Olumlu olumsuz yorum yapan herkes icin tesekkur ediyorum.Butun cevaplari esime okuttum, cok sasirdi.Ben hata yapmisim,cocukca davranmisim dedi.Ben galiba kotu bir insanim bile dedi.Babamin bize niye karistigini dusunuyorsun diye sordum tekrar, tahmin ettigim gibi fazla aramasi sormasi olarak soyledi. Seni cok seviyorum ve bebekten kalan az enerjini de ailene verince galiba kiskaniyorum seni ailenden o yuzden boyle sacma davraniyorum dedi.Para konusuna gelince de, annem bebege baktigi icin ben de esitlik olsun diye sizinkilerden parasal yardim bekledim dedi.(ustte oyle bir yorum vardi, esiniz teraziye koyuyor yapilanlari o yuzden boyle bir beklenti icinde diye, o yorum cok isabetli olmus dedi). Opup barismak istedi ama ben kendimi cektim.
Bu olaylari eksik anlatiyorsun diyen olmus, evet bebegin dogumundan sonra baska zamanlar da boyle bu sekilde tartistik.bir iki gun ben küs kaldim, o ozur diledi, iyi guzel yonlerini dusundum iliskimizin, bana deger veriyor, beni seviyor, isinde gucunde, alkol kumar gibi aliskanliklari yok, aldatma dayak olaylari yok,her evlilikte olur tartismalar dedim ve ustunu kapattim olayin, olmamis gibi davrandim.En son mesela bir ay once, dayim bebege bir hediye gondermis, bayramda dayima yakin bi yere gidecegiz,ona da ugrar miyiz dedim.Dayimi sevmiyor, sevmemesinin sebebi de dayimin esinin saglik durumu vardi, once ona danistilar ama sonra baska birine gitmisler ve dayim baskasina para vermis oldu.Esine de cok deger vermiyor.o yuzden dayina asla gitmem dedi.Dedim dayimla samimi olmak zorunda degilsin, sadece 5 dk goremez miyiz bayram sonucta, ve bebegi gormek onlarin da hakki, merak ediyorlar hic gormediler,sadece benim hatirim icin dedim.Hayir gitmicez, siz isterseniz gidin ben gelmicem bu son sozum dedi.Ben de seni ailen yetistirememis, aile olamamissiniz gibi seyler soyledim, cok gucendi.ertesi gun küs kaldik sonra da konu unutuldu..benim hatirim icin esimden 5 dk dayima ugrama gibi birseyi isteme hakkim yok mu?benim hatirim yok mu onda ki bu kadar kati konusuyor?
Smdi soyle ki esim barismak istiyor hatasini anladigini soyluyor.benim kafamdaki soru isareti, ben ona soyleyince bu yaptigin sey yanlis diye hayir degil dedi, burda forumda okuyunca cevaplari yanlis oldugunu anlamis.Benim sozumun onda bir degeri yok mu?
Bana diyor ki bana vakit ayirmiyorsun, ben cok yalniz kaldim.Bazi ev islerini o ustlendi, mesela bebegin bakimi, alt degisimi, sut emzirmesi, yemek yapmak, evi temizlemek(oldugu kadar, o konuda her zaman yetisemiyorum), ayrica yari zamanli ise gidiyorum, cok kazanmiyorum ama isimden de kopmak istemiyorum.O da copleri atiyor,kendi kiyafetlerini yikayip utuluyor ve sabah kahvalti yapmiyor evde.Kendi kiyafetlerini yikayip utuleme kismi zor geliyormus, evde hep annesi onune koyuyormus,ona kahvalti hazirlamamam ve ise giderken yolcu etmemem onu uzuyormus, onunla ilgilenmedigimi hissediyormus bunlari yaparken.Ben de diyorum ki bazen bir temizlikci abla alabiliriz eve, ya da bir bakici alalim haftada bir gun bir iki saat, biz de kari koca olarak bi yemege gidelim, yani birbirimize vakit ayiralim.ya da temelli bir bakici alalim hem annen de yorulmasin, kadin da yoruluyor yani kolay degil cocuk bakmak, burda benim pertim cikti. Hicbir bakiciya guvenmiyorum,kimse babannesi gibi bakamaz diyor.Evet dogru kimse babannesi gibi bakamaz, o zaman bari haftada bir bir iki saat biri gelsin diyorum, o da sadece kuzenimi kabul ediyor,baskasina guvenmiyor, kuzenim de her zaman gelemiyor, bu dedigim sey de hep lafta kaliyor.Ben cozum bulmaya calisiyorum surekli ama bu cozumler uygulanmiyor.
Bu sefer o kadar kirildim ki, icimdeki kirginlik gecmiyor.yaptigi seyleri anliyorum ama duygularimi degistiremiyorum.
Kirginligimi dindiremiyorum.Onun neyi nicin yaptigini anlamak icin bir madende kazan madenciler gibi arama yapiyorum,bunu yapti ama belki hakli oldugu konular vardi, bunu yapti ama bu aralar sigarayi birakti o yuzden stresli..gibi
.Emziren,uykusuz kalan bir anne en savunmasiz aninda degil midir?bir kadinin bu donemde ekstra ilgiye ihtiyaci yok mudur?trip atsa anlayisla karsilanmasi gereken kisi o degil midir?
Mesela diyelim herseyi silip unuttum, olmamis gibi davrandim, bir ay sonra iki ay sonra ne biliyim bir sene sonra yine benzer seyler yasamayacagimi nerden bilecegim?mesela en basiti bayram gelicek, ben dayimlara gidip gorusmek isticem, o istemicek, ya gitmicez ya da ben bebekle yalniz gidicem, yani yine kirilicam. Gecen bayram da boyle buyuk dayima gidememistik ve bu bayram giderim diyodum ki rahmetli oldu.Ben pismanligimla kaldim.Kendi dayilariyla gorusmuyor, mal mulk miras kavgasi var ailecek.o yuzden beni anlayamiyor mu bilmiyorum.Ya da ben mi bu konuyu diretmekte haksizim, ben bebegimle yalniz mi gitmeliyim?
Evlilikten beklentim sadece guzel ve mutlu bir aile olmakti.Ondan pahali hediyeler,ya da yapamayacagi zorlukta seyler hicbir zaman istemedim.Tek istedigim haftada bir birbirimize vakit ayiralim, hem ayri vaktimiz olsun ikimiz, hem bebekle ucumuz ne bileyim bi parka gidelim, bayramda akrabalarimizi gezelim, iste ne biliyim arada arkadaslarimiz eve gelsin,gulelim eglenelim..bunlari istedim.Kendi ailemde surekli hirzir vardi, ve cocukken hep bu hayalle buyudum, benim kuracagim ailede boyle seyler olmiyacak diye.Gerginlik, inatlik, olmayacak diye.Ama gel gor ki basaramadim, ne kadar alttan alsam da ben yine oluyor.Belki de bu yuzden bu kadar alttan aliyorum, bu mutlu aile tablosunu cok fazla istedigim icin kendimi ezdiriyorum..
Bosan diyen olmus, sevgililik olsa hersey cok farkli olurdu, ama evliyken insan bir kere degil bin kere dusunuyor, hele de cocuk varken.Belki de cok saf ve asiri iyi niyetli bir insanim ve herseyi alttan aliyorum, dogruyu yanlisi goruyorum ama savunamiyorum, aynen kurbaga deneyindeki gibi, suyun sicakligini az az acmislar ve kurbaga olene kadar kaynayan suyun icinde durmus. Kayanayan suyun icine giren kurbaga hemen ziplayip kacmis.Ben de duran kurbaga gibi sadece duruyorum su an..
