Her anne böyle mi?

İyi akşamlar hanımlar. Uzun süredir bdvyi okurum, konu açmak bugüne nasipmiş. Konuya doğrudan gireyim.
Üniversite yıllarından beri hemen her tatilde veya izinde annemlere koşar gelirim. Onlarla harcadığım vakitten çalmamak için dışarıya bile çıkmam. Yine de yaranamam. Uyumayı seven bir insanım, izinde veya tatilde öğleye dek uyurum. Annem emekli, babam çalışıyor hâlâ. Babam çok uyuduğum ve geç uyandığım için laf söyler bazen şakayla karışık ‘erken kalkıp babana kahvaltı hazırlamıyorsun hiç’ gibi. Tüm gün annemle, akşam babamla vakit geçirdiğim için geceleri yalnız kalıyorum ve biraz kafa dinleyip geç yatıyorum. Sabah da haliyle geç uyanıyorum.
Annem kendimi bildim bileli ben geleceğim diye hazırlık yapmaz. Bazı anneler sarma, börek falan yapar, biz de hiç öyle bir şey olmadı. Aksine geldiğimde bazen temizliği de ben yaparım. Annem ev işi yapmayı pek sevmez. Şimdi evliyim, eşimle izin zamanında yine annemlere geliyoruz. Annem öncesinde ev temizliği gibi bir şey yapmıyor. Özel masalar da hazırlanmıyor, böyle bir beklentim yok ama bulaşık çıkıyor diye laf ediyor. Halbuki bulaşığı makineye eşimle ben atıyoruz zaten, her gün makine çalışması rahatsız ediyor galiba annemi. Eşimin yanında utanıyorum annem bulaşık çıkıyor diye laf edince.
Eşimin annesi hamarat bir kadın, gidince bana da bir şey yaptırmaz. Her şeyi kendisi yapar, yemekleri de çeşit çeşit çok lezzetli olur. Annemlerde benle eşim yapıyoruz yemekleri bazen. Bazen de anne yemeği yemek istiyorum, çok şey mi istiyorum? Annemin el lezzetini özlüyorum ama annem yemek yaptığında sinirleniyor, en ufak bir şeye kızıyor. Şuan eşim annesinin yanında, ben kendi annemlerleyim. Yalnız kaldığımızda eşime karşı dolduruyor istemeden de olsa annem. Eşimin annesinin maddi durumu pek iyi değil, mal varlıkları yok. Bazen bundan bahsediyor annem, sanki mal varlıkları varmış da benden kaçırıyorlarmış gibi konuşuyor. Yapı itibari ile çabuk alevlenen birisiyim, eşime karşı tepkisel davranıp olay çıkarıyorum sonrasında. Sormak istediğim her anne böyle mi? Annem beni sevmiyor mu sizce? Bazen gelmeyeyim o zaman diyorum ama onda da içim rahat etmiyor, ben tek çocuğum. Annem şeker hastası, ya vefat ederse çok pişman olurum gelmediğime diye düşünüyorum ve her tatilde geliyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Her insan bir olamaz anneniz ev işi sevmiyor olabilir, yemekte belki sevmiyordur zaten yetişkinsiniz siz yapın ne olacak ki? Benim annem sorar ama ben istemem ne varsa yeriz derim, eşim yemek seçer o gelirse ona göre birşey muhakkak hazırlar ama onunda pek yemekle arası yok anneme uğraşma derim hep. Ayrıca özel muamele görmek istemem misafir değilim o evde benimde evim.
Uzun vadeli kalmaya gideceksem bende temizliği yaparım annem detay temizlik yapmaz ve bundan gocunmam. Ve bilirim ki beni çok sever, sevdiğini her türlü belli eder. Her zaman arkamdadır maddi manevi babamda aynı şekilde bunu bilirim.
Size sadece tek tavsiyem her tatilde ailenizin yanına gitmeyin eşinizle yada arkadaşlarınızla takılın başbaşa gezin tozun artık çocuk değilsiniz yetişkinsiniz. Arayıp soranız yeter her boşlukta aile evine gitmek gereksiz ben ailemel 1 saat mesafede farklı şehirlerdeyim yazın 2-3 hafta birlikte zaman geçiririz yazlık var kızımda orada kalıyor yazın tatilde onu görmeye giderim yada ailecek tatil yaparız her sene kalan iznimi orda geçiririm kışın ara tatillerde kızımı götürürüz yanlarına o kalır biz döneriz onun harici hastalık ölüm yoksa kışın hiç gitmem gelirse onlar gelir arada 2-3 kalıp dönerler ama her gün araşırız .
 
İyi akşamlar hanımlar. Uzun süredir bdvyi okurum, konu açmak bugüne nasipmiş. Konuya doğrudan gireyim.
Üniversite yıllarından beri hemen her tatilde veya izinde annemlere koşar gelirim. Onlarla harcadığım vakitten çalmamak için dışarıya bile çıkmam. Yine de yaranamam. Uyumayı seven bir insanım, izinde veya tatilde öğleye dek uyurum. Annem emekli, babam çalışıyor hâlâ. Babam çok uyuduğum ve geç uyandığım için laf söyler bazen şakayla karışık ‘erken kalkıp babana kahvaltı hazırlamıyorsun hiç’ gibi. Tüm gün annemle, akşam babamla vakit geçirdiğim için geceleri yalnız kalıyorum ve biraz kafa dinleyip geç yatıyorum. Sabah da haliyle geç uyanıyorum.
Annem kendimi bildim bileli ben geleceğim diye hazırlık yapmaz. Bazı anneler sarma, börek falan yapar, biz de hiç öyle bir şey olmadı. Aksine geldiğimde bazen temizliği de ben yaparım. Annem ev işi yapmayı pek sevmez. Şimdi evliyim, eşimle izin zamanında yine annemlere geliyoruz. Annem öncesinde ev temizliği gibi bir şey yapmıyor. Özel masalar da hazırlanmıyor, böyle bir beklentim yok ama bulaşık çıkıyor diye laf ediyor. Halbuki bulaşığı makineye eşimle ben atıyoruz zaten, her gün makine çalışması rahatsız ediyor galiba annemi. Eşimin yanında utanıyorum annem bulaşık çıkıyor diye laf edince.
Eşimin annesi hamarat bir kadın, gidince bana da bir şey yaptırmaz. Her şeyi kendisi yapar, yemekleri de çeşit çeşit çok lezzetli olur. Annemlerde benle eşim yapıyoruz yemekleri bazen. Bazen de anne yemeği yemek istiyorum, çok şey mi istiyorum? Annemin el lezzetini özlüyorum ama annem yemek yaptığında sinirleniyor, en ufak bir şeye kızıyor. Şuan eşim annesinin yanında, ben kendi annemlerleyim. Yalnız kaldığımızda eşime karşı dolduruyor istemeden de olsa annem. Eşimin annesinin maddi durumu pek iyi değil, mal varlıkları yok. Bazen bundan bahsediyor annem, sanki mal varlıkları varmış da benden kaçırıyorlarmış gibi konuşuyor. Yapı itibari ile çabuk alevlenen birisiyim, eşime karşı tepkisel davranıp olay çıkarıyorum sonrasında. Sormak istediğim her anne böyle mi? Annem beni sevmiyor mu sizce? Bazen gelmeyeyim o zaman diyorum ama onda da içim rahat etmiyor, ben tek çocuğum. Annem şeker hastası, ya vefat ederse çok pişman olurum gelmediğime diye düşünüyorum ve her tatilde geliyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
bence beklentilerini annenle paylaşmalısın ,
seninkiyle aynı değil ama annem bana kuzum , canım cicim veya ismimim sonu cım eki koyup xcim demezdi. B gün dedimki herkes kızına balım , peteğim xcim diye hitap ediyor sen bana hiç söylemiyorsun dedim .O zamandan beri diyor. Bu konuda farkındalığı olmayabilir , bu yüzden konuşmalısın
 
Benim annem yemek işini yapar ne yapayım diye de sorar ama şu dolduruş işinde aynı sanırım. Bazen konuşmak bile istemiyorum eşimin ailesi hakkında konuşup duruyor. Başkalarının kvsi şöyle böyle diyerek gören de kızı değilim de nispet yapacağı biriyim sanır. Ben onlardan uzak şehirdeyim sık aramıyorum bile niye aramıyorsun falan diyorlar, çünkü bazen elimde olmadan dolduruşa gelip eşimi üzüyorum bunu farkedince sık konuşmamaya başladım
 
Hazırlık yapıp yapmamayı bilemem her ailenin dinamiği farklıdır fakat, kızlarını eş ailelerine karşı dolduran ana - babaları anlayamıyorum.

Çocuğunu seven ve onun eşiyle mutluluğunu isteyen böyle kafa karıştırmaz. Umarım evdekilere uyup, eşinizle, ailesiyle çatışmıyorsunuzdur.
 
İyi akşamlar hanımlar. Uzun süredir bdvyi okurum, konu açmak bugüne nasipmiş. Konuya doğrudan gireyim.
Üniversite yıllarından beri hemen her tatilde veya izinde annemlere koşar gelirim. Onlarla harcadığım vakitten çalmamak için dışarıya bile çıkmam. Yine de yaranamam. Uyumayı seven bir insanım, izinde veya tatilde öğleye dek uyurum. Annem emekli, babam çalışıyor hâlâ. Babam çok uyuduğum ve geç uyandığım için laf söyler bazen şakayla karışık ‘erken kalkıp babana kahvaltı hazırlamıyorsun hiç’ gibi. Tüm gün annemle, akşam babamla vakit geçirdiğim için geceleri yalnız kalıyorum ve biraz kafa dinleyip geç yatıyorum. Sabah da haliyle geç uyanıyorum.
Annem kendimi bildim bileli ben geleceğim diye hazırlık yapmaz. Bazı anneler sarma, börek falan yapar, biz de hiç öyle bir şey olmadı. Aksine geldiğimde bazen temizliği de ben yaparım. Annem ev işi yapmayı pek sevmez. Şimdi evliyim, eşimle izin zamanında yine annemlere geliyoruz. Annem öncesinde ev temizliği gibi bir şey yapmıyor. Özel masalar da hazırlanmıyor, böyle bir beklentim yok ama bulaşık çıkıyor diye laf ediyor. Halbuki bulaşığı makineye eşimle ben atıyoruz zaten, her gün makine çalışması rahatsız ediyor galiba annemi. Eşimin yanında utanıyorum annem bulaşık çıkıyor diye laf edince.
Eşimin annesi hamarat bir kadın, gidince bana da bir şey yaptırmaz. Her şeyi kendisi yapar, yemekleri de çeşit çeşit çok lezzetli olur. Annemlerde benle eşim yapıyoruz yemekleri bazen. Bazen de anne yemeği yemek istiyorum, çok şey mi istiyorum? Annemin el lezzetini özlüyorum ama annem yemek yaptığında sinirleniyor, en ufak bir şeye kızıyor. Şuan eşim annesinin yanında, ben kendi annemlerleyim. Yalnız kaldığımızda eşime karşı dolduruyor istemeden de olsa annem. Eşimin annesinin maddi durumu pek iyi değil, mal varlıkları yok. Bazen bundan bahsediyor annem, sanki mal varlıkları varmış da benden kaçırıyorlarmış gibi konuşuyor. Yapı itibari ile çabuk alevlenen birisiyim, eşime karşı tepkisel davranıp olay çıkarıyorum sonrasında. Sormak istediğim her anne böyle mi? Annem beni sevmiyor mu sizce? Bazen gelmeyeyim o zaman diyorum ama onda da içim rahat etmiyor, ben tek çocuğum. Annem şeker hastası, ya vefat ederse çok pişman olurum gelmediğime diye düşünüyorum ve her tatilde geliyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Şeker hastası olanların çoğu asabi bu hastalık uyuşukluk,tembellik ve karekter değişikliğine sebep oluyor , benim annemde aynen seninkine benzer , evi çok temiz değil öyle özel yemekte hazırlamaz bu yaşıma kadar benim ne sevdiğimi bilmez ilgisiz ama dışarıda öyle bir anne profili çizer ki sanki çok ilgili anne , alakalı biz 3 kardeş kendi kendimizi yetiştirdik zaten annem de sitemde bulunduğum olmuştur madem ilgilin alakan yok neden bu kadar çok çocuk doğurdun ye ,okuluma annemin geldiğini hiç hatırlama , ayhali olduğumu dahi ablamdan öğrenmiştim ,böyle kadınlar asla doğurmamalı
 
X