- 13 Eylül 2015
- 21.740
- 68.406
-
- Konu Sahibi Flowergirls
- #41
Yardımcı olur mu acaba, sonucta kardesidir, onu korur sekılde davranabilir
Yardımcı olur mu acaba, sonucta kardesidir, onu korur sekılde davranabilirÇok iyi yapmışsınız, bu inanılmaz rahatlatıyor ve başka bir bakış açısı kazandırıyor insana. Ondan bir yaş küçük olan erkek kardeşi var. Kendisi bekar . Onunla araları çok iyi herşeyini ona anlatıyor diyebilirim. Onunla mı görüşsem eşimin haberi olmadan acaba?
İlla ki abisini korur da konu sahibi suçlayıcı konuşmaz yapıcı davranırsa o da abisine bi ayar verebilir. Hani yengem çok üzülüyor kendine çeki düzen ver gibi. Sonuçta o da abisinin evliliği mutlu olsun ister.Yardımcı olur mu acaba, sonucta kardesidir, onu korur sekılde davranabilir
Annem atılma durumunun yaşandığı esnada bir sağlık problemi yaşadı ve şu an konuşamıyor malesef. Ama çok özel olabilecek durumları onunlada paylaşmazdım. Mahkeme olumlu sonuçlanırsa ,geri işe alınırsa eşim kimsenin haberi olmasın dile düşmeyelim diye düşündüm.
Annenize çok üzüldüm. Ve ayrıca kendinizi yok sayıyor gibi hissetmenize daha çok üzüldüm. Zaten adam eve doğru dürüst gelmiyor idare ediyorsunuz. Gibi duruyo
Acımı paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Evet eşimi hayatımın odak noktasında bu kadar koyduğum için incitmişim kendimide fark etmeden. Yelkenleri çabuk indiren tarafım yufka yürekli cinsinden işte. Kendimi daha fazla düşünüp değer verebilirsem biraz daha denge sağlanacak gibi.Annenize çok üzüldüm. Ve ayrıca kendinizi yok sayıyor gibi hissetmenize daha çok üzüldüm. Zaten adam eve doğru dürüst gelmiyor idare ediyorsunuz. Gibi duruyor ama görmek bile delirtebilir. Adamdan hıncınızı alamamışsınız ki. Rahatlayamamışsınız. Sadece kendinizi daha fazla düşünün artık.
Ben herşeyi anlattığım insan bile beni yargılayınca anlatmayı bıraktım. Ki sadece ona anlatırdım. Kağıda yazıyorum sonra yırtıyorum. Rahatlatıypr biraz.
Annenize çok üzüldüm. Ve ayrıca kendinizi yok sayıyor gibi hissetmenize daha çok üzüldüm. Zaten adam eve doğru dürüst gelmiyor idare ediyorsunuz. Gibi duruyo
Acımı paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Evet eşimi hayatımın odak noktasında bu kadar koyduğum için incitmişim kendimide fark etmeden. Yelkenleri çabuk indiren tarafım yufka yürekli cinsinden işte. Kendimi daha fazla düşünüp değer verebilirsem biraz daha denge sağlanacak gibi.Annenize çok üzüldüm. Ve ayrıca kendinizi yok sayıyor gibi hissetmenize daha çok üzüldüm. Zaten adam eve doğru dürüst gelmiyor idare ediyorsunuz. Gibi duruyor ama görmek bile delirtebilir. Adamdan hıncınızı alamamışsınız ki. Rahatlayamamışsınız. Sadece kendinizi daha fazla düşünün artık.
Ben herşeyi anlattığım insan bile beni yargılayınca anlatmayı bıraktım. Ki sadece ona anlatırdım. Kağıda yazıyorum sonra yırtıyorum. Rahatlatıypr biraz.
Onun iç dünyasına tanıklık ettiği için kardeşini aşırı suçlamadan ,benimde söylediklerime kulak vererek bir ortak çözüm bulma çabasına girebilir. Ya da benim bilmediğim ama onun bildiği bir şeyleri paylaşarak ışık olabilir banadaYardımcı olur mu acaba, sonucta kardesidir, onu korur sekılde davranabilir
Teşekkür ederimVallahi çok üzüldüm annenizede acil şifalar
Sanal ortamda yazıp içinizi dönebilirsinizMerhaba arkadaşlar. 10 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. Eşimin işi dolayısıyla belirli sürelerle yer değiştiriyoruz. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yakın dostluk kuranlara çok özeniyorum gerçekten. Eşimle bir sorunumuz olsa, ablalarıma bile anlatamıyorum. Sürekli ya başkasına anlatırlarsa diye güven problemi yaşıyorum. Arkadaşlık kurduğum kişilerle de olan ilişkilerimizde durum bu. Bugüne kadar çalışma hayatım olmadı. Başlarda eşimin tercihlerinden dolayı ve çocuklarımın sevgimden mahrum kalacağı düşüncesi ile(Evliliğim boyunca eşimle genelde hep uzak kaldık. Çocuklarıma tek başıma baktım)sıcak bakmadım. Ama şu an artık birşeyler yapma zamanının olduğunu biliyorum ve bunun için çabalıyorum. KPSS'ye girdim pek yüksek bir puan alamadım. Geç çalışmaya başladığım için. Ama elde ettiğim puanla en azından birşeyler yapabilmenin çabasındayım. Geçen 1 yıl içerisinde de üzücü olaylar yaşadım. Kimseye duygularımı,yaşadıklarımı anlatamadığım için kalbim yangın yeri gibi.Ev artık üzerime üzerime geliyor. Düşmek üzere olduğum an kendimi tekrar ayağa kaldırmayı başarabilen bir kişiliğe sahibim ama yorgun olduğumu hissediyorum. Eşimle de şu an uzaktayız. Çocuklar büyüdükçe babanın evde olmayışı da otorite eksikliğine sebep oluyor. Bu da bir yandan yıpratıcı sebeplerden biri. İçimde bir boşluk var. Mutsuz eden ,acıtan, hayattan zevk aldırmayan bir boşluk. Çocuklarıma baktıkça, güçlü olmaya devam etmem gerektiğini yineliyorum kendime. Ama yanlızlık hissi, kapalı kutu olma durumu beni boğuyor. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Varsa öneriniz dinlemek isterim ...
Evet , katılıyorum. Yazışılan birkaç kişi olsa oda iyi gelirSanal ortamda yazıp içinizi dönebilirsiniz
Reelde ben de artık kimseye güvenmiyorum