- 7 Mayıs 2014
- 3.436
- 7.676
- 198
- Konu Sahibi tatlialirim
-
- #141
Muhtemelen ayni seyleri yasayacagiz =( Off keske bilsem ne derecere bulantim olacagini. Bez alamamak kötü. Yardim olarak haftada üc gün sabahtan öglene kadar krese yazdirdim kizimi subatta baslayacak. Simdilik deneme amacli yazdirdir severse gider diye. Öteki türlü evde bana cocugum icin yardim edebilecek bir kaynanam var, o da bilemiyorum hic yardim etme kültürü yok. Kendi keyfine cok düskün, seruma bile beni götürmezdi yatardi evde. Bilemiyorum. Psikolojik yiprandigimdan mi cok mide bulantisi oldu onu da kestiremiyorum. Doktorla konusmam lazim. Ama ne yapayim istiyorum. Kizim da plansiz oldu simdi iyiki olmus diyorum neler cektim ama iyi ki cekmisim diyorum. Bu duyguyu tatmin etmek zor ama destek sart. O konuyu cözmem lazim ama yüregimdeki ates sönmeden. Ilk defa evlat istiyorum, ilkinde anlamamistim bile öylesine hamileydim sanki. Simdi herseyin bilincindeyim
Kendim büyütecegim o problem degil de merak ettigim hamilelik yine mi ayni gecer. Iste korkularim daha cok hamilelik bulantilar yönünde malesef =( Yoksa büyükler zaten bir zaman sonra krese falan gidiyorlar kücüge bakarim ama iste hemen toparlanabilsem keske sezeryandan sonra da. Malesef ilkinde sanssizliklarim oldu
Kendim büyütecegim o problem degil de merak ettigim hamilelik yine mi ayni gecer. Iste korkularim daha cok hamilelik bulantilar yönünde malesef =( Yoksa büyükler zaten bir zaman sonra krese falan gidiyorlar kücüge bakarim ama iste hemen toparlanabilsem keske sezeryandan sonra da. Malesef ilkinde sanssizliklarim oldu
Benim kızım da plansız ve iyi ki diyorum. Ama o zaman sadece sefil olan bendim:) şimdi kızımı gördükçe obu aldatmış gibi kahroluyorum:)) hep bakımlı temiz takım giyinirdi şimdi allah ne verdiyse:))
Kaynanan sana yardım etmez ama oğluna ve torununa bakar bence.
Benim ilk hamileliğimde ortada kv yoktu. Sağolsun! Ama şimdi var ve torununa bakıyor, bana yine bakmıyor ama benim için torununa bakması yeterli. Belki sana değil ama oğluna ve torununa acır. Bir de kocan "anne bu sefer gelecek yardım edeceksn" demeli.
Haftada üç tam gün gönderince kızını bence ikinciyi düşünebilirsin:) hakkında hayırlısı olsun..
Yine aynı geçiyor. Genetik bu biraz da. Benim ablamlar var bir sürü yeğenim var ve hep yataktayız malesef. Her hamilelik farklı geçer diye kandırsalar da öyle olmuyorama en azından bulantı dönemin kısa sürüyormuş, öyle düşün..
Bulantılar ikisindede aynı oluyor malesef onu soyliyim ama bak mesala benim ilki preeklemsi idi gebelikte 2 aylık iken başladı sıkıntılarım ve 37. Haftaya zor getirdim çok sıkıntılar çektim neler neler vs. Ama bunda daha henüz çok şükür bişeyim yok her gebelik ayni olmuyor yani , ayrıca ilki plansız doğum olmuş o yüzden sıkıntın olmuş ikinci planlı olucak benim sezeryan mas gayet iyiydi 1 günü ayağa kalktım merak etme yani
Iyi aksamlar hanimlar..
Nedenini bilmedigim bir sekilde ikinci bebegi cok istiyorum. Sorun su ki kizim henüz iki yasina girdi girecek ve benim hamileligim cok kötü gectiginden ve sezeryan oldugumdan acayip korkuyorum. Ama hormonlardanmidir nedir sürekli bebek düsünüyorum istiyorum. Sürekli ama sürekli. Daha önce hic böyle olmamistim. Kizim süpriz bir sekilde hayatimiza girdi. Esim tek cocukla kalmak istiyor yasadigimiz zorluklardan dolayi. Yalnizim yanimda kimsem yok yardimci olmayinca bu sürec bizim yani benim icin cok yipratici oldu =(
Nasil korkuyorum su an hatirladikca gözlerim doluyor ama bu ikinci bebegide cok istiyorum. Hatta mümkünse dogumdan sonra daha kolay toparlanabilmek icin normal dogumu deneyecegim ama mümkün olur mu bilemiyorum. Ilki mecburi sezeryan olmustum.
Ay zaten normal doguramadim diye ic cekerim hala üzülürüm. 4 kilo dogmustu ve yola giremedi koca kafasindan sikismisti yavrum. Ikinci hamileligim ilki gibi önde gitmezse bebegimin kilosu normal deneyecegim.
Fakat psikolojik anlamda cok tükenmisim düsündükce korkmam bundandir. Kaynanam yakin olmasina ragmen yardim etmemisti. Ben de ilk bebekte tecrubesizdim kendimi bayagi yormustum. Destek olmayinca insan hormonlariyla bas basa kaliyor ve cogu seyi yanlis yapabiliyor. Benim gibi..
Söyle ki.. Bebegimi alip disari cikamiyordum agir oldugu icin kaldiramiyordum bebek arasina kadar götür sonra bir daha eve cikar yapamiyordum. Bir ayda ancak düzeldi karnim ama cok büyüdügü icinmidir bilemiyorum ama agir kaldiramiyordum kambur yürüyordum ilk zamanlar. Derken mecburi eve kapandim bu da bana iyi gelmedi. Kendimi cocuga adadim ama kendim tükendim =( simdi bebegimi de kendimi de disari atarim ama su karnimin acimasi..
Neyse de ben ikinci bebegi cok istiyorum destek ve cesaret verici yorumlar bekliyorum sizden.
Mide bulantilarinda hastanede de cok yattim. Ama psikolojik de bir tarafi var galiba. Bu sefer daha güclü olmaya odakliyorum kendimi. Henüz karar verip adim atmadik ama yarin esimle konusacagiz kismetse.
Iki cocuklu anneler, hatta sezeryanlilar.. Bana söyleyeceginiz birseyler olmali. Yorumlarinizi bekliyorum. Yalnizliktan fazlasiyla nasibimi almis bir kiz kardes olarak yazin bana. Danisacak kimsem yok.
Tek cocukluyum ama sezaryen oldu. Ilk sezeryan dan 10 yıl geçmediği sürece normal doğum yapamazsiniz. Bu durumda ikinci bebeği istemenize çok şaşırdım açıkçası. Zaten ilki zor olmuş taa hamilelikten
10 yıl geçmesi gerektiğine emin misiniz?
Bir tanıdığım sezeryanla doğurduğu ikizleri 3 yaşındayken normal doğumla kızını doğurdu.
Konu sahibi daha çocuğunuz çok küçük.
İkinci çocuk için beklemek daha mantıklı değil mi?
Ben 10 yıl sonra dogurcam derin mavi
Yapamazsınız yazmışsınız o nedenle dedim
Kiiizz yordun beni habenim doktor öyle bilgi vermişti bana da ondan dedim
yazdığın her cümleyi sanki ben yazmışım. aynı şeyleri yaşıyoruz nasıl bu kadar tesadüf olmuş. her cümlene katılıyorum. ben de yanıyorum ikinci bebek için bi kızım var mecburi sezeryan bakmakta zorlanıyorum yalnızım doğum kilolarım var eşimle aramız iyi değil ama istiyorum da istiyorum. anneliği çok seviyorum.
Her bebeğin belirtileri farklı olur derler. Belki bu seferki hamileliğiniz rahat geçebilir. Ancak şunu belirteyim 2.çocuk olunca 2kat yıpranırsınız. Çünkü kızınız daha küçük ve siz yeni gelecek olanla daha çok ilgilenmek zorunda kalacağınız için kızınız kıskançlık yapacaktır. Hatta sizin farkında olmadığınız zamanlarda bebeği oynuyorum diye sıkıştırıp boğmaya bile çalışabilir farkında olmadan. Çok çok daha dikkarli olmanız gerekecek ama ben buna hazırım diyorsanız tabi ki yapın 2. Çocuğu. Kardeş bu zamanda çok önemli gerçekten. İnsanın sığınacak bir limanı oluyor ömür boyu.Sen neden korkuyorsun peki? Hamileligim kolay gecse dogumu cok kafama takmiyorum daha hizli geciyor ama bulantilar yüzünden 4 ay yataktan kalkamamistim.
Tüm gün göndemem kiyamam ya bütün gün benden ayri kalmasina o yasta, hala bezde bir de baskasina uzun süre birakamam konussa neyse de konusamiyor daha =)
Yardim konusuna gelince esim zorlar annesini ama annesi biraz degisik bir karakter. Misal ben hamileyken o da hastayim diye yatmisti. Evlerinde kalmistim birkac gün hastaneden sonra kalkamadigim icin onda bile bana mutfaktan al ye gibi iyiliklerde bulunup 11 12 ye kadar uyurdu. Bu tip seyler yüzünden katlanamayacak haldeyim. Ne bileyim beni psikolojik olarak yipratmasindan da korkuyorum. Tabi isteyince biraz yardim edebilir ama bunu ben yapabilirmiyim bilemiyorum. aman yaa bu konuda da sansim yok. Insanda ilk merhamet olacak. Esim olmasa katlanicak gibi degil hicbir sey.
Konuya dönersek ben de dus alamazdim, hatta dogumdan sonra bile dus alacak vaktim olamazdi bebegi birakip kafam yara icinde kalmisti bakimsizliktan. Ama dedigim gibi simdi bilincliyim ama hamilelik süreci korkutucu. Kacinci aya girmistiniz, bulantilar ne zaman basladi sizin?
Bende sezeryan olmuştum. Bide millet sezeryana zor derler diyordum çünkü bende ikinci gün yürüyordum rahatcaBenim de planlıydı gününü ben belirlemiştim ve Allaha şükür o kadar rahat geçti ki doğuma girerken gülerek girdim çıktım yine öyle sadece hemşireler kan rahat aksın diye alt tarafımdan açtılar biraz o zaman bir kaç sn acı çektim ve hemen toparlandım.
Off dediğiniz gibiyse zaten çok kötü ama bence planlı sezeryan böyle olmuyor genelde çevremde gördüğüm kadarıyla benim gibi doğum yapan arkadaşlarım hemen toparlandı. Tabi kişiye göre ve hastaneye göre de değişebilir bu durum. Ben sezeryandan asla korkmuyorum her doğumum böyle olsa keşke.
Bu arada oğlum cevapla tuşuna bastı ikinizde özür dilerim yazdıklarımı düzelttim. :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?