İçimi tam anlamıyla dökebildiğim kimse yok

Flowergirls

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
7 Mayıs 2023
35
25
Merhaba arkadaşlar. 10 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. Eşimin işi dolayısıyla belirli sürelerle yer değiştiriyoruz. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yakın dostluk kuranlara çok özeniyorum gerçekten. Eşimle bir sorunumuz olsa, ablalarıma bile anlatamıyorum. Sürekli ya başkasına anlatırlarsa diye güven problemi yaşıyorum. Arkadaşlık kurduğum kişilerle de olan ilişkilerimizde durum bu. Bugüne kadar çalışma hayatım olmadı. Başlarda eşimin tercihlerinden dolayı ve çocuklarımın sevgimden mahrum kalacağı düşüncesi ile(Evliliğim boyunca eşimle genelde hep uzak kaldık. Çocuklarıma tek başıma baktım)sıcak bakmadım. Ama şu an artık birşeyler yapma zamanının olduğunu biliyorum ve bunun için çabalıyorum. KPSS'ye girdim pek yüksek bir puan alamadım. Geç çalışmaya başladığım için. Ama elde ettiğim puanla en azından birşeyler yapabilmenin çabasındayım. Geçen 1 yıl içerisinde de üzücü olaylar yaşadım. Kimseye duygularımı,yaşadıklarımı anlatamadığım için kalbim yangın yeri gibi.Ev artık üzerime üzerime geliyor. Düşmek üzere olduğum an kendimi tekrar ayağa kaldırmayı başarabilen bir kişiliğe sahibim ama yorgun olduğumu hissediyorum. Eşimle de şu an uzaktayız. Çocuklar büyüdükçe babanın evde olmayışı da otorite eksikliğine sebep oluyor. Bu da bir yandan yıpratıcı sebeplerden biri. İçimde bir boşluk var. Mutsuz eden ,acıtan, hayattan zevk aldırmayan bir boşluk. Çocuklarıma baktıkça, güçlü olmaya devam etmem gerektiğini yineliyorum kendime. Ama yanlızlık hissi, kapalı kutu olma durumu beni boğuyor. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Varsa öneriniz dinlemek isterim ...
 
Biraz yapı meselesi. Mesela ben de kendimi çok açık bulurum. Yani bazen birine bi şey anlatırım sonra ne gerek vardı diye düşünürüm. Bu huyumdan nefret ediyorum. Biraz ketum olmak isterdim açıkçası. Hiç çocukluk arkadaşınız falan yok mu. Onu arayıp anlatsanız. En olmadı buraya yazın. Anlatmak gerçekten rahatlatıyor. Çocuklarla yalnız ilgilenmek çok zor olmalı. O da sizi bunaltmıştır eminim. Eşiniz göreve gidince arada siz de annenlere kaçın. Tebdil-i mekanda ferahlık vardır. Okula gidiyorlarsa ara tatilde gidin mesela. Ha okul demişken çocuğunuzun veli grubundan falan biriyle arkadaşlık kursanız. Hem sizin anlattıklarınızı birine anlatsa bile zaten tanımıyosunuz.
 
Evet dediğiniz doğru, biraz yapı meselesi. Çocukluk arkadaşım var ama bu kadar özel meselelere girmek istemiyorum. Çizgimi bozmak istemiyorum açıkçası. Tatillerde tek gidilen yer memleket olunca , memlekette bir yerden sonra sarmıyor. Ara tatillerde de kaçıp gitmek istiyorum fakat maddi konuları vs.düşününce oturduğum yerde kalakalıyorum. Maddi özgürlük olmayınca maalesefki istekler ve hayaller sınırlı kalıyor. Var öyle bir iki arkadaşlığım ama kendileri akrabadan, işten güçten fırsat bulamıyorlar pek. Bende üzerlerine düşmüyorum artık açıkçası
 
O zaman bize anlatın neticede herkes anonim. Sinirlenince birlikte saydırırız mutlu olunca da birlikte güleriz. Karşılıklı birer kahve içemeyiz ama olsun idare et
 
O kadar çok şey varki anlatacak... Neresinden başlasam şöyle günlerce yazmam gerekir sanırım
Bi sahne vardı ya anlat kız anlat ıncığını cıncığını diye yaprak dökümünden. Şaka bi yana çok konuşurum ama aynı zamanda iyi bi dinleyiciyim. Siz yazın burda çok güzel insanlar var. Arada arıza çıkaran oluyor ama müdahale ediliyor
 
Ben eskiden çok arkadaşıma anlatırdım derdimi sıkıntımı. Artık kendi isteğimle anlatmıyorum. Inanin anlatmamak daha iyi çünkü insanların içten içe oh dediği, sizin zorluğunuzla kendini kıyaslayıp ben iyiyim yaa diyerek kendini telkin ettiği bir dönemdeyiz bunu fazlasıyla kişide görüyorum koz olarak kullanmaya kalkışanlarda bir okdar fazla zaten anlatsanız ne olacak eşinizle aranızdaki meseleyi çözemeyecek birkaç kelimesiyle içinde yaşadığınız buhranlı duruma iyi gelemeyecek var böyle iyi gelen insanlar ama sayıları az o sebeple kimsenin boş vay tühüne ihtiyacım yok. Dertleşme babında Konuştuğum, fikir aldığım insanlar eşim annem babam ve kardeşim bukadar . Eşimle aramdaki sorunu hiçbirine yansıtmıyorum zaten ben unuturum üzüldüğümü ama ana baba unutmaz çünkü.

En azından kardeslerinizle paylasabilirsiniz bence hic kimseyle hicbirsey konusmamak fikir danisamamak da bazen zor olabilir.

Benimde 2 evladım var 8 senedir evliyim 7 yas ve 2.5 yas ziraat muhendisiyim oglum dogduktan sonra meslegimi biraktim. Bu sekilde karar almistik esimle öylede gidiyor ufaklik da okula basladiginda birseyler yapabilirim ihtiyac halinde ve 4 senedir bizde sehir degistirdik tum tanıdıklarım memlekette kaldilar basta zor geldi ama alistim. Kurslara vs gitme imkaniniz olursa sosyallesmek anlaminda fazlasiyla iyi geliyor
 
ilahi güldürdünüz beni . Eksik olmayın O kadar çok biriktirmişimki yıllardır Açıkçası eşim bir durumdan dolayı işten atıldı. Tepetaklak olduk.Şu an mahkeme süreci devam ediyor. Karşı dava açtık. Eşim farklı bir sektörde işe başladı. Eskisi gibiyiz diyemem ama az çok geçiniyoruz çok şükür, kimseye el avuç açmıyoruz en azından. Bu süreçte içimde ne kadar haklı kızgınlıklarım, öfkelerim olsa bile eşime suçlayıcı hiç bir sözde veya ithamda bulunmadım. Hep yanında olduğumu,olacağımı ,tekrar düzelteceğimizi yineledim. Desteğimi esirgememeye çalışıyorum.
Geçen yıl aynı zamanda sohbet uygulamaları üzerinden beni aldattığını yakaladım. Cinsellik üzerine görüntülü sohbetler yapılmış ,konuşulmuş vs. Tek kişiyle değil tabi birçok kişiyle. Neden yaptığını sorduğumda bana egosunu tatmin etmek için olduğunu söyledi.O zamandan beri eşime karşıda güven sorunu yaşıyorum. Hep aklımda acabalar var. Bu yüzden durduk yere sinirlenip problem çıkarabiliyorum. Geçen gecede böyle bir durum yaşandı ve şu an soğuk tavırlarla sadece gerekli durumlarda birbirimize mesaj atıyoruz
 
Kesinlikle katılıyorum size. İnsanlara bu yüzden güvenemiyor ve anlatamıyorum. Çünkü anlattığımı nerde, ne şekilde bana karşı kullanacaklarını bilmiyorum. Bir yandan da dediğiniz gibi iyi yaptığımı düşünüyorum. Kardeşlerim eşimi kötü bilmelerinden ya da yarın öbür gün eşim hakkında ileri geri arkadan konuşma yapabileceklerinden çekiniyorum

Ne güzel mesleğiniz varmış. Çocuklar belirli bir yaşa gelince tekrar çalışırsınız inşallah. En azından size kapı aralayacak birikiminiz var elinizde.

Aslında kurslara da katılım sağladım. Fitness, pilatese de gittim. Her ne kadar düzenli bir rutin oluşturamasamda spor yapmaya bayılıyorum. Şu an geri bir seviyeden de olsa İngilizce öğrenmeye çalışıyorum. Katiplik için hazırlanıyorum. Kendimi küçük görüyorum ama özgüven eksikliğimin de olduğunu düşünüyorum. ( Kendine bakmaya özen gösteren, güzelde diyebileceğimiz bir bayanım halbuki)
 
Eşimin beni aldattığını görmekte derin bir yara bıraktı bende. Beni çok sevdiğini sanarak aldatacağına ihtimal vermemiştim. İki hafta önce 5 buçuk aydan sonra 10 günlüğüne eve geldi. Ağzından mı kaçırdı bilmiyorum ama güya çalıştığı iş yerindeki bir ablanın isteğiyle , 2 erkek arkadaşıyla daha cluba gitmişler. Ordayken böyle bir şeyden söz etmemişti mesela. Sıcaklığı eskiye göre bir tık düşük gibiydi. Turizm sektörü olunca da daha bir düşündürüyor ve acabalara boğuyor...
Son görülmelerine falan bakıyorum sürekli. Yani oda bir yere kadar , ne yaptığını göremiyorum sonuçta. Kendime çok kızıyorum bunu yaptığım için , hayatımın odağına bu kadar aldığım için. Hala devam ediyorum bu şekilde yapmaya
 
Son düzenleme:
çok üzüldüm. Siz her koşulda yanında olmuşsunuz o gitmiş saçma sapan hareketler yapmış işe girip tekmeyi basmak istiyorsun gibi hissettim flower. Canı gönülden dua ediyorum inşallah en kısa zamanda atanırsın
 
Son düzenleme:
Bu arada eşimin işten atıldığından vs. ailemden hiç kimsenin haberi yok . Kayındalidem, görümcem ve kaynımdan başka kimsenin haberi yok bu durumdan
Bence en azından annene kardeşlerine söyle. Neticede onlar senin iyiliğini isterler. Bu kadar yükü tek başına sırtlanma. Aldatma olayını söyleme boşanmak istemiyorsan ama en azından işten atılmayı söyle.
 
Terapiye başlayabilirsiniz
 
Boşanma gibi bir durum söz konusu değil aslında. Çocuklarımın hiçbir şekilde bizlerin yol açmış oluğu durumlardan etkilenmelerini istemiyorum. Evet çalışmak iyi gelecek. Özgüvenimide o şekilde toparlamış olacam. Amin inşallah Çok teşekkür ediyorum güzel dualarınız için
 
Annem atılma durumunun yaşandığı esnada bir sağlık problemi yaşadı ve şu an konuşamıyor malesef. Ama çok özel olabilecek durumları onunlada paylaşmazdım. Mahkeme olumlu sonuçlanırsa ,geri işe alınırsa eşim kimsenin haberi olmasın dile düşmeyelim diye düşündüm.
 
Terapiye başlayabilirsiniz
Aslında bu durumlar yaşanmasa bile, normal zamanlarda da bazı durumlara geniş perspektiflerden bakabilmek adına terapinin bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Fakat terapi ücretleri öyle az buz olmuyor. Maddi imkanım el vermiyor açıkçası. Yoksa hiç durmadan başlardım terapiye
 
Terapiye başlayabilirsiniz
Aslında bu durumlar yaşanmasa bile, normal zamanlarda da bazı durumlara geniş perspektiflerden bakabilmek adına terapinin bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Fakat terapi ücretleri öyle az buz olmuyor. Maddi imkanım el vermiyor açıkçası. Yoksa hiç durmadan başlardım tera
Eşim beni tekrardan aldatıyormudur sizce içimi kemiren bu açıkçası. Nasıl davranmalıyım bilemiyorum. Durduk yere saçma sapan problem çıkarabiliyorum ve sonrasında pişman oluyorum. Kendime yakıştıramıyorum yaptığım bu hareketleri
 
Lütfen üzülme ama anlattığın şeyde beni en çok ne rahatsız etti biliyor musun eşini yakalamışsın ve o üzüntü ve pişmanlıktan sürüneceğine egomu tatmin ettim demiş. Yani yaptım ettim çok pişmanım demiyo bi de yüzsüz. Çocukların düzenini düşünmüyor ya da sizin gitmeyeceğinizden emin. Bence boşanmayacaksan bile süründür. Her şeyi yüzüne vur. Ben yıllarca çocukları gül gibi büyüttüm işten atıldığında bile sana destek oldum sen bana bunu reva gördün diye konuş. Bi kendine gelsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…