zamana ihtiyacımız var. gerçekten başkasının acısını hissedebiliyorsan insansın sözü çok doğruymuş. kalbim acıyor bu sebeple artık bakamıyorum haberlere falan.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
hiç tadım tuzum yok
- Konu Sahibi Wurstria
- Başlangıç Tarihi
- 15 Şubat 2015
- 13.342
- 47.034
- 798
Ben kotu sureclerde kendime zaman veririm. En son bosandigimda kendime sure verdim, durusmadan sonra 1 ay. Bu 1 ay icinde hersey serbest. Duzensiz uyku, yemek, sigara, kahve, asosyallik ama 1 ay sonunda hersey normale dönecek. O sure benim sindirme ve kabullenme zamanim. Bunlari bunlari yasadim, hayatta hersey var, hayat devam ediyor gibi telkinlerde bulunurum kendime. Sizede tavsiye ederim bunu. Yasadiginiz acıyı birgunde, bir haftada aşmak mumkun olmayabilir. Onemli olan düştüğünüz yerden ayaga kalkip devam edebilmek
- 24 Haziran 2016
- 7.308
- 26.263
- 548
Bu ara hepimiz de var bu mutsuzluk zamn lazım.kızlar merhaba. son bir aydır falan zaten tatsız bir haldeydim bir de yaşananlar, o felaket falan iyice keyfimi kaçırdı her konuda. deprem bölgesinde değilim ama sık sık deprem olan hatta 1-2 sene gibi yakın zamanda da yıkıcı deprem yaşamış bir şehirdeyim. haliyle kimsede psikoloji kalmadı. uzmanlar rutinlerinize dönün diyor, mecburen dönüyoruz iş vs gibi ama o kadar keyifsiz, o kadar tatsız ki her şey anlatamam. şimdi diyeceksiniz ki ya millet her şeyini kaybetti sen tatsızım diyorsun. benim tatsızlığımın üzerine tatsızlık ekleyen şey de o zaten emin olun. artık haberlere, sosyal medyaya vs pek bakmıyorum. ne enkaz görmek istiyorum ne de depremle alakalı bişey. bi yanım diyor ki, bak hayat ne kadar kısa bundan sonra saçma şeyler için üzülme, her anın tadını çıkar, yaşamayı sev, kendini daha çok sev... diğer yanım da diyor ki, iş güç, para, ev araba gibi şeyler için uğraşsan ne olacak, bak 1 dk'da yerle bir oldu hepsi diyor. ay beynim de kalbim de ikiye ayrıldı sanki.
kendimi yalnız hissediyorum. arkadaşlarla bile görüşesim gelmiyor buna rağmen. hem sohbet etmek istiyorum hem de iki cümle kuracak enerjiyi kendimde bulamıyorum. son ilişkim ihanet yüzünden bitti. zaten zor güvenen biriyim, bu saatten sonra ilişkilere de inancım kalmadı. yapmaz dediğim insan bile bunu yapıyorsa herkes yapar benim gözümde. tanışmak isteyen insanları eskiden ciddiye alabilirdim artık kesinlikle ciddiye alamıyorum kimseyi. tanıyasım yok. tanıyıp bişeyler hissetmeme düşüncesi hevesimi kırıyor. hissedip de hüsrana uğrama düşüncesi daha büyük heves kırma nedeni benim için. hep başa sarıyorum ilişkilerde. o yüzden bu aralar hiçbir şey istemiyorum. evet ihanet bir karakter sorunu, o insan daha önceki sevgililerini de aldattığını söylemişti. artık insanların birbirini aldatmayacağına yönelik düşüncelerim tamamen bitti. ay bu çok kötü bir düşünce.
öyle içimi dökmek için buraya konu açmak istedim. sahip olduğum her şeye her gece şükrediyorum, onda bi sıkıntı yok. ama günlerim bomboş geçiyor. sanki içim bomboş gibi. hem toplumsal olaylar hem de kendi hayatım buna sebep oldu. ne dersiniz kızlar, bahara toparlar mıyız?
yani hayatımın çok da aşırı parlak olmadığı bir döneme denk gelmesi kötü oldu. çünkü ayrıldığımda ben sadece sevgilimi değil aynı zamanda en yakın arkadaşımı da kaybettim. daha doğrusu o beni kaybetti. böyleymiş nasip, ne yapalım.
çok haklısın. sürekli stres stres de bir yere kadar. arkadaşın için çok üzüldüm, başın sağolsun... allah erken almış onu yanına. kaç günümüz var bilmiyoruz, mümkün olduğunca iyi geçirmek boynumuzun borcu bence.
- 9 Ağustos 2016
- 4.515
- 6.708
- 158
- 36
Kimin tadı tuzu var ki.kızlar merhaba. son bir aydır falan zaten tatsız bir haldeydim bir de yaşananlar, o felaket falan iyice keyfimi kaçırdı her konuda. deprem bölgesinde değilim ama sık sık deprem olan hatta 1-2 sene gibi yakın zamanda da yıkıcı deprem yaşamış bir şehirdeyim. haliyle kimsede psikoloji kalmadı. uzmanlar rutinlerinize dönün diyor, mecburen dönüyoruz iş vs gibi ama o kadar keyifsiz, o kadar tatsız ki her şey anlatamam. şimdi diyeceksiniz ki ya millet her şeyini kaybetti sen tatsızım diyorsun. benim tatsızlığımın üzerine tatsızlık ekleyen şey de o zaten emin olun. artık haberlere, sosyal medyaya vs pek bakmıyorum. ne enkaz görmek istiyorum ne de depremle alakalı bişey. bi yanım diyor ki, bak hayat ne kadar kısa bundan sonra saçma şeyler için üzülme, her anın tadını çıkar, yaşamayı sev, kendini daha çok sev... diğer yanım da diyor ki, iş güç, para, ev araba gibi şeyler için uğraşsan ne olacak, bak 1 dk'da yerle bir oldu hepsi diyor. ay beynim de kalbim de ikiye ayrıldı sanki.
kendimi yalnız hissediyorum. arkadaşlarla bile görüşesim gelmiyor buna rağmen. hem sohbet etmek istiyorum hem de iki cümle kuracak enerjiyi kendimde bulamıyorum. son ilişkim ihanet yüzünden bitti. zaten zor güvenen biriyim, bu saatten sonra ilişkilere de inancım kalmadı. yapmaz dediğim insan bile bunu yapıyorsa herkes yapar benim gözümde. tanışmak isteyen insanları eskiden ciddiye alabilirdim artık kesinlikle ciddiye alamıyorum kimseyi. tanıyasım yok. tanıyıp bişeyler hissetmeme düşüncesi hevesimi kırıyor. hissedip de hüsrana uğrama düşüncesi daha büyük heves kırma nedeni benim için. hep başa sarıyorum ilişkilerde. o yüzden bu aralar hiçbir şey istemiyorum. evet ihanet bir karakter sorunu, o insan daha önceki sevgililerini de aldattığını söylemişti. artık insanların birbirini aldatmayacağına yönelik düşüncelerim tamamen bitti. ay bu çok kötü bir düşünce.
öyle içimi dökmek için buraya konu açmak istedim. sahip olduğum her şeye her gece şükrediyorum, onda bi sıkıntı yok. ama günlerim bomboş geçiyor. sanki içim bomboş gibi. hem toplumsal olaylar hem de kendi hayatım buna sebep oldu. ne dersiniz kızlar, bahara toparlar mıyız?
