hayırlısı olsun canım, ama rızkı veren Allah...
"Geçim korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Biz, onların da sizin de rızkınızı veririz. Onları öldürmek gerçekten büyük bir suçtur." (İsrâ, 17/31)
biz elimizden geldiğince çalışıp, tedbiri alıp, takdiri Allah a bırakmalıyız... teslimiyet şart, rızkı verenin kendisi olduğunu, ayeti kerimeyle bildiriyor Rabbim... :) bize düşen gayret sadece, Rabbim gönlünüze göre versin... :)
bebek bekliyoruz inşallah bir şekilde birikim konusu geldi çattı şimdiye kadar harcadık gezdik tozduk nasıl başlamak lazım deneyimli anneler bayanlar
çok teşekkür ederim amin inşallah diyorsun ki kısmaya başla :) denemeye başlıyorum o halde çok teşekkür ederim tavsiyen içingözünüz aydın, Rabbim hayırlısıyla tamamına erdirsin, kucağınıza almayı nasip etsin... :)
hepimiz aynı yollardan geçtik, geçiyoruz.... yedik, içtik, gezdik, tozduk ve bir zaman geldi, biraz da birikim yapmamız gerektiği gerçeği, tabiri caizse, dank etti... :) özellikle de anne adayı veya anne olduğumuzda, evladımızın da geleceğini düşünerek daha dikkat eder olduk...
kendi adıma, bu dünyanın geçici olduğunun farkında olarak, ( geçen geçti, beş dakika sonramız meçhul... ) öncelikle anı yaşayarak, hayattan ve zevklerden vazgeçmeyerek, tabi ki belirli ölçüler ve sınırlar dahilinde, yiyerek, gezerek, paylaşarak, gelecek güzel günlerde, güzel işlerde harcamak üzere birikim yaparak, hayatımı idame ettiriyorum... :)
Hayırlı olsunbebek bekliyoruz inşallah bir şekilde birikim konusu geldi çattı şimdiye kadar harcadık gezdik tozduk nasıl başlamak lazım deneyimli anneler bayanlar
Tesekkurler tatlim baslicam onerilerinizleHayırlı olsun
Yemek alış veriş hep programlı olsun
İhtiyaç ne ise o alınınca gideri takip etmek daha kolay oluyor
Evdeki şeyleri değerlendirmek gerekiyor
İstek mi ihtiyaç mı onu ayırt etmek lazım
İndirim takibi ,ödemelerden sonra bir kısım köşeye atıp
Kalan ile idare etmek
hayırlı günler, çalışan arkadaşlara kolaylıklar diliyorum... :)
arkadaşlar, Allah u Teala (c.c.) Kuran-ı Kerim de, gerçek ihtiyaç sahiplerinin, bir şey istemeye çekindiklerini, onları bizlerin arayıp bulmamızı ve yardım etmemizi istiyor...
"Sadakalarınızı, kendilerini Allah yoluna adayıp yeryüzünde dolaşamayanlara, hayalarından dolayı, kendilerini tanımayanların zengin saydıkları yoksullara verin. Onları yüzlerinden tanırsın, insanlardan yüzsüzlük ederek bir şey istemezler. Sarfettiğiniz iyi bir şeyi Allah şüphesiz bilir." (Bakara, 2/273)
özellikle ülkemizin sıkıntılı günler yaşadığı şu dönemde, ne olur, çevremizdeki ihtiyaç sahiplerini araştırıp, az çok demeden, elimizden ne geliyorsa yardım edip, bu zor günlerde, onların bir nebze de olsa rahatlamalarına vesile olalım ki, yarın bir gün biz de sıkıntıya düştüğümüzde, bizim de yardım edecek kişilerimiz olsun... yani hiç bir şey için değilse bile, kendi iyiliğimiz için yapalım bunu...
özellikle çocuklu ailelere gıda yardımı ki, artık bu çok kolay... al, taşı, verirken rencide oldu vs derdi de yok... marketlerin ( bim gibi... ) kartları var, kredi kartları gibi, o kartlardan alıp verelim, istedikleri zaman, ne ihtiyaçları varsa kendileri gidip alsınlar, rencide olmadan...
umulur ki, yapacağımız bu küçük iyilikten, minicik yüreklerden alacağımız büyük bir dua, dünya ve ahiret saadetimize vesile olur..... bundan büyük mükafat da olmaz...
O kadar önemli bir konuki
Ben kendim için, her hafta yola ugurladığım eşim için ailem için çok çok önemsiyorum. Ve dinimiz öyle kolayki aslında sadece maddi değil sadaka çok kapsamlı birşey.
hayırlı günler, çalışan arkadaşlara kolaylıklar diliyorum... :)
arkadaşlar, Allah u Teala (c.c.) Kuran-ı Kerim de, gerçek ihtiyaç sahiplerinin, bir şey istemeye çekindiklerini, onları bizlerin arayıp bulmamızı ve yardım etmemizi istiyor...
"Sadakalarınızı, kendilerini Allah yoluna adayıp yeryüzünde dolaşamayanlara, hayalarından dolayı, kendilerini tanımayanların zengin saydıkları yoksullara verin. Onları yüzlerinden tanırsın, insanlardan yüzsüzlük ederek bir şey istemezler. Sarfettiğiniz iyi bir şeyi Allah şüphesiz bilir." (Bakara, 2/273)
özellikle ülkemizin sıkıntılı günler yaşadığı şu dönemde, ne olur, çevremizdeki ihtiyaç sahiplerini araştırıp, az çok demeden, elimizden ne geliyorsa yardım edip, bu zor günlerde, onların bir nebze de olsa rahatlamalarına vesile olalım ki, yarın bir gün biz de sıkıntıya düştüğümüzde, bizim de yardım edecek kişilerimiz olsun... yani hiç bir şey için değilse bile, kendi iyiliğimiz için yapalım bunu...
özellikle çocuklu ailelere gıda yardımı ki, artık bu çok kolay... al, taşı, verirken rencide oldu vs derdi de yok... marketlerin ( bim gibi... ) kartları var, kredi kartları gibi, o kartlardan alıp verelim, istedikleri zaman, ne ihtiyaçları varsa kendileri gidip alsınlar, rencide olmadan...
umulur ki, yapacağımız bu küçük iyilikten, minicik yüreklerden alacağımız büyük bir dua, dünya ve ahiret saadetimize vesile olur..... bundan büyük mükafat da olmaz...
Güzel yürekli @meyraa ; sen altınlar içinde yürürken çamurda Bata çıkar yuruyenleri de görüyorsun... Oysa kimisi o çamur üstüme sıçramasın der. O tarafa kafasını bile çevirip bakmaz...
Seni çok seviyorum... İyi kalpli insan...
Güzel yürekli @meyraa ; sen altınlar içinde yürürken çamurda Bata çıkar yuruyenleri de görüyorsun... Oysa kimisi o çamur üstüme sıçramasın der. O tarafa kafasını bile çevirip bakmaz...
Seni çok seviyorum... İyi kalpli insan...
Açıkçası çok alışmadım. Ama çok şükrediyorum. Yaptığım işi ve bulunduğum ortamı pek sevemiyorum ama şu an çalışmak zorundayım ve bu yüzden güzel bakmaya , olumlu taraflarını görmeye çabalıyorum. Çünkü gerçekten ekmek aslanın ağzında ve ne yazık ki sevdiği işi yapan mutlu kesim gerçekten çok az. Ben de o gruba dahil değilim.Nasıl gidiyor hayat? Yeni işine alışabildin mi? Deniz’in nasıl? :)
Açıkçası çok alışmadım. Ama çok şükrediyorum. Yaptığım işi ve bulunduğum ortamı pek sevemiyorum ama şu an çalışmak zorundayım ve bu yüzden güzel bakmaya , olumlu taraflarını görmeye çabalıyorum. Çünkü gerçekten ekmek aslanın ağzında ve ne yazık ki sevdiği işi yapan mutlu kesim gerçekten çok az. Ben de o gruba dahil değilim.
Aynı ortamda bulunduğun 5 insanın ortalamasısın diye bir yazı okudum geçen gün. Çok etkilendim. Ben olmak istemiyorum çünkü.
Ama şu an ki işimi bir amaç değil bir araç olarak görüyorum böyle baktığımda daha iyi hissediyorum :)
Oğlum kreşe başlayacak yeniden. Ve kreş ücreti maaşımın tam 3 te 2 si. Gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum. Ama kalan o 3 te 1 lik kısım için çalışmalıyım.
Yine bir serüven e başlıyoruz. Hayırlısı. Umarım bizimki de sever kreşini :)
Evde televizyonumuz yok artık o kadar iyi geldi ki. Bazı akşamlar arıyorum ama aşacağım sanırım.
Yaz geliyor verilmesi gereken kilolar var mı? :) @meyraa
Sevgiyle....
Ahahaha:)Topiğe girip, ilk senin mesajını görmek ne güzel canım... :)
İş durumuna üzüldüm, insanın sevmediği bir işi yapması veya sevdiği işi, sevmediği, pozitif enerji alamadığı, aralarında bulunmaktan hoşlanmadığı kişilerle yapması çok zordur, ama dediğin gibi mecburiyetler, şartlar ve hayat bazen bize bu yüzünü de gösteriyor iş hayatının, maalesef...
Ama bardağa dolu tarafından bakarak, bunun geçici olduğunu, sağlıklı ve huzurluysak, aşılmayacak bir sorun olmadığını, gecenin, en karanlık noktasından sonra aydınlandığını, hayır sandığımız şeylerde şer, şer sandığımız şeylerde de, hayır olabileceğini ve bizim bunu belki geç ama, mutlaka anlayacağımızı düşünüp ferahlamak lazım... :)
Hem, kötüyü görmeden, iyinin kıymeti bilinmezmiş ya, inşallah en kısa zamanda iyiye ulaşıp, kıymetini bileceğin kapılar açılır önünde... :)
Kreş çok pahalıymış yaa, bizimki aylık 1.000 tl gibi bir rakam, ekstralar hariç... ya da ben bakıcıya 2.000 tl verdiğim için bana uygun geldi fiyat...
Evde tv olmaması, kendine ve çocuğuna yapabileceğin en büyük iyilik, tebrik ediyorum seni canım... :) bizde de yaklaşık 4 yıldır izlenmiyor...
Oğlanlar play station oynamak için kullanıyor televizyonu, ayda yılda bir...
Kilo işini hiç sorma canım, hala verilmesi gereken bi 5-6 kilom var.... sabah kızımı kreşe bırakıp eşimle kahvaltıya gittim, öğlen ofise Harika ev yemekleri geldi, öğleden sonra denetimini yaptığım bir firmanın yetkilisi, asla hayır diyemeyeceğin, bol fıstıklı, kaymaklı, bohça tatlısı getirdi, akşam da yemeğe annemlere davetliyim.... şimdi söyle bana, kilo verememenin suçu kimde....