Sabredin.Annenizin gazına gelip eşinizle kusmeyin.İyi geçinin.İyi akşamlar hanımlar. Uzun süredir bdvyi okurum, konu açmak bugüne nasipmiş. Konuya doğrudan gireyim.
Üniversite yıllarından beri hemen her tatilde veya izinde annemlere koşar gelirim. Onlarla harcadığım vakitten çalmamak için dışarıya bile çıkmam. Yine de yaranamam. Uyumayı seven bir insanım, izinde veya tatilde öğleye dek uyurum. Annem emekli, babam çalışıyor hâlâ. Babam çok uyuduğum ve geç uyandığım için laf söyler bazen şakayla karışık ‘erken kalkıp babana kahvaltı hazırlamıyorsun hiç’ gibi. Tüm gün annemle, akşam babamla vakit geçirdiğim için geceleri yalnız kalıyorum ve biraz kafa dinleyip geç yatıyorum. Sabah da haliyle geç uyanıyorum.
Annem kendimi bildim bileli ben geleceğim diye hazırlık yapmaz. Bazı anneler sarma, börek falan yapar, biz de hiç öyle bir şey olmadı. Aksine geldiğimde bazen temizliği de ben yaparım. Annem ev işi yapmayı pek sevmez. Şimdi evliyim, eşimle izin zamanında yine annemlere geliyoruz. Annem öncesinde ev temizliği gibi bir şey yapmıyor. Özel masalar da hazırlanmıyor, böyle bir beklentim yok ama bulaşık çıkıyor diye laf ediyor. Halbuki bulaşığı makineye eşimle ben atıyoruz zaten, her gün makine çalışması rahatsız ediyor galiba annemi. Eşimin yanında utanıyorum annem bulaşık çıkıyor diye laf edince.
Eşimin annesi hamarat bir kadın, gidince bana da bir şey yaptırmaz. Her şeyi kendisi yapar, yemekleri de çeşit çeşit çok lezzetli olur. Annemlerde benle eşim yapıyoruz yemekleri bazen. Bazen de anne yemeği yemek istiyorum, çok şey mi istiyorum? Annemin el lezzetini özlüyorum ama annem yemek yaptığında sinirleniyor, en ufak bir şeye kızıyor. Şuan eşim annesinin yanında, ben kendi annemlerleyim. Yalnız kaldığımızda eşime karşı dolduruyor istemeden de olsa annem. Eşimin annesinin maddi durumu pek iyi değil, mal varlıkları yok. Bazen bundan bahsediyor annem, sanki mal varlıkları varmış da benden kaçırıyorlarmış gibi konuşuyor. Yapı itibari ile çabuk alevlenen birisiyim, eşime karşı tepkisel davranıp olay çıkarıyorum sonrasında. Sormak istediğim her anne böyle mi? Annem beni sevmiyor mu sizce? Bazen gelmeyeyim o zaman diyorum ama onda da içim rahat etmiyor, ben tek çocuğum. Annem şeker hastası, ya vefat ederse çok pişman olurum gelmediğime diye düşünüyorum ve her tatilde geliyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Beklentilerinizde haksız değilsiniz. Sizin yerinizde ben de olsam ben de özel bi muameleyi, şefkati görmek isterdim. Ama yoksa siz e ne kadar köfte o kadar ekmek diyip önünüze bakın. Her tatilde gitmeyin bence. Kişisel tavsiyem bu tip ailevi yoksunluklarınızı da eşinize yansıtmayın. Dünyanın en iyi eşi de olsa yarın öbür gün yüzünüze vurabilir. Öte yandan annenizin dolduruşu çok tehlikeli, kulaklarınızı tıkayın.İyi akşamlar hanımlar. Uzun süredir bdvyi okurum, konu açmak bugüne nasipmiş. Konuya doğrudan gireyim.
Üniversite yıllarından beri hemen her tatilde veya izinde annemlere koşar gelirim. Onlarla harcadığım vakitten çalmamak için dışarıya bile çıkmam. Yine de yaranamam. Uyumayı seven bir insanım, izinde veya tatilde öğleye dek uyurum. Annem emekli, babam çalışıyor hâlâ. Babam çok uyuduğum ve geç uyandığım için laf söyler bazen şakayla karışık ‘erken kalkıp babana kahvaltı hazırlamıyorsun hiç’ gibi. Tüm gün annemle, akşam babamla vakit geçirdiğim için geceleri yalnız kalıyorum ve biraz kafa dinleyip geç yatıyorum. Sabah da haliyle geç uyanıyorum.
Annem kendimi bildim bileli ben geleceğim diye hazırlık yapmaz. Bazı anneler sarma, börek falan yapar, biz de hiç öyle bir şey olmadı. Aksine geldiğimde bazen temizliği de ben yaparım. Annem ev işi yapmayı pek sevmez. Şimdi evliyim, eşimle izin zamanında yine annemlere geliyoruz. Annem öncesinde ev temizliği gibi bir şey yapmıyor. Özel masalar da hazırlanmıyor, böyle bir beklentim yok ama bulaşık çıkıyor diye laf ediyor. Halbuki bulaşığı makineye eşimle ben atıyoruz zaten, her gün makine çalışması rahatsız ediyor galiba annemi. Eşimin yanında utanıyorum annem bulaşık çıkıyor diye laf edince.
Eşimin annesi hamarat bir kadın, gidince bana da bir şey yaptırmaz. Her şeyi kendisi yapar, yemekleri de çeşit çeşit çok lezzetli olur. Annemlerde benle eşim yapıyoruz yemekleri bazen. Bazen de anne yemeği yemek istiyorum, çok şey mi istiyorum? Annemin el lezzetini özlüyorum ama annem yemek yaptığında sinirleniyor, en ufak bir şeye kızıyor. Şuan eşim annesinin yanında, ben kendi annemlerleyim. Yalnız kaldığımızda eşime karşı dolduruyor istemeden de olsa annem. Eşimin annesinin maddi durumu pek iyi değil, mal varlıkları yok. Bazen bundan bahsediyor annem, sanki mal varlıkları varmış da benden kaçırıyorlarmış gibi konuşuyor. Yapı itibari ile çabuk alevlenen birisiyim, eşime karşı tepkisel davranıp olay çıkarıyorum sonrasında. Sormak istediğim her anne böyle mi? Annem beni sevmiyor mu sizce? Bazen gelmeyeyim o zaman diyorum ama onda da içim rahat etmiyor, ben tek çocuğum. Annem şeker hastası, ya vefat ederse çok pişman olurum gelmediğime diye düşünüyorum ve her tatilde geliyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
İyi akşamlar hanımlar. Uzun süredir bdvyi okurum, konu açmak bugüne nasipmiş. Konuya doğrudan gireyim.
Üniversite yıllarından beri hemen her tatilde veya izinde annemlere koşar gelirim. Onlarla harcadığım vakitten çalmamak için dışarıya bile çıkmam. Yine de yaranamam. Uyumayı seven bir insanım, izinde veya tatilde öğleye dek uyurum. Annem emekli, babam çalışıyor hâlâ. Babam çok uyuduğum ve geç uyandığım için laf söyler bazen şakayla karışık ‘erken kalkıp babana kahvaltı hazırlamıyorsun hiç’ gibi. Tüm gün annemle, akşam babamla vakit geçirdiğim için geceleri yalnız kalıyorum ve biraz kafa dinleyip geç yatıyorum. Sabah da haliyle geç uyanıyorum.
Annem kendimi bildim bileli ben geleceğim diye hazırlık yapmaz. Bazı anneler sarma, börek falan yapar, biz de hiç öyle bir şey olmadı. Aksine geldiğimde bazen temizliği de ben yaparım. Annem ev işi yapmayı pek sevmez. Şimdi evliyim, eşimle izin zamanında yine annemlere geliyoruz. Annem öncesinde ev temizliği gibi bir şey yapmıyor. Özel masalar da hazırlanmıyor, böyle bir beklentim yok ama bulaşık çıkıyor diye laf ediyor. Halbuki bulaşığı makineye eşimle ben atıyoruz zaten, her gün makine çalışması rahatsız ediyor galiba annemi. Eşimin yanında utanıyorum annem bulaşık çıkıyor diye laf edince.
Eşimin annesi hamarat bir kadın, gidince bana da bir şey yaptırmaz. Her şeyi kendisi yapar, yemekleri de çeşit çeşit çok lezzetli olur. Annemlerde benle eşim yapıyoruz yemekleri bazen. Bazen de anne yemeği yemek istiyorum, çok şey mi istiyorum? Annemin el lezzetini özlüyorum ama annem yemek yaptığında sinirleniyor, en ufak bir şeye kızıyor. Şuan eşim annesinin yanında, ben kendi annemlerleyim. Yalnız kaldığımızda eşime karşı dolduruyor istemeden de olsa annem. Eşimin annesinin maddi durumu pek iyi değil, mal varlıkları yok. Bazen bundan bahsediyor annem, sanki mal varlıkları varmış da benden kaçırıyorlarmış gibi konuşuyor. Yapı itibari ile çabuk alevlenen birisiyim, eşime karşı tepkisel davranıp olay çıkarıyorum sonrasında. Sormak istediğim her anne böyle mi? Annem beni sevmiyor mu sizce? Bazen gelmeyeyim o zaman diyorum ama onda da içim rahat etmiyor, ben tek çocuğum. Annem şeker hastası, ya vefat ederse çok pişman olurum gelmediğime diye düşünüyorum ve her tatilde geliyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Haklısınız, teşekkür ederim yorumunuz için. Kabullenmekte zorlansam da yapmam gereken olduğu gibi kabullenmek galibaBu düşünceler sizi üzmekten başka bir şeye neden olmayacak. Kabul edin bu da böyle birisi. Hiç annesini tanımayan veya ileri derecede toksik anneler var. Siz istersiniz yemeğini ve sallamazsınız olur biter. Canınızı sıkmayın. Değişmeyecek nasılsa.
Öğrenciyken her ara tatilde, final haftasından sonra mutlaka giderdim. Şimdi izindeyim , her izinli zamanımda mutlaka gidiyorum. Kabullenmek gerek haklısınız, teşekkür ederim yorumunuz içinHer tatilden kasıt nedir ? Kaç günde bir yani ? Benim annem de dolma ,el açması börek falan yapmaz uğraşmaz :) Siz yapın da yiyelim derler. Kayinvalideye de gitsek anneme de gitsek yemekleri biz yapmaya çalışırız eşimle . Bence annenizi böyle kabul edin ,çok sık gidiyorsaniz ara verin .
Teşekkür ederim yorumunuz için. Küs kalamıyorum, kaybetme korkum çok yoğun bunun farkındalar. Gün içerisinde arayıp ulaşamadığımda çok yoğun kaygı yaşıyorum. Umursamaz bir evlat olsaydım daha kıymetli olurdum galibabulaşık lafını ediyorsa gitmeyin 3-4 ay aramayın sormayın. yaşlı diye alttan almak zorunda değilsiniz kaç senedir böyle bir de tek evlat. İnsan bir şeye özenir
Teşekkür ederim yorumunuz için. Haklısınız gaza gelmemeliyimSabredin.Annenizin gazına gelip eşinizle kusmeyin.İyi geçinin.
Ben de bundan çekiniyorum. Eşimin yanında bulaşıktan söz etmese, daha iyi olacak. Belli olmaz neticede, eşimden beklemem ama kimseye sınırsız güvenemem.annenin gözüne batıyoruz gitmeyelim, derse diye çekiniyorum. O gitmeyelim dese ben yine de giderim orası ayrı ama, bu nedenle huzursuzluk olsun istemem. Teşekkür ederim yorumunuz içinBeklentilerinizde haksız değilsiniz. Sizin yerinizde ben de olsam ben de özel bi muameleyi, şefkati görmek isterdim. Ama yoksa siz e ne kadar köfte o kadar ekmek diyip önünüze bakın. Her tatilde gitmeyin bence. Kişisel tavsiyem bu tip ailevi yoksunluklarınızı da eşinize yansıtmayın. Dünyanın en iyi eşi de olsa yarın öbür gün yüzünüze vurabilir. Öte yandan annenizin dolduruşu çok tehlikeli, kulaklarınızı tıkayın.
malesef aynı durum bende de var. bizde de ben evlenme kararı alınca değişti durum çünkü uzaklara gideceğim diye. en iyisi biraz ara vermek ve adımı karşı taraftan beklemek. Yani kaybetme korkusu var evet ama bizim onlardan sonra öleceğimizin garantisi var mı? biraz da anne baba uğraşmalı çocukları içinTeşekkür ederim yorumunuz için. Küs kalamıyorum, kaybetme korkum çok yoğun bunun farkındalar. Gün içerisinde arayıp ulaşamadığımda çok yoğun kaygı yaşıyorum. Umursamaz bir evlat olsaydım daha kıymetli olurdum galiba
Teşekkür ederim yorumunuz için. Annem emekli, ama tabi şuan ev hanımı. Bazen yemek yapmak istemiyoruz veya canımız farklı bir şey istiyor dışarıdan sipariş veriyoruz. Ona da laf ediyor. Haklısınız, ben de ev işi yapmayı sevmem. Ama annemler gelecek olduğunda hazırlık yaparım, mutlu olurum. Annemde karşılığı olmayınca mutlu olmuyor mu acaba diye düşünüyorum. Önerinizi dikkate alacağım.Anneniz galiba ev hanımı. Gerçekten sürekli ev işi yapmak, evin hizmetçisi gibi hayat boyu yaşamak çok kötü bir şey. İzin günü, tatil günü, kafa dinlemek yok. Ek olarak yemek yapma olayı bir değerlendirme olmamalı. Paranız var, hep beraber dışarı gidin yiyin keyif olsun. Eve sipariş verin. Kadın bıkmış belliki yemek yapmaktan. Saatlerce ayakta durmak zor geliyordur. Kim ev işi yapmayı severki.
Bunun dışında bu kadar şikayet edip, ısrarla üniversiteden beri bu kadar yan yana zaman geçirmek garip. Araya mesafe koyun. Annenizin olduğu şehre gidince, otel kalın, gündüz annenizle zaman geçirin.
bu kadarı da atık kaygı bozukluğuna ramak kala yaniTeşekkür ederim yorumunuz için. Küs kalamıyorum, kaybetme korkum çok yoğun bunun farkındalar. Gün içerisinde arayıp ulaşamadığımda çok yoğun kaygı yaşıyorum. Umursamaz bir evlat olsaydım daha kıymetli olurdum galiba