İkinci bebek olmalı mi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sizin istemeyen tarafınız ağır basıyor gibi geldi bana . Artıları ve eksileri siz çok güzel özetlemişsiniz . Ayrıca diyecek bişey bulamadım. Ama yapsanız da yapmasanız da bu tamamen kendiniz için olsun. Eş çocuk bir yana yani siz istiyorsanız yapın.
Benim 3. Çocuğum sürpriz yumurta öğrenince çok üzüldüm moral olarak hayatımın en berbat aylarını yaşadım . Ama kıyamadık . Geldi dünyaya bıdığımız. Plasenta ayrılması ile geldi dünyaya. Neredeyse kaybediyordum yavrumu doğuramadan . O anlar gözümün önünden gitmiyor . Ağlayarak yalvarıyordum Allaha bana bağışlasın diye. Neyse özetle oğluş doğdu 14,5 aylık oldu bile tam bir ballı lokma tatlısı iyi ki de olmuş . Hamilelikten önce depresyona girmiştim streslerimden dolayı . Şimdi stres yapacak daha çok şeyim var ama zamanım yok depresyon falan kalmadı . İşe dönmem lazım hızlıca ama bakacak kimse yok bakıcıya vermeye kıyamıyorum. Kreşe daha var . Günler geçiyor bir şekilde . Allah darda kalınca da yardım ediyor çok şükür.Bu arada ben de 39 yaşındayım.
Karar sizin
 
Ağlayan çocuk bulmam şart oldu
 
Kaç yaşındasınız? Üçüncüyü ne zaman doğurmayı planlıyorsunuz?
Nasıl bu enerjiyi buluyorsunuz tek çocukla zorlanan ben merak ettim gerçekten
 
O kadar güzel yorumlar var ki gerçekten insan anneliği çok seviyor. Ben çok sevdim yani. Ama dediğiniz gibi güzel anları ile zorlukları kıyaslayınca ve yaş faktörü ailevi ilişkiler düşünülünce insan yeni gelecek bebeğe haksızlık etmek istemiyor. Yani kaza ile olsa eminim dogururdum ve çok severdim. Ama şuan bilinçli şekilde bunu planlamak benim için gerçekten tedirgin edici. 40a yakınım. Gün geçtikçe ekonomik şartlar zorlaşıyor. Oğlum 20 yaşında üniversite okurken ben 60 yaşında onu okutabilmek icin çalışmak zorunda kalmak istemiyorum...tabiki 40 yaşından sonra anne olan arkadaşlar vardır eminim çok da güzel anne olmuşlardır. Ama sanırım benim bunu kaldıracak manevi gücüm yok. Dertleşmek iyi geldi.
 
Evet haklısınız zaten eşimin isteğini baz almıyorum. Ama söyledikçe acaba bende istiyor muyum diye düşündüm. Bazen galeride oğlumun bebekligini görünce özlediğimi hissediyorum.ama sonra sagolsunlar yasattiklari aklıma gelince deli cesareti gibi geliyor. Yani ben anne olmayı hakettim ama karşı taraf ikinci kez baba olmayı hak ediyor mu? Bunu düşünüyorum
 
İkizlerim var .Bir haftadir biri hastaydi her gece uykusuz ,ates takibi simdi digeri basladi muhtelemen bu haftada uykusuz gecicek .ayakta duracak mecalim kalmiyor cocuk guzel ama iki cocuk bence zor .40 yasta dogum ve sonrasi da zor buyuturken yardimci tutmak falan masraf da cok .buyuk cocugunuzun kolej ucreti, kucugun kres ucreti vs derken maddiyati da hesaplamak lazim
 
Evet haklısınız. Büyük olan devlete gidecek ilkokul için. Çevremizdeki devlet okulları çok iyi. O anlamda şanslıyız. Ama tabiki bakıcı desteği gerekecek. Ve büyük olan da bu yıl ve seneye özel anaokuluna gidicek. Yani ikisi aynı anda büyük maddi yük. İlerisi için yani lise yılları vs de düşünülürse gerçekten maddi anlamda zorlayabilir. Bu kısmını dusunmemistim açıkçası.
 

33 yaşının sonlarında ikinci kez anne oldum. Şu anda 16 aylık. Çok seviyoruz, Allah ayırmasın ama tek çocukla kalsaydık her şeye daha rahat yeterdik. İnanılmaz zor bir çocuğum var, gece uykularım yok desem yeri. Beni geçtin, alt katı ve üst katıda uyandırıyor. varlığı çok güzel ama bakması inanılmaz zor. Ne fiziksel olarak iyi durumdayım ne ruhsal. Kendimi hiç bu kadar yıpranmış bulmamıştım. Çocuğu görmeyince özlüyorum ama görünce de gerçekten kaçacak delik arıyorum. Öyle zorluyor. Bak 1 saattir ayaktayım, bu 4. Kalkışım mı ne. Sabaha kadar 40dk-1 saatte bir kalkmaya devam edeceğim ne yazık ki. Çalışan bir kadınım bu arada. Her gece aynı şey, çığlık çığlığa ağlamalar. Evde uyku yüzüne hasret kaldık. O kadar yorgunum ki sürekli bacaklarım ve kollarım ağrıyor, esnemediğim bir an yok. Yatakta ayak parmağımı bile oynatmaya korkuyorum resmen.

Vallahi tek çocuk hiç çocuk. Güzelmiş tek çocuk. Her türlü yetebiliyorsun. Yavrum kaç zamandır benimle uyumak istiyor, aylar oldu belki. Anca o uyurken yanına uzanıp uyandırıp ben geldim annecim diyorum, uyuyunca kalkıp yerime geçiyorum. İlk çocuğumla yatamıyorum bile. Yenidoğanken o kadar zordu ki, 5.5 yaşındaki aklıyla “annecim bu kadar zor olduğunu bilseydim kardeş istemezdim” dedi kuzum. Aramızda en çok istemişti. 2 sene falan sürekli herkese benim kardeşim olacak dedi durdu. Sonrasında eşimle bizde oturduk konuştuk, ölçüp biçip tarttık ama sürpriz yumurta işte ne çıkacağı belli olmuyor ve bizim hiç beklemediğimiz huylarda oldukça zor bir çocuk çıktı. O yüzden tek çocuk iyidir diyorum ben.
 
Normalde yapın derdim ama böyle bir durumda ve yaş itibariyle de bence gerek yok.
 
Çocuklarımın tek olmasını istemezdim onlar için. İyi ki ikiz olmuşlar diyorum zordu bakmak ama şimdi rahatım. Rahat battı tekrar hamileyim şimdi ama iyi yönlerinden bakmaya çalışıyorum. Şuan tek eksi yönünüz yaş gibi geldi bana.
 
Yaptığınız her kardeş ilk çocuğunuza destek olmayacak biliyorsunuz değil mi? Siz destek diye doğurursunuz ama o bela olabilir çevremde örneği çok. Eşinize zaten kulak asmayın. Erkeğin söz hakkı bile yok bu konuda.

Kendim tek çocuğum,çok mutluyum Allaha şükür. Oğlum da tek çocuk,istediğim okulda okutabiliyorum. Onunla her yere gidebiliyordum. İkinci çocuğu yapanlar hep ilkini özel okuldan aldı,kurslarını iptal etti. Gördüm yani. İlkine çok büyük haksızlık geliyor bana.
 
İki evladım var biri ne kadar zor bi bebekse diğeri aksine o kadar kolay oldu sakin koyduğum gibi uyuyan bi bebek
Eşlerden biri istiyorsa ikinci çocuk olmalı bence tabi maddi durum iyi dediğiniz için böyle diyorum
Çok güzel ya birlikte oynamaları size ihtiyaçları azalıyor birlikte oynuyorlar ikinci üç yaşına gelinceye kadar sıkıntı çekersiniz ondan sonra daha kolay çünkü anneyle değil birbirleriyle oynuyorlar annenin yükü azalıyor
 
dyakamoz .!.:
Kaç yaşındasınız? Üçüncüyü ne zaman doğurmayı planlıyorsunuz?
Nasıl bu enerjiyi buluyorsunuz tek çocukla zorlanan ben merak ettim gerçekten
Genişletmek için tıkla...
32 yasindayim 35 gibi düsünüyorum aslinda kolay degil ilk cocuk cok zor inanilmaz..özel bir cocuk aci cekiyor agliyor durmuyor mutfak tezgahina biniyor ben bu esnada kizada bakiyorum yemek cogu zaman disarda getirtiyorum dedim saglikli cocuk öyle böylede büyür valla ikisinide bakiyorm gerekirse bazen ev isini birakip gözüm kulagim onlarda oluyor ben onlari severek bu gücü aliyorm zaten evlat gibisi yok ilerde birbirine arkadas olurlar destek güc olurlar böyle düsün bu dünya yapabilecegim huzur icinde güzel tatlis evlatlar vermek onlara güzel bir gelecek birakmak
 
Teşekkür ederim oğlum da sizinkisi gibi zor bir çocuktu. İkinci de benzer olabilir endişesi oluyor tabi. Mesajınız çok iyi geldi aslında. Bende oğluma yetmeye karar verdim. Her anlamda benim için de zorlayıcı olacak. Bu sabah boğaz ağrısı ile kalktık mesela. Kreşe gidiyor. Yine bir hastalik geliyor belli ki. Şuan ikinci bir bebek olsaydı ne olurdu diye düşündüm hemen. Gerçekten Allah'tan tüm çocuklarımızı korusun ama ikisine de yetmek zor gözüküyor
 
İkincide anneliğin tadını çıkarıyorsun ama yardım çok önemli çünkü bir çocuk daha var, aileniz yardımcı olacak mı mesela? Eşiniz muhtemelen yine sıkıntı çıkaracak çok zorlanırsınız diye düşünüyorum ama aile desteğiniz çok iyiyse bilemedim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Kardeşler arasi kac yas olmali ya da illa kardeş olmalı mi?
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
1K
joynss
J
  • Kilitli
Kıskançlık mı?
Yorumlar
12
Görüntüleme
534
matilda1
M
2 negatif transfer sonrası ne yapmalıyım
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
2K
bebisangel
B
H
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
4K
Seytanolabilirim
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
7K
Selcan9496
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…