*BUGUN 22 ARALIK SARIKAMIS GÜNÜ.TAM BUGUN DONARAK ŞEHİT DUSEN YIGITLERIN KAHRAMANLARIN GUNU. ONLARI UNUTMAK BIZLERE ASLA YAKISMAZ CENNETİN GÜLLERİ.*
*BUGUN DUALARIMIZ SARIKAMIS SEHITLERIMIZ ICIN TUM SEHITLERIMIZ ICIN.*
*Kar çiçeği oldular baharla birlikte kardelene döndüler… Kır çiçeği oldular yaz mevsiminde burcu burcu koktular….. Bu cennet vatana buzdan bekçi oldular.. Bu nasıl bir aşktı ki, tarihi dondurarak tarih oldular.*
*90 Bin Vatan Evladının 90 Bin Yiğidin 90 Bin Ana Kuzusunun 90 Bin Fidanın Vatan Uğruna Hakka Yürüdüğü Tarihtir.*
*22 Aralık 1914’te Vatanı için Donarak Hakk’a yürüyen Sarıkamış Şehitlerimizin mekanları cennet olsun.*
Ne kadar doğrumerhaba arkadaşlar...
sabah sabah bir söz düştü ekranıma, kaldım öylece ;
" Yılın sonu" için yaptığı hazırlığı, "yolun sonu" için yapmayanlar, aldanmıştır...
Ne kadar doğru
Bu yıl en yolun sonu için daha sıkı hazırlıklar yapmak istiyorum
baya uzun süre olmuş buralara uğramayalı... :)
herkes iyidir umarım.... benim hayatımda yine dönüm noktaları var, çocuklarla ilgili.... evde bakıcımız var, kızıma bakan, dört yıldır bizimle ve çok memnunum ama artık, aylardır her gün okul konusu açılınca, (abileri kıskanıyor, herkes okula gidiyor, ben gitmiyorum diyor, uzun bir süredir :) ) kızımı kreşe başlatmaya karar verdik, mart ayında... süreç başlayıp , o düzene alışana kadar biraz zorlanacağım galiba...
var mı bu konuda tecrübesi, deneyimi olanlar, ev hayatından, kreşe geçişlerde sıkıntı yaşayanlar ya da yaşamayanlar? :)
merhaba
çocuk kendi gönül rıxası ile gitmek istiyorsa ve kreşi de iyi seçerseniz faydası olur
çok şey katar
evde herşeyi tam anlamı ile öğrenemiyor
özgüven artar
biz faydasını gördük ancak hastalıklar çok fazla oluyor o neden ile geri aldık 1,5 yılın sonunda
zaten eylülde de okul başlıyor
cevabın için teşekkürler canım...
aslında bu konuda benim de deneyimim var, küçük oğlum da iki yıl gitmişti kreşe ama unuttum sanırım... :)
evet kendi gitmek istiyor, kreş, gözüm kapalı verebileceğim derecede güvendiğim bir yer, ve en önemlisi zamane çocuklarının algıları öyle açık, kapasiteleri öyle geniş ki, evde anne, baba veya bakıcı ne kadar donanımlı olursa olsun, yetemiyor...
hastalık konusu sıkıntılı evet ama, er ya da geç zaten bu süreci yaşamalı ki, bağışıklık sistemi güçlenebilsin...
sanırım benim korkum, düzenimin bozulacak olmasından daha çok, biraz bencilce davranıyorum bu konuda galiba...
ve yakında 5 yaşını dolduracak olmasına rağmen, hala benim küçük bebeğim gibi olmasından...
benim ki de 5 yaşında
babaanenemiz baktı işi olduğunda annem geldi
araya 1,5 yıl kreş girdi
eylülde ana sınıfı olacak biraz dinlensin dedik
çalışınca bakıcı sorunu oluyor
anne kuzuları zaten daha :)
haklısnız
benim de büyük oğlumu anneannesi baktı, küçüğüm iki yıl kreşe gitti, eve, kimseye güvenip bakıcı alamadığım için... :)
üçüncü bakıcıyla büyüdü, ama kendi işim, işim evime yakın, geç gittim, erken çıktım, hasta oldu hiç gitmedim, 2 yıl anne sütü için öğlenleri eve gittim döndüm vs. bu günlere geldik çok şükür... :) artık ihtiyaç kreş, zehir gibi, ne versen alabilecek durumda, resmi bir kreş, dini hassasiyeti de olan bir yer, o yüzden içim rahat, biraz yani :) amaaan, anne olma da ne olursan ol, diye boşuna dememişler... :))
sizin bir tane sanırım... :) kesinlikle, hele de arkadan kardeş gelmiyorsa, en küçükler hiç büyümüyor, hep bebek kalıyor, annelerin gözünde... :)
valla annelik delilik :)
gülerken ağlıyrosun :)
tekrar anne babaanne arasında top olmamak için 2. hep uzak durdum
size maşallah 3 tane
allah sağlıklı uzun ömürler versin
bende evin küçüğü olduğum için annem beni ve oğlumu hep küçüğüm diye seviyoru :):)
büyümez ben geldim 38 yaşına halen böyle :):)
valla annelik delilik :)
gülerken ağlıyrosun :)
tekrar anne babaanne arasında top olmamak için 2. hep uzak durdum
size maşallah 3 tane
allah sağlıklı uzun ömürler versin
bende evin küçüğü olduğum için annem beni ve oğlumu hep küçüğüm diye seviyoru :):)
büyümez ben geldim 38 yaşına halen böyle :):)
kesinlikle aynı fikrideyimbi de, annelik = vicdan azabı, bunu da unutmayalım lütfen… :))
evet benimki biraz deli cesareti, hiç öyle evleneyim de anne olayım gibi hayalleri olan bir kız da değildim üstelik, ama evlenince, tabiri caizse, çocuk delisi oldum... :) yaş 40 a yaklaştı, 4. ye cesaretim yok... :))
kalabalık aile güzeldir, madden ve manen, doğru düzgün çocuk yetiştirebilecek potansiyele sahip insanların, daha çok çocuk yapması gerektiği düşüncesindeyim... :)
kesinlikle aynı fikrideyim
ancak 1 çocuga yetecek kadar bütçem var
özel okulu sonrasında hayatı düşününce biraz geri çekiyorum kendimi