İlk yoruma cevabım : Babalık yapmıyor değil,parayı nafaka olarak degik de çocuk yanında iken bizzat çocuğa harcamak istiyor.Baba oldu koca olamadi,bana ödüyor gibi düşünüyor nafakayı...Klasik 'yasim geciyor, ilk bulduğum erkekle bir b.k olmayacağı apaçık belli de olsa evleneyim' evliliği, klasik 'adam pislik çıktı rıza baba,ama olsun, hele damızlık olarak kullanayım,ayrilirim' arzusu .
Bence en baştan yüzünü görüp kabul etmeniz de , boşanma kararınizdan donmeniz de hep yaşınız 36 olduğu için.
Benim çevremde (kendi teyzem de dahil) o kadar çok kadın var ki sırf yaşı geçiyor diye saçma salak adamlarla evlenip, adamın gerçek yüzünü görüp, birkaç yıllık evlilikte resmen fiziksel olarak görülecek kadar yaslanıp yine de adamı damızlık olarak kullanıp bebek dogurup ayrilan. Bu hikayelerde ne hikmetse damızlık baba bir kuruş nafaka da vermiyor, bir gün babalık yapmiyor. Çünkü baba da farkında aslında baba değil damızlık olduğunu ...
Bu saatten sonra bence bakış açınızi değiştirmeye calisin. İstediğiniz bebekmis ve almışsınız. Damızlık eski kocanız da görevini yapmış, sizi anne yapmış. Geri kalan şeyler de başınızın gözünüzün sadakasi olsun.
Adamın çocugunuza babalık yapmamasina da şaşırmayın, üç kuruş parayı oğluna çok görüp nafaka artimi söz konusu olunca onu silen adam hayatindan sizi ve sizden olan çocuğunu mu silmeyecek???
Şu cumlene çok şaşırdım. Paragrafa baksana;
Adamı besledim
Maddi destek sagladim
Aile kurdum
Neden benle evlendi anlamadım. Yani basiretin mi bağlandı??? Adam senle tam da bu yüzden evlendi. Bu devirde bir kuruş para harcamadan evlendi, düğün ile altın geldi (adama araba mı aldınız o parayla bilemem), insan gibi bir eve geçti, tüm eşyaları kadına kitledi, sabah kahvaltısı hazır, akşam yemeği hazır,evde bedava hizmetçi, oğluna da bakiyor, geceleri gönlünü de hoş ediyor. Yetmiyor 4 sene öncenin parasıyla asgari ücretin yarısı kadarını kocalık yapıyorsun diye sana ödüyor.
Böyle evliliği kim istemez???
Sormanız gereken soru 'ben neden onunla evlendim' olmaliydi ama onun da cevabı belli, biyolojik saatiniz işleniş, korpuden önce son cikis diye bu adama sarılmışsiniz.
Keşke daha güzel bir evliliğiniz olsaymis ama kendi seçiminizi yaşamissiniz.
O adam daha Nisanda özüne döndüğünde,hatta daha öncesinde telefonuna başka kadınlardan aramalar geldiğinde biliyordunuz ki önünüzde iki seçenek var;
1) Bekar ve çocuksuz olarak devam etmek
2)boşanmış ve çocuklu olarak devam etmek.
İlk secenek sizi daha çok korkutmuş ki ikinciye yonelmissiniz . Çoğu kadının yaptığı gibi
Bence kurban rolundeydeniz hemen çıkın, bu benim secimimdi, benim tercihimdi, leş gibi bir insanla da olsa canım ogluma kavuştum, deyin. Adamı eski koca olarak degil de bir nevi sperm bankası olarak görün. Bırakın döllerini nerede sacarsa sacsin.
Nikahtan önceki hatalarına rağmen nikahi yapmamaliydim, burada haklısınız.Bunda benim biyolojik saatimden çok çevrenin evlen evde kaldın baskısı etkili oldu.Herkese gereken cevabı vermedigim için suçluyum.Hos cevabı verince de agresif,dili pabuç gibi oluyorsun.Klasik 'yasim geciyor, ilk bulduğum erkekle bir b.k olmayacağı apaçık belli de olsa evleneyim' evliliği, klasik 'adam pislik çıktı rıza baba,ama olsun, hele damızlık olarak kullanayım,ayrilirim' arzusu .
Bence en baştan yüzünü görüp kabul etmeniz de , boşanma kararınizdan donmeniz de hep yaşınız 36 olduğu için.
Benim çevremde (kendi teyzem de dahil) o kadar çok kadın var ki sırf yaşı geçiyor diye saçma salak adamlarla evlenip, adamın gerçek yüzünü görüp, birkaç yıllık evlilikte resmen fiziksel olarak görülecek kadar yaslanıp yine de adamı damızlık olarak kullanıp bebek dogurup ayrilan. Bu hikayelerde ne hikmetse damızlık baba bir kuruş nafaka da vermiyor, bir gün babalık yapmiyor. Çünkü baba da farkında aslında baba değil damızlık olduğunu ...
Bu saatten sonra bence bakış açınızi değiştirmeye calisin. İstediğiniz bebekmis ve almışsınız. Damızlık eski kocanız da görevini yapmış, sizi anne yapmış. Geri kalan şeyler de başınızın gözünüzün sadakasi olsun.
Adamın çocugunuza babalık yapmamasina da şaşırmayın, üç kuruş parayı oğluna çok görüp nafaka artimi söz konusu olunca onu silen adam hayatindan sizi ve sizden olan çocuğunu mu silmeyecek???
Şu cumlene çok şaşırdım. Paragrafa baksana;
Adamı besledim
Maddi destek sagladim
Aile kurdum
Neden benle evlendi anlamadım. Yani basiretin mi bağlandı??? Adam senle tam da bu yüzden evlendi. Bu devirde bir kuruş para harcamadan evlendi, düğün ile altın geldi (adama araba mı aldınız o parayla bilemem), insan gibi bir eve geçti, tüm eşyaları kadına kitledi, sabah kahvaltısı hazır, akşam yemeği hazır,evde bedava hizmetçi, oğluna da bakiyor, geceleri gönlünü de hoş ediyor. Yetmiyor 4 sene öncenin parasıyla asgari ücretin yarısı kadarını kocalık yapıyorsun diye sana ödüyor.
Böyle evliliği kim istemez???
Sormanız gereken soru 'ben neden onunla evlendim' olmaliydi ama onun da cevabı belli, biyolojik saatiniz işleniş, korpuden önce son cikis diye bu adama sarılmışsiniz.
Keşke daha güzel bir evliliğiniz olsaymis ama kendi seçiminizi yaşamissiniz.
O adam daha Nisanda özüne döndüğünde,hatta daha öncesinde telefonuna başka kadınlardan aramalar geldiğinde biliyordunuz ki önünüzde iki seçenek var;
1) Bekar ve çocuksuz olarak devam etmek
2)boşanmış ve çocuklu olarak devam etmek.
İlk secenek sizi daha çok korkutmuş ki ikinciye yonelmissiniz . Çoğu kadının yaptığı gibi
Bence kurban rolundeydeniz hemen çıkın, bu benim secimimdi, benim tercihimdi, leş gibi bir insanla da olsa canım ogluma kavuştum, deyin. Adamı eski koca olarak degil de bir nevi sperm bankası olarak görün. Bırakın döllerini nerede sacarsa sacsin.
İkinci yoruma cevabım
Kendime elbetteki değer veriyorum.Kendime değer veriyor olmak kimsenin biseyine ihtiyacımız olmadığı anlamına gelmiyor.Belki şimdi böyle iyiyim diyebiliyoruz ama birkac sene sonra biz de sevmek sevilmek dusunulmek isteyeceğiz.Ben isterim şahsen.Oglumun da yeri ayrıKıymetimizi başkası bilmesin biz kendi kıymetimizi bilsek böyle değersiz adamlara 5 dk ayirmayiz zaten ama bize bu ogretilmedi, bizde buna sığınmayı seviyoruz.
Valla keyfim son derece yerinde, oğlu mu sağlıkla kucağıma aldım 1000 tane kocaya değişmem1 sene sonunda eşyalarım daha yeni gelecek. Davayida anlasmaliya çevireceğiz yakında, harika bir şekilde boşayacağım oğlum biraz daha büyüsün ise de girerim, başkalarının bana dayattığı hayati yaşamayı reddedip kendime yenilmedigim için daha bir seviyorum artık kendimi
Yani işin özü kendi yanlış secimlerinizin kurbanı olmuşsunuz. Sanki 36 değil de hayatın en başında,her şeyi tozpembe gören 16lik gelin adayi gibi davranmissiniz .İlk yoruma cevabım : Babalık yapmıyor değil,parayı nafaka olarak degik de çocuk yanında iken bizzat çocuğa harcamak istiyor.Baba oldu koca olamadi,bana ödüyor gibi düşünüyor nafakayı...
Onu yaşım geçiyor diye seçmedim,36 dan önce de alternatifler oldu fakat içim almadı onları,bu adamı sevdim..Fakat sevmiş olsam da doğru insan olmadığına iyice kanaat getirdigimde nikahliydik ve o zaman da şimdi yaptığı gibi bosanmam ben,6 senede bosanirsin kendi kendine demişti..Madem evli olmakta ısrar ediyor madem vaatlerde bulunuyor o halde ne kaybederim devam edeyim dedim,bir yıl süresi var bu sürede değişen bir şey olmazsa süre sonunda bosanabilirsem bosanirim dedim..Ama bir yandan da zor bir şey, düşünsenize yaş 36,nikahın bir yılı dolduğunda 37 olacaksınız,adam bosanamiyorum derse en az 3 yıl daha atacak.Hayatim resmen adamin elindeydi.
Bu arada boşanmaktan vazgeçtigime dair bisry yazmadım ki,davam tam gaz devam ediyor..
Adam zaten sizi istememiş, o kadar istememis ki aslında boşanmaya dünden razı. O sizi ikna etmek yerine siz onu ikna etseydiniz ilk senenizde boşanırdiniz.Düğün gününe 20 gün kala, ben sıkıldım dedi heyecanım bitti..Bunu da yuttuktan sonra eşya almak için Ankara'ya gitme konusunun gündeme gelisi ve gelmeyin istemiyorum demesiyle bende ipler koptu .
Öncelikle iyi dilekleriniz için teşekkür edip sonra da bir iki yanlış tespite geleyim :Yani işin özü kendi yanlış secimlerinizin kurbanı olmuşsunuz. Sanki 36 değil de hayatın en başında,her şeyi tozpembe gören 16lik gelin adayi gibi davranmissiniz .
Bu adamla yolun başında donseniz neden adam engel olsun ki?
Zaten daha en başında, düğün olmadan size şu cümleyi kurmamış mi?
Adam zaten sizi istememiş, o kadar istememis ki aslında boşanmaya dünden razı. O sizi ikna etmek yerine siz onu ikna etseydiniz ilk senenizde boşanırdiniz.
Çevreniz yüzünden ayrilamadim demişsiniz ama herkes zaten ayrilmaniza dünden razı. Ananenizi tansiyon hastası yapan adamı kim ailesinde ister ki?
Devamı da hatalar silsilesi. Adam eve kuruş getirmiyor, adamın yatakta marifeti yok, adamın dili yılan gibi zehir saciyor.
Sinek kadar kocam olsun, başımda bulunsun,hesabı.
E bir seneniz doldu, şimdi bosanin.
Ama siz hamile kalmayı seçmişsiniz.
Sonra üstüne aldatma da kanıtlanmış, nihayet kopmussunuz,ailenize gelmişsiniz. Bu sefer de iki güzel söz söyledi diye tekrar mideniz almış adamla barismissiniz.
Yani sevgiye, iki güzel söze bu kadar mı açtiniz da böyle iğrenç eve, lokmalarini sayan adama geri döndünüz???
Resmen 'insanin kendine ettiği kötülüğü yedi köy bir araya gelse edemez' atasözünün özeti gibi olmuş...
Neyse, olan olmuş. Geçen gül gibi yillariniza olmuş. Muhtemelen şu içine attığınız kötü evliliğin izleri ileriki yillariniza sağlık problemi olarak bir yerlerden çıkacak ama yine de zararın neresinden dönsen kardır , diye düşünün.
Bu arada benim teyzem de sırf yaşı geçti diye evlendi, defalarca terketti terketti geri döndü. Adam çalışmaz,eve bir kuruş para vermez, kadının ailesinin evinde bedava yaşar,adam işin ucundan tutmaz,adam yaralı parmaga isemez,ağzından bir güzel söz çıkmaz... Adamı yıllarca aileye musallat etti, gerginligi kavgasiyla hepimizin huzurunu kaçırdı. Önceleri 'babam hasta, duyarsa kalp krizi gecirir' bahanesine sığınırdi boşanmamak için. Sonra dedem de öğrendi adamın gerçek huyunu, o da dedi; 'o adamı evimden kov,bosa' diye. Baktı artık babam üzülmesin diye katlaniyorum bahanesi de kalmadı,
Herkesin boşan demesine rağmen otuzlari bitmeden çocuk doğurdu. Adam tabii çocuğa da bakmadı, her şey daha kötü oldu, derken tam ayrildilar kadın yine birleşti, sonra yine ayrıldılar yine birleşti... Saçma sapan şeyler. Derken onuncu yılın sonunda nihayet boşandı, boşandığı gibi de yenisini buldu evlendi, şimdi daha mutlu :)
Olan olmus, umarım bundan sonraki hayatınızda büyük kararlar alırken mantık suzgecinden geçirip iyice düşüne düşüne alırsınız.
Bu saatten sonra yapacağınız şey oglunuzs sıkı sıkı sarılıp kötü evliligin izlerini silmek için kendine yatırım yapmak. Terapi mi olur, yoga mi olur, aile dizimi seansları mi olur bilmiyorum ama sakın ihmal etme . Yoksa ilerleyen yıllarda bu içine attigin olaylar gerçekten seni hasta eder. Annemin arkadaş çevresi kötü evliliklerle senelerce mücadele edip en sonunda boşanmış kadinlarla dolu. Ve çoğunun ellili yaşların sonuna doğru vücudunda hastalıklar çıkamaya başladı , doktorları 'temel sebebi psikolojik' dedi. O yüzden yaşı atmışlara gelmişken terapi almaya başlayanlar bile oldu..sen hiç o yaşları bekleme, şu iğrenç adamın sende yarattigi pis duygularla yuzlesip kurtulmak için mücadele et.
Sonra da oğlunla mutlu bir hayat yasa.
Maşallah, güzel de bir mesleğin var. Kimseye muhtaç değilsin... Daha ne?
Umarım tam anlamıyla hazır olduğunda hayatına sana ve oğluna kıymet verecek güzel birisi girer
Rabbim herşeyi gönlüne göre versin senin ve oğlun içinMerhabalar,sadece biraz iç dökmek ve zamanı geldikçe yaşadıklarımı ve yasayamadiklarimi buradan okuyarak kendime hatırlatmak için yazmak istedim.
İlişkiler konusunda hep şanssız oldum ben. Babam ile aram iyi değildi,beni para için kullanamadığı için sevmezdi.Bir erkek tarafından sevilmeye hep aç oldum belki de bu yüzden..Bu açlığı doyurabilmek ve kendi ailemi kurabilmek için bekleyiş içinde oldum.
Öğretmenim, ailemden uzakta çalıştım en baştan beri.10 yıl yalnız yaşadım.Cevrem aynı kişilerden olustugu ve gerçek yaşamda karsi cinse karşı girişken biri olmadığım için sanalda denedim şansımı..Karsima sanalda çıkan kişiler özellikle de yalnız yaşadığımı öğrenince cinsel amaçlı yaklaştılar.Reelde de tanıştığım tanistirildiklarim oldu fakat onlarla da olmadı, frekanslar tutmadı.
Bir arkadaşımın aracılığıyla 32 yaşında iken biriyle ilişkiye başladım.Her şey o kadar hızlı gelişti ki 5 ay sonrasına düğün salonu ayarlamış bulunduk.Dusunuyorum da nasıl cesaret etmişim, neyse..O kişiyle aile evimizde düğün arifesinde bana el kaldırması sebebiyle nişanı attım ayrıldık.Oylece bitti gitti..
Aradan 4 yıl geçti başkasıyla tanıştım,bu sefer sanaldan.Aranilan kanı bulmuş gibi hissediyordum,tam istediğim adamdi bana göre..İki kere boşanmış,8 yaşında bir erkek çocuğuna sahip ve borcu gırtlağında olan biri oluşuna bile bakmadım.Evcimen,beni her gece arayıp uzun uzun sohbet eden, beni motive edip rahatlatan biriydi.Gün içinde hem arayıp hem mesajlar atıyor mesajlarıma da anında karşılık WhatsApp a baktığımda benimle en son ne zaman yazismissa o zaman online olmuş görünüyordu.Farkli şehirlerde olmamıza rağmen birine bu kadar guvenebilecegimi düşünmezdim.Butun bu artarinin yanında sivri dili de vardı, çabuk kırıyordu.Bu sebepten ayrılmak istediğimde ilişkiye sıkıca sarılıp bırakmıyordu da..
Fakat aklımi karıştıran şeyler de yok değildi.Yanima toplam 4 kez geldi bunlardan ikisinde benim yanımda onu kayıtlı olmayan bir numara aradı,arayan kadındı..Sorunca benim kendisine tam net bir şey söylemediğini iddia etti.Oba bağlanmıştım,inanmak istedim sanırım,devam ettik. Onun aceleci tavrıyla hemen bir nişan hemen nikah yaptık.Nişan günü öyle kustahlik etmişti ki babaannem o günden beri tansiyon hastası oldu.İs arkadaşlarıma rezil olmamak için ortamı bozmadım çünkü öncesinde de bir düğün bozmuslugum vardı, utandım.Neredeyse bütün önemli günlerde olay çıkardı..
Düğün gününe 20 gün kala, ben sıkıldım dedi heyecanım bitti..Bunu da yuttuktan sonra eşya almak için Ankara'ya gitme konusunun gündeme gelisi ve gelmeyin istemiyorum demesiyle bende ipler koptu telde bağırıp çağırdım kapattım ayrıldık.Herkes ayrıldığıma çok sevindi,sevmediler onu..Avukat avukat gezdim bir yıl dolmadan boşanma olamayacağını öğrendim.15 günlük bir ayrılıktan sonra tekrar yazdı,yalvarmalar, vaatler, özür dilemeler vs..Nasılsa bosanamiyoruz şans vereyim düzelmezse oyke bosanirim dedim,ailemi de karşıma alarak devam ettim.
5 ay sonrasında tayinle onun iline geldim düğün yaptık.Ailem yanımda olmadı,ailesiz bir düğün yaptık ama mutluydum.. Akrabalarım gelmişti 30-32 kişi..
Düğün yaptıktan sonra kabus başladı.Sanki 10 yıllık evliyiz,sohbet yok bişey yok,ilgi yok,sürekli beni eleştiriyor hakaret ediyor asagiliyordu.Bunlari yapıp yarım saat içinde gönlümü de alıyordu bir şekilde.Sevgim vardı o sebeple kin tutamiyordum.Bu arada eve ben bakıyordum.İki yıl beni idare et çok borcum var biliyorsun demisti olur demiştim,hani artık onunla yaşanacaktım ya güya !! Sakınca görmedim.Evin bütün yükü bendeydi,eve eşyayı ben aldım bir kuruşu geçmedi beklemedim de zaten, ayrıca kendisine aylık 600 EFT yapıyordum,ek iş yapıyordu bıraksın da bana vakit ayırsin diye..
Oğlu iki haftada bir geliyordu bir akşam kalıyordu.Cocuk çok kıskançlıklar hırçınlıklar yaptı o konuya girmeyeyim..Nafaka azaltma davası açınca babasiyla ilişkiyi kopardı,tam 4 yıldır ortalarda yok.
Bir yılımız bu şekilde geçti..Bu arada ben anne olmak istiyordum fakat beyimiz benim zaten çocuğum var biz zateh aileyiz diyerek çocuk konusunda pürüz çıkarıyordu.Bosanalim dedim çocuğa ikna oldu,boşanma konusunda çok ciddiydim çünkü anneliğe çok hazırdim istiyordum, bastan söyleyecekti istemiyorsa..
Ben hamile kaldım.Hamilelik zateh riskli başlamıştı.Bir de bu adam bana köpek gibi davranmaya başlamıştı eski günleri arar olmuştum.Benimle ayrı odada uyuyor, yaptığım yemeği yemiyor, benimle fotoğraf çekinmek istemiyor, yolda kolumu kolundan çıkarıp ayrı yurumek istediğini söylüyor,yok yere kavga cikarip artık gönlümü almıyor,sebepsiz yere surat asiyor, mesafe koyuyordu...Dr düşük riskinden dolayı her rapor verdiğinde benimle tartışıyordu.
İki ayrı günde evde birbiriyle aynı (benimkinden farklı)sac telleri gördüm..birer tane ama..özenle yerleştirilmiş gibi..Başka bir gün koltuğun altında yabancı bir toka buldum, sordum ne bileyim dedi hepsine de..
Evde tam hafta sonu kahvalti hazırlıyorum,ottan sebepten pürüz çıkarıp ben yemicem yürüyüş yapicam diyip çıkıyordu kahvaltıyı yalnız yapıyordum,2 saat sonra fln geliyordu neşeli bir şekilde.Benimle yine mesafeli ama..
Bir gün de yine 4 aylık hamileyim filan,birden eve kol ağrısıyla girdi.Randevu almış doktora gidecek saatini bekliyor,oysaki hiç aklima gelmiyor günlük randevu alınmayacagi..Ben de eşlik etmek istedim gerek yok dedi..gelirim gelmezsin derken onunla gittim.Beni,kayıt yaptıracağım bekle diyerek girişte dakikalarca beklettikten sonra geldi üste çıktık.Guya röntgen çekinecek cüzdanını ve telini verdi sende dursun diye.. cüzdanın içine haydi ihtiyari bir bakayım dedim sıkıntıdan, bozuk para yerinde bir prezervatif.. Yemin ediyorum o kaynar suyu tepemden aşağıya hissettim.Ne yapacağımı bilemedim, eve gitmeye sabredemeyip orada sordum ilk hesabı,önce güldü sonra da , görmüyor musun neye benziyor dedi.Evde ise bana açıklama yapma gereği bile duymadan , master bu sorular seni yer, yerinde olsam bosanirdim dedi gayet sakin ve gülümser bir tavırla ve salonda TV sini açtı izledi.Ben zaten yeni Kanama geçirmiştim,WC ye gidince riskinin arttığını farkettim ve o durumda bebegimi de kaybedip kafayı siyirmamak adına o konuyu geçici olarak rafa kaldırdım.Bu olaydan sonra zaten ufacık şeyde beni evden kovmaya başlamıştır.Erken gelmişsin desem of kapı orda sana mı laf anlatacağım derdi mesela..üstüne bi cümle daha kursam defollll diye bağırıp apartmanı inletirdi..8 aylık hamileyken de yapti bunu,lohusayken de..Hamilrleyim çocuk düşmesin,lohusayik sütüm kesilmesin diye diye gururumu ayaklar altına alarak oturdum çaresizce..
Bu örnekler uzar gider..
Evde eşyalarım vardı takdirleri bitmemiş olan.Onlari ona bırakacağıma evi yakardım daha iyi.Onlar olmasa çantamı alıp çıkabilirdim.
Tabi cinsellik denen şey çocuğa hamile kaldığım ilişkide kalmıştı.Hamileyken hamile kadınla mi iyyy derdi,doğum sonrasinda da istemiyorum zorla mı cümlesini kullandı..
Yine bir kovmanin ardından eşyaları yavaş yavaş toplamaya başlamıştım umrunda bile olmadı,hatta kolilemeye yardım etti, nakliyeci ayarladi,eşya taşımaya yardım etmek için de iş yerinden izin aldığını söyledi..krize girdim seni buralarda sakin görmeyeyim olay çıkaririm,bir yuva dağılıyor farkında mısın dedim,ortada bir yuva görmediğim için sorun etmiyorum dedi ve çayını alip gitti içeri..
Eşyaları evden çıkarttı nakliyeciler..3.5 aylık bebeğim kucağımda, arkadaşım psikolojik destek için yanımda sağolsun.
Üç yıldır ayrı evde yaşıyoruz,ben oğlum annem babam..Bunun ilk iki yılında çocuğu bahane edip barışmak istedi,moralim cok iyi değildi,bosluktaydim,çocuk da hassas noktam, kabul ettim.Her şey daha da kötüye gitti.. Bir kere o prezervatif tokat gibi yüzüme çarpıyordu o eve her döndüğümde..olmadı..O da iyilesmemi beklemedi çünkü gerçek anlamda pişmanlik yaşamadı,söylediği gibi değildi..Beni incitmekten zevk alıyor.
Bir yıl oldu davamı açalı..Davayı açınca şoka girdi, soluğu bixim evde aldi..Yine yalvarmalar, ağlamalar, özürler, vaatler..Asla asla artık asla...Hele ki o son tartışmada söylediği sözlerden sonra...ve bir de dava açar açmaz o eski hemşire sevgilisi ile yazışmasi da varken...Hiç hiç hiçbirini affedemem.
Dava süreci devam ediyor, bir yıldan fazla süreceği kesin..
Gün geçtikçe öz güvenim yerine geliyor,kendimi sevmeye kendime bakmaya tekrar başladım.Fakat öfkem gün geçtikçe artıyor... Madem geçinmeye gönlü yoktu neden evlendi,neden ben...Neden sevgi dolu davranıp evlenince buzdolabı oldu..Evet aslında sivri dili ile başladı sivri dili ile de bitiyor bu evlilik,balık baştan kokmuş ama sacma bir şekilde hoşgördum,hata ettim.
Ben bu adamı besledim,maddi destek sağladim,onunla bir aile kurdum,benimle neden evlendiğini hala çözebilmis değilim..
Vay be neler yaşamışım,bunlar yüzde 50 lik kismi anca eder diyeyim..
Bundan sonra en büyük dileğim oğlumla sağlıklı mutlu huzurlu uzun seneler geçirmek.
Ona iyi bir anne olabilmek..
Canımmm her zamanki gibi çok hakllisinPurpplee canım sen de mutlu, huzurlu bir evlilik hayatını elbette hakediyorsun /hakediyordun
bazen hayatta iyi günde kötü günde diyerek hayat yolculuğumuzda bundan sonra birlikte diye elini tuttuğumuz elimizi yarı yolda bırakabiliyor
Bu bizi sarsmış olsa bile yıkmamalı aksine öldürmeyen acı bizi daha güçlü ve dimdik bir şekilde hayata bağlamaya vesile olmalı
Kalan hayatımızda daha seçici, daha kendimize ait prensiplerimizi ön plana çıkardığımız ,sürekli de verici olmayan biri haline dönüştürmeli...
Kendi değerimizi bilmeli,kendimizi sevmeliyiz...
Bencillik ,arsızlık, edepsizlik kesinlikle değil bu ...
En azından ben 3 senedir artık böyle düşünüyor ve yaşıyorum. Tıpkı eski eşyalar kıyafetler gibi insanları da gereksizse hayatımdan çıkarıyorum
Daha bir hafiflediğimi hissediyorum
Bazen hayatta başımıza gelen ve bize kendimizi kötü hissettiren olaylar ,kişiler belki de kendimizi geliştirmemiz potansiyellerimizin farkında olmak, iki yüzlü ilişkilere son vermek için de bir fırsat olabiliyor.
Canımmm aynen öyle oldu bende de.. Aydınlanma yaşıyorum resmen son bir yıldır.Buralara sığmayan nankörlükler,hadsizlikler yaşadım, kendime geliyorum ama çok şükür.Zararin neresinden dönsen kar.Ofkem artıyor ve önde bana zarar veriyor,içten içe affedip kendimi özgürleştirmeye çalışıyorum.Onun nankörlükleri onun sorunu benimle ilgili değil,bakışım bu yönde değişiyor.Purpplee canım sen de mutlu, huzurlu bir evlilik hayatını elbette hakediyorsun /hakediyordun
bazen hayatta iyi günde kötü günde diyerek hayat yolculuğumuzda bundan sonra birlikte diye elini tuttuğumuz elimizi yarı yolda bırakabiliyor
Bu bizi sarsmış olsa bile yıkmamalı aksine öldürmeyen acı bizi daha güçlü ve dimdik bir şekilde hayata bağlamaya vesile olmalı
Kalan hayatımızda daha seçici, daha kendimize ait prensiplerimizi ön plana çıkardığımız ,sürekli de verici olmayan biri haline dönüştürmeli...
Kendi değerimizi bilmeli,kendimizi sevmeliyiz...
Bencillik ,arsızlık, edepsizlik kesinlikle değil bu ...
En azından ben 3 senedir artık böyle düşünüyor ve yaşıyorum. Tıpkı eski eşyalar kıyafetler gibi insanları da gereksizse hayatımdan çıkarıyorum
Daha bir hafiflediğimi hissediyorum
Bazen hayatta başımıza gelen ve bize kendimizi kötü hissettiren olaylar ,kişiler belki de kendimizi geliştirmemiz potansiyellerimizin farkında olmak, iki yüzlü ilişkilere son vermek için de bir fırsat olabiliyor.
Amin canım hepimizin gönlüne göre versin Rabbim, öncelikle de can sağlığı versinRabbim herşeyi gönlüne göre versin senin ve oğlun için
Çocuğa ödenen nafaka çocuğun hakkı, davadan önce ben de onun kuruşuna tenezzul etmiyordum ama şimdi az bile veriyor diyorum.Bedava babalık yok öyle..Valla ben nafakada istemiyorum 5 kuruşunu da kabul etmiyorum. Söz sahibi olamıyor işteuzaktan uzaktan bakıyor mutlulugumuza
Gücün hiç eksilmesin inşallah, gelmiş geçmiş olsun. Önünde aydınlık yıllar olsunMerhabalar,sadece biraz iç dökmek ve zamanı geldikçe yaşadıklarımı ve yasayamadiklarimi buradan okuyarak kendime hatırlatmak için yazmak istedim.
İlişkiler konusunda hep şanssız oldum ben. Babam ile aram iyi değildi,beni para için kullanamadığı için sevmezdi.Bir erkek tarafından sevilmeye hep aç oldum belki de bu yüzden..Bu açlığı doyurabilmek ve kendi ailemi kurabilmek için bekleyiş içinde oldum.
Öğretmenim, ailemden uzakta çalıştım en baştan beri.10 yıl yalnız yaşadım.Cevrem aynı kişilerden olustugu ve gerçek yaşamda karsi cinse karşı girişken biri olmadığım için sanalda denedim şansımı..Karsima sanalda çıkan kişiler özellikle de yalnız yaşadığımı öğrenince cinsel amaçlı yaklaştılar.Reelde de tanıştığım tanistirildiklarim oldu fakat onlarla da olmadı, frekanslar tutmadı.
Bir arkadaşımın aracılığıyla 32 yaşında iken biriyle ilişkiye başladım.Her şey o kadar hızlı gelişti ki 5 ay sonrasına düğün salonu ayarlamış bulunduk.Dusunuyorum da nasıl cesaret etmişim, neyse..O kişiyle aile evimizde düğün arifesinde bana el kaldırması sebebiyle nişanı attım ayrıldık.Oylece bitti gitti..
Aradan 4 yıl geçti başkasıyla tanıştım,bu sefer sanaldan.Aranilan kanı bulmuş gibi hissediyordum,tam istediğim adamdi bana göre..İki kere boşanmış,8 yaşında bir erkek çocuğuna sahip ve borcu gırtlağında olan biri oluşuna bile bakmadım.Evcimen,beni her gece arayıp uzun uzun sohbet eden, beni motive edip rahatlatan biriydi.Gün içinde hem arayıp hem mesajlar atıyor mesajlarıma da anında karşılık WhatsApp a baktığımda benimle en son ne zaman yazismissa o zaman online olmuş görünüyordu.Farkli şehirlerde olmamıza rağmen birine bu kadar guvenebilecegimi düşünmezdim.Butun bu artarinin yanında sivri dili de vardı, çabuk kırıyordu.Bu sebepten ayrılmak istediğimde ilişkiye sıkıca sarılıp bırakmıyordu da..
Fakat aklımi karıştıran şeyler de yok değildi.Yanima toplam 4 kez geldi bunlardan ikisinde benim yanımda onu kayıtlı olmayan bir numara aradı,arayan kadındı..Sorunca benim kendisine tam net bir şey söylemediğini iddia etti.Oba bağlanmıştım,inanmak istedim sanırım,devam ettik. Onun aceleci tavrıyla hemen bir nişan hemen nikah yaptık.Nişan günü öyle kustahlik etmişti ki babaannem o günden beri tansiyon hastası oldu.İs arkadaşlarıma rezil olmamak için ortamı bozmadım çünkü öncesinde de bir düğün bozmuslugum vardı, utandım.Neredeyse bütün önemli günlerde olay çıkardı..
Düğün gününe 20 gün kala, ben sıkıldım dedi heyecanım bitti..Bunu da yuttuktan sonra eşya almak için Ankara'ya gitme konusunun gündeme gelisi ve gelmeyin istemiyorum demesiyle bende ipler koptu telde bağırıp çağırdım kapattım ayrıldık.Herkes ayrıldığıma çok sevindi,sevmediler onu..Avukat avukat gezdim bir yıl dolmadan boşanma olamayacağını öğrendim.15 günlük bir ayrılıktan sonra tekrar yazdı,yalvarmalar, vaatler, özür dilemeler vs..Nasılsa bosanamiyoruz şans vereyim düzelmezse oyke bosanirim dedim,ailemi de karşıma alarak devam ettim.
5 ay sonrasında tayinle onun iline geldim düğün yaptık.Ailem yanımda olmadı,ailesiz bir düğün yaptık ama mutluydum.. Akrabalarım gelmişti 30-32 kişi..
Düğün yaptıktan sonra kabus başladı.Sanki 10 yıllık evliyiz,sohbet yok bişey yok,ilgi yok,sürekli beni eleştiriyor hakaret ediyor asagiliyordu.Bunlari yapıp yarım saat içinde gönlümü de alıyordu bir şekilde.Sevgim vardı o sebeple kin tutamiyordum.Bu arada eve ben bakıyordum.İki yıl beni idare et çok borcum var biliyorsun demisti olur demiştim,hani artık onunla yaşanacaktım ya güya !! Sakınca görmedim.Evin bütün yükü bendeydi,eve eşyayı ben aldım bir kuruşu geçmedi beklemedim de zaten, ayrıca kendisine aylık 600 EFT yapıyordum,ek iş yapıyordu bıraksın da bana vakit ayırsin diye..
Oğlu iki haftada bir geliyordu bir akşam kalıyordu.Cocuk çok kıskançlıklar hırçınlıklar yaptı o konuya girmeyeyim..Nafaka azaltma davası açınca babasiyla ilişkiyi kopardı,tam 4 yıldır ortalarda yok.
Bir yılımız bu şekilde geçti..Bu arada ben anne olmak istiyordum fakat beyimiz benim zaten çocuğum var biz zateh aileyiz diyerek çocuk konusunda pürüz çıkarıyordu.Bosanalim dedim çocuğa ikna oldu,boşanma konusunda çok ciddiydim çünkü anneliğe çok hazırdim istiyordum, bastan söyleyecekti istemiyorsa..
Ben hamile kaldım.Hamilelik zateh riskli başlamıştı.Bir de bu adam bana köpek gibi davranmaya başlamıştı eski günleri arar olmuştum.Benimle ayrı odada uyuyor, yaptığım yemeği yemiyor, benimle fotoğraf çekinmek istemiyor, yolda kolumu kolundan çıkarıp ayrı yurumek istediğini söylüyor,yok yere kavga cikarip artık gönlümü almıyor,sebepsiz yere surat asiyor, mesafe koyuyordu...Dr düşük riskinden dolayı her rapor verdiğinde benimle tartışıyordu.
İki ayrı günde evde birbiriyle aynı (benimkinden farklı)sac telleri gördüm..birer tane ama..özenle yerleştirilmiş gibi..Başka bir gün koltuğun altında yabancı bir toka buldum, sordum ne bileyim dedi hepsine de..
Evde tam hafta sonu kahvalti hazırlıyorum,ottan sebepten pürüz çıkarıp ben yemicem yürüyüş yapicam diyip çıkıyordu kahvaltıyı yalnız yapıyordum,2 saat sonra fln geliyordu neşeli bir şekilde.Benimle yine mesafeli ama..
Bir gün de yine 4 aylık hamileyim filan,birden eve kol ağrısıyla girdi.Randevu almış doktora gidecek saatini bekliyor,oysaki hiç aklima gelmiyor günlük randevu alınmayacagi..Ben de eşlik etmek istedim gerek yok dedi..gelirim gelmezsin derken onunla gittim.Beni,kayıt yaptıracağım bekle diyerek girişte dakikalarca beklettikten sonra geldi üste çıktık.Guya röntgen çekinecek cüzdanını ve telini verdi sende dursun diye.. cüzdanın içine haydi ihtiyari bir bakayım dedim sıkıntıdan, bozuk para yerinde bir prezervatif.. Yemin ediyorum o kaynar suyu tepemden aşağıya hissettim.Ne yapacağımı bilemedim, eve gitmeye sabredemeyip orada sordum ilk hesabı,önce güldü sonra da , görmüyor musun neye benziyor dedi.Evde ise bana açıklama yapma gereği bile duymadan , master bu sorular seni yer, yerinde olsam bosanirdim dedi gayet sakin ve gülümser bir tavırla ve salonda TV sini açtı izledi.Ben zaten yeni Kanama geçirmiştim,WC ye gidince riskinin arttığını farkettim ve o durumda bebegimi de kaybedip kafayı siyirmamak adına o konuyu geçici olarak rafa kaldırdım.Bu olaydan sonra zaten ufacık şeyde beni evden kovmaya başlamıştır.Erken gelmişsin desem of kapı orda sana mı laf anlatacağım derdi mesela..üstüne bi cümle daha kursam defollll diye bağırıp apartmanı inletirdi..8 aylık hamileyken de yapti bunu,lohusayken de..Hamilrleyim çocuk düşmesin,lohusayik sütüm kesilmesin diye diye gururumu ayaklar altına alarak oturdum çaresizce..
Bu örnekler uzar gider..
Evde eşyalarım vardı takdirleri bitmemiş olan.Onlari ona bırakacağıma evi yakardım daha iyi.Onlar olmasa çantamı alıp çıkabilirdim.
Tabi cinsellik denen şey çocuğa hamile kaldığım ilişkide kalmıştı.Hamileyken hamile kadınla mi iyyy derdi,doğum sonrasinda da istemiyorum zorla mı cümlesini kullandı..
Yine bir kovmanin ardından eşyaları yavaş yavaş toplamaya başlamıştım umrunda bile olmadı,hatta kolilemeye yardım etti, nakliyeci ayarladi,eşya taşımaya yardım etmek için de iş yerinden izin aldığını söyledi..krize girdim seni buralarda sakin görmeyeyim olay çıkaririm,bir yuva dağılıyor farkında mısın dedim,ortada bir yuva görmediğim için sorun etmiyorum dedi ve çayını alip gitti içeri..
Eşyaları evden çıkarttı nakliyeciler..3.5 aylık bebeğim kucağımda, arkadaşım psikolojik destek için yanımda sağolsun.
Üç yıldır ayrı evde yaşıyoruz,ben oğlum annem babam..Bunun ilk iki yılında çocuğu bahane edip barışmak istedi,moralim cok iyi değildi,bosluktaydim,çocuk da hassas noktam, kabul ettim.Her şey daha da kötüye gitti.. Bir kere o prezervatif tokat gibi yüzüme çarpıyordu o eve her döndüğümde..olmadı..O da iyilesmemi beklemedi çünkü gerçek anlamda pişmanlik yaşamadı,söylediği gibi değildi..Beni incitmekten zevk alıyor.
Bir yıl oldu davamı açalı..Davayı açınca şoka girdi, soluğu bixim evde aldi..Yine yalvarmalar, ağlamalar, özürler, vaatler..Asla asla artık asla...Hele ki o son tartışmada söylediği sözlerden sonra...ve bir de dava açar açmaz o eski hemşire sevgilisi ile yazışmasi da varken...Hiç hiç hiçbirini affedemem.
Dava süreci devam ediyor, bir yıldan fazla süreceği kesin..
Gün geçtikçe öz güvenim yerine geliyor,kendimi sevmeye kendime bakmaya tekrar başladım.Fakat öfkem gün geçtikçe artıyor... Madem geçinmeye gönlü yoktu neden evlendi,neden ben...Neden sevgi dolu davranıp evlenince buzdolabı oldu..Evet aslında sivri dili ile başladı sivri dili ile de bitiyor bu evlilik,balık baştan kokmuş ama sacma bir şekilde hoşgördum,hata ettim.
Ben bu adamı besledim,maddi destek sağladim,onunla bir aile kurdum,benimle neden evlendiğini hala çözebilmis değilim..
Vay be neler yaşamışım,bunlar yüzde 50 lik kismi anca eder diyeyim..
Bundan sonra en büyük dileğim oğlumla sağlıklı mutlu huzurlu uzun seneler geçirmek.
Ona iyi bir anne olabilmek..
Cokkkk teşekkür ediyorumGücün hiç eksilmesin inşallah, gelmiş geçmiş olsun. Önünde aydınlık yıllar olsun
Doğrusunu söylemek gerekirse şuan bu düşünceyi kaldıramıyorum, baba ilgisi meselesini değil tabiki. Gerçi kendisinin pek de ilgileneceğini sanmıyorum, bu konuda çekimser olma taraftariyim sanırım. Ondan bir enkaz kalacağına hiçbirşey kalmasın daha iyiÇocuğa ödenen nafaka çocuğun hakkı, davadan önce ben de onun kuruşuna tenezzul etmiyordum ama şimdi az bile veriyor diyorum.Bedava babalık yok öyle..
canım hiç mi söz hakkı olmayacak çocugun hayatında..Ben bu şahıstan çok çirkinlikler gördüm ama maalesef çocuğu bu işe katamiyorum.Baba yerine konulmayi hiç hak etmiyor ama çocuğun psikolojik gelişimi için dengesiz de olsa bir baba ilgisine ihtiyacı hep olacak neyazikki..
Burada çok haklısın.Ondan bir enkaz kalacağına hiçbirşey kalmasın daha iyi
Doğru..Yok zaten devamlı durup bunları düşünmüyorum.Ara ara bir öfke halı geliyor ve içimi boşaltmak istiyorum hepsi bu, yoksa hayat cokkk güzel, böyle bir adama köle olmaktan kurtulmak cokkkk güzelBen şuna inanıyorum hayatta beli bir düzenin içindeyiz, siz bu adamla tanışacaktınız bunlar yaşanacaktı ve oğlunuz olacaktı ki oldu da o yüzden kendinizi çok fazla bu konular üzerinde düşünmeyin klasik olacak ama spor yapın, film izleyin bir meslektaşınız olarak kendinizi geliştirin yabancı dil olarak hayat kısa ama ne kadar kendinizi donatırsanız iyidir.
Aynen öyle. Ne kadar zorlarsan o kadar kıymetin biliniyor bu her konuda böyle. Sahip olduğumuz eşyalarda bile böyle değil mi?İkinci kez yaptım o hatayı,önceki kişi zamanında da eşyaya gerek yok sonra alırız, şöyle böyle yaparız demistim.Kiymet bilecekler sandım.Ne kadar fedakarlık edersen kendi değerini o kadar düşürüyorsun bunu iyi öğrendim
Teşekkür ederim.Aynen öyle. Ne kadar zorlarsan o kadar kıymetin biliniyor bu her konuda böyle. Sahip olduğumuz eşyalarda bile böyle değil mi?
Konunuzu okurken sizin adınıza çok üzüldüm. Kurtulmanız çok iyi olmuş. Gerçekten zarardan dönmüşsünüz. Lütfen artık o adamın sözlerine kanmayın. Oğlunuz için kanmayın.dönseniz her şey daha kötüye gidecek daha iyiye değil. Her şey gönlünüze göre olsun inşallah