- 18 Haziran 2015
- 975
- 1.127
- 113
- 38
- Konu Sahibi kaldi2sene
-
- #1
Düşünüyorum ama eşime bu sorunları anlatinca hep saçmalık diyor..Neden ayrılmayı düşünmüyorsunuz?
Çalışıp kendinizi geçindirecek durumunuz varsa neden kahır çekiyorsunuz?
Bu psikoloji sizi sadece hasta eder ve o sizi hiç görenler yine görmeye devam ederler.
Yazık etmeyin kendinize.
Şu hayatta insanın kendisinden daha değerli hazinesi yok
Düşünüyorum ama eşime bu sorunları anlatinca hep saçmalık diyor..
Bundan boşanalım diyemezsin diyor..
Aldattımmi seni şiddet mi var diyor..
Halbuki ben kendimi dünyanın en yalnız insanı hissediyorum. .
Sonra ailem hiç istememisti esimi .. Ben istedim evlendim .. onlara olan kizginligim da var...
Evet çalışan biriyim .. güzel bi bayanim .
Bi yandan da korkuyorum. ...
Haklısın. Zaten yalnız değil miyim ????Köle gibi hissetmek senin kendi elinde ve lakin.
Zaten hiç kimsenin seni senden fazla düşünmediğini yaşayarak öğrenmişsin, atasözleriyle değil. Öyleyse bu durumu değiştirmek için birşeyler yap, sana biçilen köleliği kabullenme. Yalnız hissediyorum deyip oturma. Eşin mesela, en basitinden, üzgünüm ama boşanmalık eş. Cinsellik nedir bilmemek evlilikte çok ciddi bi sorun, hadi bi sağlık sorunu olur falan tamam da, çözümü olan bişeye hiç tenezzül bile etmiyorsa bunun sağlıkla bi ilgisi yoktur, bencillikten, seni önemsememektendir. Bunu nasıl kabul edebiliyorsun? Yani kendi işini bitirip yataktan çıkıp giden bi adam ben yanımda hayal bile edemiyorum, en fazla 2-3 kere konuşur anlataya çalışırdım, ki sen karşlığında dinlenmeyip "dırdır etme" cevabı almışsın falan. Nasıl kabul edebiliyorsun bunu tekrar soruyorum?
Bunları kabul edip gereken tepkileri vermezsen kendini köle konumuna sen düşürmüş oluyorsun, farkında mısın?
Evet bende sizinle aynı fikirdeyim.Ailenize diyecek söz yok.
Eşinize de anlam veremedim. Kaybetme korkusu yok sanırım. 3 gün telefonları acmamak ne demek ya ? Nasıl bir inat bu ki siz bulundugunuz yerde yalnizsiniz. Hiç mi merak edip ne yaptı acaba demiyor ? Esiniz varken de yalnızsınız bosansanizda yalnız olacaksınız. Kendi ayaklarinizin üstünde duruyormussunuz zaten. Sıfırdan baslayamaz misiniz ?
Bilenler bilir. 26 yaşındaki erkek kardeşimin benim evli olarak bulunduğum ile tayini çıkmıştı ve ailem sürekli bizimle kalmasını istemişti. . (3 yil boyunca) Kardesim ve babam ise konuya pek manidar bi şekilde baskı ile yaklaşıp; kardeşimin eşyalarını esimle bizim yaşadığımız eve, biz işte iken yerlestirmis; emri vaki yapıp bide üstüne babam karşıma geçip (ikisi birlikte) " kira 3 e bölünecek ( dikkatinizi çekerim 2 ye de bölünmuyor , beyefendi daha az para versin diye 3e bolunuyor) sen eşin ve kardeşin yasayacaksiniz bu evde.. " demis , üstüne kardeşim şunu eklemişti :" hazır burafa kurulu ev varken neden dışarı gidip para vereyim, hem yemeğimi temizligimi de yaparsın. . "
Son çare gidip anneme yalvarmistim eşim istemiyor demiştim .. annem benim yanımda iken hii olmaz tabi deyip - babam ve erkek kardeşimin yanında 180 derece çark ederek " bi gardasini sigdiramadin evine " demiş, eşimin önünde sana yazıklar olsun deyip kapıyı çarpıp bana veda dahi etmeden ogullarina ev aramaya gitmislerdi.......
Bu arada ben 40 derece ateşle yatiyordum annem 1 gün olsun aramadi..
Sonra aradı, ben bi umut beklerken, tum samimiyetsizligiyle canimmm napiyosun , oglanin tisortu kalmış sende onu getir oğlan seviyor dedi.........
Kardesim (ona sayısız iyilik yapmama rağmen) 1 kere dahi arayip abla ne yaptın demedi. ..
Neden çünkü benimle işi menfaati bitti. Herseyini ayarlamistim........
Neyse esimle olan tartışmalara hiç girmeyrcegim bile..
Hala ailemi ona savunmaya çalıştım..
Neyse 1 aydir eşim farklı bi ile göreve gitti..
Ve dun sacma sapan bosey icin kıyameti kopardı. ..
Neden... 3 gundur beni aramiyor. .
Arıyorum açmıyor. .
Neden? Çünkü onun kuralları geçerli ..
Beni cezalandiriyor...
Terör bölgesi burasi. . Evde günlerdir tek basimayim.... is ev başka bişey yok..
Yoruldum artık. .
Size de oldu mu ?
Ne aileniz ne eşiniz kimse sizi düşünmüyor herkes kendi derdi ile fazlasiyla meşgul ve kendinizi yapayalniz hissediyorsunuz.....
Birilerinin hayatında ise yaradiginiz , onları hoş tuttugunuz için varsınız. . Ne bileyim bi elektrik süpürgesi gibi biseysiniz..
2 yıldır evlisiniz ama eşiniz erken boşalma sorunu olduğunu bildigi halde, cozum aramaz.. işini halledip defolup gider yataktan..
Cinsellik nedir bilmezsiniz..
Defalarca konuştuğunuz halde -dirdir etme - denilir...
Sanki şu an şurada geberip gitsem , hickimsenin umrunda olmayacak.....
Insan ailesi eşi dahi olsa yapayalniz kalabiliyormus bunu öğrendim...
Kendimi ; yemek yapan , çalışan eve para getiren , temizlik yapan ve hayatta hiçbir değeri olmayan bir köle gibi hissediyorum. . Duygularim onemsiz, bi kalbim dahi olamaz çünkü yetistirmem gereken işler var .. şikayet etme hakkım yok.. yoksa eşim her zamanki gibi evi terk eder gider.. korku ile yaşıyorum. .
Sanki elimde bi sopa var bi ipte cambazim, yürümeye çalışıyorum. .
Sanki şu an şurada ölsem kimse ama hiç kimsem yok... sokaktaki kedi köpeğin Dahı bi besleyeni karşılıksız ekmek vereni var.. ama benim hayatımda yok...
Dışarda yağmur yağıyor ve ben mümkün olsa şu yağmur damlalarinin arasına karışıp gitmek istiyorum. ..........
Ne diyeyim.. Birilerinin hayatında ise yaradigim sürece varım .. ailem ve eşim başta olmak üzere. ..
Dedim ya .. şu an şurada kaybolup gitmek mümkün olsa keşke. ...
Yoo kendimi seviyorum.Acikcasi hepimizin hayati benzer seyirde ilerliyor hemen hemen. Kimse kimse icin karsiliksiz beklentisiz saf sevgi sunmuyor. Evlat anne arasinda belli yasa kadar var o, belli yastan sonra hayat bu sekilde ilerliyor. Muhim olan insanin kendini sevmesi. Sen kendini sevmiyosun. Sorun bu aslinda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?