- 21 Ekim 2015
- 17
- 4
- 6
- 34
- Konu Sahibi Masalistan
- #1
Yaklaşık 1 buçuk yıldır beraberdik. Kendisi sevgisini belli edemeyen bir insan ilişkinin ilk zamanlarında da belli etmişti. Aksine bende sevilmeye , ilgiyi çok seven biriyim karşılığını fazlasiylada yaparım. O yapmadı belliydi farkliydik belkide yanlıştı. İlgisiz davranmalarindan iliskimizi bi kaç defa sonlandırmak istedim ama ne ben becerebildim ne o. Seviyordu Belli ama sevmek biraz hissettirme değil midir aksi durumda insan kendini kandırmaz mi ? Olmuyordu işte bi şeyler ters yolunda gitmiyordu. En sonunda yine bitirdim ve birdaha donmedim. Burda yaptığım tek hata ayrı kaldığım bu süreçte kısa süre o iÇinde birine şans verip tanımak oldu henuz onun izi silinmeden. İlk tatlı geldi daha sonra acı meyvesini yedim ve kısa sürede konuşmayı kestim. Belliki ah aldım.Mücadele etmem gerekti etmedim bıraktım. O kadar çok boşluğa düştüm ki gözüm tekrar onu aramaya başladı. O bana bunu yapmadı . . Diye söylenmeye başladım. 2 ay sonra geri döndüm. Kabul etmedi kesinlikle bitti dedi. Çocuk oyuncağı değil dedi. Ve daha çok üzüldüm çarem de yoktu. Hakettim dedim kendi kendime değerini anladım saflığını anladım. Cezada hissettim kendimi. Dualar ettim. Ama kader bizi 2 ay sonra yine bir araya getirdi .Çok bitirmeye çalışmış kafasında ama yapamamis , olmadı sensiz dedi. " Barıştık, özlem vardı, hasret vardı... ama artık eski o değildi. Bencil bi insana dönüşmüştü artık. Hep kendi duygularını on plana sokan, daima kendini haklı gören. İlgi dilendim, sevgi dilendim, aff dilendim. Ne acizim. Ben kendimi telafi etmeye calistikca bırakmayacağım mücadele edeceğim dedikçe o daha çok yipratti üzdü kırdı beni. Degersizlestim zamanla. Aramı yor sormuyor ilgilenmiyor.Yüzüne vursam gecmisi acip beni bastiriyor , laf sokyyor , igneleyici laflar kullaniyordu.Bunları hakedecek ne yaptım ben dedim ama acizlik ya donemedim arkami dönüp gidemedim. Ayrilirsam yine suçlu ben olacaktım. Yine benden ayrildin yine gittin diyecekti yine kötü olacaktım. En son konusmamizda geçmişi unutamadigini hatalarımı unutamadigini söyledi. Seninki kinlenmekten başka bir şey degil dedım öyle dedi. Benden zaten uzak olan insan bir de otorite saglayamadigini ve bitmesi gerektigini soyledi. Sacma ilgisiz sevgisiz biraktigin kisiden sadakat beklemek. Burda isredigi seyler giyim , ondan izin almadan disari cikmam vs seyler.O kadar uzun ve karisikki mesele. Bahaneydi aslinda biliyorum . Barisdigimiza bin pişman geri dondugum ve beni reddettigi günden beri çekmedigim çile kalmadı aglamadigim gün kalmadı. Hani bende onu üzdüm belki zamanında diyorum hep iyi olsun isterken devran ona mi döndü acaba diyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Günahım varsa da boynuna aldı , fena kalbim kirik. Ne yapacağımı bilmiyorum . Siz diyorsunuz boyle bir beladan kurtulmussun sukret ama icim aciyor .Buraya da fikir değilde biraz da olsa içimi dökmek istedim . Çünkü etrafındaki insanlar benim çabamı uzuldugumu sevgimi gördükçe teselli etmeye başladılar daha fazla kendimi aciz hissetmek istemiyorum. Tüm yakınlarım sen haklısın bir gün pişman olacak diyorlar.Olur mu bilmiyorum. Çok doldum.. beni bu kadar üzen bir insanı tekrar aramak içten bile değil ama hala uzuluyurum anlamsizca...Devran ona dondu desem neyin cezasını çekiyorum hala.. Hep alttan alan her defasında çocuk gibi haksız olsa bile yine arayan olmayacağım kafamda bitirdim. Bitti artık ötesi yok ama içim in sogumasi lazım. Pişman olmasını görmek istiyorum sadece.. Olur mu sizce ?
