- 14 Nisan 2015
- 531
- 477
Spora yazil parayi pesin ver derim :)
mükemmeliyete değil yapabileceklerine odaklan ve aradaki farkı farket.o zaman herşey çorap söküğü gibi gelir.kilo kısmında bende aynıyım.bir türlü beceremedim.Hiç birşeyi beceremeyen bir BEN var karşınız da. İnsanlarla konuşamayan, aşık olamayan, zayıflayamayan, hiçbirşey öğrenemeyen bir beden ve ruh.
Çok sıkıldım bu durumdan 27 yaşıma girdim. Değişmek istiyorum. Olmuyor. Hep erteliyorum. Spora gideceğim diyorum. Saate bakıyorum eve 8.30 da gelmişim. Hafta sonları birşey yapayım diyorum. olmuyor. Beynim durmuş gibi sadece bilgisayara bakıyorum. Yada sadece öylece oturuyorum. Çok ama çok tembelleştim. Bir dil öğrenmek istiyorum ama kahrolası beynime girmiyor. Biraz sosyalleşeyim diye kültür merkezin de görevli oldum. Millet konuştu konuştu insanlar nasıl bu kadar rahat konuşabilir diye düşündüm sürekli. Kendimi çok ezik hissettim insanların yanında. Arkadaşlarımın yanındada öyleyim. Herkes birşey konuşuyor. Ben birşey söylediğim zaman ya beni duymuyorlar yada araya laf giriyor. sözümü bitiremiyorum ve böyle böyle bende susmayı öğrendim. Konuşmak istiyorum gerçekten ama nasıl ne konuşacağımı bilmiyorum. Ve internet üzerinde konuştuğum zaman ise çenem hiç durmuyor. Her konuda konuşabiliyorum. Tabi İkili muhabbet edebiliyorum fakat utana sıkıla. Ve 25 yaşındayken kendime söz vermiştim 30 yaşına gelene kadar her konuda mükemmel bir kadın olacağım diye. 2 sene geçti ve hiçbirini yapamamak çok canımı sıkıyor.
ve insanlar beni çok küçük görüyorlar ve ciddiye bile almıyorlar. Gerçekten değişmek istiyorum. Ama şu tembelliğimi bir türlü yenemiyorum.
Kilo vermek icin oncelikle yediklerinize dikkat ederek baslayin spora da zamaniniz oldugunda baslarsiniz. Diyet ve yürüyüş baslangic olarak yeter simdilik. Ve zayifladikca kendinize olan guveniniz yerine gelir.
İletisim kurma konusunda da kendinize guvenin kendinizi dinletmeyi bilin. Ben de sizin gibiydim insanlar beni duymuyor diyordum ama kendime guvenerek aştım bu sorunu. Kisisel gelisim ve iletisim kitaplari okuyabilirsiniz ayrıca.
Dil ogrenme konusunda ogrenme isteginiz mi yok yoksa ogrenmede mi gucluk yaşıyorsunuz? Bu da onemli. Benim b12 eksikliğim varmis mesela aklimda tutamazdim hicbir seyi ama tedavi gördüm cok sukur eskisinden daha iyiyim.
Ha bir de cok kitap okuyarak bilgi dagarciginizi arttirmaniz da konusma konusunda isinize yarayacaktır. Her konuda soyleyecek 3-5 bilgi olur aklinizda :)
En onemlisi her sey ozguvenden geciyor.
Eger az miktarda yiyorsaniz sıkıntı yok o zaman yag seker tuz ve hamur isi tarzi seylere dikkat edin yeter. Fazla hareket etmiyorsaniz ondan alıyorsunuzdur. Unutkanlik varsa b12 degerinize baktirin derim. Benimki asiri derecede düşmüştü cok etkiliyor gercekten.yemek yemeyi seviyorum ama diyet değilde ihtiyacım olan spor. çünkü millet 2 tabak yemek yiyorsa ben yarım tabakla doyuyorum. mesleğim gereği yayınevinde çalışıyorum ve çok fazla kitap okuyorum nedendir bilmiyorum ama iki kişi olarak iletişim sağlıyorum ama toplulukta sorun yaşıyorum. Bu aralar sürekli unutuyorum, öğrenmede felan güçlük çekiyorum.
Dinlenmeme meselesi bence senle değil arkadaşlarının karakteriyle ilgili. Maalesef günümüzde insanlar dinlemeyi bilmiyorlar. Yalnız yüksek sesle konuşup cazgırlık yapanlar dinleniyor. Bence bu sağlıklı bir iletişim değil.Onlar için karakterinden taviz verme. Kendin gibi naif insanlar bulup, arkadaşlık yapsan daha iyi olur.Hiç birşeyi beceremeyen bir BEN var karşınız da. İnsanlarla konuşamayan, aşık olamayan, zayıflayamayan, hiçbirşey öğrenemeyen bir beden ve ruh.
Çok sıkıldım bu durumdan 27 yaşıma girdim. Değişmek istiyorum. Olmuyor. Hep erteliyorum. Spora gideceğim diyorum. Saate bakıyorum eve 8.30 da gelmişim. Hafta sonları birşey yapayım diyorum. olmuyor. Beynim durmuş gibi sadece bilgisayara bakıyorum. Yada sadece öylece oturuyorum. Çok ama çok tembelleştim. Bir dil öğrenmek istiyorum ama kahrolası beynime girmiyor. Biraz sosyalleşeyim diye kültür merkezin de görevli oldum. Millet konuştu konuştu insanlar nasıl bu kadar rahat konuşabilir diye düşündüm sürekli. Kendimi çok ezik hissettim insanların yanında. Arkadaşlarımın yanındada öyleyim. Herkes birşey konuşuyor. Ben birşey söylediğim zaman ya beni duymuyorlar yada araya laf giriyor. sözümü bitiremiyorum ve böyle böyle bende susmayı öğrendim. Konuşmak istiyorum gerçekten ama nasıl ne konuşacağımı bilmiyorum. Ve internet üzerinde konuştuğum zaman ise çenem hiç durmuyor. Her konuda konuşabiliyorum. Tabi İkili muhabbet edebiliyorum fakat utana sıkıla. Ve 25 yaşındayken kendime söz vermiştim 30 yaşına gelene kadar her konuda mükemmel bir kadın olacağım diye. 2 sene geçti ve hiçbirini yapamamak çok canımı sıkıyor.
ve insanlar beni çok küçük görüyorlar ve ciddiye bile almıyorlar. Gerçekten değişmek istiyorum. Ama şu tembelliğimi bir türlü yenemiyorum.
hepinize çok teşekkürler :)
Bugün spora gitmeyi planlıyoruz bizim apartmanca...
Dün Apartmandaki kızlar olarak doğum günü partisi yaptık. Ve orada dinlendiğimi farkettim her konuda konuştuk çünkü.
Aynı şekilde diğer arkadaşlarımın yanındada konuşmayı deneyeceğim. Belki de sesim çıkmıyor diye beni duymuyorlardır. Yada ilgilenmediğim konu olunca söylediklerim çekici gelmiyordur. Ama ben yinede hepsini seviyorum :) ozaman ilk değişme programına bugün başlayabilirim. Tabiki karakterimi değiştirmicem onu yapamıyorum
Hiç birşeyi beceremeyen bir BEN var karşınız da. İnsanlarla konuşamayan, aşık olamayan, zayıflayamayan, hiçbirşey öğrenemeyen bir beden ve ruh.
Çok sıkıldım bu durumdan 27 yaşıma girdim. Değişmek istiyorum. Olmuyor. Hep erteliyorum. Spora gideceğim diyorum. Saate bakıyorum eve 8.30 da gelmişim. Hafta sonları birşey yapayım diyorum. olmuyor. Beynim durmuş gibi sadece bilgisayara bakıyorum. Yada sadece öylece oturuyorum. Çok ama çok tembelleştim. Bir dil öğrenmek istiyorum ama kahrolası beynime girmiyor. Biraz sosyalleşeyim diye kültür merkezin de görevli oldum. Millet konuştu konuştu insanlar nasıl bu kadar rahat konuşabilir diye düşündüm sürekli. Kendimi çok ezik hissettim insanların yanında. Arkadaşlarımın yanındada öyleyim. Herkes birşey konuşuyor. Ben birşey söylediğim zaman ya beni duymuyorlar yada araya laf giriyor. sözümü bitiremiyorum ve böyle böyle bende susmayı öğrendim. Konuşmak istiyorum gerçekten ama nasıl ne konuşacağımı bilmiyorum. Ve internet üzerinde konuştuğum zaman ise çenem hiç durmuyor. Her konuda konuşabiliyorum. Tabi İkili muhabbet edebiliyorum fakat utana sıkıla. Ve 25 yaşındayken kendime söz vermiştim 30 yaşına gelene kadar her konuda mükemmel bir kadın olacağım diye. 2 sene geçti ve hiçbirini yapamamak çok canımı sıkıyor.
ve insanlar beni çok küçük görüyorlar ve ciddiye bile almıyorlar. Gerçekten değişmek istiyorum. Ama şu tembelliğimi bir türlü yenemiyorum.
Hiç birşeyi beceremeyen bir BEN var karşınız da. İnsanlarla konuşamayan, aşık olamayan, zayıflayamayan, hiçbirşey öğrenemeyen bir beden ve ruh.
Çok sıkıldım bu durumdan 27 yaşıma girdim. Değişmek istiyorum. Olmuyor. Hep erteliyorum. Spora gideceğim diyorum. Saate bakıyorum eve 8.30 da gelmişim. Hafta sonları birşey yapayım diyorum. olmuyor. Beynim durmuş gibi sadece bilgisayara bakıyorum. Yada sadece öylece oturuyorum. Çok ama çok tembelleştim. Bir dil öğrenmek istiyorum ama kahrolası beynime girmiyor. Biraz sosyalleşeyim diye kültür merkezin de görevli oldum. Millet konuştu konuştu insanlar nasıl bu kadar rahat konuşabilir diye düşündüm sürekli. Kendimi çok ezik hissettim insanların yanında. Arkadaşlarımın yanındada öyleyim. Herkes birşey konuşuyor. Ben birşey söylediğim zaman ya beni duymuyorlar yada araya laf giriyor. sözümü bitiremiyorum ve böyle böyle bende susmayı öğrendim. Konuşmak istiyorum gerçekten ama nasıl ne konuşacağımı bilmiyorum. Ve internet üzerinde konuştuğum zaman ise çenem hiç durmuyor. Her konuda konuşabiliyorum. Tabi İkili muhabbet edebiliyorum fakat utana sıkıla. Ve 25 yaşındayken kendime söz vermiştim 30 yaşına gelene kadar her konuda mükemmel bir kadın olacağım diye. 2 sene geçti ve hiçbirini yapamamak çok canımı sıkıyor.
ve insanlar beni çok küçük görüyorlar ve ciddiye bile almıyorlar. Gerçekten değişmek istiyorum. Ama şu tembelliğimi bir türlü yenemiyorum.
canım benim yaaa kıyamamhiç yakın arkadaşın yokmu onunla paylaşsan önce bu durumları, senin yanında olsa sonra yavaş yavaş aşarsın zaten. aslında birşeyleri tek başına yapman gerekiyor sosyalleşmek için. zayıflamak için ise senin canını çok sıkan imrendiğin yada seni üzen birinin fotoğrafına bak, benim bundan ne eksiğim var dersin kendi kendine gelir herşey inan.. arkadaşın yoksa kafa dengi birini bulmanı tavsiye ederim. bende benzer durum yaşadım ama dostlarım sayesinde atlattım. ha zayıf değilim belki hala ama bu elimde değil. bende içimde hiç birşey kalmayacak demiştim ve istediğim herşeyi yaptım. senin için de geç değil henüz..