- 30 Ocak 2009
- 1.222
- 580
- 323
- 40
Kizkardesimle aramda 12 yas var
Cok iyi anlasiriz
Kardeslik bagimiz oldukca guclu
Bunda hemcins olmamizin rolu buyuk
Bende tek cocuk annesiyim
Kizim 10 yasinda
İleride pisman olurmuyum bi kardesi olsunmu diye cok dusunuyorum
Dusunuyorum ama cok vaktim yok yas 34
Olmazsa boyle de cok mutluyuz
Olursa da cok severiz kizim da mutlu olur
Kardes iyi iyi de herkesin kardeslik iliskisi ayni degil orasi ayri bir mevzu
İki cocuk arasi yas farki az olsun konusunu hic anlamiyorum
Cocuklari ust uste buyutmenin yapayim aradan ciksin sonra rahar ederim dusuncesini cok bencilce buluyorum
Kizimin hicbirseyini kacirmadim ilgi alaka hep onun ustundeydi bunun zararini gormedim
Kardesler arasi yas farki zamanla kapanir
Herseyiyle ilgilendigim kardesim ikinci kizim gibi
Ben tek çocuk değilim ama paylaşımımız, dertleşmemiz vs hiç olmadı. Düğünümde de abim tutup etrafımda koşturacak değil haliyle. Bir de çocuğunuz erkek, kızlar gibi duygusal olup ''Kardeşim olsa da paylaşsam, düğünümde etrafımda olsa'' demeyecek ki.
Herkes kadın burada ve kızkardeşlerden örnek veriyor da sizin durumunuz öyle olmayacak.
annemler tam tersi ama.. yada gördüğüm bir kaç kişi... annemle dayım saatlerce dertleşirler.. babamın erkek kardeşi var mesela yanyana oturunca konuşmazlar bile bu biraz sizinle alakalı yetiştirme tarzıyla.. çocuklar gördüklerini yaparlar.. aralarında bağ kurarsanız bağ olur.. annem bize önce kardeşine sor der yada ablana.. bi bak o ne düşünüyor.. o yönlendirdikçe biz bağlandık.. herkes aynı olamaz..Sizinle aynı durumda bir kız arkadaşım var.
Abisi ile arasında çok yaş farkı olmamasına rağmen ilişkileri çok yüzeysel. O da bana sizinle aynı yorumu yapmıştı.
Kardeş duygusundan eksik bırakmamak bana bahane gibi geliyor. Yani bebeğiniz kız olsaydı yapın derdim, 2 kız kardeşin paylaşımı çok çok farklı, tarif edilemez ama o çocuk erkek olunca pek de böyle bir şeye gerek kalmıyor. Abim koca adam, 1-2 yıl önce anneme ''Ne gerek vardı, neden doğurdun ki bunu?'' demiş. Yani o derece, herkes kardeşine yapışacak diye bir şey yok böyle durumlar da olabiliyor. Hem ben tek çocuk olmaktan şikayet eden bir erkek görmedim.Sizinle aynı durumda bir kız arkadaşım var.
Abisi ile arasında çok yaş farkı olmamasına rağmen ilişkileri çok yüzeysel. O da bana sizinle aynı yorumu yapmıştı.
Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
gecmis olsun..bu huysuzluk boyle kalacak degil ya..elbet gececek biraz daha sabir..ayrica cocuk buyutmez zaten basli basina zor ve sorumluluk isteyen birsey, kolay oldugunu kim dediki??
genede derim Rabbim verirse dusun 2. yi kesinlikle...zor belki ama herseye deger ve iki kardes arasindakileri gormek ve yasamak cok duygulandiriyor insani. zor sureclerin gecici oldugunu dusun ve kendini ikna et...
o zamanda hic istemeyceksin..tekrar uykusuz geceler gazli geceler..ek gida..cis kaka..hahah ara ne kadar acilirsa o kadar zor kendini hazirlamak diye dusunuyorum.Cnm tam rahata ermissin biraz yasayin esinizle vakit gecirin bnce tekrardan 1 yil surecek o zorluga girmek vala ben kizimdan snra vazgectm 5 6 yil hic dusunmuyorum:)
Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
tam benlik bir konu olmuş.. oğlum 22 aylık. hep 2 ya da 3 çocuk isterdim.. kısmet tabi.
oğlum doğduktan sonra annelik ne zormuş dedim :)
bazen araları az olsun diyorum sonra yıldığım yerde saçmalama sen bir çocuğa ancak yetiyorsun..
mesela dolmuşa biniyorum 2-3 çocuklu kadınları görüyorum sen yapamazsın baksana tek çocukla rezil oluyorsun diyorum..
yardım edenim de olmaz.. bakıcı ya da kreş olacak.. yani kafam karışık. oğlum bir de daha konuşmuyor ama anlıyor.. kendi işini halledebilsin konuşsun istiyorum.. ondan sonra Rabbim verirse isterim inş..
çok güzel yorum yapmışsınız.
Çok zormuş gerçekten, ki benim çocuğum usludur, yani şu dönem huysuz evet ama genel itibariyle bize zorluk çıkarmaz.
Ama bu ara ağlıyor ağlıyor ağlıyor, istediğini yapınca da ağlıyor, yapmayınca zaten ağlıyor.
Ben bağırıyorum bir anlık. Sonra pişman oluyorum, sonra diyorum ki 2. çocuk senin neyine.
Yani kendimi bu konuda baya geliştirdiğimi düşünüyordum aslında ama bazen kendimi mi kandırıyorum diyorum.
Oğlum şimdiden paylaşımcı bir çocuk ama biraz da çekingen ve duygusal, kardeşi olumlu da karşılayabilir olumsuz da.
Huy olarak bana benziyor biraz. Mesela ben benden sonra doğan kardeşimi bebekken hiç benimseyememişim, çok kıskanmışım. Anneme küsmüşüm. Annem arkamdan hep ağlarmış.
benim oğlum 24 ayıı bitirdikten sonra başladı konuşmaya, şankınlıktan ne yapacağımızı bilemedik :)
şu an 25.5 aylık, şarkı söylüyor. Bir anda nasıl gelişme yaşadı anlayamadık. Tam 24 aylıkken kreşe başladı, onun mu etkisi yoksa yaşı geldi de ondan mı bilemiyorum.
Belki hani ozlem olur arada kucuk bebek ozlemi o araya sıkıştırabilirimo zamanda hic istemeyceksin..tekrar uykusuz geceler gazli geceler..ek gida..cis kaka..hahah ara ne kadar acilirsa o kadar zor kendini hazirlamak diye dusunuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?