• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hep büyükşehir de yaşamış biri olarak kiraların fahiş zamlarindan sonra köy hayatına geçmeyi kabul eder miydiniz?

Öğretmen olsa tabii git mesleğini yap 4 sene geçer deriz ama ev hanımı. Aynı motivasyonu bulamaz. Kredi vs çekmiş olsa ev alsa evini kiraya verse bir süre olsa belki kabul edilir kalması. Herkes köyde yapamaz
Ebediyen kalacak diye bir şey yok. O da üç sene kalabilir mesela.
 
Ben gidin derim. Çocuk için de çok güzel olur ayağı toprağa değer ağaçlarla hayvanlarla büyür. Tavuklarınız olur bir kaç bodur meyve ağacı dikersin bostan yaparsın musmutlu yaşarsın. Benim çocukluğum köy gibi bir yerde geçti. İyi ki öyle olmuş. O kadar güzel anılarım ve hislerim var ki.
Anksiyeteni falan da unutursun bence
Hem maddi hem manevi kazançlı olursun bence.
İstihare de yapabilirsiniz
 
Fırsatım olsa bir dakka durmam diyenler de ( çoğunun fırsatı var )Muğla’nın İzmir’in falan köylerinden bahsediyor, daha hiç görmedim Siirt’in Ağrı’nın falan bir köyüne yerleşmek için can atanı.

Doğalgaz ! yoksa sabaha karşı dışarıda -10 derecede kimse tuvalete kalkmamış 😃 hayaller egede bir sahil kasabası hayatlar iç anadolu kırsal popo dondurucu ayazı .

Konu sahibi kucuk cocugunuz var. kışları köyle merkez arası yollar hep açık mı? Bulunduğunuz yere yakın ilçede gece hastalandığında çocugunuzu acile götürebilecek hastane var mı? Bunlar çok önemli.
 
Bu yine köye taşınmak zorunda olduğu anlamına gelmiyor hele ki öğretmen var 545453 km ötede köyde yaşıyor diye empati yapacağı anlamına hiç gelmiyor. Ne alaka yani. Sıfır korelasyon. Öğretmensiniz herhalde her şeyden drama kasmayın
Kız ev hanımı ya, bazı kadınlar burada ev hanımları her şeye katlanmalı kafasında.
 
Size tavsiyem fırsatı değerlendirin inanın rahat edersiniz şehir hayatının havası bile insana artık hastalıktan yorgunluktan başka birşey vermiyor.. keşke benim böyle bir fırsatım olsaydı kulağa bile çok hoş geliyor🥰
 
Herkese merhaba ..
Şimdi biz araba aldık ve borç ödüyoruz şimdiye kadar iyi kötü idare edebiliyorduk. Fakat Ocak ayı itibariyle kiramiz zamlandi. 20 bin istedi ev sahibi ve evimiz 20 vermek için aman aman güzel bir ev değil.
Esim bu parayı veremem gel biraz düşür dese de adam senin civardaki bütün komşular en düşük 20 veriyor işine gelmiyorsa çık dedi. Böyle gıcık gıcık konuşunca eşim durmak istemedi artık burada. Ve ev arayışına girdik ve gerçekten en düşük 18 bine bulabildik fakat orada köpek bağlasan durmaz derece kötü. Degmiyor yani güzel olsa o parayı verirken elin titremez.
Neyse eşim dedi ki yakın bir köye geçelim hem temiz hava, biraz da organik besleniriz, hem kira yok dedi. Bu arada eşim din görevlisi yani köy camilerinin genelde lojmanı oluyor.
Neyse bulduk bir köy şehire 30 dakika uzak ama tam çarşıya 40 dakika falan sürüyor.
Ailelerimiz kaçırmayın gidin dedi.
Fakat benim anksiyetem var orada daralır mıyım diye düşünüyorum
Şehrin kalabalığına alıştım birden sessiz bir ortama girmek anksiyetemi tetikler gibi hissediyorum. Eve baktık küçük şirin bir ev bahçeli güzel. Tek sıkıntım benim psikolojik sorunum. Oğlum 5 yaşında o köyde sadece 4. Sınıfa kadar okul var sonra yok. Eşim 4 yıl kalsak da yeter diyo en azından durumu toparlariz geliriz tekrar merkeze diyor fakat 4 yıl da az bir zaman değil. Siz ne yapardınız?
Valla ben yapamazdım, şehir hayatını seviyorum. Sizi bilemem iyi karar verin.
 
Fırsatım olsa bir dakka durmam diyenler de ( çoğunun fırsatı var )Muğla’nın İzmir’in falan köylerinden bahsediyor, daha hiç görmedim Siirt’in Ağrı’nın falan bir köyüne yerleşmek için can atanı.
Ay Siirt diyince istemsiz yazıyorum 🥹
Ben de eşimin görevi sebebiyle Ankara’dan Siirt ‘in merkezine geldim ,öğretmenim.Ama çok çok zorlanıyorum .Evet maddi bakımdan belki artısı olabilir ama alıştığı hayatı özlüyor insan .Ama ben Ege ‘de bir köyde bile yaşamak istemezdim sanırım ama şartlar onu gerektiriyorsa ki konu sahibinin de koşullarını anlayabiliyorum tek maaşla büyükşehirde geçinmek de zor .O durumda ben de çok arada kalırdım sanırım .Her ikisi de zor .
 
Herkese merhaba ..
Şimdi biz araba aldık ve borç ödüyoruz şimdiye kadar iyi kötü idare edebiliyorduk. Fakat Ocak ayı itibariyle kiramiz zamlandi. 20 bin istedi ev sahibi ve evimiz 20 vermek için aman aman güzel bir ev değil.
Esim bu parayı veremem gel biraz düşür dese de adam senin civardaki bütün komşular en düşük 20 veriyor işine gelmiyorsa çık dedi. Böyle gıcık gıcık konuşunca eşim durmak istemedi artık burada. Ve ev arayışına girdik ve gerçekten en düşük 18 bine bulabildik fakat orada köpek bağlasan durmaz derece kötü. Degmiyor yani güzel olsa o parayı verirken elin titremez.
Neyse eşim dedi ki yakın bir köye geçelim hem temiz hava, biraz da organik besleniriz, hem kira yok dedi. Bu arada eşim din görevlisi yani köy camilerinin genelde lojmanı oluyor.
Neyse bulduk bir köy şehire 30 dakika uzak ama tam çarşıya 40 dakika falan sürüyor.
Ailelerimiz kaçırmayın gidin dedi.
Fakat benim anksiyetem var orada daralır mıyım diye düşünüyorum
Şehrin kalabalığına alıştım birden sessiz bir ortama girmek anksiyetemi tetikler gibi hissediyorum. Eve baktık küçük şirin bir ev bahçeli güzel. Tek sıkıntım benim psikolojik sorunum. Oğlum 5 yaşında o köyde sadece 4. Sınıfa kadar okul var sonra yok. Eşim 4 yıl kalsak da yeter diyo en azından durumu toparlariz geliriz tekrar merkeze diyor fakat 4 yıl da az bir zaman değil. Siz ne yapardınız?
Cebime iyi gelecekse evet
 
Kız ev hanımı ya, bazı kadınlar burada ev hanımları her şeye katlanmalı kafasında.
İyi de hem çalışmayayım hem şehirde yaşayayım ama keyfim de yerinde olsun diye bir dünya yok ki. İmam maaşları hiç fena değil ama tutup da 20 bini kiraya verince kıt kanaat geçinmek zorunda. Ya ona katlanacak ya da köyde bedavadan hallice ama sosyal imkanlardan yoksun bir şekilde bir müddet yaşamaya.
Hepimiz geçim yapmak için elimizi taşın altına koyuyoruz. Konu sahibi de bir şekilde eşine destek olmak zorunda, ya köyde ya şehirde.
 
Herkese merhaba ..
Şimdi biz araba aldık ve borç ödüyoruz şimdiye kadar iyi kötü idare edebiliyorduk. Fakat Ocak ayı itibariyle kiramiz zamlandi. 20 bin istedi ev sahibi ve evimiz 20 vermek için aman aman güzel bir ev değil.
Esim bu parayı veremem gel biraz düşür dese de adam senin civardaki bütün komşular en düşük 20 veriyor işine gelmiyorsa çık dedi. Böyle gıcık gıcık konuşunca eşim durmak istemedi artık burada. Ve ev arayışına girdik ve gerçekten en düşük 18 bine bulabildik fakat orada köpek bağlasan durmaz derece kötü. Degmiyor yani güzel olsa o parayı verirken elin titremez.
Neyse eşim dedi ki yakın bir köye geçelim hem temiz hava, biraz da organik besleniriz, hem kira yok dedi. Bu arada eşim din görevlisi yani köy camilerinin genelde lojmanı oluyor.
Neyse bulduk bir köy şehire 30 dakika uzak ama tam çarşıya 40 dakika falan sürüyor.
Ailelerimiz kaçırmayın gidin dedi.
Fakat benim anksiyetem var orada daralır mıyım diye düşünüyorum
Şehrin kalabalığına alıştım birden sessiz bir ortama girmek anksiyetemi tetikler gibi hissediyorum. Eve baktık küçük şirin bir ev bahçeli güzel. Tek sıkıntım benim psikolojik sorunum. Oğlum 5 yaşında o köyde sadece 4. Sınıfa kadar okul var sonra yok. Eşim 4 yıl kalsak da yeter diyo en azından durumu toparlariz geliriz tekrar merkeze diyor fakat 4 yıl da az bir zaman değil. Siz ne yapardınız?
40dk artık bana büyük bir mesafe dilimi olarak gelmiyor. Sen de araç kullanmayı biliyorsan hele hiç sorun olmaz. Bahçeye bir şeyler eker biçersin toprakla oynarsınız oğlun da en azından biraz rahat büyür.
 
Yarım saat dediğiniz bir şey değil, büyük şehirde 3 km ötedeki avmye yarım saatte gidiliyor bazen.
Çocuk büyüyünce olmaz, anca ilkokul döneminde denenebilir bu.
Kıt kanaat geçinmektense düşünün.
 
Şehirde oturunca birikiyor mu para? Zaten düze çıkamayacaklar, bari keyif sürsünler mi diyorsunuz😂
Ama koca kişisi rahatlığa alışıp dönmek istemeyecek. Örneği çok benim teyzem lojmanda 25 sene oturdu mesela adam bedavaya alıştı ve kira vermek istemedi. En son zorla attılar artık kalamazsın diye. Aile apartmanı da böyledir. Kira vermemeye alışan biri kolay kolay bırakmaz o rahatlığı
 
Herkese merhaba ..
Şimdi biz araba aldık ve borç ödüyoruz şimdiye kadar iyi kötü idare edebiliyorduk. Fakat Ocak ayı itibariyle kiramiz zamlandi. 20 bin istedi ev sahibi ve evimiz 20 vermek için aman aman güzel bir ev değil.
Esim bu parayı veremem gel biraz düşür dese de adam senin civardaki bütün komşular en düşük 20 veriyor işine gelmiyorsa çık dedi. Böyle gıcık gıcık konuşunca eşim durmak istemedi artık burada. Ve ev arayışına girdik ve gerçekten en düşük 18 bine bulabildik fakat orada köpek bağlasan durmaz derece kötü. Degmiyor yani güzel olsa o parayı verirken elin titremez.
Neyse eşim dedi ki yakın bir köye geçelim hem temiz hava, biraz da organik besleniriz, hem kira yok dedi. Bu arada eşim din görevlisi yani köy camilerinin genelde lojmanı oluyor.
Neyse bulduk bir köy şehire 30 dakika uzak ama tam çarşıya 40 dakika falan sürüyor.
Ailelerimiz kaçırmayın gidin dedi.
Fakat benim anksiyetem var orada daralır mıyım diye düşünüyorum
Şehrin kalabalığına alıştım birden sessiz bir ortama girmek anksiyetemi tetikler gibi hissediyorum. Eve baktık küçük şirin bir ev bahçeli güzel. Tek sıkıntım benim psikolojik sorunum. Oğlum 5 yaşında o köyde sadece 4. Sınıfa kadar okul var sonra yok. Eşim 4 yıl kalsak da yeter diyo en azından durumu toparlariz geliriz tekrar merkeze diyor fakat 4 yıl da az bir zaman değil. Siz ne yapardınız?
Avantajları da var dezavantajları da.
Avantajı, temiz küçük organik bir hayat (isteyene).
Dezavantajları da köy sonuçta ne kadar dışarıdan gelene açık bir sosyal yapıda, siz ne kadar uyum sağlayabileceksiniz. En ufak bir citirtiniz köyde yankı yapar, bir de imamın karısı diye anılırsiniz, rahat hareket edemeyeceksiniz.
Ben olsam tercih eder miyim, köy var köy var.. ya bağnaz, yobaz, sapkın, sevimsiz insanı varsa diye kurt düşer içime.
Eşiniz civarı biliyordur, sorun araştırın, temiz bir yerse gidin. Yok aman oradan uzak durun derlerse değmez gitmeye.
 
Köylerde öğretmenler tek başlarına yıllarca kalırken, tayinciler bir anda Edirne’den Hakkari’ye giderken, akademisyenler kadro açıldı diye İstanbul’dan Bitlis’e koşarken bu şekil şehirden yarım saat uzakta yapabilir miyim gibi dertler bana biraz lüks geliyor.
Öyle deme, köy başka bir şey, şehir başka bir şey.
Köy var, köy var .
Bir köye düğüne gittim, kimin eli kimin cebinde belli değil. Meğer köy ensest ile kırılıp geçiyormuş, adliyede çalışan arkadaşım uyardı çok sonra.
Daha o gün bugündür köy dediler mı ürperirim
 
Öyle deme, köy başka bir şey, şehir başka bir şey.
Köy var, köy var .
Bir köye düğüne gittim, kimin eli kimin cebinde belli değil. Meğer köy ensest ile kırılıp geçiyormuş, adliyede çalışan arkadaşım uyardı çok sonra.
Daha o gün bugündür köy dediler mı ürperirim
Birilerinin böyle şeylere el koyması, ışık tutması, doğru yola yönlendirmesi gerekir zaten
 
Back