- 4 Mayıs 2015
- 17
- 3
-
- Konu Sahibi Ceciliavenierbaffo
- #1
Son zamanlarda içimi yiyen bir konu var siteyi uzun zamandır takip ediyorum ama daha fazla içimde tutamayacağımdan üye olup konu açmak istedim 2 sene boyunca bir erkeği körü körüne sevdim sürekli bakışmalar her gece mesaj atması ortak arkadaşlarımızın yanında sürekli konumu açan tuhaf bir erkekti evet seviyordum dile kolay 2 sene ilk aşkımdı ama şükür ki gözüm kör değildi ne derece egoist bir insan olduğunu ve bana zarar verdiğini görebiliyordum mesajları seviyeyi aşmasa da içinde bişeyler istediği belliydi zaten çıktığı kızlara baktığımda görmek istediği muameleyi anlayabiliyorum konuştum sevdim ama kendimden taviz vermedim arkadaşlarına falan ben bu kızla istesem çıkarım da çok uzun sürmez diyip elinde tuttuğunu söylüyormuş. Çevrem sempatik ve sıcak olduğumu söyler ama ne yazık ki ilgi duyduğum erkeklere karşı böyle olamıyorum bu çocuk egoist diyelim buna arkadaşlarının ortasında ne namussuzluğumu bıraktı ne ona taviz verip peşinde koştuğumu o dönem o kadar berbattım ki bana çok ağır hakaret ettiğinin ertesi günü sabaha kadar dua ettiğim gün karşıma yine aynı okul ortamından ondan daha yakışıklı daha düzgün karakterli biri çıktı benden hoşladığını söyledi ki bunu uzun zaman önce beni fiziksel olarak da çok güzel bulduğunu sürekli dile getiriyordu teşekkür ettim ama aklım diğer egoistteydi inkar etmiyorum bu çocuk bana çok iyi davrandığı halde ona bir türlü yakın davranamadım bana kendimi özel hissettiren ilk erkekti basit iltifatlar değildi annemle babam boşanma evresindeydi o sıra her şey üst üste gelince onu üzmekten korktum çok hoşlandım evet fiziksel olarak da karakter olarak da aradığım gibiydi ama aşk olmadığına emindim ve birini unutmadan diğeriyle çıkmak bana hep berbat bir şey gelmiştir ne yaptığımı kestiremez olmuştum herneyse bu çocuk bana seni seviyorum derken ben hep başkasını seviyorum dedim ama zaman isteyip sürekli oyaladım o sırada başka bir kızla konuşunca niye konuştun diye hesap sordum (bunca yaptığıma rağmen ne hakkım varsa) ondan sonra kavgalı küfürlü bir biçimde bitirdik 2-3 ay sonra birbirlerinden haberleri olunca selam vermişlikleri olmayan iki dengesiz bi anda aynı anneden doğmuş gibi yakınlaşmaya başladılar ikisi bir olup ne konuştularsa okuldaki dedikoducu boş insanlar ikisini aynı anda idare eden kıza çıkardı adımı olaydan 1 sene geçti bana iyi davranan hoşlandığım çocuğa aşık olduğumu hissediyorum geçenlerde mesaj attım sorun sende değildi kendinde arama suçu diye o da sen çok iyi kalpli temiz birisin Cecilia seni üzdüysem özür dilerim dedi konuştuk öyle havadan sudan kısa da olsa o günden sonra whatsapp a hiç girmedi 25 gün falan oluyor sanırım en az 1-2 önce girdi ve naber yazmış bende cevap yazdım iyi senden diye iyi yazmış bitmiş ama paranoyak olduğumu hissediyorum şu an o egoist olan karaktersizle ve beni gördüklerinde yine kime süslendiyse kime beğendirecekse kendini diyen o süper zeka ortak arkadaşlarıyla aynı staj yerindeler bunların bir parmağı olduğunu düşünüyorum kararım o insanlar varken konuşmaları görüp en ufak bir şeyden pay çıkarırlar veya yazılanlarda parmakları olur diye konuşmamak sizce paranoyakça mı düşünüyorum yoksa haklı mıyım?