çok kurcalayan meselelerden biri. Ben zaten ilk çocuğumu da öyle yana yakıla yapmadım(tabi şimdi herşeyim, canım, bitanem) ama şimdide yalnız mı kalacak, ya ben pişman olursam, ya o ileride bana, anne niye kardeşim yok, diye sitem ederse diye düşün dur. Eşim de çk ısrarcı tek çocuk fikrini resmen reddediyor :) artık kısmet diye rahatlamaya çalışıyorum ama yakın zamanda hç düşünemiyorum. Aralarında bir beş yaş olacak sanırım. Tabi Allah ta kısmet ederse....
Allah sabır ve kolaylık versin :) benliklerini ispat etme Zaman'ı şimdi biraz sabır :)Biz su an tam olarak ordayiz da. Allahim insallah kisa sürer ne yipratici sey yahu.
Kızım kolikti. Yardım eden hiçkimse yoktu. Eşimin eve gelmesi 8i buluyor. O kadar yanlız kaldımki. Çok bilirim ağlayarak dua ettiğimi artık uyusun diye. Koliği çeken bilir. Kızımın karakteride inatçı ve huysuz. Kolik bitti ama ne fayda. Zor bir bebeğim var. Kardeşsiz tabiki olmaz olmazda biri bana anlatsın arası çok olmasın diyorlarda hemen yaparsam zaten ilki ilgime muhtaç hala. Arayı uzatırsam yaşım geçecek ayrıca bende insanım nefes almaya ihtiyacım var. Kendi ruh halim iyi olmazsa çocuğuma ne faydam olacak. Daha 15 günlükken tek başıma yıkamaya başladım. Dikişlerimi zorladığım için iltihaplandı. Eşim mecbur işe gitmek zorundaydı istesede faydası olmadı. Annem 10 gün sonra gitmek zorunda kaldı. Yani diyeceğim şu kimse evladı tek kalsın istemez ama herkesin hayat standardı olanakları farklı. Hayırlısı. Rabbim büyüktürYıpranmayan nasıl yıpranmadı, aslında biri onu anlatsa belki daha kolay olacak.
Gerçekten bazı anneler bu konuda çok başarılı, takdir ediyorum. O yüzden belki de kendim tek çocuğa yetebilirmişim gibi hissediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?