Nerden başlasam bilmiyorum. Biraz uzun olcak şimdiden özür dilerim ama 12 yıllık evliyim ve uzun bir süreçten bahsedicem size. Evliliğimizin 2yıldan sonra bebek düşünmeye başladık. Bir sene boyunca olmayınca doktora gittik. Fsh değerim biraz yüksekti amh değerime bakıldı 5ten yüksek çıkmıştı 2015 yılında. Tüpler açık, rahimde bir problem yok herşey yolunda denildi. Eşimin bazı değerleri sıkıntılıydı doktorumuz aşılama önerdi hemen kabul ettik: babam da hekim olduğu için iyi bir doktor (prof) arkadaşıyla 2015 yılında bu serüvene başladık. Kısa süre içinde iki kere aşılama yaptık negatif sonuç aldık. 2015 aralık ayına geldiğimizde tüp bebek yapalım dedi doktorumuz. Kabul ettik zaten etmeyip napcaktık. Zaten biran önce anne olmak istiyodum. Tüp bebek en iyi çözümdü. Aralıkta yapsak 2016 yazı bebeğimi kucağıma alcaktım. Niye olmasındı sonuçta büyük bir problemimiz yoktu. Sürece başladık herşey çok güzel ilerliyordu. 12 yumurta oluştu 10nu döllendi. 3.gün aradılar ve herşey yolunda hepsi çok güzel ilerliyor denildi tabiki ozmn bunların nedemek olduğunu bilmiyordum. Niye ilerlemesin ztn tüp bebek sonuçta diye içimden geçirdim. 5.gün transfere gittiğimizde doktorumuz bizi bi odaya aldı 10ebriyodan üçü yaşamaya devam etmişti onlarda 5.güne ilerleyememişti. Nedemek istiyo bunlar diye anlamadığım bir süreç geçirdim. Bidahaki denemede başka süreçle ilerkicez, genetik testler yapıcaz, embriyoları dondurcaz öle koycaz bu yeni bi teknik gibi bir sürü açıklamayla beynimin yandığını hatırlıyorum. Yinede o embriyolar bana konuldu. Şuan tutmayacağını biliyorum tabi ama ozmn bekleme sürece ve negatif sonuç. 2016 yazına geldiğimizde ikinci bi deneme. Bu sefer çok daha fazla yumurta 20ye yakındı 15i döllenmişti. Tüm embriyolardan üçüncü günde örnek alınarak genetik teste yollandı. 12si problemli geldi 3ü normal. Bu genetik sonuç gelene kadar embriyoları üçüncü günde dondurdu doktorumuz. Açıldıktan sonra gelişimlerinin daha iyi ilerleyebilceği söylenmişti. Genetik sonuç geldikten sonra problemli olan 12embriyo ztn direkt çöpe gitti. Kalan 3 tanesinn 5güne gitmesi beklenerek transfer yapılcaktı ama gidemediler yine.bu arada bende eşimde genetik test yaptırdık ama herhangi bir problem çıkmadı ikimizde de. Bu yıpratıcı süreç sınucunda 2018 yılına kadar hiç birşey yapmadan bekledim. Zaten doktarımı teslim etmem gerektiği için bir yıl sadece çalışmalarıma odaklandım. Buarada ama bu problemin nedenini kendimce araştırmaya başladım. Ve sperm daha hasarı diye birşeyle karşılaştım. Genel erkeklere yapılan sperm testlerinde böle bişeye bakılmıyor. Araştırmalarım sonucunda 3.günden sonra embriyo gelişmiyorsa genelde (yüzde yüz değil ama yüksek ihtimal) sperm kaynaklı olduğu ve aslında tedavisinin kolay olduğunu okudum (prof dr kaan aydosun paylaşımlarını okudum).2018 mayıs ayına geldiğimizde ankarada iyi bir kliniğe gitmeye karar verdik (gürgan klinik). Buarada her gittiğim doktor beni muayane ettiğinde senin çocuğun çok rahat olur diyodu. Süreçleri anlattım ve tüp bebek tedavisine başlamadan önce eşime sperm dna hasar testi yapılmasını istedim. Klasik doktor tavrıyla karşılaştım. Eşimde onlara destek verdi. Benim kafamda kurduğum, olumsuz düşündüğüm, stresten uzak durmam gerektiği gibi bir çok açıklama. Kendi kliniklerindeki embriyologların çok iyi olduğu, yaşadığımız problemin laboratuvar kaynaklı olacağı gibi birçok açıklama. Ve sonuç tedaviye başladık. Yine aynı şeyleri yaşamak kaçınılmaz tabiki. Ama bu sefere bir embriyo 4-5gün aradında bir yerlere gidebildi ve yerleştirildi. Kimyasal gebelikle sonuçlandı. 2019 yılında tekrar deneme yapmadan elime testi yaptırdım be%30hasarlı çıktı. Başka bi özel hastahanede doktura gitmeye başladık bu süreçte. bu sonuçla tüp bebeğe başlanabileceği %31den üstünde yapılmadığını söyledi. Buarada eşim 2 kere de varikosel ameliyatı olmuştu. İçim el vermeye vermeye yine başladım tedaviye yine aynı problemi yaşadık. Artık bu bebek sayfasını ben kapatmıştım. Çünkü çok ağır psikolojik travmalar bıraktı. Demek herkes anne olmak zorunda değil fikrine alıştırmaya başladım kendimi. 2022de çok ağır bir psikolojik travma geçirdim farklı bi problemden dolayı. İstanbulda bi psikiyatra gittim ve ilaç tedavisine başladım. İstanbula gitmişken annemin ısrarıyla bahçeçi tüp bebek merkezine gittim. Asla tedaviye başlama amaçlı değil annem ısrar ettiği için süreçleri anlatıp bide başka bi gözle bu durum hakkında bilgi almak için. Olayları anlattığımda doktor embriyonun 3.güne kadar gelişimi iyiyse ve ondan sonra gelişimi duruyosa sperm kaynaklı olma ihtimalinin yüksek olduğunu ama tabiki %100 diyeneyiz diyerek temkinli de konuşarak, eğer öyleyse bunun iyi bişe olduğunu yumurta kaybaklı problemelerin çözümünün daha zor olduğunu çok güzel bir dikke anlattı. Siz suan benden tüp bebek yapmamı istesenizde asla başlamam öncelikle eşinizin ürolojik tüm tetkiklerini yaptıktan sonra ancak uygunsa başlayacağını söyledi. Ve ilk defa tamda sanki aynadaki yansımamı görmüşüm gibi hisssetim. Eşim ozmn doktorda yanımda değildi. Buarada Beni muayene etti ve herşey yolunda dedi amh baktı 3 çıktı. Eşimle tekrar geldik üroloji doktoru birsürü test yaptı ve suan tüp bebeğe uygun olmadığı üç aylık bir ilaç tedavisi ve beslenme uygulaması gerektiğini söyledi. 3ay sonucundaki sonuçlara göre tedaviye başlayıp başlayamayacağımıza karar vereceğini söyledi. Bundan sonrası eşimle alakalı bazı problemleri içeriyor. Sadece bir ay ilaçları düzenli kullandı, sigara alkol kullanımını bıraktı. Sonra eski düzenine geri döndü ve ne test yaptırdı ne de ilaç kullanıma devam etti. Ara sıra uyardım ama artık okadar bıkmıştımki gereçekten bi bebek istiyormuyum, toplum baskısı yüzündenmi buladar istemiştim çeşitli düşünceler beynimde çalkalanmaya başladı ve bende artık eşime hiç bişe söylememeye başlarım. Herşeyi kabullendim. Üzüntüm kalmadı, beklentim hiç kalmadı. Tedavi filanda asla görmemeye karar verdim. Ztn artıık 39 yaşında da oldum bu saatten sonra gerek de yok diye düşünmeye başladım. normalde sigara kullanmam alkolüde sadece yaz tatillerinde ve özel günlerde içerim. 2024 şubattan itibaren sigara içeye başladım ve alkolüde normalden biraz fazla kullanmaya başladım.regl de artık eskisi gibi olmuyorum 3 gün o da az az, bukadar tedaviden sonra erken menepoza girdim diye son üç aydır doktora gitmeyi düşünüodum bişey yapmak gerekir mi diye. Ağustos ayında regl olmadım, acayip bi terleme yaşadım ve kesin menopoz dedim eşime yrn doktora gidelim. Ve kese göründü HAMİLEYDİM. Hiç bişe hissetmedim. Ağlamadım, sevinemedim. Bağlanmak istemedim çünkü nasıl olabilirdi böle bişe diye aklım almadı. Sonra 6. Haftada kalp atışı, artık tamam dedim bukadar şeyden sonra çabasız, vazgeçmişken geldi, allahım onu bize verdi, yerleşti, herşey çok güzel dedi doktorumuz. Okadar güzel bi yere yerleşmişki, kesen rahmin herşeyin çok güzel. Çok yakın arkadaşımı eşi doktorunuz. Hem yaştan dolayı hem de geçmişimizi bildiği için hemen kan ilacına başladı bi zararı yok önlemimizi alalım dedi pıhtılaşma riskine karşı. O kalp atışlarını duydum. Sonraki kontrole gitmeden bi rüya gördüm kimseye söyleyemedim. Kalp atışı durmuştu meleğimin. Yok dedim korkuyosun oyüzden gördün. Cuma günü doktora gittiğimizde 4-5gün önce durmuş kalbi dedi. Dün kürtaj oldum. Sadece allaha sağlıklıya gelsin diye dua ettim. Başka imtihan verme rabbim. En azından kalp atılını duydum inancım gereği öteki dünyada bi bebeğim oöduğuna inanıyorum artık orda yalnız kalmıcak olmak içimi rahatlatıyor. Niye yazdım bunları şimdi bi umudum var. Artık bi bebek istediğimi biliyorum. Ve burda herkes birbirine dua ediyor. Hiç tanımadığın kişilere içten dua ediyosun ve rabbim başkasına edilen dusları daha çabuk kabul edermiş. Belki okuyan olur ve bana da dua eder. Eşim bu süreçte benden çok etkilendi ve çok dikkat ediceğini ve bi bebeğimiz olacağına inandığını söyledi. Belki bizimde mucizemiz bizi birgün bulur.
En güzel şekilde sağlıkla versin Rabbim
Rabb'im sozleride darda bırakmasın inşaAllah
güzel dileklerin ve duaların için
sizde benim dualrımda olacaksınız
acaba yükselirmi?
