Evet arkadaşlar rica ederim beni eski konularımdan vurmayın. İnanın buraya konu açmaya korkuyorum artık. Ama içimi ancak buraya dökebiliyorum.
Dün öğlen 12 de eşimin babası aradı. Uyuyorduk. Bu saatte uyunurmu geç mi yattınız dedi bi kahkaha patlattı. Halbuki biz sahur bekledik ve geç uyumuştuk. Her neyse aksama iftara bize gelin dedi olur dedik. Normalde orda pek bir şey yiyip içemem ( kayınvalidem hijyene önem veren birisi değil ayrıca ilk evlendiğimizde bana “ ben huyluyum mutfağımda bulaşık vs elletmem mutfaktan uzak dursan iyi olur “ dedi. Başta alınmıştım ama meğer herkese karşı böyleymiş. iyi dedim.
Evet iftara gittik. Ama ben şok oldum. Bir gün öncesi görümcemler varmış ve resmen önümüze artık yemek koydu. Yani bir gün öncesinden kalmış yemek değil, bildiğiniz tabaklardan dökülmüş didiklenmiş tavuk vs artık yemek. Doğal olarak yemedim çok gücendim. Hep yakın olmaya çalıştım mesela dün anneler günü diye hediyemle gittim. Yok değer görmüyorum hiçbir şekilde. İnanın yemek içmek mesele değil ama eltim gittiğinde köfteler pilavlar sevdiği tatlısına varıncaya kadar alınır. Yemeklere özenilir. Eltim mi onlara hiç değer vermez bayramda bile 3.gün gelir. Annesigille aynı apartmanda oturan ve hayatını ailesine adamış kayın aileyi hesaba almayan birisi.
Velhasıl eşimde sanırım gücendi bir şey demedi. Biraz canım sıkkın arkadaşımla buluşacağım seni de ablana bırakayım dedi. Çıktık. Tüm gece suratı asıktı ısrar ettim söylemedi. Oda farkında bence değer görmediğinin. Sizce de çok ayıp değil mi