Merhaba kızlar. Umarım çok uzun bir yazı olmaz, olursa şimdiden kusura bakmayın, yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
17 haftalık hamileyim, ilk çocuğum olacak inşallah. Bilenler bilir geçen yıl bir sene boyunca gecemi gündüzüme kattım ve 94 gibi bir puan aldım kpssden ve Allah izin verirse atanacagim. Bizim atamalarımız biraz farklı, belki bilenler bilir sadece merkezi değil sözleşmeli veya mülakatli alım da oluyor ve bir kurumdan haber bekliyoruz ve olumlu olacağını düşünüyoruz, 1 ay içinde başlayabilirim. Ben bu kuruma başvurduğumda çok yeni gebeydim ve bir şeylerin farkına varamadım açıkçası, şu an hamileliğim ilerledikçe sorular kafamda birikiyor. Bkz:
Gideceğimiz ilde bir tane bile tanıdığımız yok, ne uzak ne yakın. Biliyorsunuz devlet kurumlarında 4ay gibi bir süre doğum izni oluyor ve bebeği emanet edebileceğimiz birisi yok sonrasında . İlk zamanlar direk bakiciya veririm kafasındaydim ama şu an bebekle ilgili kitaplar okudukça bilirsiniz işte güvenli bağlanma vs vs bir sürü şey var ve 2,3 aylık bebeği bakiciya vermek gözümde çok farklı bir boyuta geldi. ( Lütfen bunu yapmış anneler beni linclemesin, elbette herkesin görüşü farklıdır)
İkinci durum ise eşim şu an özelde çalışıyor, konumu iyi fakat kendisi farklı bir sektöre yönelmeyi arzuluyor ve ayriyeten İngilizcesini geliştirmek istiyor. Bunun için de yalan yok şu an bile işten gelip her gün saatlerce çalışıyor ama işi iyi öğrenebilmesi için ( yazılım üzerine) epey vakit lazım yani işle birlikte yürümez bu çalışmalar. Eşim de bu benim ise başladığım zamanı kendine fırsat olarak görüyor ve o şehire taşınınca en azından 6-7 ay çalışmayip evde kendini geliştirmek istiyor. Ben doğum yaptıktan sonra da birkaç ay daha evde kendi çalışmalarına devam edecek ve sonrasında ne zaman is bulabileceği elbette kesin değil ve yazılım sektörüne yeni girmiş olacağı için pat diye çok yüksek meblağ ile baslayamayabilir.
Şimdi kızlar bunlar durumlar. Benim ise bunları düşündukce içim daralıyor. Eşim kendimizi bir süre döndüruruz ikimiz de çalışmasak bile diyor ama çok bi birikimimiz yok, hazıra dağ dayanmaz derler. Eşimin yaptığı bencillik mi sizce? Ona da hak veriyorum, başka hayatının hangi döneminde evde kalıp başka bir sektör için çalışabilir bilmiyorum. Su an yaş genç, fırsat varken yapayım diyor, dilimi geliştiririm diyor aynı zamanda. Ama ben ise annelik iç gudusuyle bebeğimi düşünüyorum. Çok ihtiyacı olursa, o çalışmaz ben çalışmazsam ne olacak diyorum. Ay uzun oldu, sabredip okuyanlara çok teşekkür ederim, yorumlarınızı bekliyorum
ben çalışayım eşim de evde onlari yıkasın
(Şakasız sordum mesaj atılamadığı için buradan sormuş olayım :)
