Esin Banu yazıklarından senin hakkında çizdiğim profil de zaten senin kendini tanımlayışın gibiydi, ve aslında neden bilmiyorum, eşin hakkında hiç böyle yorum da yapmamıştın ama çok güzel giden bir evliliğin olduğunu düşünüyordum.
Neden diyeceksin? Çünkü senin gibi meraklı ve düşünen bir insanın eşini de en az senin kadar sosyal hayal etmiştim..
Elbetteki yanlış anlama, eşini kötülemiyorum sadece senin bu sosyal yönünü tamamladığını düşünüyordum.
Gerçekten çok zor bir durum, benim de evlenirken 1 yıllık evliyim bu arada, en çok düşündüğüm şey, BİZ olabilmekti, yani birşeyleri birlikte yapabilmek, bir kitap okuyorsam onu karşıma alıp tartışabilmek, hatta aynı kitabı okuyup sabahlara kadar sohbet etmek, yeni yerler keşfetmek, mesela aniden bir ÇİN lokantasına girmek veya oturup internetten Peru'da hayat nasılmış diye araştırmak....
Ve eşimle bunları paylaştıkça hayattan daha bir zevk aldığımı hissediyorum dolayısıyla seni çokk ama çokk iyi anlıyorum...
En kötü haber de sanırım insanları belli bir yaştan sonra değiştiremeyecek olmak, mesela bizim evimizde televizyon yok, çok nadir film izleriz, hatta film topiğimi de biliyorsun...Akşamları yemekten sonra bir evin etrafında dolaşır geliriz..
Mesela aklıma bu açıdan şu geliyor: Eğer birden bire değişiklik yapsan hayatınızda, mesela televizyonu kaldırsan, film izlemek yerine kitap okuyalım desen..
Ya da bir süre, onun muhakkak gizli bir yerlerde, yapmak istediği sosyal faliyetler vardır, bulup çıkarsan ve bir süre onun ilgi alanını onunla paylaşsan belki seni anlar?
Hani eşinle konuşsan gibi tavsiyeleri sana vermek istemiyorum çünkü ne kadar güzel konuştuğuna hiç şüphem yok!
Gerçekten bu durumdan huzursuz olduğunu radikal kararlar alarak değiştirebilir misin? Belki..
canım bneım yaa tek derdın bu olsun ..ALLAH daha buyuk dert vermesin.
bır gun onun ıstedıgı olsun evde dvd ızleyin tv izleyin
sonrada siz isteklerınız belırtın bak hayatım dun evdeydık senınle cok hos vakıt gecırdım
şimdide dısarı cıkalımmı sıkıldım falan desenız gelmezmı sızınle eglenmezmı gezmemzı
hepmı ev kuşu kımseylemı gorusmuyo...
Çağlacığım, evliliğimizdeki en büyük sorun eşimin asosyalliği onun haricinde gerçekten iyi anlaşırız.
İki iyi dostuz herşeyden önce ve bu benim için çok değerli.
Onun dostluğunu seviyorum ve kendisini olduğu gibi kabul ediyorum.
Fakat bir zamandan sonra artık hayata dahil olmak istiyorum.
Eşim insanlar tarafından sevilen biri ve işi en büyük hobisi.
Tv eve hiç koymamayı evlenmeden düşünmüştüm fakat eşim tv izlemeyi seviyor
bu konuda onu zorlamak istemedim.
Beni en çok üzen biz bu kadar iyi anlaşan iki kişiyken neden hayatımıza
başka insanlar dahil olamıyor. hayat ikimizden ibaret değil ki, içimde çağlayan bir ırmak var
ama bu durgunluk beni bitiriyor.
eşin ne iş yapıyor bilmiyorum ama erkekler zaten çalıştığı için bir şekilde sosyaller aslında .belki çok yorucu bir işi var bilmiyorum yorgun geliyorsa işten bazı şeylere üşenmesi normal .ben evli değilim henüz nişanlıyım .mesela evlenince düşünüyorum acaba arkadaş falan edinmek doğru mu diye .bilmiyorum evli çiftlerin sürekli görüşmesi mesela bana göre değil .hoş bulmuyorum bu tarz şeyleri .onun arkadaşları var isterse takılır benimkiler var bend gündüz görüşürüm .ama yani öle çiftler şeklinde görüşmek istemem açıkcası .sende farklısın mesela .herkese göre değişiyor demek .
bence eşini ikna edebilirsin en azından bir sinemaya gidin arada flört edeermiş gibi olursunuz hep evde olmak sıkıcı olur .
Eşim işadamı...
Yoğun bir iş temposu var ve dediğiniz gibi hayatında ihtiyaç duyduğu sosyallikiiş yerinde
yeterince gerçekleşiyor.
Hele erkeklerin kadınlara oranla çok az kelimelere ihtiyaç duyduğunu ve çok fazla konuşmaya
ihtiyaçlarının olmadığını düşünürsek bu durumu anlayışla karşılayabiliriz.
Ama evlenince bir çift oluyorsunuz ve çift olmak dört duvar arasında birlikte zaman geçirmek değil.
Ben çok isterim görüştüğümüz evli çiftler olsun, ben harika sofralar hazırlayayım, pastlara yapayım, birlikte tabu oynayalım,
etrafımda gülmeyi seven iyi insanlar olsun.
İnsan seviyorum yani :)
Evet anladım şimdi daha bir açıklık kazandı benim için de konu, onunla aslında çok iyi anlaşıyorsun fakat asosyal oluşu seni zamanla olumsuz etkilemeye başladı...
Aslında şimdi kendi evliliğimden de benzerlikler sunabilirim, ben de eşimden daha sosyalim, iki iyi dostuz senin de tasvir ettiğin gibi, ama mesela onun da arkadaşı yok, çok seçicidir, ben yurtdışında olmamıza rağmen, bir çok bayanla arkadaşlık kurup eve davet ettim, yemekler yaptım, ama hep partnerler de bir sorun çıktı, anlaşamayacağımızı anladık denemelerim boşa çıktı.
Eşime de sorsan evli çiftlerle birşeyler paylaşmak aklına gelmiyor:) Ben hatta bazen hiç mi iş yerinde doğru düzgün insan yok diyorum:) PRENSİP bizde de geçerli zaten işte görüdüğüm insanları boş zamanlarımda neden göreyim diyor:)
Yani aslında düşününce onu heyecana sosyal olmaya ben ittim birazcık...
Mesela bir ara burada hem ülke özlemi hem hiç arkadaşımın olmayışı onu çok etkiledi, haftalarca yüzümün gülmediği oldu ve bana sen arkadaşsız ve etrafında insansız yapamayacaksın sanıyorum dedi, ve sonra beni mutlu etmek için yapmadığı şey kalmadı desem yeridir, konser bileti aldı, tiyatro biletiyle geldi bir gün, bir gün hadi gel şimdi bu akşam dışarıda yemek yiyoruz dedi vs..
Dolayısıyla belki de senin bu durumdan ne derece rahatsız olduğunu fark etmiyordur, belki sen onu da kırmamak için bunu tam yansıtmıyor olabilir misin?
Sen çalışıyor musun Esin?
Ben de eşiniz gibiyim.Sevdiceğim de öyle,tencere kapak misali.
Bi yerlere gitmeyi kabul etmiyorsa siz davet etseniz arkadaşlarınızı ? :44:
Hani belki o zaman bizim de gitmemiz lazım,iade-i ziyaret falan dersiniz ?:44:
Bu şekilde yaşayıp giden birçok çift var.Bazılarını ben de tanıyorum.
Evet biraz zor bir durum ama en azından senin isteğinle bile olsa birşeylere katılıyormuş.
Karakterleriniz uyuşmuyor deyip çıkmak da mümkün.
Ama öte yandan,eşler farklı karakterdeyseler,birbirlerini dengeleyip tamamlayabilirler.
Çok büyük değişimler olmayacaktır.Yine de,zamanla ikiniz de törpülenip biraz daha uyumlu olabilirsiniz.
Eşim koşa koşa eve gelir ve genelde kapıyı açtığımda yüzü güler.
beni sevdiğini biliyorum, ama onunla hislerimi paylaşmama rağmen bunun için bir çaba harcamamasına çok üzülüyorum.
Birde kıskanç bir yanı var, ne zaman benim isteğim doğrultusunda bir yere gitsek bana çevrilen bakışlardan rahatsız oluyor.
baskı yapmıyor, ama suratı asılıyor, bu kadar dikkat çekici olmak zorunda mıydın diyor. oysa ben dekolteden hoşlanmam,
açık saçık giyinmem...yüzümde peçeyle dolaşamam ki
Esinbanucugum sende biliyorsunki, her insanin karakteri farklidir.
Kimileri evcil, kimileri sosyal.
Bu tercihleri degistirmek cok zor. Mesela bende evde vakit gecirmeyi severim (hep degil tabi)
rahatligi severim.
Esinde öyle belliki.
Ne gùzel sen özgürce gezebiliyorsun sosyallesebiliyorsun.
Bence birazda elindekilerle memnun olmak lazim.
Yani mutsuz olacak büyük sorunun yok.
Biraz şükür
Bir de benim bütün ailem yurt dışında yaşıyor.
Ailemi çok özlüyorum ve ne zaman ailemi özlesem yalnız gidiyorum.
Eşim tatilim yok diye gelmek istemiyor.
Kalabalık bir ailem var onların yanında sıkılıyor.
Ama bende hep eşimsiz gidiyorum, kendimi yalnız hissediyorum.
Niye evlendim, hep yalnız olacaksam?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?