- 31 Ocak 2017
- 5
- 3
- 36
- Konu Sahibi Seytaniracim
- #1
Merhabalar . Neden yaptığımı bilmeyerek içimden sadece yazmak geldi anlatma ihtiyacı hissediyorum tüm gerçekliğiyle . Buralara sığmayacak o kadar şey yasadim ki . Çocukluğumdan başlamak gerekirse , ben kendi halinde her zaman olgun olmak zorunda bırakılmış bir çocuktum . Sürekli sorunlar yaşadım okul hayatım da da aile içinde de . Herşeyin sorumlusu annem . Onu affedemiyorum . Affetmek istemiyorum . Resmen kendi elleriyle beni öldürdü .ne veli toplantilarima gelirdi ne ödevlerime yardım eder çantamı hazırlamama yardım eder kendi derdine düşmüş bir insandi hayatı geçmişi hatalarla dolu bir insan .ben küçücük evimizde , ya babamın anneni dovdugunu birbirine küfürler savunduğunu görürdüm yada biz kardeşimle uyurken çırılçıplak sex yaptıklarını inlemelerini. O zamanlar bişey bilmezken bile kipirdayamazdim utancımdan utanirdim çünkü . Ya dövüşürlerdi ya sevisirlerdi hepsi böyleydi . 9 yaşında ergenliğe girdim . Boşandılar 11 yaşında işe girdim hergun işe giderdim okul çıkışları. Hoş okula gittiğim pek söylenemez zar zor bitirdim ilkokulu hergun okula gider gibi çıkar ya camiye yada sağlık ocağına giderdim . Orada zaman geçirir okuldan dönmüş gibi eve gelirdim . Gidemiyordum çünkü okulda akran zorbalığı küçük yer herkes biseyler biliyor sürekli üstüme geliyolar öğretmenler dahil . Nefret ediyodum o yaşımda kutu kutu hap içmiştim ne ictiysem artık . Okulda bayılıyorum annemi çağırdılar diye annem bana bağırıyor orospu senin yüzünden okula gelmek zorunda mıyım diyor iki lafindan biri orospu kahpe olurdu daha ben bir melekken neyse annemle babam boşandıktan sonra küçük yer tabi herkesin gözü üstümüzde bana bile daha o yastayım pazar kurulurdu genç bir çocuk çağırdı 20 li yaşlarda kendinde bana açıklamalarda bulunup taciz etti. Ben kacmasaydim bana tecavüz edicekti cinsel organını çıkarmış mast yapıyordu arabada içeriye çağırdığı da gitseydim olay bitmişti her zaman akilliydim çok şükür ki hep kaçtım böyle şeylerden 10 -11 yaşındaydım bu olayda . E tabi baba yok ana desen umrunda değiliz sahipsiz diye gözüne kestirmiş bunları anlatıyorum çünkü içimde tutmak istemiyorum iyileşmek istiyorum artık ... Anne bendim sanki annem hep ağlardı ben teselli ederdim annem ise giderdi kardeşimin yemeğini hazırlar ben okula götürdüm. Kardeşimin veli toplantilarina ben giderdim . Lanet bı hayat yaşadım ne anlatsam az gelir .dedim ya roller değişmişti o yaşta öyle sorumluluk yüklenmiş ki üstüme ağırlığıyla eziliyordum .yok oluyordum kimse görmedi beni .aile akraba desen annem hepsiyle kanlı bıçaklı kendi kardesleriyle babasıyla hepsiyle .ben kendimi bırakmış kardeşim ve annem için gece gündüz çalışıyordum para kazanıp eve bakıyordum annem bıraktı işi başka yere taşındık beni resmen para kaynağı gibi görüyordu hiçbir yere gidemiyordum saat başı arayıp rapor veriyordum patronumla konuşuyordu delirmiş gibi ruh hastası gibi konuştuğu halde de inanmıyor daha 14 yaşımdayken kimlerle yattın orospu diyordu bı kere elimi kolumu iple bağlayıp dövdü beni nedeni markete gitmek istemem biraz yürüyüş yapmak istemem zaten hep vuruyordu aklım başıma yavaş yavaş geldi. Babam olarak bildiğim kişi öz babam değilmiş ben 2 yaşındayken annemle evlenmiş onun nüfusuna kayit ettirmiş beni bunu da mahallede anlatmış o babam olarak bildiğim kişi herkesn diline düştük bana baban kim diye sorarlardi çocuklar orospu çocuğu derlerdi .sonra biyolojik babamla tanıştım bir kere görüştüm numaramı değiştirdim hemen alkolik ve kafası yerinde olmayan bı adam . O kadar anlatmak istediğim şey varki cokk... Evi terk ettim kendi duzenimi kurdum meslek sahibi oldum ve evlendim annemi yine çağırdım düğünüme ne o geldi ne de benim annelik ettiğim kardeşim . Şimdi ikisi de görüşmek kosumak istiyor üstelik ben hataliymisim gibi onlara kazık attığımı tek başına bıraktığımı söylüyorlar . Annem yüzünden açıköğretim den okudum okula bile göndermedi bunları kafamdan silip atamıyorum annemin tesadüf 3 evlilik yaptığını öğreniyorum babamın başkası olduğunu yaşadığım acılar ... 15 yaşında intihar girişiminde bulundum . Hastaneye geldiğinde bütün mahalle duydu rezil olduk dedi. Kriz geçirdim ambulans geldi ben bunlarla uğraşmak zorunda mıyım dedi şimdi şimdi çok yorgun olduğumu ve sanki yorgunluk patladı görüşmek istemiyorum kesinlikle ama en azından iyi olduğunu biliyim diye yardım ediyorum . Yaşadıklarım ders olsun ufak tefek şeyler için ailenizi üzmeyin .