Merhaba arkadaşım. seni çok iyi anlıyorum. benim de yaşım 28 yakında 29 olacağım. ve hiç evlenemeyecekmişim gibi geliyor artık. ben de bazen çok umutsuzluğa düşüyorum,çok kafama takıyorum ve bu mesele beni yıpratıyor. Allaha sığınıp dua edersem rahatlıyorum ancak. yalnızlığa hiç dayanamıyorum. şu an ailemle kalıyorum. ama iki yıl önce başka yerde görev yapıyordum ve yalnız kalmıştım ve bir süre ev arkadaşım yoktu. işte o dönem var ya her gün ağlıyordum. Allahım, bir ev arkadaşı gönder diye ve bir süre sonra çok iyi bir ev arkadaşı geldi bana. ama o da evlendi 3-4 ay sonra gitti. anlatmak istediğim nereye kadar ailemle arkadaşla gider ki hayat. bir arkadaşım geçen gün dedi ki "evlen iyi kötü bir eşin ve ardında önünde koşturan çoluğun çocuğun olsun aile bir yere kadar." ne kadar haklı. abilerim, ablam var evliler beni gittikleri yere götürürler, aralarına sürekli alırlar ama onlar birer aile akşam olunca evlerine çekiliyorlar mutlu mesut yaşıyorlar bense yapayalnızım annem ve babam anlamıyor beni. evlilik adına yapılan her tanışmada ya da eve gelen her görücüde beni yeni bir heyecan alıyor inşallah bu kez olacak hissediyorum diyorum. ama olmuyor. boşuna umutlanıyorum. çok yoruldum çok. uyuyamıyorum bak saat kaç ve daha da uyumam. Rabbim, bu mübarek günlerin hatırına, duaların hürmetine sana tez vakitte bir yuva kurmayı nasip etsin inşallah.
görücü olayını ben de sevmiyorum artık eve birilerinin gelmesine tahammülüm yok ama başka yolu da yok gibi. insan biraz da fırsatları kendi yaratacak, ama bende de fırsat yaratacak girişimcilik yok.
Evlenen pişman evlenmeyen pişman ne olacak bu insanların hali :)
Ben 25 yaşındayım bana bile evde kalıcaksın bu gidişle en azından flört et birileriyle diye baskı uygulanıyor.
Ama ben evlenmenın hersey demek olduguna ınanmıyorum..
Bekarlık sultanlıktır hanımalar :) Alnınıza yazılmıssa er ya da gec zaten yuvanızı kuracaksınız, suanın tadını cıkarın.
Hic evlenmemis, otuz yasin uzerinde ve artik pek de umudu kalmamis olan arkadaslar sorum size. Gunler bir sekilde geciyor. Kimimiz calisiyoruz, kimimiz hobilerimizle zaman geciriyoruz, kosturuyoruz ama geceler size de cok uzucu ve uzun geliyor mu? Neler yapiyorsunuz? Zamaninizi nasil geciriyorsunuz? Ve en onemlisi moralinizi nasil yuksek tutuyorsunuz?
Ben hala ailemle yasiyorum. Cocukmusum gibi odam var, evlilerin evi varken. Bu gucume gidiyor. Odamda bir suru ceyizim var ozenle secip ozenle sarip sarmaladigim. Evim olsa, kendi zevkimce dosesem diye hayal kurmak bile aci veriyor. Ailemle yasamak gucume gidiyor dedim ama Allah onlari basimdan eksik etmesin. Bir gun gelecek onlar olmayacak. Ben ne yapacagim o zaman yapayalniz? O kadar korkuyorum ki.
En kotusu de amacsiz yasamak. Ne icin yasiyorum ki ben? Calismak icin mi? Gezip tozmak deseniz herkes evli kimle gezeyim, yalniz mi? Coluk cocuk yok. Bombos bir hayat. Varligim ya da yoklugum neyi degistiriyor ki? Hic evlenmemis bir halam var. Annesi babasi uzun zaman once vefat etmis tabi. İki kardesi var ama herkes kendi hayatini yasiyor. Oyle olmaktan cok korkuyorum. Kismet deyip geciyoruz. Ama isyan etmemek elde degil. O kadinin ne gunahi var da onun kismetine boyle yalnizlik ve bos bir hayat dusmus?
Yardim edin arkadaslar. Psikolojim cok kotu. Eger benim kismetim de boyleyse koca bir hayat nasil dayanacagim? Siz nasil dayaniyorsunuz?
hiç birşey için geç değil evde oturup durmakla kimseyi bulamazsın ama. gez toz farklı insanlarla tanış arkadaş ortamlarına gir bu işler kolay değil malesef ama eminim ki çabalarının karşılığını alırsın hem moralinde yerine gelir
ya alnımıza yazılmadıysa işte bundan çok korkuyorum
içine kapanan insanların özgüveni yokmu yani bunu mu demek istiyosunuz size katılmıyorum .....
Artık hiç içimden gelmiyor. Aslında kısmet çıkmıyor değil, çevremde birileri var ama içim ısınmıyor ki. Bir de ailem hiç baskıcı olmadığı hatta çok modern olduğu halde ben yapı olarak dar kafalıyım galiba. Öyle kimseleri yanıma yaklaştırmam. Aman aranıyor mu demesinler aman hakkımda kötü bir şey düşünmesinler diye yer bitiririm kendimi.
Arkadaşlar bir çogunuzun yazdıklarını okudum sizi okdar iyi anlıyorumki aynı duyguları çok yaşadım saçma sapan insanlarla zaman öldürdüm en güzel yaşlarımı heba ettim yalnız kaldım agladım zırladım hatta depresyonların alasını yaşadım artık şurdan ilaçlar içeyimde bu hayat bitsin dediğim anlarım oldu ama biryandan da çok dua ettım Allah ım dedim beni sana yakınlaştıracak hayırlı bir eş nasip et dedim hatta mayıs aylarındaydı sanırım hıdırellez de kagıta dileğimi anlatan eş çizdim gül agacının dibine gömdüm (bunu mutlaka deneyin) ve o sene eşimle tanıştım allah başımdan eksik etmesin melek gibi bi insan karıncayı bile incitmez çok ani bi evlilik oldu ama inanın o insan karşınıza çıktıgında hissediyorsunuz bu insan dogru insan diyorsunuz demem o ki ne istiyorsanız Allah tan isteyin hepinize inş hayırlı kısmetler versın Rabbim.... evlilik tabiki güzel ama dogru insanı bulmak gerek... benim piskologum var şöyle söylemişti hiç unutmam güzel evlilik cennet kötü evlilk cehennemdr...
Sanirim herkes o anlattigin duygulari yaşiyor, ben 25 yaşindayim ve bekarim sevgilim falanda yok, bi ara çok takiyordum kafaya ama şimdi nedendir bilinmez artik aklima bile gelmiyor
tabi etrafimdakiler sürekli söylüyor ne zaman evleneceksin diye falan, o zaman birşey diyemiyorum
evde ise keyfim yerinde, çalişiyorum, ama zoruma giden şeylerde oluyor, mesela eve perde alinacak annemle bir türlü anlaşamiyoruz, sonrada ben yok anne bu olsun dedigimde "sen kendi evine alirsin ondan" diyor o zmaan zoruma gidiyor, mobilya içinde ayni şey oluyor, veya en basidinden, mutfak dolaplarini falan yerleştirince ve bir hafta sonra hiçbirşeyin benim koydugum gibi olmadigini görünce çok sinirleniyorum ama yapacak birşey yok neticede annemlerin evi
kızlar bakın tam 4 ay önce bunları yazmışım şimdi ise okuyup gülüyorum
ben evlenme kararı bile aldım şimdi
umudunuzu kaybetmeyin, darısı hepinizin başına
26 yaşındayım seninle aynı şekilde düşünüyorum. Sanki hiçbir zaman evlenemicekmişim gibime geliyor. Günler kendimi avutmakla geçiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?