Topiğe girip, ilk senin mesajını görmek ne güzel canım... :)
İş durumuna üzüldüm, insanın sevmediği bir işi yapması veya sevdiği işi, sevmediği, pozitif enerji alamadığı, aralarında bulunmaktan hoşlanmadığı kişilerle yapması çok zordur, ama dediğin gibi mecburiyetler, şartlar ve hayat bazen bize bu yüzünü de gösteriyor iş hayatının, maalesef...
Ama bardağa dolu tarafından bakarak, bunun geçici olduğunu, sağlıklı ve huzurluysak, aşılmayacak bir sorun olmadığını, gecenin, en karanlık noktasından sonra aydınlandığını, hayır sandığımız şeylerde şer, şer sandığımız şeylerde de, hayır olabileceğini ve bizim bunu belki geç ama, mutlaka anlayacağımızı düşünüp ferahlamak lazım... :)
Hem, kötüyü görmeden, iyinin kıymeti bilinmezmiş ya, inşallah en kısa zamanda iyiye ulaşıp, kıymetini bileceğin kapılar açılır önünde... :)
Kreş çok pahalıymış yaa, bizimki aylık 1.000 tl gibi bir rakam, ekstralar hariç... ya da ben bakıcıya 2.000 tl verdiğim için bana uygun geldi fiyat...
Evde tv olmaması, kendine ve çocuğuna yapabileceğin en büyük iyilik, tebrik ediyorum seni canım... :) bizde de yaklaşık 4 yıldır izlenmiyor...
Oğlanlar play station oynamak için kullanıyor televizyonu, ayda yılda bir...
Kilo işini hiç sorma canım, hala verilmesi gereken bi 5-6 kilom var.... sabah kızımı kreşe bırakıp eşimle kahvaltıya gittim, öğlen ofise Harika ev yemekleri geldi, öğleden sonra denetimini yaptığım bir firmanın yetkilisi, asla hayır diyemeyeceğin, bol fıstıklı, kaymaklı, bohça tatlısı getirdi, akşam da yemeğe annemlere davetliyim.... şimdi söyle bana, kilo verememenin suçu kimde....