Iki cocuklu hayat ve tukenmislik

strawberry_cake

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2017
3.398
8.850
158
Iyi akşamlar hanımlar. Çaresizliğin dibine vurduğum için icimi dökmeye öyle ihtiyacim varki. Lütfen ümit verici şeyler söyleyin yoksa aklımı yitirecegim oğlum 3 yaşında kizim 9.5 aylik. Ikiside ayri ayri zorluyor beni oğlum herşeye ama herşeye ağlayan bir çocuk inanılmaz zor bir yapisi var. Söylediğimiz herşeyle inatlasir asla söz dinlemez. Evin içinde yarattığı tahribatlardan hic söz etmiyorum. Her fırsatta kardeşini dövüyor olmasındanda.. Kızım oğluma göre bir nebze daha iyi ama uyku konusunda sabrımin sınırına getiriyor beni her seferinde. Oğluma şu siralar tuvalet eğitimi veriyorum onun zorluğu bir yandan kızımın asla uyumayı kabul etmemesi bir yandan psikolojik olarak dibe vurdum. Her günüm kendimi sıkmakla geçiyor sabah 06:30 ta başlıyoruz akşam 9 a kadar ağlama sesleriyle geçiyor günüm. İkisine birden yetemiyorum bakımları konusunda zorlanmıyorum severek yapıyorum ama huysuzluklari resmen canımdan bezdirdi beni artık sabır tahammül kalmadı. Ne yapacagimi şaşırmış durumdayım her gun kendimi kasmaktan germekten hasta olacağım diye korkuyorum. Aslında yorgun ve uykusuz olmadigim zamanlar durumu bir şekilde idare ediyorum ama fiziksel ve ruhsal olarak yoruldugum zaman ağlamalarına huysuzluk yapmalarına zerre tahammülüm kalmıyor. Berbat bir anne olduğumu düşünüyorum artık. Üstelik insanlıktan çıkmış gibi hissediyorum kendimi kişisel bakımımı yapmaya zamanım kalmıyor zaman kalsada gücüm kalmıyor yüzüm felaket çökmüş durumda aynada kendimi gördüğüm zaman kendi görüntümden ürküyorum adeta. Bazi saglik sorunlarim var cocuklarimi kimseye bırakıp gidemiyorum hastaneye. Annem var yakınımda pek bir desteği yok sağolsun anca kendini över durur ben 4 çocuk buyuttum senin gibi degildim hic bana çekmemişsin evin hep dağınık vs diye diye kafamı ütüler canımdan bezdiğim yetmiyor gibi birde onun dirdirini çekiyorum destek bekledigim zaman hic destek olmasa daha iyi. Kizima günde 4 öğün yemek hazırlıyorum ogluma 3 ogun tuvalet eğitimine başlamadan önce günde 10 postada alt değiştiriyordum günde ortalama iki posta çamaşır çalışıyor günümun geri kalan zamani oğlumun arkasını toparlamakla kızımı sakinlestirmekle geçiyor araya ev işlerini sıkıştırmaya calisiyorum bunları gördüğü halde eleştirmekten alıkoyamıyor kendisini sağolsun. Neyse konum annem değil zaten yas araligi az olan iki çocuklu hanımlar durumu nasıl idare ediyorsunuz lütfen bana bir fikir verin ferahlatıcı birşeyler söyleyin. Çocuklarım uyuduktan sonra vicdan azabı çekmek istemiyorum sabırsız davrandigim için. Kendimi fazla hirpalamadan çocuklarımı güzel güzel büyütmeyi çok istiyorum ama bunu nasıl yapacağım konusunda ciddi manada tıkandım
 
Cocukları zor olanlar anlar bu durumu ancak.belki siz annenize hiç sıkıntı cıkarmadınız o da kendi başarmış gibi övünüyor.

Bence siz yinede annenizle konusun.sen zor buyutmemiş olabilirsin ama ben zorlanıyorum deyin.yardım istemekten cekinmeyin.

Burda simdi bakmak zorunda degil diye lafa başlayanlar olacaktır.gayette gerekli durumlarda bakacaklar.ben anneanne olsam kızım tek başına bir yükün altındaysa (bu her ne olursa olsun) yardımcı olmaya calışırım.normal insan davranısıda budur
 
benim büyük oğlum 3 yaşında,küçük oğlum 11 aylık. sizi çok çok iyi anlıyorum dünyanın en zor işi. bende evde durduğum günler çok zorlanıyorum. parkta oğlumun yaşıtlarında çocuklarla ekip kurdum hergün 2 saat maskesini takıp çıkarıyorum. kendi arkadaşlarımdan oğlumla yaşıt olan çocuğu olanlarla görüşüyorum. anlayacağınız büyük oğluma sosyal bir çevre oluşturdum. temizlik hiç yapmıyor yardımcı alıyorum sadece yemek ve çocuklarla ilgileniyorum. bazen benim de çok bunaldığım yetersiz hissettiğim günler oluyor elbet. ama elimden geleni yaptığımı biliyorum daha fazlası olamaz diyorum. kendime vakit ayıramamak çok yıpratıyor beni onu da eşimle konuştum yardımcı olmaya çalışıyor.
 
Benim de araları 1. 5 yas idi siziçok iyi anlıyorum ben o vakitler calışıyorum ama ev işi çok yapmıyordum yardımcı vardı. Durumlarımı be zer yani. Ben yogun fiziksel aktivite önermeye geldim. Oğlana scooter alın kızı bebek arabasına koyun dısarı cıkın gündeiki posta. Kışın çıkılmayacak vakitler için de eve trombolin alın yine yorucuoyınlar icat edin yorulsunn lar. Ben o kadarlıkken dusajabine koyar suyla oynatırdım mesela.
 
Bizim zamanımızda böyleydi biz şu kadar çocuk büyüttük bla bla bla... laflarını hiç anlamıyorum o zaman ki çocuklar ile şimdiki çocuklar bir mi Allah aşkına

Allah yardımcınız olsun ne denir bilemiyorum ben bazen biri ile bile zorlanirken..
 
Benimde biri 4 yaş küçük 9 aylık, yalnız bakıyorum, kv ler yakın ama sıfır destek. Ailem 1 saat mesafede ama bu korona bahane oldu herkes elini ayağını çekti nasıl olsa sen tek başına güzel bakıyosunmoduna girdiler herkes halinden memnun sadece sevmek için arıyorlar geliyorlargidigorlar yani. Bana gelince herşeyi 4 4lük yapamıyorum zaten. Sadece ev biraz temiz olsun, biraz yemek olsun yeter. Kendimi salınca asıl aşırı psikolojim bozuluyor. O yüzden kendinize ruyin oluşturun.
Ben sabah kahvaltı sonrası küçüğü uyuyunca hemen hızlıca mutfağı toplsyıp öğlen yemekleri hazırlayıp kendime de biraz çeki düzen verip kahvemi içip güne hazır oluyorum. Çok zor ama geçecek..
Maalesef çoğumuz böyleyiz destek olmuyorlar işlerine geliyor bakmak zorunda değiller ama benimde evladım zorda olsa koşar o söylemese de yardımcı olurdum. Napalım eğer sizde benim gibiyseniz önce siz kendinize değer verin kendinize çeki düzen verin enerji toplayın çocuklarınıza faydanız olsun. Geçecek sabırla bekliyoruz
 
Ayda 2/3 kez tutacak imkanım var aslında ama düzgün birini bulmakta zorlaniyorum. Buyuk temizliklere gelen bir bayan vardı oda işini iyi yapmiyor müfettiş gibi başında durmak gerekiyor. Düzgün birini bulsam hic tereddüt etmem duzenli gelmesi için anlaşırım.
Pamukannesi83 .!.:
Esiniz yardim etmiyor mu?
Genişletmek için tıkla...
Önceleri pek yardım etmesede son zamanlarda ediyor ama oda benim gibi bunalmış durumda. Bizim çocuklar sıkıntılı diyor :)
 
Yanliz değilsin arkadaşım.
Benim de 4 ve 1 yaşında çocuklarım var.
Ilk zamanlar tabii daha da zorlanıyordum,
Hele ki oğlumun 3-3,5 yaşı çok zordu, inatlaşmalar gırlaydı yani. Ama bu bir dönem, geçecek inşallah. Anne olarak ne kadar sakinsen o da çocuklara yansıyor, onu anladım. Sesimi yükselttiğim çok oldu, ama bu daha hırçın yaptı çocuğu. Yeri gelince onun agresif tavırlarına tamamen sakin kalarak çözmekle buldum yolunu. Ben sakinlestikce o da sakinleşti.
Ufağıi fazla zorluk çıkarmazdi bebekken ama aksam uykusuna yatmadan ağlama krizleri tutardı, direk eşime verirdim, çünkü akşama doğru kesinlikle tahammülüm kalmazdı ağlama sesine.
Evin işini yapabildiğim kadar yapıyorum, yeri geliyor ütüsuz giyiyoruz, yeri geliyor sadece makarna yiyoruz. Kendimi parçalamaktan vazgeçtim. Evin genel temizliği haricinde üstüne düşmuyorum artık hiç birseyin.
Oğlum kardeşine karşı hoyrat davrandığında aşırı tepki gostermemeye çalışıyorum, sadece empati yaptirmaya çalışıyorum 'ay bak ne kadar üzüldü acıdı kardeşin, ne kadar küçük daha ' falan gibi şeyler söylüyorum. Ne kadar doğru bi yaklaşım bilemem ama cok şükür öyle dövme vurma huyu yok.

Bu arada eşinden bahsetmemissin, yardımı olmuyor mu?
 
Peki bebeğinizi nasıl unutuyorsunuz? Benim kizim ne memede uyuyor nede ayakta sallayarak. Bir kaç hafta yatağına bırakıyordum ağlaya ağlaya uyuyordu ama sonra okuduğum yazılarda bunun bebeğe çok zarar verdiğini öğrendim.
 
İkisi arasinda cok az fark var , bu tarz ailelerde buyuk cocuk ekstra zorluk cikariyor dogal olarak , nacizane tavsiye oglunuz ile daha cok ilgilenin , bebeginizi yaninizda oturtun eline oyalanacagi oyuncak verin asil ilginiz oglunuzda olsun
Program yapin sabahtan , o programi rutine oturtursaniz cocuklar programa alisir ve sakinlerler
Ve yapabiliyorsaniz haftada bir gun bile olsa bir bakici abla bulun , uni ogrencisi olabilir bir gun cocuklari birakip kendinize vakit ayirin anca bu sekilde kendinize gelirsiniz
 
Bu korona belası tüketti bizi benimde oğlum 6 sı bitecek kızımda 10,5 aylık aralarında 5 yaş olmasına rağmen deliriyorum evde, hiç böyle hayal etmemiştim yaş farkı iyi oğlum anasınıfına gidip akşam gelecek ben tüm gün kızla ilgilenecektim ki öyle olmadı, oğlum evde ve dışarı çıkmıyoruz çok nadir açık alan dolanıp geliriz, annem yakınımda saolsun o çok yardım eder hergün gelir ama biz yine yetişemiyoruz yemek telaşı evim işi hiç bitmiyo kızım kolikti kaç ay ağladı beynim uyuştu şimdide mızmız gündüz 1 saat uyursa tüm gün ayakta kucak ister, mesela annem kızı alsa tam bi nefes alacakken oğlum anne gel bilmem ne savaşı yapalım yok şu düşmanlara saldıralım diye saçma sapan oyur ister o tükenmişlik bendede oluyo tek değilsin yine senin umudun belki bi sene kalmaz oyun arkadaşı olurlar bizim o umutda yok
 
Bende çok tıklandığımda oğlanın eline oyuncaklarini verip banyoya sokuyorum oyuncaklarıyla oyalanıyor suyun altında. Banyodan çıkınca kaldığımiz yerden devam ediyoruz :))) haftada iki üç gün komşularla bahçeye iniyoruz çocuklar oynuyor oda iyi oluyor.
 
Anneni dinleme, bos konusuyor. Onceden dort duvar arasinda büyümüyordu cocuklar. Komsuluk vardi. Birinin bi isi ciksa kapi komsusuna emanet edebiliyordu cocugunu ya da aksama kadar sokakta oynayip eve gelince butun gece yorgun uyuyorduk. Eskilerin bu anlamda kendilerini ovmelerine deli oluyorum artik.
Benimkiler de 3 ve 1 yasinda. Ikisi de erkek ve asiri hareketliler. Bugun buyuk oglum kapiya bildiğiniz ucarak kafa atti. Kafa şişti, morardi. Ben onu sakinlestirirken kucuk tv unitesine kafasini carpti. Ikisi birden son ses agliyor, ben ciglik atmamak kendimi zor tuttum. Daha iki gun once kucuk fayans zemine yuzustu dustu, alni şişti, acile gittik. Simdi nasil bu kadar cok dusuyorlar, ne bicim annesin diyenler cikar. Butun gun peslerinden ayrılmıyorum ama kasla goz arasi oluyor. Gece desen dogru duzgun emmedigi halde zirt pirt uyanir. Ben de hic iyi değilim hic. Bir dokun bin ah işit oldu bu simdi
Ben ise basladim. 4 gun okula gidiyorum, o arada kv bakiyor. Sagolsun cok yardimci oluyor. Ben de okula gidince biraz kafa dagitiyorum. Insallah okullar kapanmaz
Bu arada esim jandarma. Aşırı yogun calisiyor. Haftaici, haftasonu fark etmiyor. Yine de yardimci oluyor elinden geldigince ama bu boluk porcuk uykular beni asiri zorluyor. Bas edemiyorum uykusuzlukla
 
Yok bende ağlatarak uyutmam. Benim şansım memede uyuyor. Tabi sık sık uyanıyor. Gece kalkıyorum sık sık sabaha enerjik kalkamıyorum zaten, oğlumda kardeşten sonra değişti tabi kendi yemek yemiyor ona da ben yediriyorum. Sırayla onları yedir oynat uyut bakıyorum akşam 9 10 olmuş saat. Ama siz mutlaka gün içinde özellikle sabah ilk uyuduğunda falan o uyudukça kendinize vakit ayırın kendinize değer verin, ben hafif makyaj yapıyorum kıyafet değişiyorum bu bile yetiyo benim psikolojime, akşama kadar pijamalar, dağınıj saç baş, asıl böyle kafayı yer depresyona girerdim heralde kimseden beklentiniz olmasın, inanın Böyle rahatluyorusnuz. Ama mesela siz sürekli annenizden yakınlarınzıdan destek göremediğinizi düşünüp ağlarsanız, daha da zarar verirsiniz kendinize.. Bırakın, siz kendinize çocuklarınıza eşinize odaklanın beklentileri sıfıra indirin. Herşey daha güzel olacak diye olumlama yapın sık sık..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Lütfen akıl verin
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
1K
motherlesswomann
M
F
Hayat mucadelesi..
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Niloyatospikk
F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
4K
garciaas
hamile ablamın bana nefreti
8 9 10
Yorumlar
180
Görüntüleme
5K
Siyah Palto
S
Gözünün üstünde kaş var demeye başladılar
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
4K
MFF
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…