- 22 Nisan 2012
- 1.081
- 29
- 163
aynen canım onu bende yapıyorum, başkasına çare , teselli buluyorumda akıl veriyorumda bi kendime bulamıyorum, bazen benmi abartıyorum yoksa çokmu hassas ve alınganım diyorum çok kızıyorum kendime...
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Herşeyi kafaya takmak
- Konu Sahibi ecehan
- Başlangıç Tarihi
aynen canım onu bende yapıyorum, başkasına çare , teselli buluyorumda akıl veriyorumda bi kendime bulamıyorum, bazen benmi abartıyorum yoksa çokmu hassas ve alınganım diyorum çok kızıyorum kendime...
Canım inan bende senin gibiyim. Sürekli beynimde sorguluyorum acaba ben bişey mi dedim? Acaba bana ters mi baktı, niye benimle konuşmadı, ben onu kırdım mı üzdüm mü, yanlış birşey mi söyledim sürekli insanları düşünüyorum. Kendime hiç ama hiç değer vermiyorum bu da özgüven eksikliğiyle ilgili bir durum. Onları kırmaktan yalnız kalmaktan korktuğumuz için belkide bu kadar ince düşünceliyiz. Defalarca psikologa gittim ama sen istediğin sürece düzeliyorsun onun haricinde psikologla istersen sabaha kadar konuş fayda etmiyor. Ne zaman insanlara hayır demesini öğrendin işte ozaman mutlu olursun.. Sevgiler
- 22 Nisan 2012
- 1.081
- 29
- 163
aynen canım tıpatıp aynı benim duygularımı anlatmışsın bende öyle düşünüyorum... zamanla bu durum sağlığımızıda etkiliyor mesela sürekli başım ağrımaya başladı düşüne düşüne.... bencede özgüvenle alakalı bir durum, akşama kadar evdeyim bir işim yok kur kur dur kafanda, bekarken çalışıyordum, ne zaman bir şeye üzülsem, takılsam.. işime sarılıyordum... eşim çok alıngan olduğumu her şeyi (yani kaynanamı ) yanlış anladığımı söylüyor.. :44: k.i.bak canım
- 22 Nisan 2012
- 1.081
- 29
- 163
hekimde ilaç verip gönderiyor canım ya, insanın ilacı yine insanmış, bir tv programında izledim... ama şunu anladım 4 4lükte olsan mükemmelde olsan seni eleştiren, arkandan konuşan yine konuşuyor... k.i.bak A.E.OL
tatlım bu söylediklerine dayanarak söyleyeceğim tek şey kendine odaklanmak, başkalarının ne dediği çokta önemli değil senin hayatın ama bunu sen kendinde biliyorsun. Olay şu bunu bir felsefe haline getirip hayatının her anında uygulamak. Kolay mı zor ama yapabilirsin her şey senin elinde.
- 22 Nisan 2012
- 1.081
- 29
- 163
haklısın canım herşey bizim elimizde, ama bu baskı yokmu bu baskı stres, anlatılmaz yaşanır... stresten bebeğim olmuyor... geçen hocaya gttik kitapta bile çıktı... heyecan,stres sıkıntı, bunları atman gerekiyor diyo ama nasıl...? eve geldikten sonra eşim artık hiçbişey takmıcaksın, beni bile dedi, beni kızacak diye yapmak istediklerini yapmamazlık etme diyo ben bön bön bakıyorum, çünkü inanamıyorum inanmıyorumda... bu güne kadar hiç sözünden çıkmadım eşimin.. kaynanam üstümde oturuyor, ne yapsam yaranamadım anlamadım gitti, ben onu yanlış anlıyomuşum,alınganmışım nasıl olmayayım, o bana iş yaptırıyor mesela gözleme yapıyorum tepemde sen iyi yapamıyosun diye bağırıyor zıp zıp ediyo tepemde bide kapının önünde pişirdiğimiz için, öyle bi bagırıyoki herkes bakıyo... ben sesimi çıkarmıyorum sadece hareketlerine bakakalıyorum ve utanıyorum, daha bi çok şey, ama ben bunu yanlış anlıyomuşum iyilik için diyomuş bilmem ne filan, sanki ben yapmasını bilmiyorum tövbe tövbe.... kafam bi milyon inanki....eşimde onları kırmıyım diye beni savunamıyor .ama onlar başka şehire gidince, özgürsün ecehan isteğini yap diyo.. inanırmısın canım 3 yıldır ilk defa geçen hafta tek başıma çarşıya gittim eşimden 1 ay önceden izin aldım onun doğum günüydü bizim evlilik yıldönümüzdü, kendim gezdim mağazalar girdim sosyete pazarına gittim, bişeyler aldım, benim için çok güzel bi gündü...arkadaşlarımız, eşimin yeğenleri, benim abimler çok şaşırdı sana nasıl izin verdi diye... normalde onsuz hiç biyere gitmedim... böyle işte, anca burdan gitmem lazım... inş oda olur eşim başka şehirde aynı iş yerleri var oraları araştırıyo inş olur dua edin lütfen... mutlu kal canım sagol herşey için..
- 28 Temmuz 2011
- 19.706
- 7.488
- 448
aynı şeyi yaşadım.. üzülür, ağlardım. niye öyle dedi, ya da niye böyle demedi, niye böyle tepki verdi vs. vs.
ha hala var bazı konularda(üzülme ağlama değil.. düşünüyorum, takıyorum ama eskisi kadar değil), kolay kırılır demoralize olurum bir çok kişiye göre. ama bazı düşüncelerimi seviyorum, doğru olduğuna inanıyorum. kendimi özümden değiştirmem benim canımı sıkar ki zaten öyle bir şeyin olması çok zor, demek ki kendimi koruma altına almalıyım dedim, gerilere attım bir şeyleri. kendimi üzmeyi azalttım. taksam bile sinir kısmı devreye giriyor genelde.. çünkü öbür türlü kendimi üzüyordum sadece. canımı sıkacak kişilerle fazla değer verecek derecede yakın olmamaya çalışıyorum, şahsen az insan benim için en iyisi gibi..
bir de insanları anlamaya çalışmak o kadar yorucu geliyordu ki, net duru yaşamak istiyordum, sonra baktım sen istediğin kadar iste gönül yok öyle bir şey dedim, anca üzülür durursun kabul etmezsen.
hayır diyemeyen biriydim ben de, ama gerçekten zararlı...
en son durdum durdum, yahu bir bak senden başka bu kadar takan üzülen kendini sıkan var mı? onlar yapıyorsa sen niye yapmayasın, nereye kadar böyle? ömrün hep üzülmekle mi geçecek? çok sıkılmıştım artık. tepki verdim, üstüne de benim olgunlaşmam da etkisi olan olaylar yaşadım (şükür). biraz daha katı durdum. yani kendi kendinize telkin vererek azaltmalısınız. ara ara ucundan yüzünü gösteriyor bu haller, çünkü geriye atıyorsunuz aslında.. ama engellemeye çalışıyorum, ya da kısa tutuyorum. daha bi alışıyorsunuz zamanla.. :) düşünceleri kontrol etmek lazım..
yani, kendinize daha çok değer vermelisiniz...
ha hala var bazı konularda(üzülme ağlama değil.. düşünüyorum, takıyorum ama eskisi kadar değil), kolay kırılır demoralize olurum bir çok kişiye göre. ama bazı düşüncelerimi seviyorum, doğru olduğuna inanıyorum. kendimi özümden değiştirmem benim canımı sıkar ki zaten öyle bir şeyin olması çok zor, demek ki kendimi koruma altına almalıyım dedim, gerilere attım bir şeyleri. kendimi üzmeyi azalttım. taksam bile sinir kısmı devreye giriyor genelde.. çünkü öbür türlü kendimi üzüyordum sadece. canımı sıkacak kişilerle fazla değer verecek derecede yakın olmamaya çalışıyorum, şahsen az insan benim için en iyisi gibi..
bir de insanları anlamaya çalışmak o kadar yorucu geliyordu ki, net duru yaşamak istiyordum, sonra baktım sen istediğin kadar iste gönül yok öyle bir şey dedim, anca üzülür durursun kabul etmezsen.
hayır diyemeyen biriydim ben de, ama gerçekten zararlı...
en son durdum durdum, yahu bir bak senden başka bu kadar takan üzülen kendini sıkan var mı? onlar yapıyorsa sen niye yapmayasın, nereye kadar böyle? ömrün hep üzülmekle mi geçecek? çok sıkılmıştım artık. tepki verdim, üstüne de benim olgunlaşmam da etkisi olan olaylar yaşadım (şükür). biraz daha katı durdum. yani kendi kendinize telkin vererek azaltmalısınız. ara ara ucundan yüzünü gösteriyor bu haller, çünkü geriye atıyorsunuz aslında.. ama engellemeye çalışıyorum, ya da kısa tutuyorum. daha bi alışıyorsunuz zamanla.. :) düşünceleri kontrol etmek lazım..
yani, kendinize daha çok değer vermelisiniz...
Merhaba arkadaşlar. Üniversiteye başladığımdan beri 3 yıldır ağır bir depresyondayım. Hiç kimseyi kıramıyorum, yüksek sesle konuşamıyorum, kimsenin benim yüzümden üzülmesini istemiyorum ve en kötüsüde kimseye ''hayır'' diyemiyorum. İnanın bu çok zor geliyor bana artık. Biri gelse benimle pencereden atla dese atlayacak durumdayım. Kimse üzülmesin, küsmesin diye hep içime atıyorum bu en çokta arkadaşlarım için geçerli aileme bir nebzede olsa hayır diyebiliyorum ama arkadaşlarıma asla. Halbuki 3 yıl öncesinde inanılmaz mutlu, 1 gram kimseyi takmayan biriydim ama 3 yıldır resmen psikolojim bozuk. Herkesi herşeyi düşünmekten anı yaşayamıyorum. İnanın saçımı tararken avuç avuç saçlarım dökülüyor. Bu yüzden defalarca psikologa gittim. Ama yok olmuyor beynim sürekli insanları başa sarıyor. Onu kırmayım bunu üzmeyim o bana küsmesin resmen kendime olan güvenim yerlerde. Üniversite hayatı belkide beni bu hale getirdi. Benim tarzım da olmayan kişilerle arkadaşlık etmem beni depresyona kadar sürükledi. İnanın birgün psikologla konuşurken bunun çaresi yok ben en iyisi eve gidip hemen intihar edeyim diye düşündüm. Aklıma saçmasapan şeyler geliyor buz gibi oluyorum, nefes alamıyorum, karnıma ağrılar giriyor. En kötüsüde 1 gram sevmediğim insanları düşünmek! Aranızda böyle durumda olan var mı?
- 22 Nisan 2012
- 1.081
- 29
- 163
canım kafanı derslerine takmaya çalış çünkü bu insanlar bir yıl sonra etrafında olmayacak, belki kalan kalır yanında bilemiyorum... biraz kendini düşün.. bende intihar etmek istiyorum bazen ama o insanlar için niye hayatımı sonlandırayım ahiretimi yakayım diyorum çoğu zaman... bende iş yerindeyken öyleydim, hayır diyemezdim para isteyene para, yardım isteyene yardım aklına ne gelirse, bunları karşılk beklemeden yapardım.. çünkü yardım ettiğin insandan yardım görmen çok çok azdır karşılığı gördüğüm arkadaşlarımda vardır sagolsunlar... bende şu mantık vardı.. (ben ona yardım etdiysem bana o etmese bile başkası eder diye ki doğruda çıkıyodu bana da başkası ediyodu.... psikologada gitmişsin ne dedi bilmiyorum ama insanın kendin ettiğini 7 dünya bir araya gelse edemezmiş... şu kafamızdaki kuruntuları atsan çok rahat edicez...
- 5 Aralık 2013
- 33
- 5
- 36
- 34
Bende aynı durumdayım yaa zaten senelerdir baya sıkıntılar çektim şimdi okuduklarıma göre baya baya ciddi şeyler yaşamaşım ama kendi kendime de olsa atlatabildim.. 3 yıldır çok mutluyum çok şükür ama işte düğüne az kaldı bu herşeyi kafaya takmaktan sıkıldım artık kafamın içinde hep bi düşünceler hep konuşan susmayan biri çok bunaldım bu durumdan artık aşırı derecede bunaldım yaniiii takmamayı nasıl becerebiliriz kiiiiiiiiii
- 4 Haziran 2014
- 1.334
- 881
- 158
Bende de var bu durum malesef 
sanirim fazla onemsiyoruz insanlari ve beklemedigimiz cvplar alinca dumur oluyoruz. Iyi veya kötü. Mesela ben konusmalsrindan rahatsiz oldugum kisilerin yanina giderken istemsiz kasiliyorum kendimi savunma mekanizmammi bilmiyorum ama suskunluk cokuyo yüzüm düşüyo. Aksam eve dondugumuzde günün blancosunu cikariyorum soyle oldu boyle oldu ne demek istedi acaba niye dedi ki sevmiyomu beni ozellille mi yaptı falan filan. Kafayi yicem artik. Adim asik yüzlüye cikti ya rahat davranamiyorum insan icinde her an biri bisi dicekte moralim alt ust olucak diye. Yanliz kaldim kalabalıklar icinde
GT-I8262 cihazımdan gönderildi
sanirim fazla onemsiyoruz insanlari ve beklemedigimiz cvplar alinca dumur oluyoruz. Iyi veya kötü. Mesela ben konusmalsrindan rahatsiz oldugum kisilerin yanina giderken istemsiz kasiliyorum kendimi savunma mekanizmammi bilmiyorum ama suskunluk cokuyo yüzüm düşüyo. Aksam eve dondugumuzde günün blancosunu cikariyorum soyle oldu boyle oldu ne demek istedi acaba niye dedi ki sevmiyomu beni ozellille mi yaptı falan filan. Kafayi yicem artik. Adim asik yüzlüye cikti ya rahat davranamiyorum insan icinde her an biri bisi dicekte moralim alt ust olucak diye. Yanliz kaldim kalabalıklar icinde GT-I8262 cihazımdan gönderildi
- 2 Temmuz 2012
- 3.208
- 5.054
- 158
[QUOTE="cekilmezbirkiz, post: 35811258, member: 59664Bende de var bu durum malesef sanirim fazla onemsiyoruz insanlari ve beklemedigimiz cvplar alinca dumur oluyoruz. Iyi veya kötü. Mesela ben konusmalsrindan rahatsiz oldugum kisilerin yanina giderken istemsiz kasiliyorum kendimi savunma mekanizmammi bilmiyorum ama suskunluk cokuyo yüzüm düşüyo. Aksam eve dondugumuzde günün blancosunu cikariyorum soyle oldu boyle oldu ne demek istedi acaba niye dedi ki sevmiyomu beni ozellille mi yaptı falan filan. Kafayi yicem artik. Adim asik yüzlüye cikti ya rahat davranamiyorum insan icinde her an biri bisi dicekte moralim alt ust olucak diye. Yanliz kaldim kalabalıklar icinde
GT-I8262 cihazımdan gönderildi[/QUOTE]
Yasadiklarin yazdiklarin birebir beni yansitiyor cok kotu bir sey artik yoruldum insanlar ne der yada nedi niye nicin ne kastetti dusunmek istemiyorum
sanirim fazla onemsiyoruz insanlari ve beklemedigimiz cvplar alinca dumur oluyoruz. Iyi veya kötü. Mesela ben konusmalsrindan rahatsiz oldugum kisilerin yanina giderken istemsiz kasiliyorum kendimi savunma mekanizmammi bilmiyorum ama suskunluk cokuyo yüzüm düşüyo. Aksam eve dondugumuzde günün blancosunu cikariyorum soyle oldu boyle oldu ne demek istedi acaba niye dedi ki sevmiyomu beni ozellille mi yaptı falan filan. Kafayi yicem artik. Adim asik yüzlüye cikti ya rahat davranamiyorum insan icinde her an biri bisi dicekte moralim alt ust olucak diye. Yanliz kaldim kalabalıklar icinde GT-I8262 cihazımdan gönderildi[/QUOTE]
Yasadiklarin yazdiklarin birebir beni yansitiyor cok kotu bir sey artik yoruldum insanlar ne der yada nedi niye nicin ne kastetti dusunmek istemiyorum
- 22 Temmuz 2008
- 3.610
- 23
- 358
- 40
Ben çocukluğumdan beri çok alıngan, aşırı düzeyde duygusal bi karaktere sahibim.
Lisede kısa bi dönem depresyon tedavisi de gördüm ama ailem bıraktırdı. Sonraki yıllarda hem aile hayatımda hem de özel hayatımda çok ağır şeyler yaşadım ama hiç psikolojij destek almadım...
30 yaşındayım..Birkaç ay kadar önce, iş yoğunluğu ve stresinin tetiklemesiyle çok ciddi bir patlama yaşadım. Burayı okuyup kimse etkilenmesin diye, beynimden o dönemde geçen şeyleri yazmayacağım.
Bir gün, en sonunda, normalde asla kafama takmayacağım bi konu yüzünden öyle bi kükredim ki...Ağlama krizleri, ataklar...Ve psikiyatriye gittim...Doktorla ilk muayenemde de atak geçirdim zaten..."Yalvarırım bana yardım edin, ben duygularıma hakim olamıyorum" diye ağladım...
Sonuç: " Yaygın anksiyete bozukluğu " yani her an kötü birşeyler olacak diye sürekli bilinçaltımın bana sinyaller göndermesi, aşırı evham...o küserse, bu darılırsa'lar...Hem ilaç tedavisi hem terapi almaya başladım ve 2 ay içerisinde etkilerini görmeye başladım.
Bence, bu tarz sorunlar yaşıyorsanız ihmal etmeyin...Nasıl böbrek, dalak ne bileyim kalp hastalanıyorsa, beyin de, ruh da hastalanıyor...Ve ben, özellikle bir anne olarak, çocuğuma istemeden zarar verme endişesiyle gittim doktora...Şu an maşallah hayatım oldukça düzene girdi...artık öyle herşeyi takmıyorum kafama...Bir de bol bol dua ediyorum, içimde o sıkışmayı hissettiğim an Salavat getiriyorum...Maneviyat, çok etkili bir ilaç bence.
Herkeslere sağlıklı günler diliyorum.
Lisede kısa bi dönem depresyon tedavisi de gördüm ama ailem bıraktırdı. Sonraki yıllarda hem aile hayatımda hem de özel hayatımda çok ağır şeyler yaşadım ama hiç psikolojij destek almadım...
30 yaşındayım..Birkaç ay kadar önce, iş yoğunluğu ve stresinin tetiklemesiyle çok ciddi bir patlama yaşadım. Burayı okuyup kimse etkilenmesin diye, beynimden o dönemde geçen şeyleri yazmayacağım.
Bir gün, en sonunda, normalde asla kafama takmayacağım bi konu yüzünden öyle bi kükredim ki...Ağlama krizleri, ataklar...Ve psikiyatriye gittim...Doktorla ilk muayenemde de atak geçirdim zaten..."Yalvarırım bana yardım edin, ben duygularıma hakim olamıyorum" diye ağladım...
Sonuç: " Yaygın anksiyete bozukluğu " yani her an kötü birşeyler olacak diye sürekli bilinçaltımın bana sinyaller göndermesi, aşırı evham...o küserse, bu darılırsa'lar...Hem ilaç tedavisi hem terapi almaya başladım ve 2 ay içerisinde etkilerini görmeye başladım.
Bence, bu tarz sorunlar yaşıyorsanız ihmal etmeyin...Nasıl böbrek, dalak ne bileyim kalp hastalanıyorsa, beyin de, ruh da hastalanıyor...Ve ben, özellikle bir anne olarak, çocuğuma istemeden zarar verme endişesiyle gittim doktora...Şu an maşallah hayatım oldukça düzene girdi...artık öyle herşeyi takmıyorum kafama...Bir de bol bol dua ediyorum, içimde o sıkışmayı hissettiğim an Salavat getiriyorum...Maneviyat, çok etkili bir ilaç bence.
Herkeslere sağlıklı günler diliyorum.
- 2 Temmuz 2012
- 3.208
- 5.054
- 158
selamlar bende aynı sorunları yaşıyorum ve bir haftadır gidebileceğim bir doktor arıyorum sürekli gelecek kaygısı yaşıyorum eşimi ve işimi kaybediceğim korkusuyla yaşıyorum annemin öleceğinden insanların bana hep zarar verme peşinde olduğuna dair düşünceleri beynimden atamıyorum daralıyorum hayattan zevk alamıyorum son bir senedir yaşıyorum bunu daha önce vurdumduymaz aldırmaz tavırlarımla tanınan biriydim hep ne oldu birden anlamıyorum doktorunuzdan memnunsanız bana da tavsiye edebilirmisiniz ?
- 22 Temmuz 2008
- 3.610
- 23
- 358
- 40
merhaba
ben Psikiyatri de Prf Dr Sedat Özkan'a gidiyorum ve gayet memnunum. Kendisi Çapa'nın hocası, aynı zamanda muayenehanesi de var.
Psikoloğum da Tuğba Yağan. Kendisinden de çok çok memnunum. Memorial Şişli'de çalışmakta.
