Ben çocukluğumdan beri çok alıngan, aşırı düzeyde duygusal bi karaktere sahibim.
Lisede kısa bi dönem depresyon tedavisi de gördüm ama ailem bıraktırdı. Sonraki yıllarda hem aile hayatımda hem de özel hayatımda çok ağır şeyler yaşadım ama hiç psikolojij destek almadım...
30 yaşındayım..Birkaç ay kadar önce, iş yoğunluğu ve stresinin tetiklemesiyle çok ciddi bir patlama yaşadım. Burayı okuyup kimse etkilenmesin diye, beynimden o dönemde geçen şeyleri yazmayacağım.
Bir gün, en sonunda, normalde asla kafama takmayacağım bi konu yüzünden öyle bi kükredim ki...Ağlama krizleri, ataklar...Ve psikiyatriye gittim...Doktorla ilk muayenemde de atak geçirdim zaten..."Yalvarırım bana yardım edin, ben duygularıma hakim olamıyorum" diye ağladım...
Sonuç: " Yaygın anksiyete bozukluğu " yani her an kötü birşeyler olacak diye sürekli bilinçaltımın bana sinyaller göndermesi, aşırı evham...o küserse, bu darılırsa'lar...Hem ilaç tedavisi hem terapi almaya başladım ve 2 ay içerisinde etkilerini görmeye başladım.
Bence, bu tarz sorunlar yaşıyorsanız ihmal etmeyin...Nasıl böbrek, dalak ne bileyim kalp hastalanıyorsa, beyin de, ruh da hastalanıyor...Ve ben, özellikle bir anne olarak, çocuğuma istemeden zarar verme endişesiyle gittim doktora...Şu an maşallah hayatım oldukça düzene girdi...artık öyle herşeyi takmıyorum kafama...Bir de bol bol dua ediyorum, içimde o sıkışmayı hissettiğim an Salavat getiriyorum...Maneviyat, çok etkili bir ilaç bence.
Herkeslere sağlıklı günler diliyorum.