Dün 2 haftalık gebeliğe şaşıyoduk snein ki 1 haftalıkmış CuteGecen kurtajla sonuclanan gebelıgımde test yaparken elım tıtremıstı
ne ne oldumu yoksa ya hemen dıye ıcım cız ettı
sonrası ayrı mesele
sonuc olarak goha topu bıze attın
tam 4 senedır ertelıyorum sımdı bakalım gelecek mı
Gecen kurtajla sonuclanan gebelıgımde test yaparken elım tıtremıstı
ne ne oldumu yoksa ya hemen dıye ıcım cız ettı
sonrası ayrı mesele
sonuc olarak goha topu bıze attın
tam 4 senedır ertelıyorum sımdı bakalım gelecek mı
1 haftalik gebelik olmaz ki deneme yapmışlardır büyük ihtimalleDün 2 haftalık gebeliğe şaşıyoduk snein ki 1 haftalıkmış Cute
Selam goha !Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
anne olmak cok farkli bir duygu. 6 yasinda bir oglum var ve asigim!
uyudugunda hala gidip yuzunu seyrediyorum. Ayaklarinin altini kokluyorum. Dunyanin en saf ve en buyuk sevgisi...
planli bir hamilelik degildi, hicbir zaman da vazgecmeyi dusunmedim ama eger ki planlayarak anne olacak olsaydim asla anne olmazdim. ya zarar gorurse yahut birine zarar verirse diye odum kopuyor; onu hakkiyla yetistirememe ihtimali en buyuk kabusum.
butun bu panikler icerisinde yasarken hamile oldugumu ogrendik, simdi sayili gunumuz kaldi ikinci bebegimizi kucagimiza almaya; ben hala ayni his icindeyim:
- planlasaydim asla anne olmazdim.
tamamiyle nasip sanirim bu is, olacagi varsa olsun. gelecegi varsa gelsin melekler omrumuzeAlys
Bende böyle hissediyorum..
Kızım kardeş istiyor aynı şekilde ailemde ama ben planlı bir şekilde asla cocuk sahibi olamayacagımı biliyorum..
1 kızım var o da plansızdı...Olursa yine öyle olacağa benziyor:)
Tek çocuk kesinlıkle en mantıklısı gelıyor ama kardeş sevgiside bir başka bunuda biliyorum...
SİZİDE TEBRİK EDERİM HAYIRLISIYLA KUCAĞINIZA ALMANIZI DİLERİM.
En az 3 diyorumYa derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
Aaaaaaaaa :)Konu gecen senenin hortlamış :)
Bakalımmm sagolll canımooo canım çalışmalara başlamışsın?hadi hayırlısı bakalım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?