Davranış Bozuklukları iki çocuğu peşpeşe yapan anneler...nerdesiniz?

benim bebeğim 6 aylık olmak üzere.ve ben 2 yıl sonra taşınacağim için hazır annem bebişime bakıyorken bir tane daha mı doğursam? diyorum.yani kaza süsü verilmiş bir ikinci gebelik nasıl olurdu?2 yıl sonra tek başıma kalıcam.erkenden 2.yi yapsam taşındığımda ikisini de kreşe verirdim?aslında bakıcı 3 yaşa kadar kreşten daha iyi ama güvenecek birini bulmak da zor...

eraysmum .!.:

benim bebeğim 6 aylık olmak üzere.ve ben 2 yıl sonra taşınacağim için hazır annem bebişime bakıyorken bir tane daha mı doğursam? diyorum.yani kaza süsü verilmiş bir ikinci gebelik nasıl olurdu?2 yıl sonra tek başıma kalıcam.erkenden 2.yi yapsam taşındığımda ikisini de kreşe verirdim?aslında bakıcı 3 yaşa kadar kreşten daha iyi ama güvenecek birini bulmak da zor...

Genişletmek için tıkla...

Tavsiyem kimseye güvenip de çocuk yapmayın. Bir dakika sonra ne olacağı belli değil hiç kimsenin, hastalık var, ölüm var. Hem bakalım, siz annenize güvenip yapacaksınız da, anneniz kendine güvenip bakabilecek mi? Zaten yaşlı insanlar, bir çocuğa bakarken bile torun sevgisinin hatrına katlanıyorlar, öyle kolay bakılmıyor, tükeniyorlar ki daha bebeğiniz çok küçük. Büyüyüp ayaklanmaya başlayınca bakması daha zor olacak. Biri tam ayaklanacak, yenidoğan gelecek. Kadın hangi biriyle ilgilensin. Ne kreş ne bakıcı zaten anne şefkatinin yerini tutamaz, anneanne bile tutamıyorken. Bunun yanında sizin vücudunuz açısından da çok erken. Hiç olmazsa 2 yıl ara vermelisiniz. Bence kendiniz bakacakmışsınız gibi düşünün, maceraya atılmayın derim.

Güle güle büyütün bebeğinizi de.

Şu anda anneme gündüzlü yardımcı teklif ediyorum zaten.tek çocuğa bakarken haftada bir-iki gün yardımcının ona yeteceğini söylüyor.annem 51 yaşında.ciddi bir sağlık sorunu yok,ama tabiki 2. çocuk olayını konuştuk. o zaman mutlaka full mesai yardımcı-bakıcı şart.benim istediğim ilk zamanlar annemin gözetiminde olması.evimiz 5 dakika mesafede.yani bir aile yakınının gözetiminde olmadan 2 yaş altı çocuğunu başkasına teslim etmek düşüncesi bile beni korkutuyor.çalışan arkadaşlarım mecburen bunu yapıyorlar zaten.
benim korkum tek çocukla kalmak istemiyorum.3-4-5 yaşlar da egosentrik sancılı dönem.yani ben ideal yaş farkının 2-3 olduğunu düşünüyorum.
ilkini normal yolla doğurdum.sezaryende ideal süre 2 yıl olmasına rağmen orda da kişisel farklılıklar olabilir.önemli alan kişini psikososyal açıdan hazır hissetmesi.tabiki ilk bebeğin de:)
ama cesaret?..yoksa delilik mi?

ilk bebeğin biraz büyüsün 2 yaşına gelsin,sendromları,inatçılığı,zorluğu anla temelli vezgeçersin emin ol

ben de bundan korkuyorum zaten.çocuğu 2-3 yaşlarında olan arkadaşlarım çocuk planlarını çok ileri tarihlere erteliyorlar.o zaman da kardeş kıskançlığı daha yoğun yaşanıyor.Bir de tek çocuk sendromu var tabi.şimdilerde moda.yok eğitim masrafıymış,duygusal sosyal bakımıymış.İnsanlar kendilerini tamamen tek çocuğa adeta adıyorlar.Belki 2 olursa beraber doğduklarını düşünürler, kendilerini evrenin hakimi ilan etmezler:) herşey daha sıradanlaşır.yaş 28.ömür geçiyor..annelik sabır gerektiriyor-ilk 4 ay inanılmaz kolikli bir veletle uğraşan ben,daha doğumdan 3-4 ay sonra yeni bir gebelik düşüncesinin kıyısından döndüm:) o kadar seviyorum yani.ama sevgi herşeye yetmez,biliyorum..
benim sorum,üst üste doğuran annelerin çektiği sıkıntılar.belki sırasıyla 2-5 yıl arayla doğuranlardan daha azdır?

benim oğlumda 14. ayın içinde ve bende acaba yapsakmı diyorum. Eşim dünden razı zaten. Oğlumda öyle çok yaramaz bir çocuk değil (maşallah). Ama işte hamilelik dönemi beni düşündürüyor. ilk 3 ay inanılmaz bulantılarım olmuştu ve düşük tehlikem v.s. tekrar öyle olurumda oğlumla ilgilenemem diye korkuyorum. :18: gurbette olmasam annem yanımda olsa kesin yapardım ama

eraysmum .!.:

ben de bundan korkuyorum zaten.çocuğu 2-3 yaşlarında olan arkadaşlarım çocuk planlarını çok ileri tarihlere erteliyorlar.o zaman da kardeş kıskançlığı daha yoğun yaşanıyor.Bir de tek çocuk sendromu var tabi.şimdilerde moda.yok eğitim masrafıymış,duygusal sosyal bakımıymış.İnsanlar kendilerini tamamen tek çocuğa adeta adıyorlar.Belki 2 olursa beraber doğduklarını düşünürler, kendilerini evrenin hakimi ilan etmezler:) herşey daha sıradanlaşır.yaş 28.ömür geçiyor..annelik sabır gerektiriyor-ilk 4 ay inanılmaz kolikli bir veletle uğraşan ben,daha doğumdan 3-4 ay sonra yeni bir gebelik düşüncesinin kıyısından döndüm:) o kadar seviyorum yani.ama sevgi herşeye yetmez,biliyorum..
benim sorum,üst üste doğuran annelerin çektiği sıkıntılar.belki sırasıyla 2-5 yıl arayla doğuranlardan daha azdır?

Genişletmek için tıkla...

valla tatlım bunu bende merak ediyorum çünkü bende ikinciyi kaza süsüyle yapmayı düşünen çılgınlardan biriyim. çocuklar arasında en ideal 3-5 yaş olduğunu söylüyorlar ama o kıskançlık travmasını ne kadar erken atlatırsa o kadar kardır diye düşünüyorum bir bebeğin. fazla kendini bilmeden kıskanmayı da öğrenmeden hep kardeşiyle büyüsün istiyorum. benim de yaş 31. bebeğim 6 aylık ona oyun grubu araştırıyorum şimdi, kendi kardeşiyle oynasa fena mı olur değil mi?:76:

Düşünmeyi bırakıp eyleme dönüştürenlerdenim.Çevremdekilerin çalıştığımdan dolayı şaşırmalarına rağmen 3 yıl arayla iki çocuk annesiyim.Arada bir de düşüğüm var.Doğsaydı 2 yaş olacak araları.Büyük kızımı hiç zorlanmadan büyüttüm.Uslu bir bebekti.Belkide bu yüzden ikinciyi istedim.Arkadaşların dediği gibi büyüseydi ve zor bir bebek olsaydı ikinciyi düşünmezdim galiba.Küçük kızım ise kolikliydi- 1 yaşında olmasına rağmen geceleri 5-6 defa kalkan bir çocuk.Yoruluyorum hatta bazen sersem gibi oluyorum.1 yıl iki çocuğumu ücretsiz izin alarak büyüttüm.Büyük kızımı yuvaya falan göndermedim.Zorlandım ama olsun.Annem doğuracaksan bana güvenme demişti o zaman.Kimseye güvenmemek gerekiyor.Karar sizin yani.

ikizlerim 20 aylikken planli hamile kaldim.cocuklarim usluydu uyku sorunumuz olmadi hic hala oyle.Zaten 3 cocuk istiyorduk arayi fazla acmayalim dedik.Insan rahata alisinca zor oluyor sonrasi.29 ekimde ucuncu oglumu aldim kucagima.kiskanclik hic olmadi cok benimsediler.Zaten ikiz olmanin avantaji hep birlkte oynarlardi.Benim icin ne zoru gebelik baslasirydi her iki gebeligimde de asiri bulantim oldu ve ikizlerime bakamadim ilk 4 ay krese verdik mecburen.Birde yurt disindayim yanlizim zor oldu.Ama simdi her sey gayet guzel gidiyor.Mallah bebegimde cok uslu abileri gibi.

bence yanlış yaparsınız, sakın haa :) benimde çocuklarımın arası iki yaş, ikiside ekek. ilk oğlum çok sakin ve uyumlu bir çocuktu takii kardeşi gelene dek..ikinci oğlumun gelişi zamanla huysuzlaştıdı onu. anlatılması gerçekten zor, yaşanması gerekir diyorum.. neden kendi kendinize verdiğiniz bir kararla ilk çocuğunuzu eziyorsunuzkii ? tek kelimeyle daha süt kuzusuyken eziliyor üzerine kardeş gelen çocuklar, gerçek buu .. deneyimlerime dayanarak yazıyorum bunları. biri 12 diğeri 10 yaşında paşalarımın ama halaa birbirlerini yiyorlar valla :) yaş arası az olan çocuklar zoor.. sevgiler..

açıkçası bundan da korkmuyor değilim.yani iki erkek üst üste olursa ilki uslu bile olsa artık ikisi de kavga patırtı ortalığı yıkabiliyor.ben bu korkuyla tek çocuk devam ederim belki de
dediğim gibi şartlar müsaitse 2-3 yaş farkı ideal bence.ama benim açıklayayamayacağım özel durumlar mevcut.bir yandan da oğluma bakıyorum.o kadar ilgiye muhtaç ki...
en iyisi sütten kesilmesini beklemek galiba...gerçi aldığı hepi topu günde 40-80 cc anne sütü ......

oğlum 5 yaşında. hellp sendromu geçirdim. erken doğdu ve düşük kiloluydu. o zamanlar 2. çocuk mu asla diyordum. şimdi düşünmekten kafayı yiyeceğim. keşke kaza maza olsaymış.

benim ogluslarimindaarasi 3 yas...insan aile oldugunu hissediyor cocuk iki olunca ben cok sevdim iki cocugu...Allahim hepinizinkilere icisira benimkilere hayirli uzun ömurler versin....kardeslik duygusunu yasiyorlar...birbirlerini kedi köpek gibi yerler...birsey olunca mesela ben birisine kizsam ötekinin ici yaniyo

zorluklarda yasadim tabiiki herkes anasiyla bacisiyla zor buyuttu ben gurbetteyim massallah yine iyi buyuttum Allah yardim etti......kaynanam konussun dursunyok söyle yok böyle eltim cocuklariyla iyi konusurmus......haaaa aksamaca isteeee...bacisi kaldi o buyuttu....aksam iki saatte konussun yanibenim kocam cocuklarima baktikca ici kabarirdi kiskancliktan....eltimle kiyaslar....benim durumum cok farkli o cocuklarini gormuyor mecbur aksam bakacak...ben butun gun ilgileniyorum..aksam esimde mecbur yardim edecek catlasada patlasada bende insanim essek degilim dinlenmem sart ayyyy yine sinir oldum yaaa

rebeca .!.:

şu an 20 aylık bi kızım var... ve ben 4 aylık hamileyim... kazara oldu ama ikisi birlikte büyür ve arkadaş arama sıkıntım olmaz düşüncesi beni rahatlatıyo... gelecek yıl çalışmıycam ücretsiz izin alıcam inş. bir sonraki okul dönemine büyük üçbuçuk küçük birbuçuk yaşında olucak inşallah... o zaman da bakıcı kesin gelir büyük kızımı kreşe de gönderebilirim ama kızım sabah 9- 10 gibi uyanıyor ben de yarım gün çalışıyprum o yüzden kreşe de gitmez diye düşünüyorum.. hayırlısı bakalım bence ikinciyi zaten yapıcaksan annenin gözetiminde bakıcı tutma imkanın da varken bi düşün derim zaten küçük de yürüyüp kendi kendine hareket etmeye başlayınca ikisi oynar giderler diye düşünüyorum...

Genişletmek için tıkla...

ne güzel 25 ay fark.en ideali bu bence.insanlar bilerek bu dönemde gebe kalmaya çalışıyorlar.ilk bebeğin ezileceği kadar erken değil, paylaşımda bulunamayacak kadar geç de değil..yani arayı çok uzatmamak lazım.etraftan acelen mi vardı söylemlerini ben hep kıskançlığa vururum.çünkü diğer kadınların cesaret edemediği güzelliği gerçekleştirmiş oluyorsun.ben de böyle arzulardım.fakat işle ve bebek bakımyla ilgili problemler nedeniyle acaba şimdi gebelik nasıl olurdu diye düşündüm korkarak..

Zekiyim, sen boşver kaynanayı -eltiyi...hatta durumun müsaitse sen de 3. yü düşün derim ben
bu kadar çekememezliğin diz boyu olduğu bir ortamda yerinde olsam çatır çatır 3.yü de doğururdum
erkekler bizim kadar sabırlı değil çocuk bakımı konusunda.eşinden çok şey bekleme bence
en güzeli kendi doğurduğun çocuğa bakabilmek..ev işleri aksasa da olur ama hiçbirşey çocuğunla yarım saat paylaşımdan daha değerli değil...

Bence bu konu kesinlikle kişiden kişiye değişiklik gösteriyor. Önemli olan burada sizin, eşinizin ve annenizin kararı.

Benim oğlum 3.5 yaşında ve çok hırçın bir dönem yaşıyor çoğu çocuk gibi. Bu dönemde ikinci bir çocuk dünyaya getirmek çok risli benim için. Doğumdan sonra işi bıraktım belki iki çocuk bakabilirim gibi gelebilir ama malesef bana yardım edebilecek birisi yok yanımda ve eşimde ilgiye çok düşkün. Çocuğum için ona olan ilgimi aksatsaydım büyük problemler yaşardık. O da düzen insanı ben de. Çok fazla düzensizlik bizi yıpratır bu sebeple ikinci bir çocuk düşünemiyorum şu an için çünkü oğlum da inanılm az hareketli, yerinde duramayan bir çocuk. Bir de şu agresif dönemlerinde ikincisi olursa düşünemiyorum.

Ben gerek kendim, gerek eşim açısından üst üste çocuk yapmadım çünkü bu sorumluluğu alacak iki kişiyiz ikincisine de şimdi kendimizi hazır hissediyoruz ama çocuğumuz buna hazır gibi gelmiyor. ben de ileri bir tarihe erteledim çocuğumla daha rahat ilgilenebilmek, eşimle ilişkimi iyi bir düzeyde tutmak ve birbirimize kaliteli zaman ayırabilmek, kendi eğitimime de devam edebilmek için erteledim.

ama siz çalışıyorsunuz ve anneniz en büyük yardımcınız böyle bir şansınız var ve yardımcı da tutarsanız en azından ev işlerini yapacak ayrıca eşiniz de üst üste iki çocuğu kabul edebiliyorsa dikkate alın ama eşinizin düşüncesi de önemli bu konuda.

kızlar insan başına gelmeyince bilmiyor, araları üç yaş benim oğullarımın küçüğü henüz sekiz aylık. Benimkiler zor büyüyen çocuklar oldular ne gece uyurlar ne gündüz.Kıskançlık desen beni bitirdi, ee o da haklı kendince minicik yavrum birden bire abi oluverdi, aman sen yapma dur, kardeşin uyuyor sus, o da oynasın oyuncağınla bir şey olmaz gibi elde olmadan sarfedilen cümleler çocuğu kardeşine daha da doldurdu, benim şimdiki aklım olsa iki sene daha beklerdim. Bazen büyüge haksızlık yaptığımı düşünüp kahroluyorum oysa ki daha ana kuzusu o da. ama bir yandan da oynamaya başladılar bile bir birlerine arkadaş olacaklar, iyi düşünülmesi gerekli bir konu, aceleye getirmeyin derim ben.