Benim fikrimce anneniz sizi sevmiyor değil. Kronik depresyon sebepli mutsuz, üşengeç, yorgun, her şey ona zor geliyor ve usanıyor. İç huzuru olmadığı icin mutlu olamıyor ve sadece olumsuzlukları görüyor. Kocanızi kötülemesi de bundan. Muhtemelen babanızdan da memnun değil, memnun olmadığı bu hayatı sürdürdüğü için de daha da mutsuz. Çözüm, psikiyatristin yazacağı hafif bir antidepresan birkaç ayda durumu düzeltmeye başlayacaktır. Israrla deneyin derim
Teşekkür ederim yorumunuz için. Farklı bir bakış açısı kazandırdınız. Annem genelde hep memnuniyetsizdir. Temizlik yapmasını beklemiyoruz, temizlik için abla buluyorum/buluyoruz. Mutlaka kulp takıyor, asla beğenmiyor. Eve gelen herkes hırsız, uğursuz gibi kaygılanıyor. İş beğenmiyor. Babamı da pek beğenmiyor. Babam annemin maaşına dokunmaz, evi geçindirir. Market, pazar alışverişini yapar. Annemin hayatını kolaylaştırmak için robot süpürge aldık. Süpürme işi onda. Babam bence iyi bir eş, içeride neler oluyor bilemem tabi. Aslında benim teyzelerim de böyle. Kuzenlerim küçücük yaştan itibaren hep ev işi yapıyorlar hizmetçi gibi. Bana göre evlat anneye babaya hürmet göstermeli ama anne,baba da evlada hürmet göstermeli. Birçok insan evlat sahibi olamıyor, anneminki bulmuş da beğenmemiş gibi oluyor. Yani pek kıymetini bildiğini düşünmüyorum. Teyzemler de kızların işini beğenmez, sürekli iş buyururlardı. Bana söylenmesine alışkınım ama bazen eşime yerli yersiz laf ediyor. Eşim ev temizliği de yapıyor, yemek de bulaşık da. Evin öz oğlu gibi davranıyor. Annem bununla yetinmiyor. Bir kez oturmaktan yorulmadın mı demişti eşime. Halbuki iş,güç bitmişti. Çok bozulmuştum. Eşim bunları sonrasında başıma kalkarsa diye çekiniyorum. Annemleri mahrum bırakmak da istemiyorum. Neticede tek evlat benim. Konuştum defalarca annemle değişmiyor. Babama da söyledim, o da ‘Annen böyle kızım, bana da binbir laf ediyor’ diyor geçiyor. Gerçekten çıkmazdayım. Kusura bakmayın uzatmışım, dolmuşum galibaBenim fikrimce anneniz sizi sevmiyor değil. Kronik depresyon sebepli mutsuz, üşengeç, yorgun, her şey ona zor geliyor ve usanıyor. İç huzuru olmadığı icin mutlu olamıyor ve sadece olumsuzlukları görüyor. Kocanızi kötülemesi de bundan. Muhtemelen babanızdan da memnun değil, memnun olmadığı bu hayatı sürdürdüğü için de daha da mutsuz. Çözüm, psikiyatristin yazacağı hafif bir antidepresan birkaç ayda durumu düzeltmeye başlayacaktır. Israrla deneyin derim
Teşekkür ederim yorumunuz için. Farklı bir bakış açısı kazandırdınız siz de. Haklısınız. Eşim de tek çocuk ben de. Eşimin annesinden başka kimsesi yok. Benim annem çocukluğumdan beri diyabet rahatsızlığı yaşıyordu, çok kez hastanede kaldı. Bundan kaynaklı galiba üstüne düşmem. Eşimin de annesi yaşlı ve kimsesiz diye. Bugün ben de anneme ‘eğer fazla gelip gitmeseydik, tatile gitseydik daha kıymetli olurduk’ demiştim. Gerçekten öyle galibaBu kadar çok tatiliniz varsa öğretmensiniz demektir. Neden karı koca Elele birkaç şehir gezmek yerine annelerimize gelip duruyorsunuz?
Sorun sizde bence. Kendi hayatınıza bakın, arasıra lütfedip israrlardan sonra aile evine gidin..hem sizden iyisi olmaz hem de gönlünüzü hoş etmeye çalışırlar.
Yeğenim bize iki ayda bir gelir,aynı şehirde yaşıyoruz. Çocuk elden ele dolanır durur,herkes onla oynamak için sıraya girer resmen. Ama annemin yeğeni var . Annem o çocuğu da çok sever. Annesi zırt Pirt bize bıraktıgi için annem genelde çocukla oynamaz,bir köşede kendi teleofnuna bakar,işini yapar. Çocuk çok konuşursa 'sus biraz' der, ilgilenmez yani çok.
Çocuğun ananesi dedesi de aynı şekilde, sevseler de genelde ilgilenmezler,baştan savarar.
Neden? Çünkü anneleri zırt Pirt onlarda. Ne zaman araya biraz mesafe koyar o zaman kadın da çocuğu da daha kıymetli olur. Yani dünyanın düzeni böyle. Siz o kadar vericisiniz ki karşı taraf bunu çoktan göreviniz sanmış.
Teşekkür ederim yorumunuz için. Ben de bunları düşünmek istemiyorum ama bşraz tatlı dil görsem, canım kızım iyi ki geldin dense diye bekliyorumÇocuk olunca bir müddet gezemeyeceksiniz. Tatillerde gezin tozun. Gidecekseniz de iki gün durun gidin. Bende anneme gittim temizliğini de yaptım cam sildim banyo tuvalet yıkadım günlük süpürme yaptım. Hiç de sizin gibi aklıma birşeyler gelmedi
Teşekkür ederim yorumunuz için. Annem emekli, ama tabi şuan ev hanımı. Bazen yemek yapmak istemiyoruz veya canımız farklı bir şey istiyor dışarıdan sipariş veriyoruz. Ona da laf ediyor. Haklısınız, ben de ev işi yapmayı sevmem. Ama annemler gelecek olduğunda hazırlık yaparım, mutlu olurum. Annemde karşılığı olmayınca mutlu olmuyor mu acaba diye düşünüyorum. Önerinizi dikkate alacağım.
Teşekkür ederim yorumunuz için. Siz pek içerlememişsiniz ama ben üzüldüm sizeÜniversitede baska şehire okumak icin gittim. Hicbir zaman annem beni pasta böcekle karşılamadı. Hatta ben gelmeden 2 gün once bulaşık yıkamayı falan bırakırdı. Gece 12de yoldan ac gelip mutfağı 2 saatte temizleyip hicbir sey yiyemeden yattığımı bilirim kac kere hem de. Evlendikten sonra da değişmedi. Babam dr oldugu icin onun çalıştığı hastanede dogum yapmak istedim ve memleketime gittim 2 doğumunda da. Doğum icin evden çıkana kadar yemek bulaşık temizlik hep bendeydi. Hastaneden çıktım 2 saat geçti geçmedi eve gireli sezeryanli halimle sofra kurdum salata yaptim. 2 dogumumda da annemin elinden 1 bardak su icmemisimdir. Annemle aram hep böyleydi. Ondan hiç-bir sey beklemem. Ben o eve hicbir zaman dinlenmeye ve hizmet beklemeye girmedim. O yuzden hic de içerlemedim.
Annenizin huyunu bildiğiniz halde, her fırsatta annenize gitmeniz ve öğlene kadar uyumanız hata bence. Ailenizi cok görmek istiyor fakat bu muameleden rahatsizsaniz ya gittiğinizde otelde kalıp yemekleri dışarıda yiyerek sadece cay içmeye annenize gideceksiniz ya da kolları sıvayıp yemek temizlik bulaşık her seyi siz yapip annenize hic yük olmayacaksiniz. Anneniz bu saatten sonra huyundan vazgeçmez.
Teşekkür ederim yorumunuz için. Size de üzüldüm gerçekten. Ben de hep başka annelere özenirdim. Annemi çok seviyorum tabi çok merhametli ama bana karşı pek değil. Ben geldiğimde uzun kalıyorum; biraz kısa kalmayı, görüp dönmeyi öğrenmem lazım.Hissettiginiz duyguyu cok iyi anliyorum.bende hic annemin evinde kizim gelmis diye bir hazirlik gormedim.evinde misafirde kaldim o acikmadikca kimsenin aciktigini dusunmuyor ve ben burda ne geziyorum dedirtiyordu.yasi biraz ilerledi hayliyle artik ona kirilmakdan vaz gectim ama o kiymetsizlik hissi hep kaliyor.milletin annelerine bakip gipda ederek gecti omrum.acaba bende boyle bir annemi olacam korkusu bile geliuor.oyle derler ya her kiz snnesi gibi davranirmis diye:/// nsahsen babam olmasaydi uzun zaman gitmezdim ama gene 2 ayda bir birkac saatliginede olsa uzun yol giderek geri donuyorum.siz esinizin kayinvalidenizin kiymetini bilin lutfen size gayet guzel davraniyorlar hele kayinvalidene bak annen sana o degeri vermiyor ona gore sende onu ve esini uzme derim.
Doğru gerçekten hiç böyle düşünmemiştim. Gençliğimiz de gidiyor evet doğru haklısınız. Hiç böyle düşünmek aklıma gelmemişti. Teşekkür ederim yorumunuz içinbu kadarı da atık kaygı bozukluğuna ramak kala yani
tamam tek evlatmışsınız da biz de ağaç kovuğundan çıkmadık
ne güzel gençsiniz evlisiniz
izinlerde ayrı ayrı ailelere gitmek nedir?
eşinizle program yapın
annenize yine gidin ama biraz daha az gidin
gidiyorsunuz o özel hazırlık yapmıyor üstelik eşinize kaşrı sizi dolduruyour, doluyor, bileniyorunuz, bundan ne anladık ki şimdi?
annenize Allah uzun ömür versin ama sadece onu mu kaybetme korkunuz var?
gençliğiniz de gidiyor
yarın çocuk olunca eşinizle başbaşa vakit geçirme lüksünü de özleyeceksiniz
hayatta tek kaybedeceğiniz şey anneniz mi?
anneniz de böyle bir insan.
benim annem çoooook anaçtır ama onun bile arada yemek yapası gelmiyor...ki sizinki hep böyleymiş ona artık yapacak bir şey yok
annenize başka bir yere giderken gelirken 1 gün uğrasanız
dolmaya doldurmaya zaman kalmadan görür gelirsiniz mesela
Evet haklısınız. Birkaç üye arkadaş da yazmış benzer şeyleri. Gerçekten hiç aklıma gelmemişti, ben neden her boşlukta koşup geliyorum ki. Teşekkür ederim yorumunuz içinBacım gözünü seveyim bu tatillerini böyle ziyan zebil etme ben de senin gibiydim simdi ahlar vahlar fayda etmiyor, çocuk olmadan önce deli gibi geziyor tozuyor olmaniz lazımdı simdi sizin.
Bilemiyorum depresyonda mı, uzun yıllardır böyle annem. Ben keyfini pek bozmak istemediğini düşünmüştüm. İşin aslı ondan beklediğim güzel söz sadece. Yoksa yemeği, bulaşığı biz zaten yapıyoruz. Sadece arada kızıma, oğluma şunu yapayım dese veya en azından yapılana laf etmese gözüme batmayacak. Kvimi çok iyi tanımıyorum. Ben pek gitmem, çok vakit geçirmedim, mal kaçırır mı bilemiyorum. Annem bir şey söyleyince fazlasıyla etkisinde kalıyorum, mal kaçırsa ne yapacak bilmiyorum da annem söyleyince doluyorum kvme karşı. Sonra eşime yansıtıyorum. Kvm yanlış anlıyor, oğlunu göndermek istemediğimi düşünüyor. Böyle saçma bir arapsaçına giriyor durumlar.Daha önce de yazılmış, annemiz muhtemelen depresyonda ve ya farklı bir psikolojik rahatsızlığı var. Üstüne bir de şeker hastalığı, sinirli asabi ve mutsuz yapıyordur.
Yalnız kayınvalidenizin sizden mal kaçırma ihtimaline neden bu kadar doluyosunuzne bekliyorsunuz ki?
Sizin kv bize göre entelektüel biriymişher anne böyle değildir tabii ki. Sizinki ya üşengeç, ya depresyonda. Annem biz geleceğiz diye ne yapacağını şaşırırdı. Babam bir bardak su istemeye çekinirdi. 2 evlilik yaptım. 2 kayınvalidem de çok beceriksiz, üşengeçlerdi. İlk kayınvalidem ressamdı. Buzdolabında yemek yerine guaş boya olurdu. Evlerinde kedileri vardı. Kediler masaların üstünde gezerdi. İkinci kayınvalidem de çalışan bir kadınmış. Mutfakta çok beceriksizdi. Ama ben annem yarım saat içinde 5 çeşit yemek yapabilir. Babam onu öyle alıştırmış. Her zaman misafirimiz olurdu.
Mutsuz olduğunuz, size yeterince değer vermeyen yerde anneniz olsa dahi durmayın.
Teşekkür ederim yorumunuz için. Açıkçası kendimde eksik aradım her defasında. Dip köşe temizlik yapamadığım zamanlarda hayırsız evlat gibi gördüm kendimi. Aslında elimden gelen her durumla ilgilenmeye çalışıyorum ama yeterli görülmüyorum. Bu teyzelerimde de var. Kızları saçlarını süpürge etse eline sağlık canım kızım demezler, ek bir iş isterlerdi. Benim kaygım da eşimin sonrasında annen bizden rahatsız oluyor diye düşünüp ayağını buradan kesmesi. Dikkate alacağım yorumunuzu, teşekkür ederim.Her anne bir değil malesef,anneniz hep böyleymiş ve bu saatten sonra değişmez.Ben de diğer yazan arkadaşlara katılıyorum,daha az gidin ve mümkünse eşinizle yüz göz olmamasına çok dikkat edin.Eşinizle mutlu bir yaşantınız ve aranızda muazzam bir uyum var anladığım kadarıyla.Sakın ama sakın annenizin dolduruşuna gelip,evliliginize zarar verecek bir hamlede bulunmayın.Saygi da zaten kusur etmiyorsunuz,bir evlat olarak.Bu yeterli,kendinizi üzmek yerine kendi çekirdek ailenize odaklanın.Bazı insanların fıtratları böyledir.
Bence siz kendi annenizden memnun olmadığınız için eşinizin annesine de kulp takmaya çalışıyorsunuz. Yani siz çalışıyorsunuz, eşiniz çalışıyor, açta açıkta değilsiniz. Size bir yardım yapmak zorunda değil. Ayrıca malının sizinle ne alakası var? Her şeyi bir kenara bıraktım, ortada bir durum varsa bu eşinizi ilgilendirir.Bilemiyorum depresyonda mı, uzun yıllardır böyle annem. Ben keyfini pek bozmak istemediğini düşünmüştüm. İşin aslı ondan beklediğim güzel söz sadece. Yoksa yemeği, bulaşığı biz zaten yapıyoruz. Sadece arada kızıma, oğluma şunu yapayım dese veya en azından yapılana laf etmese gözüme batmayacak. Kvimi çok iyi tanımıyorum. Ben pek gitmem, çok vakit geçirmedim, mal kaçırır mı bilemiyorum. Annem bir şey söyleyince fazlasıyla etkisinde kalıyorum, mal kaçırsa ne yapacak bilmiyorum da annem söyleyince doluyorum kvme karşı. Sonra eşime yansıtıyorum. Kvm yanlış anlıyor, oğlunu göndermek istemediğimi düşünüyor. Böyle saçma bir arapsaçına giriyor durumlar.
Muhtemelen anneanneden geliyor o zaman. Mahrum etmezsiniz merak etmeyin, sizden öyle gel git diye talebi yok gibi görünüyor. Ziyaret sürenizi kısa tutun, o da gerilmez, siz de uzulmezsiniz. Eşiniz de patlar yakında zaten. Siz onu tedaviye götürün de bakın nasıl değişiyor hayatTeşekkür ederim yorumunuz için. Farklı bir bakış açısı kazandırdınız. Annem genelde hep memnuniyetsizdir. Temizlik yapmasını beklemiyoruz, temizlik için abla buluyorum/buluyoruz. Mutlaka kulp takıyor, asla beğenmiyor. Eve gelen herkes hırsız, uğursuz gibi kaygılanıyor. İş beğenmiyor. Babamı da pek beğenmiyor. Babam annemin maaşına dokunmaz, evi geçindirir. Market, pazar alışverişini yapar. Annemin hayatını kolaylaştırmak için robot süpürge aldık. Süpürme işi onda. Babam bence iyi bir eş, içeride neler oluyor bilemem tabi. Aslında benim teyzelerim de böyle. Kuzenlerim küçücük yaştan itibaren hep ev işi yapıyorlar hizmetçi gibi. Bana göre evlat anneye babaya hürmet göstermeli ama anne,baba da evlada hürmet göstermeli. Birçok insan evlat sahibi olamıyor, anneminki bulmuş da beğenmemiş gibi oluyor. Yani pek kıymetini bildiğini düşünmüyorum. Teyzemler de kızların işini beğenmez, sürekli iş buyururlardı. Bana söylenmesine alışkınım ama bazen eşime yerli yersiz laf ediyor. Eşim ev temizliği de yapıyor, yemek de bulaşık da. Evin öz oğlu gibi davranıyor. Annem bununla yetinmiyor. Bir kez oturmaktan yorulmadın mı demişti eşime. Halbuki iş,güç bitmişti. Çok bozulmuştum. Eşim bunları sonrasında başıma kalkarsa diye çekiniyorum. Annemleri mahrum bırakmak da istemiyorum. Neticede tek evlat benim. Konuştum defalarca annemle değişmiyor. Babama da söyledim, o da ‘Annen böyle kızım, bana da binbir laf ediyor’ diyor geçiyor. Gerçekten çıkmazdayım. Kusura bakmayın uzatmışım, dolmuşum galiba