- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.987
-
- Konu Sahibi x_muhendis_anne_x
- #41
Off evet evet derin düşüncelere dalınca hemen geri adım atıyorum ben de :) 3 saatte bir uyanıp emzirmek gaz çıkarmak neden ağladığını bilmeden kucakta sallayarak gezmek uyutmak için sallamak bir çıtta uyanması fln :))) şimdi ben benim kız uyurken süpürüp siliyorum ruhu duymuyor :)
Ama diğer taraftan emzirirken gözünün içine bakması şapşik gülücükleri ilk adımları çok tatlı geliyor o anları özlediğimi anlıyorum ve kızımın bir kardeşi olmasını da çok istiyorum. Kesinlikle annelik delilik diyorlar ya aynen öyle bir durum
Aynen. Hem istiyorum hem istemiyorum.
Oğlum 33 aylık bu ay bezden kurtulduk. Ama ikinci konusuna hala cesaretim yok.
Hele etrafımdaki küçük bebekleri gördükçe o lohusalık halleri, meme yaraları, anne sütü mama sentezi (mübarek çok da pahalı artık), ek gıda karmaşası, sürekli dibinde durmak zorunda olmalar, diş çıkarma sancıları, hastalıklar, uykusuzluk, bez masrafı, bezi bıraktırma...Üstelik bir de büyük çocuk var ilgi bekleyen.. Off..
Eşim istemiyor mesela "çok zor büyüyor" diyor. Ama ben isteyince uzun süre itiraz etmez. De keşke ben de onun kadar net olabilsem..
Şuana göre çok farklıydı. Herseyi sorgulamasi,itirazi,cekingenligi vs vardi olumsuz huy olarak ama kardesten sonra resmen evrim gecirdik.Ben zaten ise başlamıştım o 14 aylıkken,3 buçuk 4 yaşına kadar yani Ikinci doğana kadar çalıştım. Kardeşinin dogmasini dort gozle bekleyen sevgi pitircigi kizim, vay efendim 'sen beni anneanneye baktirdin kardeşim için işten ayrıldın' diye ilk sinyali verdi. Öncesinde de sonrasinda da çok ilgiliydik,ben lohusayken bile büyüğüyle tek başına aktivitelere yüzmeye gezmelere katıldım ama eve gelince yine aynı. Kardeşi ne zamanki ona gülmeye oynamaya başladı,o zaman sahiplendi korudu. Iyiki kardeşim var demeye,bi tane daha olsun demeye başladı. Şuan 6bucuk yaş ve 2bucuk yaşındalar. Bir bakıyorum can ciğer kuzu sarması,bir bakıyorum saç baş bağırış çağırış.Bu da normal galiba. Beni zorlayan resmen ergenlik yasayan buyugu.Ögrendigim çok önemli bir tecrube var.Anneyle büyüyen çocukla, anneanne babanneyle büyüyen çocuk arasında çok fark oluyor.Anne çocuk ilişkisi acısından yani,ben böyle bir durum yaşadım.Kardeşinden önce nasıldı?
Size düşkünlüğü var mıydı? Sürekli ilgi ister miydi?
Eylül-Ekimde hepimizin çok işi olacak desenize
Vur dedik öldürdün bu saydiklarin ileToplu sekilde ikinci bebek istegi toz duman ettin
Ve kizim halen bezli. Lazimligini aldik ama kullanmiyoruz. Biraz benim tembelligimdende geliyor. Bez sanki daha kolay gibi geliyor bana. Kontrol bende kaldigi için saniyorum. Esim ise güya istiyor "ama ne zaman tam bilmiyorum". Erkekler ne rahat ya. Biz burda "acaba yas araligi ne olsun, psikolojisi, bez sorunu" felan diye ograsiyoruz. Erkekler "ikinci cocuk iyi yeaah, bi bakariz ilerde"
Vur dedik öldürdün bu saydiklarin ileToplu sekilde ikinci bebek istegi toz duman ettin
Ve kizim halen bezli. Lazimligini aldik ama kullanmiyoruz. Biraz benim tembelligimdende geliyor. Bez sanki daha kolay gibi geliyor bana. Kontrol bende kaldigi için saniyorum. Esim ise güya istiyor "ama ne zaman tam bilmiyorum". Erkekler ne rahat ya. Biz burda "acaba yas araligi ne olsun, psikolojisi, bez sorunu" felan diye ograsiyoruz. Erkekler "ikinci cocuk iyi yeaah, bi bakariz ilerde"
Nasil oluyor bu yaIlk cocugum cok uslu bir bebekti 2.cocugum ondanda uslu bir bebekTek farkettigim 2.cocuk cok tatli oluyormus onu anladim Allahim opmelere doyamiyorum.Ilk cicukta hic birsey anlamamisim
Hahha baya bir sorunlara inmişsin senAynen. Hem istiyorum hem istemiyorum.
Oğlum 33 aylık bu ay bezden kurtulduk. Ama ikinci konusuna hala cesaretim yok.
Hele etrafımdaki küçük bebekleri gördükçe o lohusalık halleri, meme yaraları, anne sütü mama sentezi (mübarek çok da pahalı artık), ek gıda karmaşası, sürekli dibinde durmak zorunda olmalar, diş çıkarma sancıları, hastalıklar, uykusuzluk, bez masrafı, bezi bıraktırma...Üstelik bir de büyük çocuk var ilgi bekleyen.. Off..
Eşim istemiyor mesela "çok zor büyüyor" diyor. Ama ben isteyince uzun süre itiraz etmez. De keşke ben de onun kadar net olabilsem..
Ilk cocugum cok uslu bir bebekti 2.cocugum ondanda uslu bir bebekTek farkettigim 2.cocuk cok tatli oluyormus onu anladim Allahim opmelere doyamiyorum.Ilk cicukta hic birsey anlamamisim
Şuana göre çok farklıydı. Herseyi sorgulamasi,itirazi,cekingenligi vs vardi olumsuz huy olarak ama kardesten sonra resmen evrim gecirdik.Ben zaten ise başlamıştım o 14 aylıkken,3 buçuk 4 yaşına kadar yani Ikinci doğana kadar çalıştım. Kardeşinin dogmasini dort gozle bekleyen sevgi pitircigi kizim, vay efendim 'sen beni anneanneye baktirdin kardeşim için işten ayrıldın' diye ilk sinyali verdi. Öncesinde de sonrasinda da çok ilgiliydik,ben lohusayken bile büyüğüyle tek başına aktivitelere yüzmeye gezmelere katıldım ama eve gelince yine aynı. Kardeşi ne zamanki ona gülmeye oynamaya başladı,o zaman sahiplendi korudu. Iyiki kardeşim var demeye,bi tane daha olsun demeye başladı. Şuan 6bucuk yaş ve 2bucuk yaşındalar. Bir bakıyorum can ciğer kuzu sarması,bir bakıyorum saç baş bağırış çağırış.Bu da normal galiba. Beni zorlayan resmen ergenlik yasayan buyugu.Ögrendigim çok önemli bir tecrube var.Anneyle büyüyen çocukla, anneanne babanneyle büyüyen çocuk arasında çok fark oluyor.Anne çocuk ilişkisi acısından yani,ben böyle bir durum yaşadım.
Isten geldiğimde ve haftasonlari tüm günün acısını çıkarırdık ama yetersizdi doyamamıştı demekki. Her çocuğun mizaci farklı, hiç etkilenmeyen çocuklar da var
Evet biraz fazla olmuş. Ama bunlar hep aklımda işte. Hem çok rahatlamadan istiyorum, hem evin borcu bitsin istiyorum, hem de rahatım bozulmasın istiyorum. Sanırım deliriyorum
Vallahi çok özeniyorum erkeklere.
Ben hamilelikten bu yana yaş aralığı düşünüp, sendrom hallerinde ikinci çocuktan vazgeçiyorum.
Ve bunu her hafta fikrim değişerek düşünüyorum. Adam hep bir "aman aşkım boşver yaeh" modunda..
Bu arada çiş olayı için anne tam olarak hazır olamıyormuş. Alezleri ve alt açmaları ser, çocukla konuş ve bir anda çıkar.
Bence biz kadınların da böyle olması gerek
Adamlar hiç kafaya takmıyor ne güzel mutlular
Eylül-Ekimde hepimizin çok işi olacak desenize
Öyle biri uysal olursa diğeri yaramaz olur diye bişey yokMerhabalar, bu aralar kafamın içinde gündemde olan bir sorunu sizinle paylaşmak fikir almak istiyorum.
İkinci çocuk kararını nasıl verdiniz? Aradaki yaş farkı kaçtı? ve bu yaş farkından memnun musunuz?
Benim kızım 2,5 yaşında, çok uyumlu, merhametli, anaç bir yapısı var. Büyütürken (maşallah) hiç bir zorluğunu yaşamadım. Her ortama uyum sağlar, adapte olur. Yavaş yavaş bir kardeş istiyorum ama cesaret de edemiyorum. Şimdiden bile hem ev hem iş, eve gidince yemek, çocuk derken kızımla uyuyup kalıyorum çoğu zaman pilim bitiyor çünkü. İkinci olunca nasıl yeterim yapabilir miyim bilmiyorum. Sizler bu kararı nasıl verdiniz?
Ayrıca 2-3 ay önce pko olduğumu öğrendim ve hemen hamile kalamayabilirsin dedi doktorum. Benim planım bu yaz tatilini de rahat gezip tozarak geçirmek ve yaz bitişi hamile kalmak. Acaba ne de olsa bir kaç ay hamile kalamam deyip şimdiden korunmasam mı? Yoksa birden pat diye hamile kalırsam diye tedbiri elden bırakmamak mı?
Yetişememekten çok korkuyorum ama çok da istiyorum. Çok kararsız kaldımm.
Bir de çocuğun biri yaramazsa öbürü uysal olur derler ya ben uysal hakkımı kullandım yaramaza mı denk gelicem şimdikafamda deli sorular
Hahha baya bir sorunlara inmişsin senbenim eşim de istemiyor birinciyi hallettik de ikincisi bi dursun diyor. Sanki onlar hamile kalıp uykusuz kalıp emziriyorlar. Onlara ne var sabah işe gidecek diye gece uyandırma sabah çık git akşam gel iki oyna sonra anne uyutsun. Neden istemezler anlamıyorum.
Krese bebek doğduktan 6 ay sonra başlatınca da 'Annem beni yolluyor bebekle evde tek kaliyor' diye düşünüyor. 4 yaş fark var bizde ve bilmeden tam da bunu yaptim. Bence krese bebek doğmadan önce baslatin.Öyle biri uysal olursa diğeri yaramaz olur diye bişey yok
Benim bir yakınım çocuğu 3 buçuk yaşındayken hamile kaldı doğduğunda diğeri 4 yaşında olacak doğumuna az kaldı ama o yaşta çocukların bambaşka bir anlayışı gelişiyor özellikle de sahiplenmeden paylaşmaya geçtikleri bir yaş .ben iyice yaptıklarını düşünüyorum yaş farkı açısından hem diğeri artık sokakta oyun oynayabilecek seviyede anneanne oturuyor o oynuyor annesi de yeni doganla ilgilenecek. Ancak benim planım ikinciye ilki dört yaşına gelince hamile kalmak çünkü artık çocuğum beş yaşındayken doğacak ve ilki bireysel yaşama becerisi elde etmiş olacak kendi kıyafetlerini giyme gibi ve bebek doğduktan altı ay sonra alıştıra alıştıra ana sınıfına başlatmayı planlıyorum direk bebek gelince başlaması çocukta tramvaya neden oluyormuş istenmeyen çocuk hissi oluşuyormuş. Nasip bakalım ama bence 2.5 yaş henüz çok küçük inanın çocuklar için fark etmiyor abimle aramızda bir buçuk yaş var bizim için sorun yoktu ama annem aşırı yıpranmış. Biz arkadaş gibi birlikte büyüdük annem telef oldu arada üniv. Zamanlarimiz aynıydı iki çocuğu aynı anda göndermek ekonomik olarak çok zorladı. Bizi de zorladı tabiki. Her şeyi düşünün derim. Rabbim hayırlı evlat nasip etsin
Benim eşimin istememe sebebi şu çok pimpirikli ve ilgileniyor. Ben de 4.5 aylıktan bu yana çalıştığım için bir çok şeyi beraber yaptık. Hep ondan yardım istedim.
Biraz da panik biri. Çocuk öksürse öteki odadan koşup geliyor.
Oğlum 2 yaşından sonra bana çok düşkün oldu. O zamana kadar hep babasını isterdi.
Bir de ona göre kardeş şart değil tek de olur. Ben de emin olmamakla birlikte acaba olsa mı diyorum
O yüzden onun gibi net olmak istiyorum. Biz kadınlar hep biraz daha zorlanmak istiyoruz galiba
Ben de kaş yapayım derken göz çıkartacakmisim teşekkür ederimKrese bebek doğduktan 6 ay sonra başlatınca da 'Annem beni yolluyor bebekle evde tek kaliyor' diye düşünüyor. 4 yaş fark var bizde ve bilmeden tam da bunu yaptim. Bence krese bebek doğmadan önce baslatin.