- 12 Haziran 2020
- 19
- 25
- 35
-
- Konu Sahibi Anneuykusu
- #1
Sizi üzmek istemem ama karşı taraf için çoktan bitmiş.Onun için çabalamak kendinizi küçük düşürmekten başka bir şeye yaramaz.Terapi almanız aleyhinize kullanılamaz.Psikiyatriste gidip ilaçta kullanabilirsiniz bunda da bir sakınca yok.Yani size karşı kullanamaz bunları.Ailem de aynını dedi, senelerce dayanmaya çalıştım çocuklar için.Siz de şiddet vs.yoksa görmezden elin hayatınızı garantiye almaya bakın.Bir güvenceniz ,gidecek bir yeriniz yoksa tabii ki.Varsa da boşanın bir an önce.Çünkü ağzınızla kuşta tutsanız olmayacak...Allah yardımcınız olsun inşallah.8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Eşiniz hep böyle miydi yoksa bu kabus diye tabir edicem k.bakmayin bu tavırları yenilerde mi başladı sebebi olmalı yani herkes eşiyle tartışır her evde kavga olur olmayan evlilikte sıkıntı vardır zaten de okdar uzun süre küs olması normal değil sizi üzmek istemem tanımadığım birine de yakıştırma yapmak istemem ama seven bir erkek yada kadın bu kadar kaba acımasız davranamaz gönül alır sevdiğini söyler başka biri olabilir mi siz telde araştırdım dediniz ama daha titiz bir şekilde birileriyle konuşup konuşmadığından emin olun düzelmiyorsa da çocuk için ömrünüzü tüketmeyin halam senelerce neler çekti şiddet aldatma iki çocuğu için kararttı ömrünü çocuklar büyüdü yüzüne bakmadı annelerinin kimse için değmez hayat kısa üzülmeyin8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Eşim evlenmeden once boyle degildi, aşiri ilgili kibar surprizlerle dolu aşiri ozguvenli biriydi, evlendikten ve cocuklar olduktan sonra kademeli olarak daha soguk daha mesafeli olmaya basladi ve ne yaptiysam degistiremedim.. iltifatlar suslenmeler gulmeler her seyi denedim , her küstügünde ben baristim, artik ben de yoruldum.. son iki yildir küstügünde asla yüzüne bakmiyorum, ama yatili misafir geliyor, cocuk hasta oluyor vs. Mecburen konusmak zorunda kaliyoruz ve kendiliginden barisiyor normale dönüyor. Ben de bozmuyorum hiçbir şey olmamis gibi yapiyorum.Eşiniz hep böyle miydi yoksa bu kabus diye tabir edicem k.bakmayin bu tavırları yenilerde mi başladı sebebi olmalı yani herkes eşiyle tartışır her evde kavga olur olmayan evlilikte sıkıntı vardır zaten de okdar uzun süre küs olması normal değil sizi üzmek istemem tanımadığım birine de yakıştırma yapmak istemem ama seven bir erkek yada kadın bu kadar kaba acımasız davranamaz gönül alır sevdiğini söyler başka biri olabilir mi siz telde araştırdım dediniz ama daha titiz bir şekilde birileriyle konuşup konuşmadığından emin olun düzelmiyorsa da çocuk için ömrünüzü tüketmeyin halam senelerce neler çekti şiddet aldatma iki çocuğu için kararttı ömrünü çocuklar büyüdü yüzüne bakmadı annelerinin kimse için değmez hayat kısa üzülmeyin
Zaten o işten daha erken geliyor, çocuklari kreşten alıp annesine gidiyor, ben eve geldigimde evde kimse olmuyor, aksam 8 de cocuklarla gelip odasina kapaniyor. Ben de cocuklarla oynayip onlari uyutup yatiyorum. Gunler boyle geciyor, ayni evde yasamak cok zor ama bir çözum de bulamiyorum...Bosanmissiniz gibi davranin
Eve arada gelip yemek yiyip yatip zibaran bir misafirmis gibi
Tinlamayin, hatta ona yemek ayirmayin ananda yersin diye ayirmadim yemek zamaninda gelseydin diyin
Yok sayin
Onu hiç umursamamayı denediniz mi? Hınçla öc alır gibi değil, görünmez bir varlıkmış gibi davrandınız mı? Yüzünüzde gülümsemenizle hayatınıza devam edip yok sayın. Ama evde eşya vs kirliye atıyprsa, görünmez olduğu için onları da yıkamayın. Anne babanızın dediklerine de bakmayın. Paranız var. Söylemesi acı ama bikaç sene geçer, onlar vefat eder, siz böyle geçirdiğiniz ömrünüzle kendinizle başbaşa kalırsınız.8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Denedim. Son iki yıldır küstügünde ben barismaya ugrasmiyorum. Hayatima devam ediyorum. O da bir sure sonra kendiliginden konusmaya basliyor, ama bir sonraki sıkıntıda yine küsüyor. Ve benim icin aşiri yipratici surec tekrar basliyor. Cocuklarim babalarini cok seviyor, ayri ev tutsam babalari olmadan yapamazlar...Onu hiç umursamamayı denediniz mi? Hınçla öc alır gibi değil, görünmez bir varlıkmış gibi davrandınız mı? Yüzünüzde gülümsemenizle hayatınıza devam edip yok sayın. Ama evde eşya vs kirliye atıyprsa, görünmez olduğu için onları da yıkamayın. Anne babanızın dediklerine de bakmayın. Paranız var. Söylemesi acı ama bikaç sene geçer, onlar vefat eder, siz böyle geçirdiğiniz ömrünüzle kendinizle başbaşa kalırsınız.
Bir uzmana gitmeniz boşanırkwn aksine artı olur. Zira düzeltmeye çalışan, çabalayan taraf olursunuz.8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Bir aydır dediginiz gibi yapiyorum. Bugun cocuklarin kreste ilk gunuydu, anne baba ile okula katilim sagladik, mecburen birlikte gittik, hic konusmadik. Hala bekliyorum...Ayrılma gibi bir ihtimal yoksa ortada,sabrederseniz,onu yok saymayı deneyin.Konusmayin,tepki vermeyin,kizacaginiz şeylere.Kendiniz ve çocuklarınız odak noktası olsun.Kendinize güvenin.Sizi manipüle ediyor,öz sayginizi ve güveninizi koruyun.O ne derse desin,siz onun dediği gibi biri değilsiniz.Sakin bu gerçekten sapmayin ve onun oyununa gelmeyin.Bir süre çabasız bir şekilde hayatınıza devam edin.Bakalim ne yapacak?